10 May:...เป็นใคร

เช้าไปตักบาตร ไปวัด ไปมหาวิทยาลัย (ช่วงนี้เขาไปกระบี่กัน แต่เราไม่ไป) ตอนสาย

คนที่เคยมาทำงานซ่อมบ้านเราและพาคนไม่รู้จักอีกคน มาขอของใช้ เราก็ให้ไป แม้รู้สึกว่าช่างไม่เกรงใจกันเพราะไม่ได้รู้จักมักคุ้น แต่ไม่เป็นไรขอก็ให้ เราเลยตามให้คนงานของเรามาจัดการเอาของที่เหลือนั้นไป ต่อไปไม่มีแล้ว จะได้ไม่ต้องมีความอยากได้มาขออีก เพราะหลังจากนั้นเราก็ไม่มีแล้ว หากไม่ให้ก็กลายเป็นความขุ่นขัดใจให้เขา และเราไม่ชอบการโกหก แต่ก็ไม่ชอบความไม่เกรงใจ ต่อไปจะได้บอกว่าให้คนอื่นไปหมดแล้ว เฮ้อ!!

บ่ายฝนตกหนักมาก แต่ไม่นาน อากาศดีทันที
วันนี้คนอ่านข่าวโทรทัศน์ก็พูดว่าช่วงนี้รู้สึกว่ามีการขโมย ปล้น บ่อยมากขึ้น และจี้เอาเงินจากร้านค้าปลีก ฟังแล้วก็จำนวนไม่มากเป็นหลักพัน เวลาอ่านข่าวก็บอกว่าโจรจี้พนง.ขาย....ได้เงินไป...บาท อยู่ดีๆเราก็คิดอะไรขึ้นมาหันไปถามสามีว่าแล้วมันต่างยังไงกับพวกข้าราชการที่โกงกินไม่เลือก คอรัปชั่น รีดไถ แม้กระทั่งยอมเข้ามารับใช้ในบ้านคนแก่แล้วใช้อุบายหลายวิธีหลอกทรัพย์สินเจ้าบ้านไปเรื่อยๆ พวกนี้ต่างยังไงกับโจร เพราะต่างเอาทรัพย์สินที่ไม่ไช่ของตน มาเป็นของตน ด้วยวิธีการไม่ถูกต้องเช่นกัน บางครั้งด้วยวิธีที่ชั่วมากกว่าเสียอีก...ปัจจุบันคำว่า "โจรในเครื่องแบบ" ไม่ถูกนำมากล่าวกันนัก ทั้งๆที่มันเกลื่อนเมืองมากขึ้น ยิ่งลูกของโจรในเครื่องแบบ  บางรายถึงกับเที่ยวถามใครต่อใครว่า "รู้ไหมว่า..เป็นใคร" (อันนี้จนท.ในมหาวิทยาลัยคนหนึ่งเคยถูกคนใหญ่โตโอฬารลืมตัวเองโทรมาถามแล้ว หุหุ) หรือไม่ก็ "รู้ไหมว่าพ่อ..เป็นใคร"...พวกนี้น่าสงสาร กระทั่งที่มาของต้วเองยังไม่รู้..สงสัยพ่อแม่ลืมสั่งสอนบอกไว้จริงๆ บ้านเมืองเราคนดีๆเลยเดือดร้อนถูกเบียดเบียนมากขึ้น ต้องประคองชีวิตอย่างมีสติ สุจริตเป็นที่ตั้ง ไม่คบคนพาล