หลายสิบวันที่หายไปไม่ได้บันทึก ไม่ได้เป็นอะไร ก็มีแต่เรื่องที่ปกติทุกวันคือ ช่วยงานราษฎร์ ทำงานหลวง เป็นศิราณี ให้เพื่อนของสามีที่สุดท้ายภรรยาเขาก็กลายมาเป็นสนิทกับเรามาก มีปัญหาครอบครัว ยังไม่ทันได้แก้ปัญหาเลย แค่เพิ่งรับรู้ แล้วเอาปัญหาของเขามาตรองพยายามหาทาง ในที่สุดเธอก็โทรมาบอกว่าเลิกกันแล้ว เธอบอกเลิก หัวชนฝายื่นยัน นี่ล่ะที่ว่าผู้หญิงเป็นเพศที่อดทนเก่งมาก แต่ถ้าถึงจุดที่เหยียดหยามกันเกินไปไม่มีใครทน เราพยายามแล้วก็ไม่เป็นผล และเหนืออื่นใดเรื่องที่เราฟังผู้ชายผิดเต็มๆและเท่าที่เรารู้จักมา20 ปีเราเชื่อผู้หญิงแน่นอน เธอกล้าหาญมาก ตัดออกได้ ดีกว่าต่อปัญหาไม่รู้จบ วันนี้ก็ยังคุยกันเธอดีขึ้นเพียงแค่มีคนเข้าใจ โลกเรานี้ยังมีทางออกอีกมากมาย และมีแสงสว่างที่ปลายทางสำหรับคนที่ทำถูกต้องเสมอ
งานเอกสารมีทุกวัน ตอนนี้ midterm แล้ว ตรวจงานอ่านตาลาย เด็กทุจริตสอบ สารพัดเฮ้อ!! ดีหน่อยที่ไม่ถึงขนาดอินเดียที่เอาพ่อแม่มาทุจริตด้วย
เมื่อสองอาทิตย์ก่อนเปิดบัญชีกองบุญสำหรับการศึกษาและสุขภาพแบบไม่เป็นทางการแต่มีเงินทั้งของเราและของเพื่อนๆที่รู้ข่าวเอามาร่วมกัน และของเราเอาเพิ่มเข้าไปอีกจากรายได้ส่วนเกินจากเงินเดือน แบ่งเอาไปถวายสร้างโบสถ์ใหม่ที่ไชยา เป็นวัดเก่า ไม่มีโบสถ์มาก่อน XX,XXX บาท ผ่านแวะวัดแห่งหนึ่งกำลังมีงาน เลยทำบุญร่วมด้วย...โปรดอนุโมทนาบุญร่วมกัน
เพื่อนผู้อาวุโสและกว้างขวางจากอเมริกาแวะมาไทย มาเยี่ยมเยือนก็ต้อนรับท่าน ตอนนี้ไปรับเลี้ยงจากเพื่อนฝูงทุกรุ่นที่กทม.ต่อ ลูกหลานคนไทยในอดีตเอาไปฝากท่านไว้เยอะมาก และจะกลับมาหาเราต่อ
อาทิตย์นี้จะตั้งหลักสำหรับเขียนหนังสือที่ระลึกต่อ
คิดถึงกัลยาณมิตรทุกท่านแดนใกล้ แดนไกลที่แวะมาแล้วไม่ได้เจอกันทางอักษรขออภัย แต่ใจถึงกัน คนเราสำคัญที่ใจ ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน คิดดี คิดถูก ชีวิตดีจริงๆ
