วันอังคารที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2556

30 Apr: ไปหาซือฝู


เช้าไปตักบาตร ไปรับอาหาร มาวัด ตั้งใจไปมหาวิทยาลัยคุยกับพี่จิราแต่เปลี่ยนใจเพราะดูเวลาสายแล้ว คงเข้าอบรมกันแล้วเลยไม่ไป สายไปห้างแห่งหนึ่ง ซื้อขนม ซื้อของไปถวายภิกษุณี ทานเที่ยง เดินแล้วเดินต่อประมาณชั่วโมงก็เริ่มปวดหัวทีละน้อย จนตอนนี้ เรารู้สาเหตุมาจากสารเคมีในห้างที่ยังสะสมในนั้นและได้กลิ่น acetone ชัดเจนที่บริเวณสินค้ากลุ่มหนึ่ง และม่กลิ่นสารจากรองเท้ายางเกรดต่ำลอยระเหยปนออกมา นานๆคนบ้านนอกจะเข้ากรุงเลยปวดหัวเช่นนี้แล กลับเข้าบ้านป่าสบายกว่ามากเลย

บ่ายนัดกับคุณแอ๋ว ไปหาซือฝู (ภิกษุณี) ที่กลางป่าอีก ทีมเราไปกันเพราะ link เพิ่งกลับจากกทม.สนใจที่เราเล่า ส่วนกีก็อยากไปปฎิบัติเลยพาไปดูสถานที่ เพราะวันนี้คุณแอ๋วถึงกำหนดไปรับลูกสาวแล้ว วันอื่นซือฝูไม่รับแขก เราไม่อยากรบกวน เลยไปวันที่ท่านส่งลูกศิษย์ ท่านจะมีเวลาว่างแน่นอน..ปรากฎว่าบ่ายสองแล้วยังไม่ไปเลยโทรถามขาว สื่อสารกันงงๆเพราะข้างโน้นกลับมาแล้ว ในที่สุดคณะเราก็ไปกันเอง ฝนตกหนักพอควรแต่ไม่นาน

ไปถึงซือฝูก็ออกมารับ คุยกันหลายเรื่องส่วนมากเป็นเรื่องสติ-สมาธิ คุยกันชั่วโมงเศษก็ลากลับเพราะเย็นมากแล้ว  แวะทานอาหารร้าน welknown ปรากฎว่าทางร้านลืมคิดราคาอาหารไปหนึ่งรายการร้อยกว่าบาท ก็เลยเรียกลูกเจ้าของร้านมาบอกว่าคิดขาดไป เราไม่อยากเป็นหนี้ข้ามภพ กลับถึงบ้านสองทุ่มเศษ

วันจันทร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2556

29 Apr: บรรยายพิเศษ/ผจญงู

แกงเลียงที่ทำเอง อร่อยมาก

ตื่นเช้ามาก 04.50  ไม่อยากพลาดตักบาตร ตั้งใจทำแกงเลียงแบบเมื่อวานต้มน้ำใส่หัวมันเสร็จ นึกได้ว่าไม่มีใบแมงลัก หยุดทำเปลี่ยนเป็นมันต้มขิงแทน หุหุ  ไปตักบาตร ไปวัด  link มาส่งที่มหาวิทยาลัย วันนี้เราบรรยายพิเศษอบรมอาจารย์ที่ศูนย์วิทยาศาสตร์และเคมี ก็สบายๆอจ.ที่มาตอนนี้เป็น young generation จริงๆวัยละอ่อนทั้งนั้น บรรยายไปช่วงหนึ่งอจ.รุ่นพี่ที่สนิทกันแต่ไม่ได้เจอกันนานมาก มาอบรมด้วย ดีใจที่ได้เจอ..เราบรรยายเกินเวลาเพราะน้องๆอจ.ที่มาช่วยเขาจัดคิว pre-test ผิด เพราะควร pretest เป็นตอนๆ แต่นี่รวบทีเดียวเลย ใช้เวลาไปมากพอควร แต่ทุกกิจกรรม ok เรามอบหนังสือเคมีสิ่งแวดล้อมฝากให้ห้องสมุดทุกโรงเรียนที่มาด้วย ร่วมทานเที่ยง แลัวพาพี่จิราไปคุยที่ห้องพักเรา รู้ข่าวการเป็นมะเร็งลำใส้ของ"ศิริ"เพื่อนรุ่นน้องที่รักมากคนหนึ่งด้วยความเป็นห่วงและไม่สบายใจ พี่จิราต่อโทรศัพท์ให้คุย ก็สอบถามให้กำลังใจ แต่ลึกๆเรากังวลนะ ศิริบอกว่าพ่อเธอและคนอื่นๆในครอบครัวเป็นมะเร็งชนิดนี้ทั้งนั้น เธอยอมรับสภาพ เฮ้อ!!

ห้องอบรม


บ่ายแก่ๆกลับบ้าน พักสมอง เตรียมอาหารให้เด็กๆ ประมาณทุ่มเต้เห่าตรงตำแหน่งแปลกๆ เอะใจว่าคงเป็นงูที่ไม่เจอในคืนก่อนโน้น เลยไปปล่อยซันว่าที่เห่าช่วยอยู่ออกมา ก็วิ่งพุ่งไปช่วยเต้ทันที เรากับ link ช่วยกันเอาไม้ออกไปเตรียมเผื่อเป็นงูเห่าอีก ปรากฎว่า link ตะโกนมาว่างูตัวใหญ่มาก แค่นี้ก็รู้สึก เฮ้อ!! ทันทีเพราะไม่อยากทำร้ายเขาเลย เรารีบเรียกหมา จับเต้ล่ามโซ่ ซันวาวิ่งวนแต่ยอมถอยให้คนเข้าไป เราเห็นงูก็เครียดเพราะไม่รู้จะทำยังไงดี  link ถามว่าจะตีไหม เราบอกไม่ตีเพราะเขาไม่ไช่งูเห่า แต่เอาไงดี ตัดสินใจโทรหาคุณขาว ขาวโทรหาพี่สิทธิชัยๆโทรตามมูลนิธิกุศลศรัทธา เรากับ link ยืนเฝ้าไม่ให้ไปใหน ยันกันไปมา เขาก็มีอาการยกหัวฉกแบบต่ำๆน่ารักดี ในที่สุดทีมมูลนิธิมาถึงบอกว่าเป็นงูทางมะพร้าว เขาจับได้เรียบร้อย เฮ้อโล่งใจและดีใจที่ไม่ต้องทำร้ายเขา ถามว่าเขาเอาไปปล่อยที่ใหน เขาบอกปล่อยที่....ก็ OK

 
 

หายตื่นเต้นกันก็แยกย้ายกันไป  เรามาสวดมนต์ไหว้พระรายงานความดีที่ทำ หุหุ อุทิศบุญให้งูที่หมาเคยกัดตายไป และที่ถูกเราตี เพราะงูเห่าไม่ยอมเลิกรากับหมา...ขออย่าได้เจออีกเลย เจ้าประคุณเอ๋ย


วันอาทิตย์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556

28 Apr: แก้ที่เรา



เมื่อคืนตี 1 เศษ มีเสียงซันวาเห่า จากนั้นหมาหอนรับต่อกัน เสียงแบบที่เคยเจองู เลยรีบตื่นลงมาดู เห็นเต้ตะลุยหน้าระเบียงซะเละไปเลย เสาไม้ประดับล้ม ก้มหาอะไรกันกับซันวา เลยเดาว่าคงเจองูอีกแล้ว แต่ก็ไม่เห็น เลยจับเต้ล็อคโซ่ ซันวาส่งไปหลังบ้าน เรื่องเลยสงบ เพราะไม่งั้นซันวาหาทั้งคืน ไม่อยากทำร้ายงู แต่ไม่อยากให้งูทำร้ายหมา แยกข้างเราดีกว่า ก็เลยสงบทั้งคืน..ฝนตกวันเดียวงูออกหากบแล้ว

เช้า 05.20 น.รีบตื่นมาเจียวไข่ใส่ข้าวโพด จัดใส่กล่อง แวะซื้อข้าว (หุงบ่ทัน) รีบไปตักบาตรลูกเณรกับพระอาจารย์ ปรากฎว่าไม่ทัน เลยเอาไปถวายที่วัด พรุ่งนี้ต้องตื่นให้เช้ากว่าวันนี้ แก่แล้ว so clumsy ...

เย็นนี้ทดลองทำแกงเลียงกับเครื่องสำเร็จรูปที่ซื้อมา เพื่อทดลองเครื่องปรุงว่า work ไหม ถ้าดี คราวหน้าเวลาเข้าป่า หรือไปตปท.จะได้เอาไปด้วย

วันนี้ทำ slide animation คนทำตาลาย ไม่รู้อาจารย์ที่เข้าอบรมจะเกิดอาการอะไร หุหุ แต่การบรรยายทางวิชาการที่ดี  slide ไม่ควรใช้ลูกเล่นจนเกินไป เน้นเฉพาะที่ต้องการให้สนใจ เราไม่นิยมแบบใช้เสียง ลำพังเสียงเราก็น่าเบื่อพอแล้ว หุหุ



วันเสาร์ที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2556

27 Apr: ต้องเพียรพยายาม


 
เช้าตื่นมาก็รีบลงมาอ่านหนังสือที่อ่านค้างเมื่อคืน อ่านรวดเดียวจบ มีความสุขที่ได้อ่าน สิ่งที่อ่านทำให้เรารู้ว่าเราได้ผ่านด่านเหล่านั้นมาโดยไม่รู้ตัว คงเป็นกุศลเก่าหรือใหม่ไม่อาจรู้ได้ และได้คำตอบบางอย่างที่สงสัยผ่านการปฎิบัติของซือฝู  แต่ที่ย้ำเตือนคือเราต้องปฏิบัติให้มากกว่านี้ ต้องเพิ่มความเพียร ชีวิตไม่แน่นอน อยากหลุดออกไปจากสังคมคนจัง หุหุ

วันนี้ตรวจสอบ slide ที่เตรียมบรรยายอีกรอบ ตกแต่งเพิ่ม ดร.นาโทรมาเตือน คงกลัวเราลืมว่ามีบรรยาย แก่แล้วก็ดียังงี้ มีคนคอยเตือน หุห

บ่ายฝนตกหนักมาก ไปรับ link ที่สนามบิน เราเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อยแต่ไม่เป็นไร  เครื่องบินต้องวนสองรอบเพราะฝนตกหนักมาก link  บอกว่าเช้านี้ไปร่วมทำบุญกับพี่ไก่และคณะปล่อยปลา 100 kg ไปร่วมถวายผ้าไตรจีวร

วันศุกร์ที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2556

22 Apr: วันอ่าน



ตื่นสายเพราะเมื่อคืนนอนดึกมากเพราะตั้งใจอ่านหนังสือที่ซือฝูให้มา "รู้จักวางเป็นทางแห่งพุทธะ" เล่มบางๆ แต่ใช้เวลาอ่านไปไตร่ตรองไป บางตอนอ่านซ้ำ 3 รอบ

เช้าซักผ้ากองโต วันนีเแปลงร่างเป็นหนูแจ๋วครึ่งวัน

วันนี้ท่านอานนท์โทรมาขอความช่วยเหลือจาก link แต่เราอาสาว่าเราช่วยได้ พอส่งมาร้องจ้าก!! ต้องเริ่มนับ 1 งานนี้เลยต้องให้ link ทำจนได้

คืนนี้อ่านอีกเล่ม "ความมหัศจรรย์ของการปฏิบัติธรรม" แต่ยังอ่านไม่จบ เพราะตัวอักษรเล็กมาก ใช้แว่นขยายไม่สะดวก เลยต้องเพ่งอ่าน อ่านได้ครึ่งเล่ม พรุ่งนี้อ่านต่อ

เวลาที่ได้อ่านหนังสือแบบนี้ไม่อยากจะวาง อยากมีเวลาอ่านอย่างอิสระ ไม่มีงานอื่นรออยู่ และอยากลาออกจากงานประจำมากขึ้นจริงๆ



วันพฤหัสบดีที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2556

21 Apr: ไปสถานปฎิบัติธรรม



วันนี้มีนัดตั้งแต่เช้า ไปกับคุณขาวเพื่อไปสมทบกันที่บ้านคุณแอ๋ว ไปถึงตามเวลา ที่ไปก็เพื่อส่งลูกสาวของคุณแอ๋วอายุ 17 (กำลังจะเข้าเรียนปี 1 ที่ม.เกษตรศาสตร์ปีนี้) ไปฝึกปฎิบัติธรรม และก็มี Billie ชาวอเมริกัน ติดตามไปเที่ยวด้วย ส่วนเราและคุณขาวไปเพื่อดูและเรียนรู้......(อ่านต่อใน..)

http://meecorner2.blogspot.com/2013/04/blog-post_26.html

บ่ายออกจากที่นั่น แล้วไปทานข้าวระหว่างทาง คุยกับคุณขาวตลอดเรื่องการเข้าสมาธิและการประคองจิต เราเล่าเรื่องประหลาดที่เรามีมานาน แต่ไม่รู้ว่าคืออะไร จนเมื่อเร็วๆนี้ อยู่ดีๆก็ค่อยๆรู้ว่าสิ่งนั้นน่าจะเป็นอะไร คุณขาวที่ได้ปฎิบัติมาตอบเราก่อนที่เราจะบอกว่าเราก็เริ่มคิดแล้วว่าคงเป็นเช่นนั้น...แม้กระทั่งเมื่อคืนเพิ่งได้รับคำตอบกับตัวเองว่าขณะเริ่มนอนจะหลับสิ่งที่เกิดกับตัวเราจนทำให้เคยกลัวกับการก่อนหลับ เคยเล่าให้ link และบางท่านฟัง แต่ไม่มีคำตอบเมื่อคืนอ่านในหนังสือที่ซือฝูให้มา จึงรู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร เสียดายที่ตอนนั้นไม่รู้ ไม่งั้นจะจับแล้วประคองต่อได้ แต่ตอนนั้นกลัว ไม่ชอบ โชคไม่ดีที่ระยะหลังมานี่ นานทีเดียวที่ไม่เกิดสิ่งนั้นอีก ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร อาจเป็นเรื่องกำหนดจิตก่อนนอนที่ต่างไป...จะลองทดลองใหม่


 

24 Apr:


วันนี้อยู่บ้านทั้งวันไม่ออกไปไหนเลย อ่านทวนตำราที่ต้องแก้เพิ่มเติม ฟังข่าวหลายข่าวที่อยากเขียน แต่วันนี้สมองล้าแล้ว

พระอาจารย์และคณะเปลี่ยนกำหนดการกลับเร็วขึ้น เลยออกจากวัดชลประทานตอนเช้าแทนเที่ยง เลยต้องโทรไปงดพี่ไก่ที่จะเตรียมอาหารถวายเพลท่านและคณะ ยกยอดไปไว้คราวหน้า

เย็นแวะไปหาเพื่อนนัดมากันพรุ่งนี้

วันอังคารที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2556

23 Apr: ไปอย่างสบาย


 
เช้าเตรียมจัดการธุระให้ link เรียบร้อย  ตั้งใจพักผ่อนก็ได้รับโทรศัพท์จากอจ.รุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยมาปรึกษา เลยให้คำปรึกษา ฟังแล้วงงๆว่าเกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร เป็นความผิดพลาดของใคร แต่เรื่องนี้ก็บอกว่าเขาคงต้องใจเย็นก่อนรอสอบถาม แต่ก็ยอมไม่ได้เพราะเรื่องนี้เขาไม่ผิด แต่ต้องทำให้มันชัดเจน ยังไม่ต้องไปโทษใครก่อน โชคดีที่เรื่องนี้มีคนอยู่ใน case เดียวกัน 2 คน ก็สามารถช่วยกันตามเรื่องได้

ช่วงนี้มีข่าวอุบัติเหตุตาย บาดเจ็บหมู่จากรถโดยสารพลิกคว่ำแทบทุกวัน ชีวิตไม่แน่นอนจริงๆ ออกจากบ้านแล้วไม่ได้กลับอีกเลยโดยไม่รู้ตัวอีกต่างหาก ชีวิตผู้โดยสารฝากไว้กับคนขับรถ ก็ไม่รู้คนไทยคัดเลือกหรือตรวจสอบหรือกำหนดคุณสมบัติของผู้ที่จะขับรถโดยสารแบบนี้ไว้หรือไม่อย่างไร เพราะที่เคยเห็นบางครั้งดูเผินๆก็ไม่น่าไว้ใจแล้ว ยิ่งแท็กซี่แล้วต้องภาวนาให้เจอคนขับดีๆ บางทีก็ต่างคนต่างกลัว นั่งไปกลัวกันไปจนปลายทาง......ก็ต้องอยู่อย่างไม่ประมาท พยายามสะสมความดี บุญกุศลจะส่งผลให้ไปอย่างสบาย ตายอย่างมีสติ และในที่ๆเหมาะสม


วันนี้อบอ้าวทั้งวัน ทำงานไม่ได้มากนัก

วันจันทร์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2556

22 Apr: สันดานคน


เช้าไปวัด จะตักบาตรแต่ไปไม่ทัน เหลือเณร ที่ยังไม่สึก 4 รูป เช้านี้ลูกเณรออกมากวาดวัดตามปกติ

เช้านี้ตามฟังข่าวสัมภาษณ์ท่านทูตวีรชัย และรองปลัดกระทรวงตปท. ชอบมากสำหรับคำพูดหนึ่ง คือเคล็ดลับการดำเนินงานครั้งนี้สิ่งสำคัญคือ เรื่องการรักษาความลับ เราก็เชื่อเช่นนั้นเพราะ รู้ๆอยู่แก่ใจ คนรักผลประโยชน์ส่วนตนมากกว่ารักชาติก็เห็นๆกัน ปากว่าตาขยิบก็มากจริงๆที่สำคัญอีกเรื่องคือ การรู้จักสันดานคน เป็นสิ่งสำคัญ รู้ว่าใครละโมบโลภมาก ไม่รู้จักพอ กิน กาม เกียรติ ต้องเป็นของฉัน ตระกูลฉัน จนลืมว่าแผ่นดินเกิดของฉัน ต้นตระกูลฉัน อาศัยแผ่นดินไทยจนมีวันนี้

บ่ายนี้ไปเยี่ยมกราบหลวงพ่อจิต แล้วเลยไปกราบหลวงพ่อในป่า ตั้งแต่ปีใหม่ยังไม่ได้ไปแวะไปกราบท่าน บรรยากาศในป่าเปลี่ยนไปเพราะมีสิ่งก่อสร้างเพิ่มขึ้น ท่านจะสร้างกุฎิกรรมฐาน 30 หลัง ตอนนี้กำลังสร้างได้ แล้ว 4 หลัง พระช่วยกันสร้างเอง ก็ถามท่านว่าสร้างมากขนาดนี้ใครจะเข้ามาในป่านี้ ท่านบอกว่าอนาคตอันไกล้ เมื่อสร้างศาลาปฎิบัติธรรม สำนักวิปัสสนา จะมีคนมามาก และท่านจะสร้างที่พักฆราวาส ในอนาคตอันไม่นาน เราบอกหลวงพ่อไปว่าที่กำลังทำดูไม่จืดเลย กระเบื้องปูพื้นสีแดง หุหุ เราและ link อยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงก็ลากลับ  กลับถึงบ้านค่ำ

ขอแสดงความเสียใจและให้กำลังใจกับ เจ้าหน้าที่ชุด EOD ของหน่วยเฉพาะกิจนาวิกโยธินกองทัพเรือ (ฉก.นย.ทร.) ที่กู้ระเบิดที่บาเจาะเช้านี้ ตาย 4 ท่าน สาหัส  5 บาดเจ็บ 5

วันอาทิตย์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2556

21 Apr: ภูมิใจ



เช้าพาหนูวุ้นและเพื่อนไปตักบาตรเณรน้อย วันนี้วันสุดท้ายเพราะพรุ่งนี้ครบกำหนดสึก พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงคงเหงาเงียบไปหลายวัน เมื่อวานพระอาจารย์เลี้ยงไอติมแมกนั่มลูกเณรทั้งหมด ลูกเณรเลยยกพวกมาขอบคุณพระอาจารย์หน้ากุฎิ

แล้วพาเด็กๆวัยรุ่นไปทานเช้า และแวะตลาดซื้อของที่แม่เขาฝากซื้อ แล้วแยกกัน เด็กๆขับรถกลับกทม. หมดธุระไปอีกอย่าง

บ่ายไปธุระกับคุณแอ๋วและกี พวกเราเสร็จธุระก็เลยไปต่อกันที่ plus

กลับมาตามข่าวทีมทนายไทยและท่านทูตที่ว่าความคดีเขาพระวิหารกลับ ดูตอนท่านให้สัมภาษณ์ เห็นหน้าคนทำงานทำหน้าที่ด้วยสำนึกรักแผ่นดิน กับคนที่ทำแต่เพื่อผลประโยชน์ตนมาจนคุ้นชิน เปรียบเทียบกันแล้วละอายแทนต้นตระกูลเขาเลย เป็นความแตกต่างที่เห็นชัดเจน

วันนี้เลยไม่ได้ทำอะไรนัก อ่านเอกสารได้ชุดเดียวก็ยังดี




วันเสาร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556

20 April: ประเทศสยามเราไม่เคยสิ้นคนดี


 
เช้าไปวัด วันนี้ต้องรอลูกสาวเพื่อนที่มาจากกทม. ติดต่อคุยเป็นระยะ เพราะวันนี้เธอต้องไปดอนสัก เยี่ยมเพื่อนพระที่เพิ่งบวช เย็นนี้พาไปเดินเล่น ไปทานอาหารเย็น ฟังเพลง แต่คุยกันเสียมากกว่า

วันนี้ภูมิใจในตัวท่านทูตวีรชัย มากกกกก กับการต่อสู้คดีเขาพระวิหาร ยิ่งได้อ่านเรื่องราวและสิ่งที่ท่านถูกกระทำมาด้วยเหตุการเมือง และสิ่งที่ท่านได้ทำมาและกำลังทำ ทำให้ยืนยันได้ว่า คนดีและความดีไม่มีวันพ่ายแพ้ ที่สำคัญคือการมีจุดยืน และยึดมั่นในสิ่งที่ถูกต้อง วันหนึ่งต้องเป็นโอกาสของเรา ทองแท้ย่อมไม่แพ้ไฟ...ท่านสมเป็นข้าแผ่นดินจริงๆ เกิดมาได้รับใช้ชาติ แพ้ชนะเป็นอีกเรื่อง แต่สิ่งที่ท่านได้ทำอย่างเต็มที่ให้กับประเทศนั้นทำให้ท่านเป็นฮีโร่ของคนดีมากมาย อาจมีบางคนเสียใจที่ตัวเองเสียผลประโยชน์ส่วนตนไป (คนอยากขายชาติ) ประเทศสยามเราไม่เคยสิ้นคนดี

วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2556

19 Apr: สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

เป็ดตัวนี้ตายไปแล้ว

เช้าไปตักบาตรเณรน้อย ไปวัด รีบกลับมาดูไซอิ๋ว วันนี้เล่น line ตลอดบ่ายถึงเย็นเพราะวุ้นกับเพื่อนมาจากกทม. ขับรถกันมาเลยคอยเช็คเพราะเขาไม่เคยขับรถมากันเอง

วันนี้พระอาจารย็และพระพ่เลี้ยวงพาเณรไปทัศนศึกษาที่นครฯ กลับมาค่ำแล้ว บอกว่าเหนื่อย

ค่ำนี้เอาใจช่วยท่านทูตวีรชัยและคณะ เรื่องเขาพระวิหาร

อ่านข่าวลูกเป็ดที่ถูกเผาที่จีน เพียงเพราะเกิดมาผืดเวลาที่โรคหวัดนกกำลังระบาด เลยถูกตัดสินให้ตาย เพื่อต่อชีวิตคน คนช่างเป็นสมช.ที่เห็นแก่ตัว และให้ค่าชีวิตตัวเองสูงสุดเสมอ น่าเศร้าใจจริงๆ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม กรรมเป็นทั้งของลูกเป็ดและคนทำ

กำลังเอาเข้าเตาเผา
 
 
ชึวิตนี้สั้นนัก

ที่มาภาพ http://health.kapook.com/view60826.html

วันพฤหัสบดีที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2556

22 Apr: สมองล้า


เช้าไปวัด แล้วรับไปมหาวิทยาลัย เพราะวันนี้สอบสัมมนานศ.ปี 3 สอบตั้งแต่ 9 โมงเข้า เสร็จเย็นเกือบ 5 โมงเย็น แล้วประชุมนศ.ต่อ เรื่องการไปฝึกงาน ก็ทั้งอบรม สอนการปฎิบัติตน จนเกือบ 18.00 น กลับบ้าน 6 โมงเศษ หมดแรงคุย บอก link วันนี้สมองตันแล้ว จัดการเรื่องหมาๆเสร็จ (วันนี้เขาอาจสงสัยว่าทำไมเจ้านายไม่พูดคุยกับเขาเหมือนทุกวัน หุหุ) รีบขึ้นมาทำประวัติตัวเอง (เรื่องทำยาก) ส่งให้หัวหน้าโปรแกรมเพื่อเอาไปลงในหลักสูตร เพิ่งเสร็จสักครู่นี้ เฮ้อ!!

มีเรื่องควันหลงจากการประชุมหลักสูตรที่ออกมาจากสภาวิชาการของที่นี่ อยากเขียนแต่สมองล้าแล้ว ค่อยเขียนต่อ อยากให้พวกสกอ.เข้ามาอ่านรับรู้จัง

วันพุธที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2556

17 Apr:


ฝนตกเกือบทั้งคืน เช้าไปมหาวิทยาลัยตรงเวลานัดเพราะช่างจะมาเปลี่ยนฝ้าเพดาน ปรากฎว่าจนท.บอกว่าช่างจะมาทำประมาณ 10 โมง ทั้งๆที่นัด 9 โมงเช้า ในที่สุดมาตอน 11 โมงหงุดหงิดพอควร เพราะไม่ชอบคนที่ไม่รักษาคำพูด นัดไม่เป็นนัดผิดเวลาไป 2 ชม. ในที่สุดก็ต้องรอให้เขาทำเสร็จตอนบ่าย 3 โมง พิมพ์เอกสารที่เตรียมบรรยายให้หนูนา ก็ยังดีที่ได้ 1 งาน เสียเวลาไปครึ่งวัน

 กลับบ้านเย็น จัดหาอาหารให้เด็กๆทั้งหลาย จัดการเรื่องส่วนตัวเสร็จแล้วรีบอ่านเอกสารสัมมนาของนักศึกษา จนมึน เบื่อมากกกกกก แก้รอบสองแล้ว ไม่มีพัฒนาการอะไรดีขึ้น  so sad!












วันอังคารที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556

16 Apr: รักแผ่นดินเกิด



เช้าไปวัด link ไปช่วยถ่ายภาพเณรน้อยถ่ายรูปหมู่ ที่วัดเอาช่างจากร้านถ่ายรูปมาดำเนืนการด้วย แต่ละครอบครัวจะได้มีไว้เป็นที่ระลึก ที่นี่จัดการบริการทุกอย่างครบวงจรจริงๆ ตอนนี้เณรสวดมนต์ได้หลายบทแล้วด้วย

ช่วงนี้ติดตามข่าวเรื่องเขาพระวิหาร แล้วแอบคิดในใจว่า สมัยก่อนบรรพบุรุษของเรา บูรพกษัตริย์ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช สมเด็จพระเจ้าตากสิน พระศรีสุริโยทัย ท้าวเทพสตรี ท้าวศรีสุนทร ชาวบ้านบางระจัน และ..อีกมากมายที่ต่อสู้ ออกรบ นอนกลางดิน อยู่ในป่า สละชีวิตเลือดเนื้อ เพื่อปกป้องแผ่นดินทุกตารางนิ้ว ยุคสมัยนี้เพียงแค่นั่งในห้องแอร์ อ่านเอกสาร เติมความเอาใจใส่ สำนึกรับผิดชอบ ใช้ปัญญาทั้งหมดเท่าที่มี รวมใจให้เป็นหนึ่งเดียว และโดยเฉพาะสำนึกรักชาติแผ่นดินเกิดเมืองนอน เพียงเท่านี้เราก็น่าจะรักษาผลประโยชน์ชาติไว้ได้

วันนี้อ่านตรวจเอกสารงานวิจัยเล็กน้อย

"อยู่อย่างจงรัก ตายอย่างภักดี"




ขอเก็บเพลงนี้ไว้เพื่อเตือนใจ และเป็นที่ระลึกแด่ทหาร ตำรวจชายแดน และผู้ที่ได้สละชีพเพื่อชาติในทุกเหตุการณ์

"อยู่อย่างจงรัก ตายอย่างภักดี" มีเนื้อหาดังนี้คำร้อง/ทำนอง : เทพนม สุวรรณะบุณย์
เรียบเรียง : ศราวุธ ฤทธิ์นันท์
ขับร้อง : เทพนม สุวรรณะบุณย์, จุไรรัตน์ สุวรรณะบุณย์, กมลวรรณ ทศานนท์, สิริรัตน์ สุรมิตร, ศักดิ์ดา มนีรัตนะพร


เกิดบนแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่ในศรัทธา

ภูมิพลพระราชา เทิดฟ้าพระราชินี

พระองค์ท่านทรงงาน หนักและเหนื่อยอย่างนี้

เราคนไทยซาบซึ้งดี ท่านทรงมีเมตตาเพียงใด



จากคนหนึ่งคน คนเล็ก ๆ ที่ไม่สำคัญ

มีเพียงใจสำนึกมั่น ปลูกฝังความเป็นคนไทย

รักชาติรักแดนดิน ศาสน์กษัตริย์เทิดทูนไว้

ปณิธานในหัวใจ ปกป้องไว้ไม่ให้ใครมาย่ำยี



จะอยู่อย่างจงรัก ตายอย่างภักดี

หนึ่งชีวิตนี้ขอยอมพลี ไม่เสียดาย

ใจที่จงรักจะยืนหยัดอย่างท้าทาย

ใครจ้องจะทำลายเราไม่ยอม



เกิดมาอย่างไทย อยู่ที่ไหนต้องมีศักดิ์ศรี

มันจะจนหรือมั่งมี แผ่นดินนี้เท่าเทียมความเป็นไทย

เลือดเคยไหลร่วงริน ทาแผ่นดินเอาไว้

ป่าวประกาศให้ก้องไกล ว่าคนไทยรักชาติยิ่งชีวี



จะอยู่อย่างจงรัก ตายอย่างภักดี

หนึ่งชีวิตนี้ ขอยอมพลีไม่เสียดาย

ใจที่จงรักจะยืนหยัดอย่างท้าทาย

ใครจ้องทำลาย เราพร้อมจะยอมตาย เราไม่ยอม... 


    

วันจันทร์ที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556

15 Apr: รดน้ำขอพรมงคล



เช้าไปวัด สักครู่กีและแปะโทรมาว่าจะพาพี่ชายและคณะมากราบพระอาจารย์ก่อน เพราะจะเดินทางต่อ เราเลยอยู่รอ สายกลับบ้านพาเจ้าเรโอ และ yiching กลับมาด้วย จะให้เล่นกับตัวที่บ้าน ปรากฎว่า เรโอมีปัญหากะเต้เพราะเป็นตัวผู้ ส่วนซันวามีปัญหากะทุกตัวเพราะโรคอิจฉาตาแดง เที่งเศษเลยพากลับไปส่งคืน ไปคุยกะคุณมนูญเรื่องสุขภาพ แวะไปเยี่ยมท่านกอย ท่านก็หายดีแล้ว สักครู่ออกมา พระและโยมกำลังเตรียมรดน้ำพระผู้ใหญ่กัน ด้วยกตัญญูและความเป็นสิริมงคล (การบูชาคนที่ควรบูชา) ไม่เอิกเกริกเป็นแบบเรียบง่ายเพราะพระอาจารย์ไม่ต่อยสนใจเรื่องพิธีรีตรองมากนัก ให้ทำอะไรที่ประหยัด ง่ายๆไม่ยุ่งยาก เลยออกมาแบบสบายๆ ดังภาพ

ขณะรอเณรน้อยเข้าแถว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หลังรดน้ำเสร็จพระผู้ใหญ่ก็แช่มชื่นอย่างที่เห็น
 


วันอาทิตย์ที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2556

14 Apr: วันสบายๆ


วันนี้เป็นอีกวันที่ไม่ได้ย่างก้าวออกจากบ้านไปใหนเลย ชอบจัง เขียนงานต่อ
วันนี้เขียน เริ่มต้นดี ชีวิตก็ดี มีมงคล
http://meecorner2.blogspot.com/2013/04/blog-post_14.html

เตรียมเรื่องที่จะบรรยายต่อ ค้นไปอ่านเรื่อง side way ชะเยอะเลย

บ่ายฝนตกหนัก แต่ไม่นานมาก อากาศเปลี่ยนเป็นเย็นสบาย เสียงกบเริ่มส่งเสียง บ้านเป็นป่าอีกครั้ง

 
วันนี้ฝนแรงมากเลยเอาศรีวันมาไว้ในบ้านกั้นอาณาเขตให้ แต่ตอนหลังทนลูกนั่งตื้อไม่ไหว เลยปล่อยให้เดินเล่นทั่วบ้าน แพ้หมาทุกทีซิเรา!!

วันเสาร์ที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2556

13 Apr: วันสงกรานต์


วันนี้ตื่นสายรับปีใหม่ไทย เพราะเมื่อหัวรุ่งประมาณตี 4 ฝนตก อากาศเลยสบาย วันนี้เหมือนทุกปีที่อยู่บ้านไม่ออกไปรับน้ำ กลัวเปียก หุหุ จริงๆกลัวความวุ่นวายมากกว่า เพราะสมัยนี้เล่นสงกรานต์ไม่ได้สืบทอดวัฒนธรรมรูปแบบดีๆจากสมัยก่อนมา เริ่มมีความรุนแรง คะนอง ไม่สุภาพมากขึ้น ไม่ต้องไปเห็นจะได้ไม่ต้องรับอะไรเข้ามา  เช้านี้เอาอาหารเม็ด แถมซาลาเปาไปให้หมาบ้านเพื่อนสองตัว เจ้าของไปเที่ยว เราต้องโทรไปถามเขาว่าหมาสองตัวใครให้อาหาร เขาบอกว่าไม่เป็นไร มันทนได้ เราบอกไม่ได้หรอกยังไงหมามันก็หิว เราอาสาว่าเราจะเอาไปให้เอง เขาบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งอาหารไว้ให้ เราบอกว่าไม่เป็นไร บ้านเรามี เมื่อวานเย็นก่อนไปวัดเอาไปให้ วันนี้เช้าเอาไปให้ มันดีใจมากวิ่งกระวนกระวายรอบตัว เช้านี้ก็เช่นกัน กินแบบหิวจัด ไม่กล้าบอกเจ้าของว่าขนาดให้กินครบมื้อมันยังแสดงอาการหิวจัด แล้วหากไม่ให้เลย 2 มื้อจะเป็นยังไง เย็นนี้เลยโทรไปถามอีกว่าจะกลับมาหรือไม่ ต้องไปให้อีกหรือเปล่า ปรากฎว่าเขาบอกว่ากลับ..บางครั้งเราก็คิดนะว่าทำไมคนรักหมา เลี่ยงหมา แต่ยอมให้หมาอดได้วัน สองวัน ไปเที่ยวจะมีความสุขได้ยังไงในเมื่อหมาของตัวเองหิวอยู่ที่บ้าน ใจเขา ใจเรา(หมา)นะ ส่วนเราสามีแซวว่าน่ารักเอาใจใส่หมาไปโม้ด!! หุหุ

วันนี้เป็นวันพักผ่อนเดย์ จริงๆ เพราะเช้ากินยาแก้แพ้อากาศและแก้ไออีกตัวปรากฎว่าง่วงอย่างเดียว เลยยาว จนบ่าย ง่วงอีกรอบตอนบ่ายแก่ๆ ปรากฎว่าเจ้าหมาๆไม่ยอมให้นอนมากวนตลอดโดยเฉพาะวันวา ทั้งมุดทั้งดึงแขนมือวุ้นวายไปหมดเลยต้องลุกมานั่งเล่นกับเขาแทน พรุ่งนี้จะเปลี่ยนมากินยาเป็นตอนเย็นแทนจะได้ทำงานกลางวันบ้าง

วันนี้ทายาที่แผลศรีวัน ได้ผลหนอนออกมา 2 ตัว คุณสกลโทรมาถามข่าว แนะให้ใช้ ทิงเจอร์: น้ำเกลือ 1:10 ล้างฉีดลงไปในรูแผล

วันนี้เลยได้อ่านงานเล็กน้อย

วันศุกร์ที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2556

12 Apr: เริ่มดี ชีวิตมงคล


เช้านี้ไปตักบาตร ตั้งใจอุทิศให้ท่านอาจารย์เจ้าคุณรุ่น และม่าม้า และถ่ายภาพกิจกรรมบิณฑบาตรของเณรน้อย

ระหว่างเดินรอตักบาตรก็เห็นพี่ติ่งและพี่น้อยยืนที่ริมถนน ไม่แน่ใจว่าไช่คิดครั้งแรกว่ามีโยมมาดักตักบาตรเพิ่มอีกจุด เราก็น่าจะมาตักบาตรตรงนี้ได้ เลยเดินเข้าไปไกล้ๆปรากฎว่าไช่พี่ทั้งสอง ก็ดีใจที่พี่เขาทราบข่าว และดีใจมากขึ้นเมื่อพี่เขาบอกว่า รู้ข่าวจากการอ่านบล็อกที่เขียน เลยแอบปลื้มว่าบล็อกนี้บอกบุญ ต่อบุญได้เป็นรูปธรรม เราเลยอิ่มบุญหลายต่อ หุหุ

วันนี้พระอาจารย์ให้เอาสารพัดเครื่องดื่มกล่องไปมอบให้เณรน้อยที่เพิ่งบวชภาคฤดูร้อนที่สำนักสงฆ์นิคาม..ปรากฎว่าไปถึงก็งงๆๆ เพราะเวียนดูตลอดถึงในสุดไม่มีใครเลยแม้แต่รูป/คน ทั้งพระ เณร ฆราวาส ไม่มี มีการก่อสร้างแต่ก็ไม่มีคนงาน เลยถอยดีกว่า ออกมานอกถนนคิดว่าจะถามใครแถวนั้น ปรากำว่าแถวนั้นไม่มีใคร เป็นสวนปาล์ม และข้างๆมีคล้ายๆรง.เล็กๆ?? แต่เงียบไม่มีใครเลยไม่กล้าลงไป กลับดีกว่า...ค่อยหาฤกษ์ไปใหม่

บ่ายทำเอกสารกิจกรรมเณรไปติดบอร์ดเย็นนี้

เย็นนี้ไปร่วมฟังพระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์ในโอกาสปีใหม่ไทย ขอพรจากพระประธานในพระอุโบสถ และปิดทอง รดน้ำหลวงพ่อองค์ใหญ่ที่สุดในอำเภอเมืองฯคู่วัด...ปีนี้เริ่มต้นชีวิตจากการได้ฟังในสิ่งที่ดีที่เป็นมงคล..ก็จะพยายามขัดเกลาจิตของตัวเองให้ละเอียดขึ้น
จะแก้นิสัยที่รู้แล้วชี้ไปโม้ด ให้น้อยลง รับรู้น้อยๆ จะช่วยให้ขยะใจลดลง เริ่มต้นดี ชีวิตก็มีมงคล ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเอง

ฟังสวดจบ ถวายปัจจัย แล้วกรวดน้ำอุทิศ ก็อุทิศให้ทั่ว และให้ทหาร ตำรวจชายแดน ท่านรองผู้ว่ายะลาฯ ที่เสียสละทำงานให้ประเทศ เพื่อส่วนรวม ทำให้พวกเราอยู่ได้อย่างเป็นสุข

อนุโมทนาสาธุ รับบุญทั่วกันนะคะ (ค่อยเอาภาพมาลง)

วันพฤหัสบดีที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2556

11 Apr: เจองูอีก


เช้าไปวัด สายๆออกมาจัดการเรื่องน้ำประปาที่อยู่ดีๆค่าน้ำก็พรวดจาก 117 บาท เป็น 16,xxx บาท เหอๆๆ! แล้วลดเหลือ 5xx บาท งงๆๆ

บ่ายเอกเอาตับมาให้เด็กๆกิน กีก็โทรมาตามให้ไปสังสรรค์ที่บ้านเพราะครอบครัวพี่ชายมา เลยเอาเปาะเปี๊ยะ, ยากิโซบะ, spinach cheese ball, shrim ball ไปทอดกินกัน ที่บ้านกีมีกุ้งใหญ่อบ หมึกย่าง ปลากุเลาเผา  หอยแครงเผา ขาดปู เพราะไม่กล้าเผากัน และปูม้าหาไม่ได้ เลยไม่ครบสูตร  พรุ่งนี้พวกเขาไปกระบี่ อ่าวนางต่อ

ค่ำนี้เต้กัดงูเห่าได้อีก ฝนเพิ่งตกเมื่อเย็นนี้เองไม่มากนักแต่ทำให้อากาศเย็นลงได้ ได้ยินเสียงหมาเห่า หมาบ้านอื่นก็ช่วยหอนกัน เราเองไม่เอะใจ เพราะนานมากแล้วที่ไม่เห็นงู กลับบ้านตอนเกือบทุ่มมืดแล้ว แต่เราเห็นเงาสีดำยาวที่พื้น (ไม่ได้เปิดไฟฟ้าเพราะคิดว่ากลับไม่ค่ำ) รีบไปเปิดไฟ ไช่เลยจะเป็นลม เพราะตัวใหญ่ไม่มากแต่ยาวมากกกก เกินเมตร แต่ไม่อ้วนมาก มีลายดอกบอกว่าเป็นงูเห่า คว้ากล้องมาถ่ายรูปไว้ รีบเรียกเด็กๆทุกตัวมาตรวจร่างกาย เจอเลือดที่เล็บขาเต้รีบเช็ดให้เขาตรวจรอยแผลไม่มี เหมือนเล็บเขาขูดพื้นถนน ก็เฝ้าดูอาการ จนค่ำไม่มีอะไรผิดปกติ

วันพุธที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556

10 Apr: เปรตขอบุญ




เย็นนี้บังเอิญเปิดโทรทัศน์เห็นมีการสัมภาษณ์เด็กที่เคยเห็นข่าว ดช ธนัช เปลวเทียนยิ่งทวี  และเพิ่งทราบไม่นานว่าเขาได้รับคัดเลือกไปทำงานวิจัยที่จุฬา และมหิดล วันนี้ได้ฟังการตอบสัมภาษณ์ ก็รู้สึกดีใจและภูมิใจกับเด็กไทยแบบนี้ และกับพ่อแม่ที่ได้ปูพื้นฐานให้เวลาอบรมบ่มสอนมาอย่างดี เหมือนต้นไม้ใส่ปุ๋ยดี เอาใจใส่ตกแต่ง ตัดแต่ง ระวังศัตรูพืช และสวลที่ไม่ดี ก็ย่อมได้ผลไม้ที่ดี สมบูรณ์ น่าปลื้มมาก ยิ่งตอนนี้ในสังคม มีคนมีกำลังชื้อปุ๋ยมาใส่เต็มที่ วันๆอัดแต่ปุ๋ย แต่ไม่มีเวลาดูแล ไม่มีเวลาตัดแต่ง เลยได้ของแปลกออกมาเดินในสถานที่แปลกๆมากมาย หาประโยชน์อันใดได้น้อยมาก นอกจากออกมาอวดมีของนอกกายสารพัด บางรายการในโทรทัศน์อุตส่าห์เอามานำเสนอให้รู้จักแทบทุกวัน ท่องสกุล..เกือบได้แล้ว..ก็ขออย่าให้เยาวชนเอาเป็นตัวอย่างมากนัก

อยากให้โทรทัศน์นำเสนอรายการสร้างสรร เอาเด็กที่มีความสามารถในทางวิชาการ ในทางที่ใชัปัญญา มาแนะนำ เป็นตัวอย่างดีๆให้กับเยาวชนรุ่นใหม่ให้ใส่ใจการศึกษามากขึ้น ไม่ไช่เป็นอย่างที่เป็นในปัจจุบัน ที่เก่งด้านกรี๊ดๆๆๆ เวลาสอนนศ.มักถามเขาว่าเคยเห็นท่าที่เปรตขอส่วนบุญใหม (เอารูปที่วัดร่องขุ่นให้ดู) ตอนนี้ข่าวไม่ว่าจัดอันดับหรือประเมินการศึกษาระดับใหน วัดอะไรที่ต้องใช้ปัญญา ปท.เราแทบไม่ติดอันดับอะไรเลย ทดสอบวิทย์ คณิต ภาษา ปท.เราก็แทบรั้งท้าย และจะสู้ประเทศในอาเชียนในอนาคตได้อย่างไร เราเองเคยภูมิใจมากๆกับการแข่งขันการทำอาหารระดับโลกที่เด็กไทยที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐ แต่ไปคว้ารางวัลชนะเลิศระดับโลกมา แต่จากนั้นมาข่าวก็เงียบอีก ตอนนี้มีรายการแข่งขันคัดเด็กแข่งขันทำอาหาร เราก็เริ่มติดตามเชียร์ๆ...หวังว่าอนาคตสื่อที่มีคุณภาพ มีสำนึกรับผิดชอบกับอนาคตของชาติจะช่วยกันสรรสร้างสิ่งดีๆ เสนอตัวอย่างที่ดีเพื่อพ้ฒนาแผ่นดินเกิดของตัวเอง ทำหน้าที่ให้สมที่เกิดเป็นคนไทยคนหนึ่ง

 

วันอังคารที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556

9 Apr:



เช้านี้พระอาจารย์กับท่านเสรีกลับจากกทม. ไปร่วมงานศพของท่านพระอาจารย์เจ้าคุณรุ่น ยังไม่ได้กราบเรียนถามอะไรท่าน เพราะวันนี้เราและ link ไม่ได้ออกไปใหน ตั้งใจเร่งงานที่จะต้องทำให้เสร็จ  อยู่บ้านทั้งวัน

เที่ยงวันนี้ทดลองผัดหมี่ขาวผงกะหรี่กุ้ง ใส่เต้าฮู้ทอด ข้าวโพด เห็ด วางบนผักกาดหอม ให้ link ทาน ส่วนของเราทำข้าวผัดกุ้งกะปิอร่อยดี หุหุ

วันนี้กีโทรมาเล่าเรื่องแปลกๆของลูกชายคนข้างบ้าน บอกให้เราระวังเพราะอาการแปลกๆ สงสัยว่าอาจอยู่ในระหว่างการบำบัด หรือไปทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องมา เลยต้องระวังไม่ให้ซันวาออกไป เดี๋ยวโดนขว้างอีก คราวก่อนเอาลูกดอกปลายเหล็กขว้างมาในบ้าน เรายังเก็บไว้เป็นที่ระลึกเพราะบอกไปก็ไม่มีประโยชน์ ทนได้ก็ทน ไม่อยากทนก็ต้องฝึกทมะ เพราะหมาก็บอกเราไม่ได้ว่าใครปาลูกดอกใส่เขา นี่ไม่รู้กรรมตามทันหรือเปล่าทำให้มีอาการแบบนั้น



วันจันทร์ที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556

8 Apr: เศร้าๆนะ



เช้านี้ตื่นมาแล้วเศร้าๆนึกถึงพระอจ.เจ้าคุณรุ่น ที่มรณภาพเมื่อวานนี้ พระอาจารย์ขึ้นไปกทม.เช้านี้กับท่านเสรีเพื่อช่วยจัดการงานศพด้วย ท่านเป็นห่วงติดตามข่าวด้วยความเป็นห่วงมากตลอดมาทุกวัน จัดสวดมนต์ให้ เพราะท่านนับถือเจ้าคุณพระอจ.รุ่นเป็นเสมือนพระพี่ชายที่เคารพรักกันมา ทำงานมาด้วยกันตลอดหลายสิบปี ครั้งนี้ท่านคงเสียใจมาก เรากับ link ก็เสียใจมากเช่นกัน ยากที่จะบอกเป็นคำพูด แม้ว่าเราจะเชื่อมั่นว่าคุณงามความดีที่ท่านได้สะสมมาโดยตลอดจะนำท่านไปสู่ภพภูมิที่ดีก็ตาม แต่ใจจริงแล้วอยากให้ท่านอยู่ในโลกมนุษย์เพื่อท่านจะทำให้สังคมหลายๆส่วนดีขึ้น และทะนุบำรุงพระพุทธศาสนา เป็นกำลังที่สำคัญต่อไปนานๆ

วันนี้เตรียมบรรยาย เที่ยงผัดหมี่ขาวราดหน้ากุ้ง ไปกินนอกบ้านไม่เคยถูกใจเพราะเส้นไม่กรอบ เราชอบเส้นแบบทอดกรอบ วันนี้เลยถูกใจเป็นยิ่งนัก

อากาศร้อนน้อยลง

บันทึกไว้ วีรสตรีของอังกฤษ (ของโลก) ที่จากไปวันนี้

Margaret Thatcher, Britain's 'Iron Lady' Prime Minister, Dead at 87


วันอาทิตย์ที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2556

7 Apr: พระธรรมวิมลโมลี (รุ่น ธีรปญฺโญ ป.ธ.9)


พระธรรมวิมลโมลี (รุ่น ธีรปญฺโญ ป.ธ.9)
 
เช้าไปวัด รีบกลับมาทำงานที่บ้าน ไม่ได้ไปไหน บ่ายโทรคุยถามข่าวน้าแดงด้วยความเป็นห่วง

เย็นนี้ทราบข่าวพระธรรมวิมลโมลี (รุ่น ธีรปญฺโญ ป.ธ.9) เจ้าอาวาสวัดชลประทานรังสฤษฏ์ และเจ้าคณะภาค 17 มรณภาพอย่างสงบแล้ว ด้วยความอาลัยยิ่ง ติดตามอาการป่วยท่านตลอดมา และบอก link ว่าขึ้นไปกทม.ครั้งนี้ให้ไปบริจาคเลือดให้ท่านด้วย

เกือบทุกครั้งที่ท่านมาทำกิจของคณะสงฆ์ที่นี่ ได้พบท่านทั้งเราและ linkก็ จะได้สนทนากับท่านทุกครั้ง รู้จักท่านมานานเกือบ 20 ปีแล้ว หลายภาพความทรงจำที่ท่านเมตตาก็จะอยู่กับเราสองคนตลอดไป

 ท่านอาจารย์เจ้าคุณรุ่น (เราทั้งสองเรียกท่านเช่นนี้เสมอ) ได้สร้างคุณงามความดีให้แก่คณะสงฆ์ไว้อย่างมากมาย ท่านเป็นทายาทที่รับมรดกทางธรรมของหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุมาปฏิบัติ ตลอดถึงสานงานต่อปณิธานหลวงพ่อสำเร็จลุล่วงโดยไม่บกพร่อง เพราะท่านมีความมุ่งมั่นในการทะนุบำรุงพระพุทธศาสนาด้วยความจริงใจและจริงจัง ท่านเป็นนักบรรยายปาฐกถาธรรมที่เก่งมาก  เป็นพระเถระที่พูดตรงไปตรงมา ดูเหมือนดุ แต่หากรู้จักท่านแล้วก็จะรู้ว่าท่านเมตตา เป็นพระที่เอื้อเฟื้อมากไม่ว่าใครนิมนต์กิจใกล้ไกลหากท่านมีเวลาท่านเมตตาไปให้เสมอ แม้บางครั้งท่านไม่ค่อยสบาย สมัยก่อนท่านเดินทางมาที่นี่ หากมาโดยรถยนต์ก็จะพาสุนัขของท่านมาด้วยเสมอ ท่านรักสุนัขมาก ครั้งสุดท้ายที่พบท่านคือปีที่แล้วท่านมาบรรยายเปิดการประชุมอบรมพระนักเทศน์ของ 14 จังหวัดภาคใต้ เราทั้งสองก็ได้ไปนั่งสนทนากับท่าน  ปีนี้ไม่มีท่านอีกแล้ว
http://meepolen.blogspot.com/2012/06/22-june.html

ชีวิตใครๆก็เป็นเช่นนี้  ถึงวันที่ต้องกลับไปก็ต้องละจากบ้านหลังปัจจุบัน ไม่ช้าก็เร็วแล้วแต่สิ่งที่ทำไว้ ที่สำคัญคือตอนมีชีวิตที่ดำเนินไปนั้นได้สร้างสะสมความดีเป็นทุนเป็นเสบียงบุญที่จะพาเราไปในสุคติภพมากพอหรือไม่  หากมัวสะสมสมบัติเงินทอง บ้านคฤหาสน์ มากมาย ละโมบ ลืมตัว ลืมตาย เมื่อวันนั้นมาถึงนอกจากเอาอะไรที่สะสมมาชั่วชีวิตไปไม่ได้แล้ว คุณงามความดีที่สรรสร้างก็แทบไม่มี เพราะใช้ชีวิตอย่างประมาทมาโดยตลอด เสียดายชาติเกิด น่าสงสารจริงๆ

หมายเหตุ.....จะมีพิธีสวดคืนสุดท้ายวันที่ 17 กค. นี้ และพระราชทานเพลิงศพวันที่ 18 กค.นี้ ลูกศิษย์ ญาติธรรม ทั้งหลาย ไปร่วมงานส่งท่านเป็นครั้งสุดท้ายได้ตามวันดังกล่าว

วันเสาร์ที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2556

6 Apr: ช่วยกันอุทิศกุศล


เช้าไปตักบาตร วันนี้ถวายแซนวิชทูน่า หมูหยองมายองเนส แฮมชีส และแซลมอล อุทิศผลบุญให้....และรองผู้ว่าฯยะลาและปลัดป้องกันจังหวัดที่เสียชีวิตจาดพวกโจรใต้ link ก็ไปถ่ายภาพเก็บกิจกรรมของเณรน้อยไว้จัดบอร์ดอีก มีคนมาตักบาตรมากกว่าเมื่อวาน สงสัยบอกต่อๆ วันนี้มีลูกเณรจากวัด? หลายรูปเช่นกัน พรุ่งนี้จะเตรียมให้ลูกเณรน้อยอีกกลุ่มด้วย

กรวดน้ำอุทิศทั่วพิภพ กรวดน้ำบนหลุมของชาบูด้วย

วันนี้เตรียมค้นเอกสารไว้บรรยาย อากาศยังร้อนมาก ดูโทรทัศน์ทุกช่องวันนี้เสนอข่าวของท่านรองผู้ว่าฯยะลา และท่านปลัดฯเราก็รู้สึกเศร้า สงสารลูกๆ ภรรยา ใจเขาใจเรานะ อยากให้คนไทยทุกคนเวลาทำบุญใดๆช่วยกันอุทิศผลบุญให้ผู้ที่ทำความดี ทำหน้าที่เสียสละเพื่อชาติเหล่านั้น ให้สู่สุคติภพ เราอยู่ได้อย่างเป็นสุข ปลอดภัยเพราะท่านเหล่านั้นทำหน้าที่ป้องกันให้พวกเรา

ทุกคนเกิดแล้วต้องตายเป็นสิ่งที่อยู่รอเราตั้งแต่เกิด และเราทุกคนก็เดินเข้าหามัน บางคนเดินอย่างมีสติ บางคนไร้สติจนตาย บางคนหลงระเริงกับการแก่งแย่ง  โกงกิน สะสม ในสิ่งที่เอาติดตัวไปไม่ได้เลย  ก่อกรรมติดตัว สร้างชั่วให้ลูกหลาน แล้วจะ "สุขเกษม" ในภพใดๆได้อย่างไร น่าสงสารจริงๆ

วันศุกร์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2556

5 Apr: กิจกรรมเณรน้อย



เช้านี้ตื่นก่อนนกกางเขนปลุก ไชโย ชนะ 1 วัน เตรียมไปตักบาตรเณรน้อย เมื่อวานสั่งขนมโดนัทบอลสอดไส้ 16 กล่อง เช้านี้ไปถ่ายภาพกิจกรรมการเดินบิณฑบาตรของเณรน้อยน่ารักมาก ดูได้ที่  กิจกรรมของเณรน้อย  http://meecorner2.blogspot.com/2013/04/1.html

สายไปมหาวิทยาลัยนัดนศ.เอางานไปให้ ไปนั่งอ่านแก้งานวิจัย จนเกือบบ่าย นศ.มาเอาไปแก้ต่อ

เย็นนี้เอารูปเณรน้อยที่เตรียมทั้งหมดไปติดบอร์ดกิจกรรมที่วัดท่ามกลางการติดตามสนใจของเณรน้อย สนุกสนานกับการชี้รูปใครเป็นใคร

วันนี้มีจนท.มาแจ้งขอเปลี่ยนฝ้า เราก็ยอม คราวก่อนขอเปลี่ยนหลอดไฟ เราไม่อนุญาต เพราะอันนี้สมควรแก่เวลา แต่สารพิษอาจเท่าเดิม

ข่าวเศร้าชายแดนใต้ วันนี้รองผู้ว่าฯยะลา และคณะเสียชีวิต มีบาดเจ็บ วันนี้ก็อุทิศกุศลให้ทหาร ตำรวจตระเวณชายแดนใต้ ไม่รู้อีกเมื่อไหร่จะหยุดจบกันเสียที ทำร้ายคนที่ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยทำร้ายหรือโกรธกันได้ยังไง เกิดมาทำไม?? ก่อกรรมกันจนชีวิตตัวเองก็ไม่สุขสงบ ต่างฝ่ายก็มีคนอันเป็นที่รัก กันทั้งสิ้น





วันพฤหัสบดีที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2556

4 Apr: ปณิธานพุทธบุตร



เช้าไปวัด วันนี้เข้ามหาวิทยาลัย แต่ไม่เข้าอบรมโปรแกรมคอมฯ แวะเยี่ยมเยียนเพื่อนๆที่นานๆจะได้ว่างคุยกัน เที่ยงกลับมาจัดการพิมพ์หนังสือคู่มือสามเณรฤดูร้อน ส่งให้ที่ร้านจัดการต่อ 20 เล่ม เย็นไปรับ เอาไปให้พระอาจารย์ กลับบ้านรถติดๆๆๆๆ แวะซื้อน้ำ ไปรับขนมที่สั่งไว้

พรุ่งนี้จะเริ่มเตรียมเอกสารบรรยายต่อ ยังไม่ได้ตรวจงานของนศ.เลย แค่คิดก็เหนื่อยใจแล้ว

ในหนังสือคู่มือสามเณรฤดูร้อนมีเรื่อง ปณิธานพุทธบุตร
 
พุทธบุตร คือลูกของพระพุทธเจ้า หมายถึง ลูกของผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ต้องมีอุดมการณ์ที่เรียกว่า ปณิธานพุทธบุตร มี ๗ ข้อ คือ..อดทน ขยัน ประหยัด ซื่อสัตย์ กตัญญู รู้วินัย และห่างไกลอบายมุข

วันพุธที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2556

3 Apr: บวชเณรภาคฤดูร้อน 2

 
พระอุปัชฌาย์ กับนาคน้อย
 
เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัยเงียบมาก (ตอนนี้ปิดแล้ว ไม่ต้องลงเวลาแล้ว) เพราะเด็กนัดสอบซ่อม 4 คน และมีอบรม Adobe illustator ด้วย เราไปตึกที่อบรมก่อน เจอพี่ตุ่มบอกว่าวิทยากรคือว่าที่ลูกเขย และลูกสาว มาจากบุรีรัมย์ เราขึ้นคุยกับวิทยากรก่อน เพราะต้องขอตัวไปสอบเด็ก ได้คุยถามเรื่องโปรแกรมนี้ว่าสามารถทำในสิ่งที่เราต้องการใช้หรือไม่ ปรากฎว่าไม่ตรง และเขาแนะว่าควรใช้ photoshop แทน เราก็นั่งฟังเขาสอนประมาณ 20 นาที ถึง (เลย)เวลานัด ลงไปเจอเด็กมายืนรอแล้ว เลยงงๆว่ารู้ได้ยังไง เขาบอกเห็นรถจอดเลยมารอ เลยไปที่ตึกสอนให้เขาสอบ  ระหว่างนั้นก็ตัดสินใจไม่ไปฟังบรรยายตอนบ่ายเพราะไม่ตรงกับที่ต้องการ และมีงานด่วนค้างต้องทำให้เสร็จวันนี้ (โอนให้สามีช่วยทำตั้งแต่เช้า)...เที่ยงกลับ

ตลอดบ่ายช่วยกันจัดทำหนังสือคู่มืออบรมสามเณรฤดูร้อนต่อ จนเสร็จ พิมพ์ออก เอาไปให้พระอาจารย์ตรวจพิจารณาว่าต้องแก้ไขอย่างไร พรุ่งนี้ต้องแจกเณรน้อยทั้งหลาย บ่ายเขียนเรื่อง......

บวชสามเณรภาคฤดูร้อน รุ่นที่ ๑
http://meecorner2.blogspot.com/2013/04/56.html

พรุ่งนี้จะไปเก็บภาพกิจกรรม เมื่อเช้าพระอาจารย์เป็นปลื้ม คนมาใส่บาตรเณรเยอะมาก และต่อว่าพระอาจารย์กันว่าทำไมไม่บอกเตรียมกันมาไม่พอ พระอาจารย์บอกว่าใส่ตามที่มี ตามที่สะดวก พระพี่เลี้ยงต้องช่วยกันถือมากมาย ขนาดไม่ได้บอกล่วงหน้า

ตอนนี้รถติดมากขึ้นเพราะมีงานกาชาด เลยปิดถนน 1 สาย จัด one way ให้จราจรวุ่นวายไปหมด คนมาเช็งเม้งอีก ช่วยเพิ่มปริมาณรถเข้าไปเต็มถนน




วันอังคารที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2556

2 Apr:บวชสามเณรฤดูร้อน


เช้าไปวัด วันนี้มีการบวชสามเณรฤดูร้อนรุ่นที่ 1 เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแก่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี พระอาจารย์ตั้งเป้าไว้ 10 รูป แต่มาขอบวช 14 รูป เกินเป้าแต่ไม่เป็นไร วัดไม่ขัดศรัทธา ปีนี้จัดเป็นปีแรกเพราะวัดมีข้อจำกัดด้วยที่พักสงฆ์ ตอนนี้กำลังสร้างเพิ่มอีก  1 หลัง และจะสร้างห้องน้ำต่อไป ที่สำคัญที่ทำให้เกิดขึ้นได้คือ ปีนี้มีพระสงฆ์ในวัดที่มีความรู้ ความสามารถและมีความตั้งใจที่จะทำกิจกรรมเพื่อจรรโลงพระพุทธศาสนาเพิ่มขึ้น จึงสามารถจัดกิจกรรมได้

การบวชทำอย่างเรียบง่ายแต่ครบพิธีการ มีที่น่าชื่นชมหลายอย่าง ไว้พรุ่งนี้จะเขียนลงรูปในอีกบล็อกไว้ให้ร่วมอนุโมทนากัน อานิสงค์มากจริงๆ

เราร่วมเป็นเจ้าภาพทำบูญด้วย แอบน้ำตาไหล เพราะเกิดปิติ พร้อมตั้งจิตอธิษฐานให้ได้เกิดเป็นชาย และได้บวชในบวรพระพุทธศาสนาตลอดชีวิตในภพใดภพหนึ่งที่ได้เกิด

อยู่ร่วมเสร็จพิธีบวชก็กลับ รถติดมากจริงๆจนต้องหลบออกไปสายอ้อมเมือง สงสัยมาเช็งเม้งกันแล้ว แวะไปหาเพื่อน (เพียง-ภาส)ไม่อยู่บ้าน กลับมาเลยโทรไปหา เขาบอกเขาอยู่สนามบินดอนเมือง ไปหาหมอที่ศิริราชทั้งสามีภรรยา ว่าแล้วก็เล่าอาการป่วยให้เราฟัง ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแต่ก่อนที่เขาไปฟังผล เขากลัวมากจนเครียดต้องไปหาหมอทางระบบประสาท น้ำหนัดลดไป 7 kg ในเวลาประมาณ 3 เดือนเพราะเขาคิดว่าเขาเป็นมะเร็ง ตอนนี้อาการเครียดลดลง เขาบอกว่าเขากลัวตายจริงๆ เลยคุยความจริงของชีวิตให้เพียงฟัง และบอกว่าคงต้องจับเพียงมานั่งฟังเราพูดแบบเป็นทางการอีกวันหลัง ตอนนี้กลับมาพักผ่อนก่อน และหากคราวหน้ามีอะไรที่ทุกข์และกังวลมากก็ขอให้โทรมาหาเรา คุยได้ทุกเรื่อง เขาบอกเขาเกรงใจว่าเอาเรื่องไม่สบายใจมาให้เราฟัง เราบอกไม่เป็นไร มีเพื่อนไว้เป็นเพื่อนไปทำไม หากมีทุกข์แล้วช่วยกันไม่ได้ สำหรับเราเวลาใครสุขก็ดี แต่ทุกข์เมื่อไหร่ขอให้มาลงที่เรา  เพราะเรารู้เสมอว่ายุคนี้คนที่เป็นผู้ฟังเรื่องของผู้อื่น เมื่อเขาขอความช่วยเหลือหรือขอระบายทุกข์มีน้อย หากเราช่วยได้ก็ช่วย สามียังเคยล้อเล่นว่าน่าไปเรียนจิตวิทยาหรือไม่ก็เรียนจิตแพทย์ นี่ถ้าย้อนหลังได้ก็ไม่แน่ หุหุ

ตลอดบ่ายเตรียมเอกสารกิจกรรมของการบวชสามเณรฤดูร้อน ต่อ




วันจันทร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2556

1 Apr: ลูกผ่าเหล่า

น่ารักจัง!! แล้วคิดจะทำร้ายหนูได้อย่างไร

เช้าไปวัด กลับมาอ่านข่าวก่อนทำงาน ไปเจอเรื่องที่รับไม่ได้ เพราะสังคมที่แย่อยู่แล้วจะยิ่งแย่ไปอีก ตอนนี้ลูกไม่มีพ่อแม่ เต็มกรมประชาสงเคราะห์ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เด็กถูกแม่ทำให้ตายก่อนเกิดเต็มชักโครก ป่าช้าหลังวัด  ข้างถังขยะ เพราะมีคนที่มีหน้าที่ ไม่รับผิดชอบ ไม่เอาใจใส่  ธุระไม่ไช่ ไม่พยายามแก้ปัญหาอย่างเต็มที่และให้ถูกทาง กลบปัญหา จนเป็นดินพอกหางหมูไปแล้ว เลยทำให้อยากเขียนเรื่อง " ลูกผ่าเหล่า" เผื่อว่าจะลอยตามลมด้วยปาฎิหารย์ ไปเข้าหูเข้าตาใครก็ตามที่จะช่วยกันรับผิดชอบ ลดปัญหาการก่อกรรมทำแท้ง ลูกไม่มีพ่อแม่รับผิดชอบน้อยลง ปัญหาสังคมหลายๆอย่างก็จะลดลงด้วย

 " ลูกผ่าเหล่า" http://meecorner2.blogspot.com/2013/04/blog-post.html

อากาศยิ่งร้อนมากขึ้นอีกวันนี้