วันนี้ตักบาตรให้แม่ย่าทั้งสาม (ค่อยมาเขียน เรื่องแปลก) ไปวัด บ่ายฟังบรรยายพิเศษเจ้าคณะอำเภอเมืองนครฯ ดีมากได้ความรู้เรื่องต่างๆมากมาย ทำให้ต้องจดไว้ค้นต่อเพิ่มอีกเพราะอยากศึกษา ได้รู้เคล็ดของคนโบราณที่ทำต่อๆกันมา...ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ และ เรื่องโอปปาติกะ ที่เราคิดว่าเราอ่านมากแล้ว ยังไม่รู้อีกหลายเรื่องเลย ..ยอดจริงๆ
วันนี้ฝนตกหนักมาก...กลับบ้านเด็กๆเปียกกันหมด
แวะไปคุยกะขาวเรื่องที่ไปฝึกปฎิบัติมา เขาบอกว่าเขารู้ความหมายของ "จิตว่าง"ที่ท่านพุทธทาสกล่าวถึงว่ามันคือความรู้สึกเช่นใด อย่างอื่นไม่ขอบันทึก บางอย่างเป็นปัจจัตตัง
คืนนี้รู้ข่าวเศร้า แต่ไม่เศร้า แต่เสียใจคือข่าว อจ.เนติภรณ์ เฉลิมพักตร์ เสียชีวิตแล้ว ด้วยวัยน่าจะ 97 ปี ไม่เศร้าเพราะรู้ว่าอาจารย์ไปดี ดีมากด้วย เพราะอจ.เป็นคนดีมาก เป็นครูที่ดีมาก อจ.ตักบาตรมาตั้งแต่เด็กมาตลอดจนประมาณปีใหม่อจ.หกล้มไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เราไปเยี่ยมเมื่อวันครูคุยนานพอควรและนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้กราบอาจารย์ ..ดวงวิญญาณของอจ.คงได้จุติในภพภูมิที่สูง สุขสบาย เราแอบอิจฉาอจ.ด้วยนะ..ปลื้มใจกับความดีที่อจ.ทำมาตลอดชีวิต อจ.หลับอย่างสงบ สบาย เสียใจที่ต่อแต่นี้ไม่มีคุณครูผู้น่ารักเมตตา และเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง ไม่ได้เสียงหัวเราะที่น่ารักของอาจารย์ แต่ทุกอย่างอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ ภพใดภพหนึ่งอาจได้พบอจ.อีกครั้ง แต่เราคงต้องสะสมความดีให้มากจริงๆจึงจะได้พบอจ.อีก แต่หนูอยากบอกอจ.ว่า หนูดีใจ และโชคดี มีบุญ ที่ได้เป็นลูกศิษย์ของอจ.ในชาตินี้ ...โชคดีที่มีครูเป็นแม่แบบบุญของหนู ..ขอกราบแทบเท้าของอาจารย์ค่ะ...แล้วจะหาโอกาสบันทึกเรื่องของครูของเราวันหลังอีกครั้ง
