วันเสาร์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2558

31 Jan : ครูดี ไม่ต้องเด่น



วรรณวิทย์...อ่านแล้วเกิดความรู้สึกตื้นตัน นี่ล่ะครูที่แท้ ด้วยชีวิตและจิตที่เป็นครูอย่างแท้จริง ไม่ได้รับการยกย่อง ให้รางวัลดีเด่นอะไรเลยจากสังคมแบบไทยๆ ในปัจจุบัน แต่เชื่อว่าหากใครก็ตามได้เข้าไปอ่านจะรู้สึกคุณค่าของคนที่มีความความเป็นครู ด้วยจิตวิญญาณ เป็นอย่างไร
http://women.sanook.com/33841/

ดีใจที่ยังเหลือครูแท้เช่นนี้ในสังคมเรา แม้จะไม่ถูกยกย่องจากหน่วยงาน องค์กร ให้ได้ถ้วย ได้แก้ว ได้จานสลัก ว่าเป็นครูดีเด่น ที่ทำผลงานด้วยวิธีการต่างๆ หุหุ

วันพุธที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2558

28 Jan: เชื่อมบุญ

ช่วงนี้เร่งเขียนเคมีสวล เป็นการปรับปรุงให้ดีขึ้น ก็พยายามแบ่งเวลาไปทำอีกสองเรื่อง มันก็แบ่งยากอยู่เพราะเวลาเขียนสมองมันต่อเนื่อง พอค้างเราก็อยากค้นต่อ

วันนี้ทำข้าวผัดหมูให้เด็กๆทั้ง 5 ตัว เป็นที่อร่อยถูกใจมาก อาทิตย์ก่อนรายการตับ วันนี้ตลาดที่ไปตับหมดเลยซื้อหมูมาแทน link บอกหอมน่ากินมาก หุหุ

เมื่อคืนออกไปเลี้ยงฉลองโอกาสสอบ public ผ่านไปของคุณขาว บอกว่าต้องฉลองทุกครั้งเมื่อชีวิตผ่านความเครียด เลยกินจนจุก เพราะสั่งจาระเม็ดหม้อไฟเต็มชุด งานหน้าสอบอีกด่านกินอีกรอบ

ช่วงนี้กำลังศึกษาเรื่องการเชื่อมบุญ เคยรู้มานานแต่ไม่รู้ว่ามีวิธีการเข้าถึงได้อีกวิธีที่น่าจะชัดเจน ก็เหมือนกับการส่งของให้ผู้รับก็มีได้หลายวิธีแต่วิธีใหนที่เร็ว ได้ผล มันก็มีเส้นทางหลากหลายก็ต้องดูความเหมาะสม ความถึงพร้อมของเราด้วย

วันนี้รับเอกสารจากคณะ

วันเสาร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2558

24 Jan: แต่ละวัน


ไม่ได้เขียนบันทึกหลายวัน ช่วงนี้ยุ่งงานราษฎร์ งานหลวง งานพิเศษ งานส่วนตัวอีก พอค่ำก็หมดแรงสมอง อยากเขียน  แต่เพลียสมอง หุหุ

ตำราสอนเสร็จหมด เรียบร้อย แต่สำหรับ ชีวเคมีไม่ค่อยถูกใจนัก อยากเพิ่มเนื้อหาแต่ใช้ไปก่อนได้  เสร็จงานชุดแรก

ตอนนี้รีบปรับปรุงเคมีสิ่งแวดล้อม พร้อมกับทำหนังสือที่ระลึกอีกเล่มเป็นช่วงๆเมื่อสมองโปร่ง

งานพิเศารับลูกหมาพิตบูลมาเลี้ยงแทนคงสักสามเดือน ทำเอาเวลาแต่ละวันหายไปเยอะเลย เพราะเขาอายุตอนนี้ก็เกือบสองเดือน เอามาช่วยเลี้ยงได้สองอาทิตย์แล้ว แรงเยอะมาก ฉี่อึ ทุกอย่างต้องฝึก พลังเยอะชอบเล่น กินจุ ตอนนี้ยกตัวหิ้วแทบไม่ไหว อันนี้ทำเอาเหนื่อยมากว่าเรื่องอื่น เพราะสองตัวหลังบ้านยังไม่ยอมรับเขา ต้องระวังเป็นพิเศษ

ตอนนี้หลวงปู่แสงอาการท่านน่าเป็นห่วง ด้วยวัย 101 ปี แต่เชื่อในบุญบารมีที่ท่านได้ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบมาตลอดตั้งแต่เราเป็นเด็ก ก๋งยายพาไปกราบสนทนาเป็นประจำ ท่านจำครอบครัวเราได้ดีมาก เรียกชื่อ 3 พูล แล้วหัวเราะทุกครั้ง.....ขอให้ท่านได้ในสิ่งที่ท่านปรารถนา

มีงานที่อยากทำอีกหลายงานแต่เวลาไม่พอ เพราะเราจำกัดเวลา เวลานอนต้องพอ ถึงเวลาที่กำหนดนอนต้องนอน งกนอน  หุหุ หักลบกลบเวลาพักผ่อนกลางวัน เวลาของหมาๆ เตรียมอาหาร ทำความสะอาดอีกเกือบสองชั่วโมง เหลือทำงานนิดเดียว ......ดีที่สมาธิดี นั่งหน้าคอมฯ สมองเดินเครื่อง หัวถึงหมอน หลับ  ตื่นเช้าสมองเปิดสวิตท์ สร้างบุญก่อกุศลมงคลชีวิตก่อน แล้วเริ่มวัน...สบายๆๆทุกวัน หุหุ

ช่วงนี้ใส่รูปไม่ได้ เพราะอะไรก็ไม่รู้ว่นวายให่ต้องdownload resumble??? ตอบ OK ก็ยังคงกวนไม่ให้โหลดภาพ สงสัยต้องย้ายบล็อกในไม่ช้าอีก





วันเสาร์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2558

17 Jan: ครูดี ..ช้างเมือง



เมื่อวานวันครู ปีนี้เหลือคุณครูที่ไปกราบขอพร  3 คน เพราะสามปีที่ผ่านมาครูของเราเสียชัวิตไป 3 คน ด้วยวัย 86 78 และ 96 ปี สังขารย่อมเสื่อมไปตามเวลา ท่านสุดท้ายเราไปเยี่ยมที่รพ. เมื่อพย.57 ตอนนั้นอจ.เข้าห้องบำบัดพิเศษแล้ว ใส่ท่อหายใจ แต่ยังรู้ตัว เราบอกอจ.ว่าให้เข้มแข็ง ทำจิตให้สบาย ไม่ต้องห่วงอะไร ทุกคนดูแลตัวเองได้แล้ว และเราจะไปกราบขอพรอจ.ในวันครู อาจารย์บีบมือเป็นการตอบรับ แต่ในที่สุดอจ.ก็ผิดสัญญารีบไป .......วันครูปีนี้เราเอาพวงมาลัยไปกราบอัฐิอาจารย์แทน วิญญาณอาจารย์คงรับรู้

แวะไปกราบอจ.อีกสามท่าน อจ.ดีใจและรู้ว่าเราต้องมา ท่านหนึ่งอวยพรเรายาวมาก เสียงสั่นเล็กน้อย คงด้วยวัยที่ชรา  80 up  เราแอบน้ำตาซึม แล้วรีบไปกราบอจ.อีกท่าน ๆป่วยเบาหวานมาหลายสิบปี ไปไหนไม่ค่อยได้แล้ว แต่ลูกๆก็ดูแลพาออกไปนอกบ้านบ้างตามเวลาว่างที่มี..

คุยไม่นานต้องรีบไปเพราะเที่ยงนี้มีนัดกับกลุ่มดร. รุ่นกลาง brain storm  สัพเพเหระ รับรู้หลายเรื่องแย่ๆด้านคุณภาพผู้บริการ วิสัยทัศน์ที่บอกให้แต่ละคนว่าไม่ต้องสนใจอะไร ให้มุ่งทำตำแหน่งทางวิชาการ และอีกไม่นานมหาลัยนี้อาจต้องถูกปิด  และเรื่องการสอนเป็นรองไปแล้ว ผู้บริหารสูงเพราะการประเมิน พูดในที่ประชุม คนรู้จักคิดก็พูดกันว่า แล้วมหาลัยจะปิดแต่ให้ทำตำแหน่งวิชาการไปทำไม?? และอีกจิปาถะที่มหาลัยที่มีคุณภาพเขาไม่ทำกัน ก็ไม่แปลกใจที่ทำไมการศึกษา และคุณภาพของบัณฑิตบางแห่งเป็นเช่นนี้ รู้การกระทำของรองฝ่าย...ป้าผู้น่าสงสารที่ถ่วงความเจริญทางการศึกษาใช้งบแผ่นดินแบบทิ้งขว้าง ฟังแล้วรู้สึกเลยว่าในบั้นปลายชีวิตของคนเป็นครูคนนี้ ไม่คิดจะทำอะไรสร้างสรรค์ ถูกต้องให้กับสังคมเลยสนับสนุนคนที่ทำประโยชน์ให้ตน และปิดความลับของตนได้ เป้นทายาทต่อ นี่วงการครูอีกแบบ เราบอกกับบางคนว่าถ้าให้เลือกใหม่ไม่ขออยู่ที่นี่เลย เพราะเคยคิดว่าสังคมครูมีความสะอาด สุจริต เสียสละ แต่ที่นี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาทุกยุคของผู้บริหาร เราเห็นแต่การแสวงหาผลประโยชน์เข้าตนทุกรูปแบบที่ทำได้ จนสามารถบันทึกได้เต็มคำว่า "ในความเป็นครูแล้ว.. ชั่วจริงๆ" โชคดีมากที่อดีตครูที่สอนเราในยุคเก่าก่อนไม่บูชาวัตถุมากมายเหมือนที่เป็นในยุคนี้ที่แข่งกันมี.. แข่งกันเป็น.. แข่งกันอวด..ต้องเป็นหนี้สินเกินตัว ไม่มีสภาพครูที่น่าเคารพดังในอดีตเลย แต่เราเชื่อว่าครูที่ดี มีความเป็นครูยังมีอยู่ในที่ ๆ เฉพาะ ชายแดน ป่าเขา ที่กันดาร สังคมแวดล้อมบ่มเพาะให้ครูจิตดี สงบ สมถะ เสียสละ  ช้างเผือกมักจะอยู่ในป่า ช้างเผือกในเมืองเป็นช้างทาสีไปเกือบหมดแล้ว น่าเสียดายจริง
อาทิตย์ที่แล้ว ยุ่งกับการจัดเตรียมตำราให้นักศึกษาเอาไปถ่ายกันเอง เรียบร้อยไปหนึ่งเล่ม อีกเล่มอาทิตย์นี้


วันพุธที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2558

5-7 Jan: เป็นสุขเถิด


เช้าวันนี้ไปวัด link พาพระอจซไปทำพาสปอร์ตใหม่เพราะท่านเปลี่ยนชื่อ เรานั่งรอในรถ มีคนถอยรถมาชน เตรียมจะหนีซะด้วยเพราะคิดว่าไม่มีใครเห็น เรารอสักครู่ไม่มีคนลงมาจากรถเราเลยต้องลงไปดู ด้อมๆมองๆว่าใครหนอ ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงที่มาชนท้ายรถที่จอดเฉยๆ รอสักครู่ก็มีคนลงมาอายุประมาณสี่สิบ ลงมาปุ๊ป นายแน่มากเลยดูรถตัวเองก่อน ไม่ดูว่ารถเพื่อนขนาดไหน แถมเจอคำพูดที่มึนตึบ จนจนท.ของหน่วยงานตอบให้แทนเลย โชคดีต้อนรับปีใหม่แก้เคราะห์ไปเลย ..บางทีต้องสรุปแล้วกระมังว่าตอนนี้คนพาลมีมาก ยิ่งถ้ามี...สวมใส่ล่ะก็ EGO สูงจนลืมมองย้อนไปกว่ากว่าจะเป็นเช่นทุกวันนี้ก็มีพื้นฐานจากลูกชาวบ้านกันทุกคน ดี เลว สูง ต่ำ มาบ่มเพาะด้วยการศึกษา หน่วยงาน  (หน้าที่)  สังคมแวดล้อม ทำให้ลืมตัว หัวโขนใส่กันจนถอดไม่ได้ ทำผิดเลยขอโทษไม่เป็น  จิตกระด้างจริงๆ......น่าสงสารจริงๆ โตขนาดนี้แล้วใครจะสอนอีก นอกจากมองย้อนไปแล้วคิดว่า พ่อแม่ไม่สั่งสอน หรือไม่ก็สั่งสอนนานมากแล้วลืม หุหุ

เมื่อสองวันไปกราบขอพรปีใหม่จากหลวงพ่อในป่า ทำบุญ ท่านพูดสั้นๆแต่ได้ใจความ "ชนะมาร" แล้วยิ้ม
ก็เป็นอะไรที่เริ่มต้นด้วยดี ที่อีกวันพาพระอจ.ที่มาจากอยุทธยาไปกราบพระบรมสารีริกธาตุที่วัดของหลวงพ่อจ้อย ไปไหว้ "หลวงพ่อบนเขา"  คนเก่าแก่บอกว่าตอนลพ.จ้อยมาอยู่ที่นี่ รูปปั้นลพ.บนเขาก็มีอยู่แล้ว และศักดิ์สิทธิ์มาก เราถามคำถามเซียมซีตอบได้เหมือนที่ลพ.ในป่าพูดทุกประการ ที่แปลกมากขึ้นเมื่อได้เจอคนที่เราเองไม่คิดว่าจะรู้จักตัวคนพูด แต่เรารู้จักพ่อแม่เขาดี และพ่อแม่เขารู้จักเราดี เมื่อเขาเห็นเราก็ยกมือไหว้ก่อนแล้วพูดเรื่อง..ขึ้นมา เราถามว่า ท่านทราบเรื่อง? เขาห้วเราะดังแล้วพูดว่ารู้เรื่องดี เขาบอกคนที่เกี่ยวข้องด้วยว่าโอฬารทำให้คนเดือดร้อนมามาก หลายคนแล้ว หลายเรื่อง กรรมต้องตามในไม่ช้า และบอกเราว่าให้รอดูผลกรรมที่จะตามคนพวกนั้น เราก็บอกว่าเป็นวิบากกรรม ไม่เป็นไร ไปเรื่อยๆ ถึงเวลาก็หมดเอง ไม่ได้ไปสนใจกับมันมากมาย เพราะกรรมนั้นเราไม่ได้ก่อ ครอบครัวโอฬารก่อเอง เอาไฟกรรมสุมตัวเอง สงสารลูกที่ต้องถูกสะเก็ดกรรมที่พ่อแม่ก่อ กรรมใดๆที่พวกเขาทำกับพ่อแม่คนอื่น ย่อมกลับไปสนองลูกตัวเองในไม่ช้า น่าเวทนาจริงๆ ..ขอให้เป็นสุขเป็นสุขเถิด ข่าวปีใหม่ของพวกเขาน่าสงสารจัง

วันอาทิตย์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2558

1-4 Jan 2558 สวัสดีปีใหม่- สมาธิปลาตอด


ปีใหม่ปีนี้ดี เริ่มด้วยงานทำบุญทุกวันไม่ได้หยุด เลยไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกเพราะกลับมาก็ค่ำ เตรียมงานวันรุ่งขึ้นต่อ หุหุ ปีนี้ยังไม่ได้สรุปบุญที่ทำมาปีที่แล้วไว้อนุโมทนาบุญกันเหมือนที่เคยทำทุกปี และไม่ได้เข้ามาสว้สดีปีใหม่กับกัลยาณมิตรแดนไกล ไม่ได้กลับไปเยือนบ้านที่เคยเข้าไปรู้จักกัลยาณมิตร แดนใกล้ไกล ทั้งหลาย ขอโอกาสกล่าวคำ "สวัสดี ปีใหม่ก่อน" ขอให้ทุกท่านสุขภาพแข็งแรง  อาทิตย์หน้าคงมีเวลาว่างขึ้น..หวังว่านะ  หุหุ

วันนี้พาพระ  2 รูปไปฉันเพลที่ดอนสัก ไปไกลมากหน่อยหวุดหวิดไม่ทัน รถเพื่อนที่ไปมีปัญหา แต่ในที่สุดโชคช่วย ไปจอดเอาหน้าบ้านคนที่มีญาติซ่อมรถเป็น ป้าเลยอุตสาห์ขี่มอเตอร์ไซด์ไปตามช่างให้เพราะเป็นวันอาทิตย์หลังปีใหม่ โชคดีที่เขามาช่วยเลยแก้ปัญหาได้ ก็ไปต่อกัน แวะวัดที่ไม่เคยไป ชอบมาก เป็นเรื่องแปลกที่มาคิดเอาทีหลังว่าน่าจะไม่ไช่เรื่องบังเอิญที่พวกเราเข้าไปที่นั่น ...link ยืนยันว่าจะแวะไปอีก แต่ตอนนี้เราจำทางไม่ได้แล้ว หุหุ  คนขับหนุ่มๆคงจำทางได้

วันนี้เราเรียนรู้ "สมาธิปลาตอด" (มาตั้งชื่อเองในรถ) หลังจากที่มันเกิด แต่มารู้สึกตัวเอาตอนในรถแล้ว เลยไม่ได้ทดสอบซ้ำ แต่รู้หลักการ  Link บอกว่ามันไช่ เพราะตามอาการเราที่เขาเห็นหรือรู้? เราจะหาโอกาศไปลองอีก แต่วิธีนี้เราคิดว่าน่าจะเหมาะกับคนที่คุมสมาธิได้ช้า ยังหาวิธีอื่นที่คล้ายๆยังไม่ได้

ค่อยเขียนต่อ