31 May: สังสรรค์ กินไป บ่นกันไป

เช้าตักบาตร ไปวัด เข้ามหาวิทยาลัย วันนี้นัดกลุ่มดอกเตอร์รุ่นกลางสังสรรค์ประจำเทอม ทานข้าวเล่าปัญหา แต่ละเรื่องที่รับรู้ยากที่จะเขียน เพราะคงไม่มีมหาวิทยาลัยใหนที่ทั้งแย่ และด้อยคุณภาพได้ขนาดนี้ทั้งๆที่มีคนเก่งหลายคนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะหัวส่ายไม่ทำเรื่องดีๆ มีคุณภาพ เอาแต่สร้างภาพปกปิด ชนิดที่มหาวิทยาลัยอื่นๆรู้ก็คงไม่กล้าเลียนแบบที่นี่......ปีที่ผ่านมาหลักสูตรใหม่ยังไม่ผ่านสภาแต่ให้เด็กลงทะเบียนเรียนรหัสวิชาใหม่ไปล่วงหน้าก่อนแล้ว ปีนี้แก้กลับ เด็กวิชาเอกอื่นที่ลงไปแล้วยังไม่ตามแก้รหัสฯ??

วิชา GED วิทย์เพื่อคุณภาพชีวิต ที่อจ.แย่งแบ่งเค็กสอนเพราะสอนเสาร์ อาทิตย์หลักสูตรพวกการศึกษาบายปลาย มีเงินค่าสอนที่มีรายได้มากกว่าเงินเดือน ดังนั้นหลายคณะ หลายโปรแกรมก็จะมาร่วมสอนทั้งพยาบาล มนุษย์ศาสตร์ คุรุศาสตร์ พอคนมากขึ้นก็เลยต้องซอยบทสอน หนังสือที่ใช้ก็ช้วยกันเขียนปรากฎว่าต้นฉยับแรกในอดีตลอกมาจากสวนดุสิต คนสอนบางคนอาจปรับไปมาเพราะผิดหลายจุดแต่ใช้มาเรื่อยๆต่อรุ่น จนปีที่ผ่านมีการแก้ไข ปรากฎว่าเราเห็นว่าแย่กว่าเดิม และผิดตรงที่ไม่ควรผิด และบทคุณภาพชีวิตเป็นด้านสังคมศาสตร์ที่ไม่ไช่วิทยาศาสตร์ วันนี้เลยรู้ความจริงว่าอาจารย์โปรแกรมชีววิทยากลุ่มหนึ่งเป็นคนเขียนบทนี้โดยให้นักศีกษาเป็นคนค้นหาจากอินเตอร์เน็ต และเรียบเรียงส่งครู เป็นที่มาว่าเรื่องทำไมไม่เกี่ยวเลย ปีนี้แก้ใหม่ประชุมผู้สอนวิชานี้ใหม่ให้แบ่งบทไปรับผิดชอบ และให้ใส่ชื่อคนทำไว้แต่ละบทด้วย จะได้แบกหน้ารับผิดชอบกันเพราะบรรณาธิการที่รับผิดชอบเป็นคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ แต่ชอบมีตำแหน่ง สุดท้ายก็ยังมัพวกอจ.ที่ชอบลอก ตัดต่อ ตามเคย เราบอกไม่เป็นไรวันดีๆก็อาจมีเจ้าของข้อความเห็นก็ฟ้องได้

ล่าสุดคณะมีการประชุมที่กระบี่เราไม่ไป มีจนท.บางคนจำนวนหนึ่งมีคำสั่งให้ไป แต่หัวหน้างานมาบอกว่าไม่ต้องไป ไม่ต้องสแกนนิ้วด้วย แต่ให้เซ็นต์ชื่อว่าไปกระบี่ เซ็นต์เบิกค่าใช้จ่ายทั้งหมดด้วย แบบนี้คอรัปชั่นชัดๆผิดทั้งคนสั่งและถูกสั่งเราว่าโชคร้ายที่คนสั่งไม่มีหลักฐานเพราะบอกด้วยวาจา แต่คนเซ็นต์ที่ไม่ไป แต่มีเบิดถ้าถูกสอบผิดเต็มประตู ...

มมีเรื่องแย่ๆที่ไม่น่าเกิดในสถานศึกษา อีกหลายเรื่องรวมทั้งคนระดับคณบดีที่ปิดงานวิจัยตัวเองตั้งแต่ปี 52 ไม่ลงต้องมาบ่นกับบางคนว่าจะปิด lab ได้ยังไง นี่ระดับใหนกัน แล้วนักศึกษาป.โทที่ค้างเติ่งอีกเพราะอจ.ไม่รู้จะทำยังไง....ที่นี่ก็มีให้เห็น so sad...

วันนี้กินไปบ่นไปตั้งแต่ 11.30-14.40 น. ยังคุยไม่จบแต่มีประชุมกันเลยต้องรีบกลับกัน

30 May: บ่น

เช้าไปวัด เข้ามหาวิทยาลัย เห็นประกาศใครต้องการบัตร VIP จอดรถวันรับปริญญา เลยยืนวิเคราะห์กันว่าบัตรจอดนี้จะใช้เพื่ออะไร จอดในที่ๆจัดให้ แล้วสามารถนำรถเข้ามาเซ็นต์ชื่อที่ตึกได้หรือไม่ หรือเอารถไปจอดในที่จัดให้เฉพาะที่ไกลๆโน้น แล้วเดินมาสแกนนิ้ว ถ้าแบบหลังไม่ต้องเอาบัตรดีกว่าเพราะค่าเท่ากันแถมอาจเดินไกล้กว่าอีก ถ้าไม่มีบัตร

มหาวิทยาลัยยุคผู้บริหารใหม่ชุดนี้ก็ยังเป็นแบบเดิมๆคือคำตอบประเภท "ไม่ทราบค่ะ เพราะเขาไม่บอกอะไรเลย" ....ปัญหาคือ "เขา" คือใคร....ทำไมชอบสั่งขี้มูกเป็นประจำ ไม่ให้รายละเอียดจนท.คณะก็ดีจริงๆเขาสั่งมาก็ทำ ไม่ต้องสงสัยอะไร และเพราะที่นี่เป็นเช่นนี้  ไม่ค่อยใช้สมองคิดคำถาม ถามแทน มีคำถามที่อาจารย์ถาม เลยไม่มีคำตอบให้รู้เรื่อง และไม่คิดหาคำตอบด้วย เพราะแม้อจ.คนที่สิบเดินมาถามก็ยังมีคำตอบเหมือนที่คนแรกถามอยู่ คือ "ไม่ทราบค่ะ เขาไม่แจ้งอะไรมาเลย" สรุปอจ.ที่ยืนคุยกันก็สรุปเองว่า ไม่เอาบัตรก็แล้วกัน เราก็ไม่เอา เปลือง เดินดีกว่า

เช้านี้รถจอดติดไฟไกล้สถาบันสองแห่งที่อยู่ตรงข้ามกัน ก็มองไปที่ร้านขายของชำ เห็นเด็กชายชุดนักเรียน 5 คนยืนหน้าร้านที่ยื่นออกมาบนฟุตบาทล้อมชายค่อนข้างสูงอายุคุยๆอะไรกัน ครั้งแรกเราก็มองผ่านตามปกติ มองอีกครั้งก็ไม่ได้มีเป้าอะไร คิดว่าเอ ! นี่หลัง 8 โมงเช้าแล้วทำไมมามุงอะไรกัน สักครู่เห็นชายสูงอายุ ดึงอะไรสักอย่างออกมาส่งให้เด็ก เราก็คาดเดาว่าเป็นบุหรี่ แต่ยังคงคุยต่อ เราเลยสงสัย ลดกระจกลงเพราะจะได้ลดเงาสะท้อนกระจก เห็นชัดๆ คราวนี้เห็นชายสูงอายุเอาห่อที่บรรจุอะไร ใส่กลับไปในกระป๋องกาแฟแบบกระป๋องเบอร์ดี้ประมาณนั้น หลังจากเอาอะไรส่งให้เด็กกลุ่มนั้น จากนั้นเห็นเด็กส่งเงินให้ ......ถ้าไม่คิดมากก็น่าจะเป็นเป็นบุหรี่ธรรมดา ถ้าคิดปรุงแต่งก็คาดเดาไปเรื่อยๆ ..แต่ก็พอที่จะทำให้คิดได้ว่ายังไงๆสังคมเรา ยังมีคนอีกมากที่เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตน เห็นแก่เงินเล็กน้อย มากกว่าเห็นแก่ส่วนรวม หรือลูกหลานเราเอง หรือเพื่อนร่วมชาติ ขายสิ่งเสพติดมอมเมา ธุระไม่ไช่ ไม่มีจิตสาธารณะ..ต้องโดนกับลูกหลานตัวเองจึงเดือดร้อน

ฝนตกพอควร เย็นสบายดี

29 May: หน่อธรรม

เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัย เอาหนังสือของดร.รัตนาไปคืนเพราะจนท.เขายังไม่ได้เอาให้หนูนาแก้เลย ส่งข้ามขั้นตอนมา...เราเ ลยได้ว่างทำงานอื่นต่อ

สายไปจัดการสั่งอาหารให้พระและเณรที่มาช่วยงานที่วัด วันนี้สั่งชุดใหญ่ ท่านอานนท์สั่งเพิ่มด้วย เมื่อวานไม่พอเพราะมีพระมาเพิ่มทีหลังอีก แย่จังเรา

พระอาจารย์ตั้งใจจะสอนบาลี ให้พระในวัด 2-3 รูป ปรากฎว่าคงมีการบอกต่อจนมีพระเณรข้างนอกมาขอสมัครเรียนตอนนี้ประมาณ 12- 15 รูปแล้ว จนสงสัยว่าอนาคตคงต้องเปิดเป็นสำนักสอนกระมัง หุหุ ......ตอนนี้ link เลยจะต้องทำหน้าที่พิมพ์เอกสารเตรียมให้ เพราะท่านไม่ชอบให้ถ่ายหนังสือของคนอื่นมาสอน ท่านจะเขียนเรียบเรียงเอง ...สาธุ..ว่าแล้วสถานที่จะใช้สอนก็ต้องเปลี่ยนที่ทาง เพราะคนมากขึ้น เราเตรียมสมุดอย่างดีไว้ให้เพื่อสนับสนุนการเรียนสงฆ์ วัดต้องจัดหาซื้อโต๊ะ เก้าอี้ที่นั่งเรียนใหม่  กระดาน white board  กำหนดเปิดสอนต้นเดือนหน้า ตอนนี้มีเณรที่จะมาเรียนมาพักอยู่ที่วัดแล้ว....ใครอยู่ที่จุดไหนนอกประเทศ ในประเทศ หากมีโอกาสสนับสนุนส่งเสริมการเรียนของสงฆ์ไม่ว่า วัสดุ อุปกรณ์ เอกสาร อาหาร ปัจจัยเดินทาง ก็โปรดช่วยๆกันคนละไม้คนละมือ ถือว่าเป็นการเพาะหน่อธรรม สืบสานพระพุทธศาสนาต่อไป

วันนี้เจอน้องๆดร.รุ่นกลาง เลยนัดเจอพบปะทานข้าว ในโอกาสเปิดเทอมอีก จะเป็นประเพณีของกลุ่มไปแล้ว เลยบอกสามีว่าถ้ามีการเพิ่มสมาชิกก็ดีประสานสามัคคีกลุ่มแต่ไม่เอา ink หุหุ (เขาก็น่ารักในรูปแบบเขา แต่เรายังกลัวเธออยู่..เข็ดจริงๆ)

28 May: หลักสูตรสิ่งแวดล้อม (ด้อยคุณภาพ)

เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัย ตอนสายไปหาซื้ออาหารมาเลี้ยงเพลพระที่มาช่วยเตรียมจัดสถานที่อบรม 15-20 รูป เห็นพระทั้งหลายมาช่วยงาน ผูกผ้า เย็บชาย จัดเตรียมโต๊ะ เก้าอี้ ก็รู้สึกว่าน่ารักดี ทำกันเองหมด ทำงานกันน่าเอ็นดู ท่านๆก็มีความสุขที่ได้มาเจอเจอกันเพราะมาจากหลายวัด คงใช้เวลา 2-3 วัน

บ่ายไปซื้อของเก็บไว้ทานเองและตักบาตร ฝนตกตลอด

สุเชฐโทรมาบอกว่าหลักสูตรสิ่งแวดล้อมปรับใหม่ (ตามการบังคับของสกอ.) เข้าสภามหาวิทยาลัยวันนี้ เขาไปนำเสนอ และก็ผ่านแล้ว ไชโย!!!! ในที่สุดหลักสูตรด้อยคุณภาพอีกหลักสูตรหนึ่ง ที่กระทั่งสภามหาวิทยาลัยแห่งนี้ยอมให้ผ่าน เพราะพวกผู้ทรงคุณวุฒิในสภาไม่ดูให้ดี หรือไม่ได้ดูเลย หรือดูแต่ไม่ค่อยรู้เรื่อง (ไม่ผ่านก็ต้องถูกผู้จัดการมหาวิทยาลัยที่นั่งจัดการในสภาวิชาการ สั่งผ่านจนได้ เพราะรับนักศึกษาเข้ามาแล้ว) หลังจากนี้ก็ส่งออกให้สกอ.กล้วยไม้ พิจารณา ?? พอเป็นพิธีอีกครั้ง จริงๆการศึกษาไทยจะมีหรือไม่มีสกอ.ก็ได้ เพราะอะไรๆมักจะผ่านแน่นอน นอกจากจะมีกลิ่นเหม็นชัดเจน ชนิดหลับตาไม่อยากเห็นแต่ได้กลิ่นนั่นล่ะสกอ.จึงเจอ ถ้าหลักสูตรนี้ไม่ผ่านจะขอชมเชยจริงๆว่าพวกท่านทำหน้าที่อย่างรับผิดชอบ ตรวจจริง (พวกท่านจะให้ผ่านได้ยังไงในเมื่อหากอ่านอย่างรอบคอบจะเห็นอยู่ว่าอุปกรณ์เฉพาะทางแทบไม่มีเลย และอาจารย์ที่มีไม่ครอบคลุมสาขาเลย (50 %) จำกัดมาก อาจารย์พิเศษไม่มีอีกต่างหาก) ถ้าเป็นมหาวิทยาลัยอื่นๆที่ไม่ไช่กลุ่มนี้จะไม่ให้ผ่านแน่นอน เพราะหากพิจารณาด้วยความคิดที่รอบคอบจะเจอช่องว่างมากมาย ที่จะบอกว่าหลักสูตรที่จะเปิดนี้ยังด้อยคุณภาพ แม้ว่าพวกเราพยายามร่างอย่างดีเท่าที่ทำได้ แต่ปัจจัยสนับสนุนส่งเสริมไม่มี และไม่พอ แล้วเด็กที่จบออกจะเป็นยังไง ไม่เขียนหรือร่างก็ไม่ได้ เคยบอกในสภาฯให้ปิดได้เลยเขาก็ไม่กล้าปิด ต้องการให้มีหลักสูตรสวล. เพราะทุกมหาวิทยาลัยเขามีกัน พวกผู้ทรงคุณวุฒิที่มีอยู่ก็น่าเวทนาเพราะท่านตามไม่ทันจริงๆ....พวกสกอ.ก็คงให้ผ่านต่อไป..เฮ้อ!! so sad...poor quality guarantee

26 May: วุ้นมะพร้าว

เมื่อวาน (26) ไม่ได้เขียนบันทึกเพราะสนุกกับการค้นเรื่องใหม่ๆ พอบ่ายแก่เริ่มมวนในท้องไม่สบายตัว และท้องเริ่มเสีย จึงเข้าใจว่าวุ้นมะพร้าวเป็นต้นเหตุ ปกติจะไม่กินสิ่งนี้เพราะไม่ค่อยชอบ รู้สึกเสมอว่ามีเชื้อปนเปื้อนง่ายมาก  แต่ชอบมะพร้าวอ่อน และคนที่ให้มาไว้ใจได้เลยเสียดายมะพร้าว ตักคำแรกรู้สึกว่าผิดปกติเล็กน้อย ไม่แน่ใจเพราะไม่เคยลองกิน ตักคำที่สองซึ่งเป็นเนื้อมะพร้าวที่มีวุ้นติดมา ที่รู้สึกว่าผิดปกติเป็นส่วนวุ้นที่เคลือบบน ก็คิดว่าน่าจะไช่ ความไม่ปกติ ไม่เปรี้ยวแบบเสีย แต่แปลกๆบอกไม่ถูก เลยให้สามีลอง แต่ตักส่วนหน้าบนทิ้งไป เราก็ลองอีก หุหุ (ไม่เข็ด อยากรู้+ ตะกละมะพร้าว) คราวนี้ปกติ เลยบอกตัวเองว่าเสร็จแน่เราวันนี้ ท้องเสีย รอประมาณ 2  ชั่วโมงก็ออกอาการ เลยกินถ่าน (activated charcoal) อาการดีขึ้น...แต่สามีไม่เป็นไร นี่และหนาโทษของความอยากลอง  อะไรที่รู้ว่าไม่ค่อยปกติก็ควรหยุด ควรเชื่อความรู้สึกแรก และของเรามักจะแม่นเสียด้วย แต่กิเลสอยากรู้ อยากลอง เอาให้ชัดๆมาตัดทอนทุกที..หุหุ

 เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัย วันนี้ได้เอกสารตำราเคมีพื้นฐานของดร.รัตนามาให้ตรวจอีกรอบ เขาให้เวลา 7 วัน ของเราเองยังไม่แก้ให้เรียบร้อยเลย

26 May: พุทธศาสดา

วันนี้ตื่นสาย แปลงร่างเป็นหนูแจ๋ว

เวลาเห็นข่าว "ศพนายทหารพลีชีพชายแดนใต้ถึงบ้านเกิด" จากโทรทัศน์ ทุกครั้งก็รู้สึกเศร้าใจ กับการสูญเสียเพื่อนร่วมชาติที่ไม่เคยรู้จัก แต่รู้ว่าเขาทำหน้าที่เพื่อให้แผ่นดินไทยดำรงคงอยู่ ชั่วลูกหลาน หากเราไม่มีคนที่ทำหน้าที่ คนที่เสียสละเช่นนี้ คงวุ่นวายไปทั่ว แผ่นดิน คนทั้งประเทศไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขแบบที่เป็นอยู่ บางคนมากจนหลงระเริงไปด้วยซ้ำ บางคนก็ไขว่คว้าขวนขวายแย่งตำแหน่ง โกงกินทั้งแต่รุ่นพ่อแม่สืบทอดตำแหน่งถึงลูก หลานญาติพี่น้อง  ต่อบาป สะสมอกุศลกรรมไม่จบสิ้น... อยากให้พวกที่มีตำแหน่งที่สามารถจะสร้างสรรค์ บันดาลสิ่งต่างๆได้กลับตัวกลับใจ ลดความอยากมี อยากเป็น อยากได้ ลงก็จะสรรสร้างสิ่งดีๆให้กับชาติบ้านเมืองได้ เพียงแค่ข้าราชการ ข้าแผ่นดินเป็นคนตั้งมั่นในศีลธรรม มีคุณธรรมไม่ร่วมทำชั่วโกงกินกับพวกที่ไม่ไช่ข้าราชการ ทำหน้าที่โดยชอบ ประเทศชาติก็รุ่งเรืองแล้ว

วันนี้ขอดูวีดีทัศน์เรื่องพุทธศาสดา ภาพยนต์เฉลิมพระเกียรติ ๘๔ พรรษา มหาราชา เพราะเพิ่งได้ดูจากช่อง PBS เมื่อสัปดาห์ที่แล้วตอนจบพอดี ติดใจเลยไปหาจากพระอาจารย์มาดู ..(งงๆ อย่างเดียวที่ไม่มีเสียงพากย์ หรือบรรยายอักษรที่เป็นภาษาอังกฤษ มีแต่พากย์เสียงจีน บรรยายอักษรอิตาลี จีนใหม่ จีนเดิม เลยจะเผยแพร่ให้เพื่อนที่รู้ภาษาอังกฤษดูไม่ได้).. ดูแล้วชอบมากยากจะบรรยาย บางความรู้สึกเขียนบอกไม่ได้ ต้องดูเอง แต่ทำให้รู้ตัวว่ายังสะสมบุญได้น้อยนัก ยังต้องละ ลดเลิก อีกหลายสิ่ง โดยเฉพาะ "ปาก" ที่ชอบเหง็บๆ หากเห็นสิ่งไม่ถูกต้อง ยังมีความอยาก ที่จะเห็นคนอื่นทำในสิ่งที่ถูกต้อง  จริงๆหากฝึกดีแล้วคงแค่คิดแล้ววาง หรือไม่คิด?? ยังขัดแย้งตัวเองในสิ่งที่เราควรทำ คือทำตัวเองให้ดี แต่ก็ยังอยากให้คนอื่นคิดดี ทำดี ละลดชั่วด้วย ปากเลยทำงาน...จะค่อยๆศึกษาทำความเข้าใจเรื่องนี้จากพระอาจารย์อีกหลายๆท่าน จนสามารถเข้าใจจริงจนปรับจิตของเราเองได้ และทำได้โดยไม่ขัดแย้งกับมโนธรรมในใจ.....

จากภาพยนต์ : คลายความยึดติด จิตก็หลุดพ้น

note: วันนี้มีแหล่งของการเข้ามาอ่านแปลกๆ เลยด้วยความอยากรู้คลิกเข้าไปดูแล้วก็ต้องรีบออกทันที โลกเรานี้มีอะไรที่คาดไม่ถึงเสมอ เลยบันทึกไว้

25 May: ทางเลือก

 

เช้าตักบาตร ไปวัด แวะไปดูที่วางดอกไม้ที่เอาพลาสติกเลาะจากตระกร้าของขวัญมาใช้ ว่ามัน work หรือไม่ปรากฎว่ารู้สึกเองว่าไม่น่าจะ work เท่าใดนัก ชาวบ้านยังนิยมวางแบบถมๆในภาชนะมากกว่า ค่อยคิดออกแบบอย่างอื่นใหม่ แวะคุยกับท่านกอบ ท่านจะไปพม่าพรุ่งนี้ เลยถวายปัจจัยฝากท่านไปทำบุญ และปัจจัยใช้จ่ายส่วนของท่าน (x,xxx) พระอาจารย์และคณะสงฆ์ภาค 16 ไปเป็นเจ้าภาพงานสวดทำบุญเจ้าคุณรุ่นครบ 50 วันก่อนปิด เราเป็นเจ้าภาพพระสวด 1 รูป (x,xxx)

ในที่สุดข่าวการที่ไฟฟ้าดับทั่วภาคใต้ ก็นำมาสู่ประเด็นที่กฟผ.อยากทำมานานคือสร้างรง.ไฟฟ้าที่ภาคใต้ ตอนนี้ก็โหนกระแส ก็จะรอดูละครชุดนี้ก่อน

 วันนี้ดูรายการดีๆของ PBS หลากหลายความคิด เช่น "เป็น อยู่ คือ" ดูไปๆก็ให้ย้อนมองตน และสุดท้ายสะสมจนเกิดเป็นความรู้สึก ทำให้ต้องพูดกับ link ว่า สิ่งที่เราอยากทำ กับสิ่งที่เราอยากเป็นมันไม่ compromise กันเลย และมันเกือบ contradict กันด้วยซ้ำหากจะทำ ....ในที่สุดก็บอกตัวเองว่า ขอเลือกทำสิ่งที่อยากเป็น ดีกว่าสิ่งที่อยากทำ (มันดูอาจจะเห็นแก่ตัวไปบ้าง แต่นั่นมันอาจเป็นที่อะไรลิขิตให้เป็นด้วยก็ได้) งั้นก็ไม่มีตัวตนต่อไปดีแล้ว เคยมีนักปราชญ์หลายคนบอกว่า ไม่มีใครโง่จากคำพูดของคนอื่นได้หรอก หากคนนั้นไม่ได้โง่ และตัวเราเองรู้ดีที่สุด....นั่น เป็นพอ

24 May: วิสาขบูชา

เช้า linkไปช่วยพระอาจารย์ และพระลูกศิษย์ของพระอาจารย์ตอนบิณฑบาตร ไปวัด แวะไปบนเขาก่อนกลับบ้าน

วันนี้วันวิสาขบูชาเลยเขียนเรื่อง "ธรรมจริยา: การประพฤติธรรม"  เป็นพุทธบูชา
http://meecorner2.blogspot.com/2013/05/blog-post_24.html

 เย็นไปวัด สวดมนต์ เวียนเทียน ท่านกอบแสดงธรรมเรื่อง การบูชา ว่าทำได้หลายประเภท อามิสบูชา ปฎิบัติบูชา

หลักการบูชาในพระพุทธศาสนามี 2 ประเภท คือ "อามิสบูชา" กับ "ธรรมบูชา"

อามิสบูชา หมายถึงการบูชาด้วยเครื่องสักการะที่เป็นวัตถุสิ่งของ เช่นการถวายดอกไม้ธูปเทียน เป็นเครื่องสักการบูชาพระรัตนตรัย การถวายเครื่องไทยธรรมหรือปัจจัย 4 เป็นการอุปถัมภ์บำรุงพระภิกษุสงฆ์ หรือแม้การที่พุทธศาสนิกชนได้จัดสร้างถาวรวัตถุเป็นพุทธศาสนสถาน เช่น สร้างพระอุโบสถ วิหาร ศาลาการเปรียญ และกุฏิสงฆ์ เป็นต้น ก็นับว่าเป็นการบูชาพระรัตนตรัยด้วยอามิสเหมือนกัน

ธรรมบูชา หมายถึง การบูชาด้วยการปฏิบัติ หรือเรียกว่า ปฏิบัติบูชา คือ การประพฤติธรรมด้วยความตระหนักเอื้อเฟื้อในพระสัทธรรมคำสอนและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ไม่ดื้อรั้นมีทิฏฐิมานะโดยประการใดๆ ได้แก่ การฟังหรือศึกษาเล่าเรียนคำสั่งสอนที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมวินัยหรือคำสั่งสอนที่พระองค์ตรัสไว้ดีแล้ว

ในบูชาทั้ง 2 อย่างนี้ พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญธรรมบูชาหรือปฏิบัติบูชาว่าเลิศประเสริฐ ด้วยสามารถที่จะรักษาพระสัทธรรมหรือดำรงพระพุทธศาสนาไว้ได้นานยิ่งกว่าอามิสบูชา ถือว่าเป็นการบูชาพระองค์โดยตรง

ขณะอุทิศบุญก็ให้นึกไปถึงเพื่อนพี่ไก่ที่อายุยังน้อย เป็นลมหมดสติเมื่อวานและไม่รู้สึกตัวโดยตลอด เรามีความรู้สึกนึกถึงเลยส่งใจไปให้ โดยไม่รู้อะไร พอเสร็จพิธี พี่ไก่ line มาบอกว่าหมอถอดเครื่องช่วยชีวิตออกแล้ว เฮ้อ!! ชีวิต ทิ้งลูกเล็กสองคนไว้กับพ่อที่ไม่เต็มร้อย น่าเห็นใจจริงๆ .อุทิศบุญให้ทหารพรานที่เสียชีวิตวันนี้ด้วย

โทรหาพี่หนุ่ย เธอบอกว่ากำลังพาลูกสาวพีช ไปเยี่ยมยายที่แปดริ้วก่อนกลับออสเตรเลียวันอาทิตย์นี้ คงอีกนานจึงมาไทยอีก

เวียนเทียนเสร็จรีบกลับบ้านมาไหว้พระ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านต่อเพราะก่อนไปรีบไม่ได้ไหว้พระที่บ้าน

23 May: ชีวิตก็แค่เปลือก

เช้าไปตักบาตรอุทิศให้น้าแดง และเล่าม่า(แม่ของก๋ง)เพราะมีพระรูปหนึ่งท่านฉันเจ เลยได้โอกาสตักบาตรเจ อุทิศให้เล่าม่า  ท่านอาจได้ไปภพภูมิอื่นเพราะนานมากแล้ว แต่ไม่เป็นไรของตักบาตรก็อยู่ที่นั่นที่ควรอยู่ จิตส่งไปเป็นพอ

เมื่อวานฟังข่าวครอบครัวที่ถูกไฟใหม้บ้านและคลอกเด็กลูกชายหญิงสองคนกอดกันกลมเสียชีวิตเพราะค้างค่าไฟฟ้า 441.14 บาท เลยถูกตัดไม่มีไฟ ไปซื้อเทียนไขมาจุดให้ลูกอ่านหนังสือ เกิดอุบัติเหตุอย่างไรไม่ทราบได้ แต่ไฟไหม้ แม่กลับมาช่วยไม่ทัน แม่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่ก็เสียลูกไปสองคน...หลังจากข่าวออกไปก็มีการโยนเรื่องไปมาระหว่างการไฟฟ้าพิษณุโลกและบริษัทเอกชนที่รับจ้างเก็บเงิน ไม่ว่ายังไงคงไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องเช่นนี้ และไม่มีใครคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้เช่นกัน แต่ฟังข่าวแล้วเศร้าใจ สะท้อนใจ .....เงิน 400 บาทสำหรับบางครอบครัวที่จะจ่ายค่าไฟฟ้าก็ยังขัดสน..แต่หลายคนจำนวนมากที่สามารถซื้อของฟุ่มเฟือยไม่จำเป็น ได้ในราคาหลักแสน รองเท้า นาฬิกา กระเป๋า รองเท้าบางคนมีเป็นร้อยคู่ ไม่ได้ขาดแคลนอะไร ใช้ไม่ทันเบื่อแต่มีรุ่นใหม่ก็ต้องตามซื้อ ....ความพอดีมันก็ไม่มีนะ ความพอใจ.เงินของฉัน เป็นใหญ่ ก็เข้าใจนะ เรื่องนี้นานาจิตตัง แต่สำหรับตัวเราอุทาหรณ์จากเรื่องนี้ทำให้เราต้องเตือนตัวเองให้มากขึ้น เวลาจะซื้ออะไรที่เกินจำเป็น ก็คิดก่อนไม่ต้องซื้อ จะซื้อเพื่อตัวเองหรือเพื่อสังคมรอบข้าง หลายคนต้องมี อยากมีก็เพื่อสังคมรอบข้าง เพื่อคนเขาจะได้คิดว่ามี เขาจะได้ไม่ดูถูกหรือรังเกียจ เขาจะได้ยกย่อง นี่เป็นสังคมปัจจุบัน

..เราเองและ link เลือกที่จะอยู่แบบให้คนติดสังคมเขาดูจากภายนอกแล้วไม่เข้าไกล้ เราชอบมากเป็นวิธีแยกแยะคนได้ดีวิธีหนึ่ง  ไม่มีตัวตน สบาย อิสระ และมักได้เห็นกิริยาแปลกๆให้แอบอมยิ้ม หรือแทบปรับตัวไม่ทัน เมื่อบางครั้งเขาแอบรู้ว่าเราเป็นใครและมาแสดงกิริยาตรงกันข้าม หุหุ ครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานท่านกอบทัก link เมื่อแวะไปกราบท่าน ท่านบอกว่า "นี่แต่งตัวสบายๆแบบคนที่ไม่ติดสังคมแล้วนะ" พวกเราก็อมยิ้ม เขาตอบว่า "ครับ จะแต่งแบบในสังคมเมื่อต้องไปทำงาน"(สอนหนังสือ) เพราะจริงๆทุกอย่างก็แค่เปลือก!!

วันนี้ฝนตก พี่ไก่โทรมาเล่าเรื่องคนที่พี่เขาสนิทด้วยป่วยไม่รู้สึกตัวกระทั่งตอนนี้ ฟังเรื่องราวแล้วก็ต้องไม่ประมาทกับชีวิตจริงๆ วินาทีเดียวหลับไม่ตื่นได้ทุกเมื่อ

ข้อคิด..บางคนสวมเสื้อผ้าเพื่อยกระดับสถานะ แต่ลืมยกระดับจิตใจ

21-22 May: สกอ.กล้วยไม้

เมื่อคืนไม่ได้เขียนเพราะไฟฟ้าดับ net เลยใช้ไม่ได้ วันนี้จึงเพิ่งรู้ว่าดับ 14 จังหวัดภาคใต้ ที่เราอยู่ดับประมาณ ชั่วโมงเศษรอบแรก และดับอีกนานเท่าใดไม่รู้รอบที่สอง เพราะเข้านอนเลย นานๆจะได้นอนแบบไม่เสียดายเวลา....

เมื่อวานก็ไม่ได้มีอะไรมากนอกจากอ่านงานวิจัยนศ. อ่านได้เล่มที่ 4 ก็เครียดเพราะมันแย่มากทุกเล่ม ชนิดแก้ไม่ถูกเลย นอกจากทำใหม่แต่นี่เป็นความรู้สึกของเรา เลยโทรไปหาอจ.อื่นปรากฎว่าเป็นแบบเดียวกัน เลยขอเลื่อนวันสอบด็กไปเป็นเดือนหน้า เอาไม่อยู่แล้วจริงๆ
ตอนบ่ายสามครึ่งเรา และ link ส่งจิตออกไปส่งน้าแดง ซึ่งกำลังวางดอกไม้จันทน์ ตอนค่ำเราส่งจิตไปส่งน้าแดงให้ไปสู่สุคติ  ตอนค่ำพี่หนุ่ยโทรมาบอกเรื่องพิธี เราบอกเรื่องการเตรียมเก็บกระดูก ที่วางเถ้า และกระดูกพรุ่งนี้ พี่หนุ่ยบอกว่าวางดอกไม้จันทน์แทนเราทั้งสองตามที่ขอไว้ด้วย

วันนี้หน.โปรแกรมขอให้ไปช่วยเรื่องหลักสูตรที่ถูกอนุกรรมการสภาฯขอให้แก้อีกก่อนเข้าสภามหาวิทยาลัยเรื่องเคมีอินทรีย์ เราก็คงยังยืนยันไม่เปลี่ยน หากพวกเขาไม่ยอมเข้าใจก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ให้ชี้แจงเหตุผลเดิม เพราะ เพราะรอบสภาวิชาการหน.โปรแกรมจะขอชี้แจงเรื่องนี้ปรากฎว่าผู้จัดการมหาวิทยาลัย(ทฒท) she ส่งสัญญาณไม่ให้พูดให้ฟังอย่างเดียว ทำเอาสภาวิชาการ กลายเป็นสภาควายใบ้ในสายตากรรมการคนนอกไปเลย ก็เลยต้องชี้แจงอีกรอบ เอ้อ!! นี่เป็นลักษณะของ มหาวิทยาลัยลูกชุบจริงๆ และที่แน่แท้คือไม่มีใครรู้เรื่องหลักสูตรดีไปกว่าอจ.ในโปรแกรม ทุกอย่างมีเหตุผล ที่มาที่ไป หากไม่ฟังกันจะสั่งอย่างเดียว ใจจริงๆเราบอกว่าขอให้ปิดหลักสูตรนี้ไปเลยถ้าพวกคุณไม่เข้าใจ (ซึ่งมหาวิทยาลัยก็ทำไม่ได้เพราะทำผิดหลักเกณฑ์รับนักศึกษาใหม่ไปแล้ว โดยหลักสูตรยังไม่ผ่านสภาฯเลย นศ.เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย) ส่วนพวกสกอ.กล้วยไม้ก็ถูกลิงหลอกไม่รู้ว่าที่นี่เขาทำกันแบบนี้มาหลายครั้งแล้วตั้งแต่หลักสูตรป.โท ตอนนั้นเราเป็นกรรมการสภาฯย่อมรู้ดี ว่าลิงที่ชอบหลอกเขามีเทคนิคอย่างไร และ "เจ้า" ที่ถูกหลอกแหกตา ดูแล้วน่าสงสารจริงๆ คุณภาพการศึกษาไทยเลยตกต่ำลงไปทุกทีเพราะไม่มีใครใส่ใจเข้มงวดกวดขัน และรับผิดชอบมีสำนึกจริงๆสักที จะมีกรรมการสกอ.ขี่ม้าขาวลงมาดูจริงๆสักทีไหมนี่ มาดูที่มหาวิทยาลัยจริงๆ อย่าไปดูกันที่เกาะลำพูเลย เหลวผ่านทุกที.....เขาขอให้เติมจุดก็เติมให้ ให้แก้กระจายจุดอีก เอาเราก็ทำให้เพราะสงสารหน.โปรแกรมทำจนตาลายแล้ว....เรื่องไร้สาระทำให้ได้ เซ็งระบบการประเมินไร้สาระจริงๆทุกอย่าง fake

note: สกอ คือสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา

วันนี้ฝนตกพอควร อากาศเย็นกรมอุตุบอกว่าจะเริ่มฝนแล้ว

18-19 & 20 May: น้าแดง 2 /ตกเครื่องบิน

ไม่ได้เข้ามาบันทึก 2 วันเพราะไปกรุงเทพ ไปเป็นเจ้าภาพงานศพของน้าแดงในคืนวันเสาร์ที่ 18 พค. เราขอให้พี่หนุ่ยนิมนต์พระแสดงพระธรรมเทศนาด้วย พระอาจารย์เมตตาให้ผ้าไตรจีจรอย่างดี 1ชุดและปัจจัย 1 ซองมาถวายกัณฑ์เทศน์ (น้าแดงเคยมากราบพระอาจารย์ตอนมาเที่ยวที่นี่) เราไปถึงกทม.ตอนบ่ายสอง ไปที่พักที่ไม่เคนรู้จัก ทุกอย่าง search online ติดต่อที่พักซึ่งสะดวกมาก หาไม่ยาก แต่ที่ชอบมากคือตอนดูผ่าน net หาแผนที่เลือกที่พักที่ไกล้วัดจะได้เดินทางสะดวก ปรากฎว่าไปถึงที่พักเห็นวัดที่จัดงานศพอยู่ข้างหน้าไม่ไกล เข้าที่พักสอบถามพนง.เขาบอกว่าเดินผ่านทางลัด ง่ายกว่านั่งรถเพราะจะต้องอ้อมออกไปเพื่อข้ามคลอง พี่หนุ่ยโทรมาบอกว่าการแสดงธรรมจะเริ่ม 18.30 น. (เร็วจัง) เราเห็นว่าเวลาเหลือมากก็เลยลองเดินไปสำรวจทางก่อน ปรากฎว่าใช้เวลา 4 นาทีก็เข้าในวัดแล้ว ไปถึงก็เดินแวะไหว้สิ่งศักดิ์ทั้งหลายที่มีในวัด มากมายทุกนิกาย ลัทธิ ตรงใหนมีที่ปักธูปก็ไหว้หมด เดินแวะไปหาน้าแดงว่านอนอยู่ที่ไหน วัดมีหลายศาลา ในที่สุดก็เจอ สมัยก่อนเรากลัวมากเรื่องการเดินผ่านโลงฯ ตอนนี้ดีมากไม่มีอาการอะไรเลยมองได้เพราะไม่ปรุงแต่งไม่แปล มันเป็นโดยอัตโนมัติ เห็นคือเห็น (อันนี้มารู้ตัวเอาตอนกลับมาแล้ว ว่าเราไม่มีอาการเหมือนก่อนนี้) เดินแวะเข้าไปในศาลา ส่งใจไปทักทายน้าแดงว่าเรามาถึงแล้วนะ แล้วกลับออกมาโทรหาพี่หนุ่ยว่าแวะไปทักทายน้าแดงแล้ว ตอนเย็น พี่หนุ่ยโทรมาบอกว่าเธอมาถึงวัดแล้ว เราและ link ก็ออกเดินจากที่พัก ว่าจ้างวินมอเตอร์ไซด์ให้ไปส่งหนังสือที่ศาลา 1 ลัง 200 เล่มให้ไว้แจกที่ระลึกในงานศพ เราไปเลือกเองที่ร้านหนังสือ 4 หัวเรื่องเป็นหนังสือของท่านพุทธทาส แผนที่ชีวิต  ดับไม่เหลือ  หัวใจของธรรมะ มรณสติกถา (ท่านดุษฎี)...แจกธรรมเป็นทาน น้าแดงจะได้กุศลผลบุญในภพภูมิต่อๆไป

พระท่านแสดงธรรมเรื่องความกตัญญู หลังจากนั้นก็สวดอภิธรรม เสร็จพิธี งานคืนนั้นคุณถาวร... (เจ้าของธุรกิจโรงแรมใหญ่หลายแห่งทั้งภาคใต้ กลาง ตะวันออก) มาด้วย ไม่เจอ 20 กว่าปีท่านเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายสามีมาสู่ขอเรา ท่านผอมไปมาก ทำให้ดูเป็นปกติเพราะสมัยก่อนท่านอ้วนมาก เจอเฮีย pop และหงส์เพราะนัดกันไว้ ส่วน link ไปนั่งคุยกับกลุ่มการไฟฟ้าฯเพื่อนที่ทำงานเก่า ลูกสาวน้าแดงกลับจากออสเตรเลียมาทันดูแลพ่อ ส่วนเจ้าแพรบอกว่าทำใจได้แล้ว..เสร็จงานคุยกันแล้ว pop hong พาไปทานอาหารเย็น ตอนแรกจะไปตะวันแดง แต่เราไม่เอาเพราะเสียงดังไป อยากคุยกันมากกว่าเพราะไม่ได้เจอกันนานมาก เลยเปลี่ยนที่ไปทานอาหารทะเล เห็น หนุ่มคงกะพัน มาสั่งอาหาร มีวัยรุ่นขอถ่ายรูป เราก็มองเห็นเขายิ้มให้ ก็น่ารักดี ดูเด็กกว่าในโทรทัศน์มาก ทานจน 4 ทุ่มเศษ ร้านจะปิด เลยกลับมาคุนที่ที่พักต่อ เที่ยงคืน  จึงกลับ เราได้นอนก็ตี 1 ไปแล้ว

เช้า 19 เตรียมตัวกลับ ก็ตื่นเช้าตั้งใจไปร้านเบเกอรี่ร้านหนึ่งตามแผนที่ แต่เดินไกลแล้วไม่พบเลยกลับ ไปเดินตลาดรอบชุมชนแทน ก็รู้สึกแปลกๆ ไม่ได้เดินบรรยากาศแบบนี้มานานมาก จริงๆควรบอกว่าไม่เคยเดินมากกว่าเคยเห็นในโทรทัศน์  link พาเดินจะหาของกินคนละประเภท เขาอยากทานประเภทเส้นก๋วยเตี๋ยว (ยามเช้านี่นะ!) ส่วนเรามองหาร้านกาแฟ เบเกอรี่ สายตาไม่สามัคคีกัน ตลาดใหญ่มาก ชุมชนใหญ่ แต่กลับไม่มีร้านอาหาร ไม่มีร้านกาแฟ ไม่มีกระทั่งปาท่องโก๋ เลยงงๆ ว่าคนที่นี่ ชุมชนนี้เขามีวิถีแบบใหน ไม่เป็นไร เดินอ้อมวนออกไปเรื่อยๆ ตีกลับมาเจอทางกลับเข้าวัดได้ก็เดินตามทิศทางกลับวัด แวะส่งใจให้น้าแดงอีกครั้งว่ากลับแล้วนะ น้าแดงจะแวะมาเที่ยวที่บ้านเมื่อไหร่ก็ได้ หุหุ

รอเวลาสมควรก็ออกจากที่พักมาสนามบิน มาถึงก่อนเวลามาก นั่งๆเดินๆ จนสมควรแก่เวลาเข้าข้างใน ไม่ดูเวลา เดินดูอะไรไปเรื่อยๆ จนสะดุ้งเมื่อ link บอกว่าไฟแดงเตือนขึ้นเครื่องด่วน ก็รีบเดินไปที่ gate  ปรากฎว่าเห็นหางเครื่องบินออกไปที่ลานบิน หมุนๆอยู่ ตกเครื่อง วา!! ครั้งแรกในชีวิตของทั้งสองคน เลยกลับออกมาตั้งต้นซื้อตั๋วใหม่แพงเอาการ แต่จำเป็น ยังโชคดีที่ไม่ไช่รอบสุดท้ายไม่งั้นต้องค้างคืน แย่เลย ..รอเที่ยวบินอีกรอบ 5 ชั่วโมง นี่เป็นบทเรียนของความเอ้อละเหย เอิงเอย โทษใครบ่ได้..แต่คงเข็ดไปนาน หุหุ

มาถึงบ้านก็ค่ำมากแล้ว แต่ทันดูคุณชายพุฒิภัทร หุหุ

วันนี้ไม่มีอะไร ไปวัด ไปมหาวิทยาลัย วันนี้มีการแนะแนวน้องคงคณะใครคณะนั้น รถยนต์จอดเต็ม ขนาดอจ.ส่วนมากยังไม่ม่ทำงาน จนท.บ่นว่าไม่มีที่จอดรถ เลยสงสัยว่าเด็กปี 1  ปีนี้ส่วนมากใช่รถยนต์เป็นพาหนะหรืออย่างไร  หรือเป็นผลจากรถคันแรกเลยผู้ปกครองใช้สิทธิกัน เปิดเทอมจริงคงรู้ กลับบ้านพักผ่อน

17 May: ขี้ชะมด

กาแฟที่บ้านเราเอง

 

เช้ารีบซื้ออาหารไปตักบาตรให้น้าแดง จะเตรียมเองกลัวน้าแดงไม่ชอบ จะใส่ของชอบของน้าแดงก็ไม่ได้ หุหุ

ไปวัด เข้ามหาวิทยาลัย วันนี้เห็นดำพรึบว่อนในมหาวิทยาลัย แบ่งเป็นซุ้ม ฐาน เห็นป้ายฐาน 12 ในละเมาะป่าที่เหลือน้อยเต็มที (โค่นไปมากมายแล้ว) ของมหาวิทยาลัย นึกว่ากองโจร เพราะใส่ชุดดำ ปะแป้งขาว เลยลงไปถ่ายรูป บอก link ว่านี่รับน้องมาเป็นอาทิตย์แล้ว ว้ากแล้วว้ากอีก จนสมองส่วนความจำเอย ขี้หูเอย กระเด็นไปหมด เปิดเทอมเวลาเรียนเลยจำอะไรไม่ได้  เข้าหูซ้ายไหลออกหูขวาออกไปหมดเลย ..

วันนี้ดูข่าวเรื่องกาแฟขี้ชะมดกับ link  ทำให้หวนคิดถึงความหลังที่ครั้งหนึ่ง link เข้าไปร้านกาแฟเปิดใหม่ชื่อน่าสนใจทำให้รู้ว่าเป็นทางเหนือ ก็เลยเข้าไปลองตามประสาคนชอบลอง และคอกาแฟ ปรากฎว่าพนง.บริการในร้านก็เอาายการมาให้เลือกพร้อมแนะนำ link สนใจกาแฟขี้ชะมดเพราะยังไม่เคยลองและที่นี่ยังไม่เคยมีมาก่อน ก็เลยสั่ง 1 แก้ว พนง.หายไปนานพอควร   เรามองไปทางเคาน์เตอร์เห็นว่าพวกพนง.กำลังคุยกัน 3 คน สักครู่เขาก็เดินมาแล้วถามแบบไม่แน่ใจอีกครั้งว่า "พี่จะรับกาแฟขี้ชะมดไช่ไหมคะ" เราบอกว่าไช่ มีอะไรหรือเปล่า เขาบอกว่า มันแพง เราอมยิ้มแบบงงๆ ว่าแล้วเป็นไง ก็เลยถามว่าแล้วเป็นยังไง ราคามันพิเศษหรือ   เขาก็บอกว่าค่ะ เลยต้องมาถาม เราก็ถามต่อว่าแก้วละเท่าไหร่ เธอตอบว่า........................แก้วละ 400 บาท หุหุ คราวนี้ยอมรับว่าแพงจริงๆ (นี่เป็นข้อไม่ดีของร้านกาแฟที่ไม่จริงใจ คือไม่เขียนราคาบอกในรายการ) สามีหันมาถามว่าจะกินไหม (ทั้งๆที่เขาเป็นคนสั่ง และอยากลอง) เราเลยบอกว่า ก็อยากทดลอง ก็กิน ไม่เป็นไรเรียนรู้ไป คราวหน้าเวลาได้ยินชื่อนี้จะได้รู้ว่ามันรสชาดเป็นอย่างไร ว่าแล้วก็ตอบให้พนง.สบายใจว่า "เอามาก็แล้วกัน" และถามว่าทำไมมันแพง เขาเลยเอากระป๋องกาแฟมาให้ดู บอกว่ากิโลละเป็นหมื่นบาท โอ้โฮ!! เราเลยบอกสามีว่า "ไม่เป็นไร จ่ายไป ค่ากาแฟ 100 บาท ค่าโง่อีก 300 บาท"  ว่าแล้วก็นั่งหัวเราะ...เพราะตอนที่เขากินเราถามว่าเป็นไง เขาบอกว่าเป็นปกติ ไม่มีอะไรพิเศษ ไม่มีอะไรเด่น เราลองเอามาจิบก็ไม่รู้สึกอะไรพิเศษอีก ทั้งๆที่เราไวต่อสารและกลิ่นพอควร แต่ก็สบายใจเพราะต่อแต่นี้สามีผู้ชอบลองของ จะได้หายอยากลอง ไม่งั้นบ่นไปนาน และก็คุ้มจริงๆเพราะ ร้านกาแฟนั้นเขาผ่านไปผ่านมาแทบทุกอาทิตย์ก็ไม่เคยคิดอยากเข้าไปอีกเลย...ขนาดวันนี้โทรทัศน์แนะนำเขาก็ไม่อยากกินอีก ดีมาก!!

16 May: น้าแดง

เช้าไปวัด ประมาณ 07.00 น.พี่หนุ่ยโทรมาแจ้งว่าน้าแดงเสียชีวิตเมื่อประมาณตี 5 แต่สัญญาณชีพเริ่มลดตั้งแต่ตี 2 เราเตรียมใจแล้วตั้งแต่ที่โทรคุยกันเมื่อคืน บอกให้พี่หนุ่ยบอกน้าแดงว่าเราและ link ฝากความห่วงใย ระลึกถึงและกำลังใจมาให้ หลังจากวางไปก็ก็ห่วงน้าแดง ตกลงกันว่าจะไปเยี่ยมก่อนที่น้าแดงจะไม่รู้ตัว ..ในที่สุดท่านพระยามัจจุราชมาเร็วกว่า น้าแดงไปตามเส้นทางแห่งแรงกรรมที่ทุกคนต้องประสบกันทั้งสิ้น เพียงแต่ใครจะถึงจุดนั้นก่อนกัน..เราใจหายเพราะมันเร็วมากไป  บ่ายวันนี้ไปซื้อหนังสือธรรมะไว้ให้พี่หนุ่ยไว้แจกในงานฌาปนกิจ วันนี้ dimๆ link พูดว่าคิดๆไปตอนนี้เรามีชีวิตเพื่อฟังข่าวการตายของเพื่อนๆกันแล้ว..

"ยามเยาว์เห็นโลกล้วนแสนสนุก

เป็นหนุ่มสาวก็หลงสุขค่ำเช้า

กลางคนเริ่มเห็นทุกข์ สุขคู่ กันนอ

ตกแก่จึงรู้เค้าว่าล้วนอนิจจัง
พระนิพนธ์ของสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ

link โทรหาเพื่อนเก่าแจ้งข่าวการตายของน้าแดง เราโทรหาเฮีย pop และหงส์ นัดเจอกัน หลังจากไม่ได้เจอกันเป็นสิบปี

วันนี้จัดการพิมพ์ทำใบแจกข่าวบอกบุญเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารและน้ำปานะแก่คณะพระภิกษุสงฆ์ที่จะมีการอบรมและประชุมวิชาการกัน นานๆทีที่จะมีพระสงฆ์ผู้สืบทอดพระพุทธศาสนาจากที่ต่างๆมารวมกันอบรมทางวิชาการในตจว.มากขนาดนี้

15 May: เด็กฝาก

เช้าตักบาตร ไปวัด ไปมหาวิทยาลัย ตอนบ่ายมีคนเคยรู้จักโทรมาหา แต่ได้ปฏิเสธไป เพราะรายนี้ไม่ได้ติดต่อเรามานานหลายปี รู้จักตั้งแต่รุ่นแม่ เขาชอบเป็นนายหน้ารับฝากเด็กเข้าโรงเรียนดัง สมัยแม่เขาเคยไปขอให้แม่ช่วย แม่คงจะช่วยไป แม่ใจดี เพราะที่บ้านให้กองทุนการศึกษาแก่โรงเรียนดังเหล่านี้ (เพราะเป็นโรงเรียนที่เราเคยเข้าเรียน) แห่งละ x,xxx,xxx บาท แต่เราไม่เคยสนใจเรื่องเหล่านี้ เพราะจำได้ว่าก๋งเคยบอกไว้ว่า "บ้านเราให้ทุนการศึกษาเพื่อให้เขาได้นำไปให้กับคนที่ยากจนได้ใช้เรียนหนังสือ ไม่ไช่เพื่อเอาไว้ฝากเด็ก" ซึ่งเรามารู้ในภายหลังจากนั้นนานมากว่ามีคนบางคน รวมทั้งเจ้าของทุนบางคนใช้โอกาสเหล่านี้ในการเป็นช่องทางฝากเด็กเข้าโรงเรียนดังๆที่มีการแข่งขันสูงทุกปี คุ้มทุนที่ให้...คนที่โทรหาเราวันนี้ก็เป็นอจ.เก่าที่เกษียณแล้วและทำตัวรับฝากเด็กมานานในทุกรูปแบบ ทำกระทั่งสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง (รู้จากอจ.ภายในรร.)  เธอเคยเจอเราและบอกเราว่าเธอขอแค่ลายเซ็นต์ให้เราช่วยฝากเด็กให้ เราบอกปฎิเสธ เธอโกรธเรามาก ถึงกับกล่าวคำพูดว่า "ตอนนี้เราอยู่ในฐานะที่ช่วยได้แต่ไม่ช่วย สักวันหนึ่งเราไม่มีโอกาสนั้นเราอาจจะต้องเสียใจ แม่เราก็เคยช่วย" เราตอบเธอไปว่า "นั่นคือแม่ที่ใจดี ไม่ไช่เรา แต่เรายึดตามคำมั่นที่ให้กับก๋ง ปฎิบัติและรักษาความต้องการของก๋งอย่างเคร่งครัด เงินทุนเป็นของก๋ง ก๋งเป็นผู้ให้ ไม่ไช่เรา เราไม่ทำในสิ่งที่ก๋งไม่ต้องการ ดังนั้นเราไม่มีวันเสียใจ เราจะเสียใจหากผิดต่อก๋ง" เธอโกรธเราตั้งแต่นั้น  และเราปฎิบัติเช่นนั้นเสมอมา ครั้งหนึ่งนานมาแล้วเรารับรู้ว่ามีคนไปแอบอ้างฝากเด็ก เราจึงไปแจ้งกับอจ.ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องรับทุนให้ทราบไว้ว่า ทุนชื่อ.....จะไม่มีการฝากเด็กเข้าเรียนเป็นอันขาด หากจำเป็นจริงๆถ้าจะต้องฝาก เราจะไปด้วยตัวเราเอง ไม่มีการเซ็นต์อะไรทั้งสิ้น (เพราะเราไม่มีวันพาใครไปฝากแน่นอน และไม่เคยเลยจนปัจจุบัน) เธอคนนี้หายไปนาน ช่วงนี้คงต้องการฝากเด็กอีก เพราะเธอรับปีละหลายรายมาก แต่อาจฝากได้ยากเพราะไกล้เปิดเทอมแล้วเลยต้องหาแบบพิเศษ เพราะเราเองก็รู้ว่าหากเราฝากย่อมได้แน่นอน แต่เด็กเหล่านี้แม้ไม่ได้เรียนที่รร.รัฐบาลแห่งนี้ ผู้ปกครองก็มีกำลังจ่ายสามารถหาที่เรียนเอกชนให้ได้อยู่แล้ว อย่าไปเบียดเบียน บั่นทอนคนที่สอบเข้าด้วยความสามารถของตัวเองเลย

สำหรับเราแล้วเราไม่เห็นด้วยกับการฝากเด็ก กับการเล่นเส้น หรือให้ของเซ่น เพราะตั้งแต่เราเรียนมาตั้งแต่เด็ก ก๋ง ยายจะกรอกหูทุกครั้งที่จะเปลี่ยนระดับ หรือโรงเรียนว่า "ต้องเรียนให้เก่ง ต้องสอบให้ได้เอง ที่บ้านไม่มีปัญญาฝากใคร ต้องสอบเข้าโรงเรียนหลวงด้วย" เราเลยต้องขยันเรียนเพราะกลัวสอบเข้ารร.หลวงไม่ได้ ก็เลยเข้าเรียนด้วยความสามารถของตัวเองมาตลอด และเราค่อนข้างรังเกียจวิธีการของเด็กเส้น เพราะมีเด็กไม่มีเงิน ไม่มีเส้นมากมายที่ต้องถูกเบียดให้ตกไป เพราะเอาเด็กฝากเข้าไปแทนที่ มันไม่ยุติธรรม  สอบเข้าไม่ได้ แต่มีเงินฝาก ก็ควรไปเรียนรร.เอกชน ไม่ควรเบียดเบียนคนที่สอบได้ เป็นการสร้างบาปสำหรับเด็กที่ต้องถูกตัดสิทธิออกไปด้วย......เมื่อไหร่ระบบแบบนี้จะหมดไปจริงๆเสียที ในเมื่อผลประโยชน์ที่ได้หัวละไม่ต่ำกว่า 35,000-50,000 บาททีเดียว (รร.ตจว.) และพิเศษเลือกห้องมีราคาพิเศษอีก.......เด็กฝาก ไม่ร้ายเท่ากับพวกกาฝากที่ชอบทำตัวหาผลประโยชน์เข้าตัวในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง วันนี้คงได้ฤกษ์เปลี่ยนเบอร์โทรใหม่อีกครั้ง เฮ้อ!!

14 May: บัณฑิต ?

เช้าตักบาตร ไปวัด ไปมหาวิทยาลัย มีนศ.ใหม่ให้รุ่นพี่รับน้อง สารพัดหลายรูปแบบกิจกรรมมากมาย ครึ่งเดือนกว่าจะเปิดเทอมจริง เฮ้อ!! เก่ง เอาใจใส่ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องเรียน ไม่สู้..ช่วงนี้เป็นช่วงรับปริญญาของหลายสถาบัน พร้อมกับข่าวในทุกสื่อที่บอกว่าเรามีบัณฑิตป.ตรีเป็นหลักแสนที่ตกงาน น่าเป็นห่วงจริงๆ บางสถาบันที่สโลแกนจ่ายครบ จบแน่ เอาปริมาณเข้าว่า คุณภาพไม่สนใจ ก็ยังคงเดินหน้าผลิตปริญญาให้คนที่อยากมีกันต่อไป สงสารแต่คนที่จบออกไปเมื่อมีการแข่งขันสอบเข้าทำงานในตำแหน่งดีๆก็ไม่ได้ นศ.สายวิทยาศาสตร์ ตอนนี้ก็ไปขายของอยู่ตามห้างสรรพสินค้ากันมาก เสียดายเวลาที่เรียนป.ตรีมา 4 -5 ปี จริงๆเรียนปวช. ปวส. ก็สามารถทำงานเหล่านี้ได้ ไม่ต้องเสียเวลา เสียเงินพ่อแม่ไปอีกต่างหาก

 บางสถาบันเข้าง่าย ออกง่าย อยู่ให้ครบก็เลื่อนขยับชั้นปีไปเรื่อยๆเพราะระบบที่ไม่มีใครใส่ใจจริง พวกที่มาประเมินคุณภาพก็ฉาบฉวย เครื่องมือไม่มีคุณภาพ วัดอะไรก็ไม่ตรงทั้งนั้น อะไรที่วัดได้ก็ไร้คุณภาพ ไม่เที่ยงตรง ผ่านไปได้ทุกครั้ง สถาบันเลยไม่ต้องปรับปรุงอะไร ทำแต่รายงานให้สวยเป็นใช้ได้ การศึกษาไทยน่าเป็นห่วงจริงๆ ที่ปล่อยให้สถาบันประเภทสุกเอาเผากินนี้ผลิตคนที่ได้แต่ชื่อเรียกว่า "บัณฑิต" (คนดี คนที่มีปัญญา คนที่ไม่ใช่พาล) ออกมาปีละมากมาย เวลารับปริญญาแต่ละครั้งเห็นแล้วค่อนข้างเศร้าแทน เพราะ หากเขาอยู่สถาบันที่ดี เอาใจใส่ในคุณภาพทางวิชาการ  เวลาที่เขาจะผ่านออกไป 4-5 ปีนั้นเขาจะสามารถเรียนรู้บ่มเพาะทั้งวิชาการ คุณธรรม จริยธรรมไปได้มากกว่าที่เป็นอยู่

ตอนนี้สถาบันกลุ่มนี้เวลาของบไม่ว่าเรื่องอะไร ก็อ้าง AEC ต่อท้ายห้อยไว้ให้ตามเทรนอย่างเดียว  ไม่รู้เรื่อง AEC ไม่เป็นไร เพราะใส่แล้วได้เงินก็พอ เสียดายงบแผ่นดินจริงๆ

13 May: จิตบริการ

เช้าไปตักบาตร ไปวัด ไกล้เที่ยงไปร้านทำไวนิล สมัยนี้รู้สึกเลยว่าลูกค้าต้องอดทนกว่าเจ้าของกิจการ และรู้สึกต่ออีกว่าหากคนที่ไปทำเป็นแบบไทยๆ เช่น เกรงใจ สุภาพ ก็จะ ถูกเจ้าของกิจการหรืออาจเป็นลูกน้องแหวว!! ใส่ วันนี้ไปรอคิวก็เห็นคนไปจ้างทำก่อนหน้าเรา เขาออกแบบมาแล้วแต่เกรงว่าอาจจะไม่สวยเลยถามคนออกแบบว่า แบบนี้ใช้ได้ไหม คนบริการตอบว่า "แล้วแต่คุณพอใจ" ลูกค้าบอกว่าผมเอารูปมาใส่รวมๆ ไม่แน่ใจว่าดูแล้วเป็นยังไง ตกแต่งใหม่ก็ได้ ผู้บริการบอกประโยคเดิมว่า "ก็แล้วแต่คุณพอใจ" เราเลยแอบคิดในใจว่าเขาคงต้องการความเห็นของคุณที่ดีกว่านี้ เพราะเขาไม่ไช่นักออกแบบ ศิลป์ที่เขามองกับที่นักออกแบบมองอาจไม่เหมือนกัน เขาก็อยากได้ที่ดีที่สุด สรุปสุดท้ายคือไม่ต้องดัดแปลงอะไร ไม่ต้องออกแบบ เอาตามที่ลูกค้าทำมา เฮ้อ!! ส่วนเราเอาแต่ข้อความไปให้เขาลงออกแบบให้ ก็บอกเขาว่าออกแบบแล้วช่วยส่งให้ดู อยากให้ช่วยออก 2 แบบ เผื่อเลือก เขาบอกว่า "ผมไม่คิดค่าออกแบบเลยทำให้ได้แบบเดียว ถ้าไม่ชอบค่อยมาปรับที่ร้าน" เราอึ้งไปเลย !! นี่เป็นครั้งแรกที่ทำที่นี่เพราะอยากลอง เคยทำร้านในเมืองพอใช้แต่ออกแบบสีไม่สวย อยากเปลี่ยนที่ดู แต่คิดว่าต้องทดลองหาร้านอื่นต่อไป สำหรับงานชิ้นอื่นๆ เพราะร้านก่อนหน้านี้เขาออกแบบ 2-3 แบบให้เลือก

หวนย้อนคิดเมื่อเดือนก่อนไปต่างอำเภอกับเพื่อน แวะซื้อน้ำเราลืมสังเกตุไปว่าร้านที่เข้าคือ tesco express ไม่ไช่ seven ele ลงไปซื้อน้ำกับไอศครีม Wall แบบแก้วกระดาษ พนง.วัยรุ่นชายในร้าน หยิบทุกอย่างใส่ถุงแล้วส่งให้ เราไม่ทันได้สังเกตุ แต่ถามเขาว่ามีหลอดหรือเปล่า เพราะคิดถึงเพื่อนที่เขาจะดื่มน้ำ เขาก็เลยหยิบเพิ่มใส่ถุงให้ ส่วนไอศครีมเราไม่คิดจริงๆว่าเขาจะไม่ใส่ช้อนให้เลยไม่ถาม พอขี้นรถได้สักครู่จะกินไอศครีม ไม่มีช้อน เลยบอกเพื่อนในรถ คิดตรงกันว่า คนยุคใหม่ไม่มี service mind จริงๆ ไม่มีการนึกคิด ไม่มีจิตรับผิดชอบเอาใจใส่ จิตบริการ หรือไม่ก็องค์กร หน่วยงานไม่ได้มีการอบรมสอนการบริการ เพื่อนๆบอกให้เอาหลอดดูดตอนไอศครีมละลาย หุหุ

บ่ายค้นข้อมูลต่อ เย็นลุงดมให้มะมุดมากิน

12 May: คนกลัวตาย

เกิด แก่ เจ็บ ตาย ธรรมดา ที่เที่ยงแท้จริงๆ

เช้านี้อากาศ dimๆ ตั้งแต่เช้า ตอนแรกตั้งใจจะออกไปซื้อขนมครกที่อร่อยที่สุดในประเทศไทย (ตั้งฉายาให้เอง) หุหุ อร่อยจริงๆกะทิหอม แป้งนุ่ม เปลือกนอกกรอบ ซื้อไปตักบาตรประจำ เกรงใจหลวงพ่อ เณรเหมือนกันว่าฉันขนมครกจนเบื่อ แต่เรากินไม่เบื่อเลย..

ช่วงสายเพื่อนเก่า แก่พอกัน เพียง ภาส กุ้ง มาชวนไปกินส้มตำเจ้าอร่อยสุดๆอีกเช่นกัน จริงๆไม่อยากออกไปไหนเลย แต่เพื่อนนานๆชวนที ก็ต้องยอมออกไป เพี่ยงบอกว่ากุ้งบอกเขาว่าลองไปชวนเราเถอะ เป็นวันหยุดเราไม่ยอมมาหรอก วันนี้เลยมี surprise หุหุเตรียมอาหารเที่ยงให้สามีก่อน

วันนี้เพิ่งเห็นอาการโรคซึมเศร้าแบบของจริงที่เกิดกับเพื่อน เปลี่ยนไปเป็นคนละคน หน้าเครียดแบบเศร้า และพูดตลอดเวลาว่าไม่มีความสุขๆๆ นอนไม่หลับต้องพึ่งยานอนหลับตลอด วันนี้เราหยิบหนังสือ "อยู่อย่างมีสุข" ที่เรียบเรียงเขียนเองติดไปให้เพื่อนด้วยและสั่งว่าต้องอ่าน อ่านแล้วคิดไปด้วย ถ้าทำความเข้าใจได้ก็จะรู้จัก วาง เมื่อรู้จักวางก็จะว่างเบา ทุกข์ก็น้อยลง และค่อยๆละความยึดถือ กลัวตายน้อยลง และไม่กลัวตายในที่สุด เพราะร่างกายเรา วันหนึ่งเราเองก็ยึดไว้ไม่ได้ (เพื่อนคนนี้เขากลัวตายมาก ขนาดวันนี้ตั้งคำถามกับเราว่าทำยังจึงไม่ต้องตาย ??) เลยบอกให้กินส้มตำก่อนเสร็จจะ lecture ให้ฟังเดี๋ยวกลัวมากจะกินไม่ลง กินไกล้เสร็จก็ร่ายกลอนยาว ยกตัวอย่าง ชักแม่น้ำทั้งร้อยสาย ตั้งแต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ยังทรงต้องดับขันธ์ปรินิพพาน พระอรหันต์ทั้งหลายที่บำเพ็ญสำเร็จมรรคผล ก็ต้องดับไป ยังไม่เคยเจอใครที่อายุได้ถึง 200 ปีเลย แล้วจะกลัวไปทำไมกับสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นเป็นแน่แท้ ทำบุญสร้างกุศล ทำสิ่งดีๆกับสังคมคนรอบข้าง จิตจะอ่อนโยนลง เขาก็บอกว่าเขาทำแล้ว แต่ก็ไม่มีความสุข .....เรื่องนี้ยังไม่จบ เพราะวงแตกก่อนเนื่องจากกุ้งต้องไปงานศพ เราเลยหันไปบอกเพื่อนคนนี้ว่า เห็นไหมนี่ก็ตายไปอีกหนึ่งร่าง เขาหน้าเครียดทันทีและบอกว่าน่ากลัวๆ เฮ้อ!! เลยบอกว่าไว้คราวหน้าจะโทรมานัดไปทานข้าวกันแต่คราวนี้ไปอ่านหนังสือที่เอามาให้ ให้จบก่อน

เพืยงถามเรื่องการไปทำ detox รูปแบบต่างๆว่าเราเชื่อหรือไม่ที่มีการบอกว่าขับเชลล์มะเร็งออกมา เพราะคนทำบอกว่าทุกคนมีเซลล์มะเร็ง และขับพิษจากตับออกมา เพราะเขาเพิ่งไปทำมา เราก็อธิบายหลักทฤษฎีการเกิดเซลล์มะเร็ง 4 ขั้นตอนให้ฟัง อธิบายการทำงานของตับ ไต ถุงน้ำดีให้ฟัง......ถามเราว่าเรื่องเชื่อไหมเรื่องการดื่มน้ำปัสสาวะ..อันนี้ก็บอกเรื่องในพระไตรปิฎกให้ฟัง และเอาบริบทของสวล.ยุคปัจจุบันที่แตกต่างกันให้ฟัง..

กลับบ้านเล่าเรื่องต่างๆให้สามีฟัง สามีแซวว่าทำไมไม่ถามเพื่อนว่า เมื่อกลัวตายมาก ที่อยากจะมีชีวิตอยู่จะอยู่ไปเพื่อทำอะไร บอกคราวหน้าจะพาไปถาม เพราะเราสนิทกันเรื่องแบบนี้ถกกันได้  วันนี้เขียน กลัวความตายเก็บไว้ให้ตัวเองอ่านด้วย "กลัวความตาย"

http://meecorner2.blogspot.com/2013/05/blog-post_12.html

และข้างต้นนี้ นี่คือคำตอบ...............

11 May:

เช้านี้ตื่นสาย ทำออมเล็ตให้ link เที่ยงผัดผักกาดขาว ไข่เจียวปู กะน้ำพริก link ไม่ถนัดน้ำพริก  ชอบกินกับซอสมะเขือเทศ บ่ายฝนตั้งเค้าแต่แห้ว

บ่ายเตรียมข้อมูลบรรยายอีกงาน

เย็นไปธุระกะแปะและกี เลยต้องแวะทานมื้อเย็นแบบเบาๆ แวะซื้อของ ขนม กลับบ้านสามทุ่มเศษ

ข้อคิดวันนี้....

พระพุทธองค์ตรัสว่า "เมื่อบุรุษต้องศรปักอก ผู้เป็นบัณฑิตจะรีบถอนศรออกจากอกโดยพลัน ผู้โง่เขลาจักกุมศรนั้นเที่ยวตามหาว่าศรนี้มาจากไหน ใครยิงเรา"

10 May:...เป็นใคร

เช้าไปตักบาตร ไปวัด ไปมหาวิทยาลัย (ช่วงนี้เขาไปกระบี่กัน แต่เราไม่ไป) ตอนสาย

คนที่เคยมาทำงานซ่อมบ้านเราและพาคนไม่รู้จักอีกคน มาขอของใช้ เราก็ให้ไป แม้รู้สึกว่าช่างไม่เกรงใจกันเพราะไม่ได้รู้จักมักคุ้น แต่ไม่เป็นไรขอก็ให้ เราเลยตามให้คนงานของเรามาจัดการเอาของที่เหลือนั้นไป ต่อไปไม่มีแล้ว จะได้ไม่ต้องมีความอยากได้มาขออีก เพราะหลังจากนั้นเราก็ไม่มีแล้ว หากไม่ให้ก็กลายเป็นความขุ่นขัดใจให้เขา และเราไม่ชอบการโกหก แต่ก็ไม่ชอบความไม่เกรงใจ ต่อไปจะได้บอกว่าให้คนอื่นไปหมดแล้ว เฮ้อ!!

บ่ายฝนตกหนักมาก แต่ไม่นาน อากาศดีทันที
วันนี้คนอ่านข่าวโทรทัศน์ก็พูดว่าช่วงนี้รู้สึกว่ามีการขโมย ปล้น บ่อยมากขึ้น และจี้เอาเงินจากร้านค้าปลีก ฟังแล้วก็จำนวนไม่มากเป็นหลักพัน เวลาอ่านข่าวก็บอกว่าโจรจี้พนง.ขาย....ได้เงินไป...บาท อยู่ดีๆเราก็คิดอะไรขึ้นมาหันไปถามสามีว่าแล้วมันต่างยังไงกับพวกข้าราชการที่โกงกินไม่เลือก คอรัปชั่น รีดไถ แม้กระทั่งยอมเข้ามารับใช้ในบ้านคนแก่แล้วใช้อุบายหลายวิธีหลอกทรัพย์สินเจ้าบ้านไปเรื่อยๆ พวกนี้ต่างยังไงกับโจร เพราะต่างเอาทรัพย์สินที่ไม่ไช่ของตน มาเป็นของตน ด้วยวิธีการไม่ถูกต้องเช่นกัน บางครั้งด้วยวิธีที่ชั่วมากกว่าเสียอีก...ปัจจุบันคำว่า "โจรในเครื่องแบบ" ไม่ถูกนำมากล่าวกันนัก ทั้งๆที่มันเกลื่อนเมืองมากขึ้น ยิ่งลูกของโจรในเครื่องแบบ  บางรายถึงกับเที่ยวถามใครต่อใครว่า "รู้ไหมว่า..เป็นใคร" (อันนี้จนท.ในมหาวิทยาลัยคนหนึ่งเคยถูกคนใหญ่โตโอฬารลืมตัวเองโทรมาถามแล้ว หุหุ) หรือไม่ก็ "รู้ไหมว่าพ่อ..เป็นใคร"...พวกนี้น่าสงสาร กระทั่งที่มาของต้วเองยังไม่รู้..สงสัยพ่อแม่ลืมสั่งสอนบอกไว้จริงๆ บ้านเมืองเราคนดีๆเลยเดือดร้อนถูกเบียดเบียนมากขึ้น ต้องประคองชีวิตอย่างมีสติ สุจริตเป็นที่ตั้ง ไม่คบคนพาล 

 

 

9 May: แสนสุขกับแสนสบาย

เช้าไปวัด แล้วรีบกลับมาให้ยอดมาตัดหญ้า เพื่อนบ้านไปเจอเขาเลยบอกนัดให้ วันนี้จึงมา เราก็ช่วยทำ ตัดแต่งกิ่งใบ เพราะยังไงๆอะไรที่ทำได้เองย่อมถูกใจ ที่ยากคือการเอาไปทิ้งเพราะเยอะมาก ยอดมาตัดหญ้าเราก็ตัดแต่งกิ่งใบที่ไม่ชอบออก เขาก็ช่วยขนไปทิ้งให้ด้วย

ได้อ่านเรื่องราวความรักที่บริสุทธิ์ ความกตัญญูอย่างแท้จริงแล้ว รู้สึกปลื้มปิติ และอนุโมทนากับสิ่งที่คุณไพรัตน์ ลิ้มศิริเศรษฐกุล ได้กระทำ เป็นโชคดีจริงๆที่คุณไพรัตน์ได้มีโอกาสนั้นและไม่ละเลยโอกาส และเป็นโชคดีของคุณแม่ที่มีลูกเช่นนี้ และท่านได้ให้โอกาสและยินดีที่ลูกชายท่านได้แสดงกตัญญู ถือเป็นบุญของทั้งสองฝ่าย เพราะมีหลายคนที่มีโอกาสแต่ไม่ได้ทำด้วยเหตุผลที่แตกต่าง บางคนลูกอยากทำแต่พ่อแม่ไม่ให้ทำด้วยกรรมบังตาบางประการ ไปเชื่อใจคนนอกครอบครัวให้มาดูแล โดยไม่คิดหวาดระแวงว่าเขามาดูแลทุกอย่างเพื่ออะไร ดูแลหลอกถามทุกอย่างจนสามารถใช้ข้อมูลสร้างเรื่องก่อกรรม แสดงธาตุแท้ก่อกรรมเมื่อคนแก่นั้นไม่สามารถช่วยตัวเองได้แล้ว ก็กรรมทั้งผู้กระทำและผู้ถูกกระทำ..ไม่รู้กรรมนี้จะตามพวกที่ทำเช่นนั้นไปถึงรุ่นลูกหลานพวกเขา หรือต่อภพชาติไปจนถึงเมื่อใด ใครที่มีคนแก่ในครอบครัวตอนนี้ก็ต้องระวังผู้ที่เข้ามาดูแลคนแก่ในครอบครัว ประเภทหวังดีแต่วางแผนประสงค์ร้ายให้มาก เจอแล้วปวดหัวใจไปนาน

อ่านเรื่องดีๆชื่นใจได้ที่ http://hilight.kapook.com/view/85723

ประโยคที่โดนใจคือ"ทำธุรกิจอาจจะได้เงินเป็นแสน แต่อยู่กับแม่ตนก็มี 2 แสน คือแสนสุขกับแสนสบาย เป็นความสุข ความอบอุ่นที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้นะ"

อีกเรื่องดีๆที่ประทับใจและขอบคุณที่คุณเป็นผู้มีพระคุณอีกคนหนึ่งที่ทำให้เราและคนไทยทั้งชาติได้มีชีวิตที่อยู่ปกติสุข หากใครผ่านไปแถวนั้นช่วยกรุณาอุดหนุนด้วย......ใจจริงเราอยากให้เขามีกิจการร้านเล็กๆไม่ต้องเดินทางลำบาก หากพ่อแก่ตัวไปคงลำบาก...อยากให้พวกรมต. รมช. นายกฯมาอ่านจัง จะรู้ว่าคนที่รักชาติ พร้อมเสียสละเป็นเช่นใด

คุณแชมป์ http://hilight.kapook.com/view/85758

ฝนตกแบบให้พอสบายๆ ดีกว่าไม่ตก

8 May: ไปวัดกาฬสินธ์/ บุญผ่อง

วัวแม่ลูก

 

 

วัวตัวนี้รอดหวุดหวิดเพราะเขาเอามาเตรียมฆ่าตัวต่อไป เรากำลังกลับพอดี เห็นหน้าเขามีน้ำตาไหลออกมา เลยขอไถ่ชัวิตอีกตัว วันนีเห็นเขาแล้วสุขใจจัง

 

เช้าไปตักบาตร ไปซื้ออาหารใส่ปิ่นโตเตรียมถวายสังฆทาน ไปมหาวิทยาลัย แล้วรีบไปวัดกาฬสินธ์ ไปวัดนี้เพราะวันนี้พระอาจารย์จะไปเป็นพระอุปัชฌาย์บวชพระรูปหนึ่ง ท่านเจ้าคณะจังหวัดฯ ไปด้วย.... link และเราตั้งใจไปวัดนี้หลายครั้งแล้วแต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เมื่อทราบว่าพระอาจารย์จะไปก็เลยขอไป เพราะจะไปเยี่ยมวัวแม่ลูก และวัวอีกตัวที่พระอาจารย์และ link และเราร่วมกันไถ่ชีวิตออกมาเกือบ สองปีแล้ว ท่านเจ้าอาวาสที่นี่รับมาเลี้ยงไว้ วันนี้ได้เห็นพวกเขาอีกครั้งดีใจจังที่เขาเติบโตขึ้นมาก

ทำบังสกุล ถวายสังฆทานอุทิศกุศลให้ม่าม้า พ้นจากการยึดติดทั้งปวง หลุดพ้นจากเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย สู่สุคติภพเบื้องหน้า......... ก็ทำให้นึกถึงสองสามีภรรยา รัชนีกร และสามีตำรวจนายนั้นด้วยว่า ..หากเป็นเจ้ากรรมนายเวรผูกพันกันมาถึงเราด้วย ก็ขอให้พวกเขาได้รับส่วนบุญที่ทำนี้เช่นกัน มีจิตที่เห็นถูก คิดชอบ อยากให้พ่อแม่ของเธอมีจิตคิดดี สอนลูกสอนหลานให้เป็นไปในทางที่ถูกที่ควร กรรมจะไม่ตามติดสนองลูกหลานเขาในอนาคตเหมือนที่พวกเขาตั้งใจวางแผนทำกับพ่อแม่คนอื่นต่อไป  ขอให้พวกเขามีสำนึกดี ละอายต่อบาปที่กระทำต่อผู้อื่น สำหรับเราไม่ได้โกรธอะไรพวกเขา ทั้งๆที่คนที่รู้เรื่องบอกว่าเราทนได้ยังไง แต่เราบอกเสมอว่าเราไม่ได้ทนอะไร เพราะไม่มีอะไรต้องทน อะไรที่เขาทำเหมือนการขว้างลูกบอล ขว้างมาเราไม่รับมันก็กระดอนกลับ เหมือนสิ่งที่เขาทำกับเรา เราไม่ต้องไปทำอะไร กรรมจะจัดสรรของมันเอง บางครั้งเห็นสิ่งที่เขาทำอ่านแล้วก็แอบอมยิ้มทำให้เข้าใจ การปั้นน้ำเป็นตัว ทำให้รู้ว่าคนเห็นผิดเป็นชอบจะเหมือนคนตาบอดใจบอด ก็น่าสงสารพวกเขา น่าจะต้องทุกข์กับการกระทำเช่นนั้น เพราะเขาก่อกรรมกับคนหลายสิบคนแล้ว กรรมก็คงสะสมมากขึ้น ยิ่งไปทำกับผู้มีจิตดีให้เดือดร้อน กรรมก็จัดสรรเร็วขึ้น เหมือนที่อาจารย์ของเราทำนายไว้น่ากลัวจริงๆ หวังว่าวันหนึ่งพวกเขาคงรู้จักผิดชอบ ชั่วดี

เย็นนี้ดูละครบุญผ่อง เพลงที่เปิดทำให้คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ คิดถึงก๋งที่เป็นทหารผ่านศึกในช่วงนั้นเช่นกัน ตอนญี่ปุ่นยกพลขึ้นบก ยายเคยเล่าให้ฟังถึงวีรกรรมของก๋ง ก๋งช่วยลาดตระเวณ ช่วยคนมากมายในช่วงนั้น จริงๆยายเล่ามากแต่ด้วยกาลเวลาเราเลยลืม จำได้แต่ความรู้สึกที่ภูมิใจในตัวก๋งมาก ทำให้คิดถึงคำพูด และเห็นตังอย่างชัดเจนว่า หากพ่อแม่ หรือบรรพบุรุษเราทำความดีให้ลูกหลานเห็น ลูกหลานก็จะซึมซีบสิ่งดีๆโดยไม่รู้ตัว และโตขึ้นมาก็มีมนุษยธรรม เหมือนคุณบุญผ่องที่มีพ่อหมอเขียนเป็นตัวอย่าง..ไม่โลภ โอบอ้อมอารี มีน้ำใจ.....ยังไงชีวิตก็ไม่อด หรือตกต่ำเลยชั่วลูกหลาน ...อยากให้ครอบครัวที่โลภะ โมหะ โทสะ กลับตัวกลับใจ ชีวิตจะได้ "สุขเกษม" จริงๆ

7 May: วัดม่าหนิก

 

พระพุทธรูปในศาลาปฎิบัติธรรม

 

เช้าวันนี้ไปตักบาตร ไปวัด ไปถลาง ภูเก็ต วัดเทพวนาราม (วัดม่าหนิก) เป็นวัดหนึ่งในภูเก็ตที่มีการอบรมวิปัสนากรรมฐาน แวะไปดูสถานที่ ไปกราบสรีระหลวงพ่อผัน ท่านเจ้าอาวาสรูปแรก ท่านเกิดเมื่อพ.ศ. 2454 วัดกำลังบูรณะโบสถ์ เลยไม่ได้เข้าไปกราบพระประธาน ไปทานเทียงที่ร้านอาหารบ้านเรา ที่ปากทางเข้าวัด อาหารอร่อยดี อาหารที่เขาแนะนำคือปลา?ทรงเครื่อง  ลืมถามชื่อปลาซ้ำเพราะเจ้าของร้านคุยเรื่องความอร่อยของเมนูนี้ว่า อบจ.ชอบมากมาทุกครั้งพอเห็นหน้าเขาก็เข้าไปเตรียมเมนูนี้ได้เลยไม่ต้องรอเพราะสั่งทุกครั้งจนเป็นเมนูประจำ  เราเลยลองสั่งบ้าง  สั่งสะตอกุ้ง ยำปลาดุกฟู ทุกอย่างอร่อย  (พรุ่งนี้เอารูปมาลง)

 

พระพุทธรูปในห้องโถงศาลาปฎิบัติธรรม

 

บน-ล่าง ลานปฎิบัติธรรมที่ร่มรื่น

 

 

 

ล่าง ปลาทรงเครื่อง ที่ร้านแนะนำ (ที่ราดคล้ายๆเครื่องแกง ค่อนข้างเผ็ด)

 

 

บ่ายสามก็เดินทางกลับ เย็นนี้เพื่อนบ้านเอามะม่วงอกร่องมาให้ เลยล้อเล่นบอกว่าขาดข้าวเหนียว เท่านั้นเองครุู่ใหญ่ข้าวเหนียวก็มา เย็นนี้กระเพาะงงๆว่ามีอะไรหล่นเข้าไป ไม่ค่อยคุ้น หุหุ

6 May: นัดแล้วใยไม่มา

เช้าตักบาตร วันนี้ลูกเณรสึกไปอีก 2 รูป เหลือ 2 รูป ไปวัด แล้วรีบกลับบ้านเพราะนัดยอดมาตัดหญ้า ปรากฎว่ารอจนสายมากก็ไม่มาตามเวลานัด เฮ้อ!!  รออีกชั่วโมงโทรตามก็ไม่ได้รับสาย ตกลงแห้ว ..เรามักเจอเรื่องแบบนี้จนเริ่มคุ้นชินกับคนยุคปัจจุบันแล้ว คือการไม่รักษาคำพูด รับปากอะไรไม่ทำเช่นนั้น จริงๆหากติดขัดอะไรก็ควรโทรมาบอก ไม่คิดถึงใจคนอื่นที่รอ วันนี้ก็รีบกลับจนไม่ได้กราบลาพระ มาก่อนนัดเกือบชั่วโมง คิดแล้ว...เฮ้อ!! ปลง

วันนี้ฝนตกหนักมากจนน้ำระบายไม่ทัน ต้องรอเวลา บ้านศรีวันยังโดนฝนสาดจนเปียกหมด ต้องเอาเขามาอยู่ในบ้าน อากาศเย็นสบายๆอีกครั้ง

 

เป็น repellent ไล่งู นก หนู ด้วยกลิ่น ส่วนมดนั่นน่าจะมีส่วนผสมของ pesticide อันนี้ไม่จำเป็นจริงๆจะไม่ใช้ นี่ก็ซื้อมาให้ครบชุด จริงๆมีไล่ตะขาบอีกแต่ส่วนผสมเหมือนกับไล่งู

เมื่อวานเขียน "เดือนดอกไม้บาน"
http://meecorner2.blogspot.com/2013/05/blog-post_5.html

เพิ่งอ่านเจอ

ดร.เสรี แนะทำอย่างไร ให้คนเลิกด่านายกฯ มี 10 ข้อ แต่ที่ควรสำนึก ควรจดจำมี 3 ข้อนี้ที่ชอบ

6. เมื่อเราเกิดมาบนผืนแผ่นดินไทย เราต้องรักแผ่นดิน และมีความกตัญญูรู้คุณบรรพชนที่สร้างบ้านแปงเมืองให้เราได้พักพิง อย่าทำร้ายแผ่นดิน ต้องปกป้องแผ่นดินด้วยสำนึกว่าเราเป็นหนี้แผ่นดิน หากพบเห็นใครผู้ใดมีการกระทำที่ส่งผลร้ายต่อแผ่นดิน เราต้องไม่นิ่งเฉย จะต้องมีการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งตามบทบาทและความสามารถที่มี ในการจะกำจัดคนชั่วที่ทำร้ายแผ่นดิน

7. อย่าเห็นประโยชน์ส่วนตนจนลืมมองประเทศชาติ หากใครเอาผลประโยชน์ที่จับต้องได้มาให้เรา ควรพิจารณาด้วยว่าคนที่เขาเอาประโยชน์มาให้เรานั้น เขาเป็นคนดีหรือไม่ มีศีลธรรม มีจริยธรรมหรือไม่ อย่าลุ่มหลงยินดีปรีดากับผลประโยชน์ที่เขาหยิบยื่นให้แล้วรักหลงคนที่ให้ประโยชน์โดยไม่สนใจว่าเขาดีหรือเลว และเขากำลังทำร้ายแผ่นดินเกิด แผ่นดินที่เราพักพิง แผ่นดินที่เราทำกินอย่างไร

8. สำนึกประวัติศาสตร์เป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เรามีสำนึกรักชาติ และสำนึกบุญคุณบูรพกษัตริย์และบรรพชน หากคนเราไม่มีสำนึกประวัติศาสตร์ก็เหมือนต้นไม้ไร้ราก ยากที่แข็งแรงมั่นคง และเราจะกลายเป็นคนอกตัญญู ไม่รู้บุญคุณบรรพชนที่สร้างชาติไว้ให้พวกเรา ไม่ภูมิใจในความเป็นชาติ ไม่เห็นความสำคัญของสถาบันชาติ ศาสน์ กษัตริย์ที่เป็นเสาหลักสร้างความมั่นคงของชาติให้ดำรงมาถึงยุคสมัยของเรา

ส่วนอื่นอ่านต่อได้ที่ http://hilight.kapook.com/view/85646

5 May: ฉัตรมงคล /ในหลวง

ไปวัด ถวายขนมให้ลูกเณร

เช้านี้ดูการถ่ายทอดพิธีฉัตรมงคล ระหว่างรอ เขาก็เปิดเทปวันเฉลิมพระชนมพรรษาที่ประชาชนคนไทยมาเฝ้าในหลวงบริเวณพระที่นั่งอนันตสมาคมจนเต็มลานไปหมด เทปนี้ดูกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ เห็นในหลวงเสด็จพระราชดำเนินประทับบนเก้าอี้นั่งที่มีนายแพทย์เข็นออกมาเห็นในหลวงมองไปยังพสกนิกรที่มาเข้าเฝ้า ทรงยิ้มน้อยๆ พระพักตร์มีเมตตา เรารู้สึกปิติน้ำตาคลอทุกครั้ง พร้อมแอบภาวนาขอให้ทรงมีพระพลานามัยแข็งแรง บุญญาบารมีและทศพิศราชธรรมที่ทรงปฎิบัติมาตลอดจะเป็นเกราะคุ้มภัยให้พระองค์ปลอดภัยจากผู้มีจิตคิดมุ่งร้าย ความเมตตาต่อพสกนิกรทุกหมู่เหล่าไม่เลือกที่ หากมีใครมีจิตมุ่งร้ายย่อมแพ้ภัยตัวเองทั้งสิ้น .....เห็นหน้าจอขึ้นทศพิศราชธรรมประกอบด้วยอะไร เราเห็นแล้วก็รู้สึกได้ทันทีว่าทำไมในหลวงจึงเป็นพระราชาที่ยิ่งใหญ่ เพราะทรงปฎิบัติในสิ่งที่คนปกติทำได้ยาก และยิ่งทรงทำต่อเนื่องมาโดยตลอดท่ามกลางพระราชภาระกิจที่มากมายตั้งแต่วัยหนุ่ม จนถึงบัดนี้ หากเป็นคนธรรมดาก็จะได้พักผ่อนเฉยๆ แต่พระองค์ยังทรงงานห่วงใยพสกนิกรอย่างต่อเนื่อง ก็เลยไม่เข้าใจพวกที่รักชาติจนตัวสั่น แก่งแย่งกันแบ่งตำแหน่ง ว่าวันๆได้ทำงาน ทำหน้าที่เพื่อประชาชน มีจิตรับผิดชอบ สำนึกในหน้าที่ กันอย่างจริงจังแค่ไหน เห็นในหลวงแล้วมีสำนึกดีกันบ้างไหม ในการที่จะทำงานทะนุบำรุงแผ่นดินเกิดของตนอย่างจริงใจ รับผิดชอบเต็มความสามารถ

ประเทศไทยเราหากข้าแผ่นดินทุกระดับ ไม่คอรัปชั่น ยึดมั่นในศีลธรรม ประเทศเจริญมากไปกว่านี้นานแล้ว ก็ไม่เข้าใจพวกที่โกงบ้านเมือง ทำให้บ้านเมืองวุ่นวายในทุกรูปแบบ ว่าชีวิตพวกเขาจะมีความสุขที่สงบได้อย่างไร เกิดมาตายไปก็ยังเสียชาติเกิดเพราะไม่ได้เกิดมาเพื่อสร้าง สั่งสม บุญ กุศล ตอบแทนคุณแผ่นดินเกิดแต่อย่างไร

4 May: ระลึกถึง USA

ไฟป่าแคลิฟอร์เนีย

เช้าไปตักบาตร ไปวัด กลับบ้าน ตอนสายออกไปซื้อ snake repellent เพิ่ม เหอๆ ปรากฎว่าดูสปก.บนซองใหม่ปกด. wood tar, garlic and gypsum เลยแกะลำบากเพราะ wood tar มีหลายชนิดเหลือเกิน แต่จากจมูกแยกสารของเราตั้ง hypothesis ว่าอาจเป็น น้ำมันสน??

กลับบ้านเอาตอนเกือบบ่ายสอง ตั้งใจซื้อ 2 อย่างกลับมาได้เป็นสิบอย่าง กิเลสหนอ แต่บางอย่างก็จำเป็นนะ เช่น ชั้นวางรองเท้า

ดูข่าวไฟป่าที่ Ventura, CA. ที่ลามต่อไปไกล้ LA ก็รู้สึกเป็นห่วง โดยเฉพาะคนไทยหลายๆคนที่เข้ามาอ่านในบล็อกนี้ประจำ จนเป็นมิตรทางไกลที่ไม่เคยรู้จักกันแต่รู้จักกันผ่านการอ่านบล็อกจนเป็นมิตรในใจไปแล้ว เลยไปตรวจเช็ค google map ดู ก็เห็นว่า moutain view อยู่ไปทางเหนือ ก็ห่างพอควร คุณคนบ้านไกลก็คงไม่ได้รับผลกระทบนะคะ ฝากความเป็นห่วง มาด้วยค่ะ และคนไทยใน CA อีกหลายๆคน ขอให้ปลอดภัย ว่าแล้วคิดถึงดร.อนันต์ ที่เราเคยไปบ้านท่านประมาณเกือย 20 ปีมาแล้วที่ half moon bay ไม่ได้ติดต่อกันมานานตั้งแต่คุณแม่ท่านเสียไปก็ไม่เคยได้ข่าวว่าท่านกลับมาไทยอีก แต่เราระลึกถึงท่านเสมอที่ท่านกรุณาพาไปเที่ยวหลายแห่งมาก Standford U, Berkley U (ท่านเป็นอจ.พิเศษที่นี่), Lake tahoe, Yosmite, และอีกหลายแห่ง ขอบคุณท่านในความเมตตาเสมอมา

เย็นไปออกกำลังกาย ช่วงนี้ดีอากาศไม่ร้อนตอนเย็น

3 May: ถ้าศีลธรรมไม่กลับมา..

 

วันนี้เช้าพระอาจารย์ไปกิจของสงฆ์เลยไม่ได้ไปวัด ทำให้อยู่บ้านทั้งวัน เช้ามีเวลาเลยทำไข่ม้วนให้สามี คล้ายออมเล็ทใส่นม เนย แต่เรียบร้อยกว่าเพราะทำเป็นม้วน เพราะเราไม่ชอบกิน

บ่ายแปะโทรมาธุระ ฟังแล้วต้องคิดหลายตลบ เหอ เหอ

วันนี้เอาก้อนสารสำหรับไล่งูไปวางไว้ 4 จุด เพราะมีคนเห็นว่างูออกจากบ้านเราไปบ้านหนูทอม ก้อนนี้แปลกดีมีสปก ยิปซัม กระเทียม mineral oil แต่เหม็น เป็นของผลิตจากญี่ปุ่นนำเข้า เจอด้วยความบังเอิญ มีแบบไล่นก ไล่ตะขาบ ไล่หนู ไล่มด เป็นการไล่แบบใช้กลิ่นเลยซื้อมาลอง จะลองแกะสารเคมีดูอีกที เผื่อทำได้เอง

วันนี้ฟังข่าวเลือกตั้งนายกที่มาเลเซีย ไม่น่าเชื่อเอาตัวอย่างแบบไทยๆไปใช้ด้วย มีการหาเสียงด้วยนโยบายประชานิยม สัญญาให้ผลประโยชน์ สารพัดฟรี ให้เงินค่าครองชีพแต่ละบ้านในรูปแบบต่างๆ เราฟังแล้ว สังคมกำลังสอนให้ทุกคนรักผลประโยชน์ส่วนตน มากกว่ารักชาติรักแผ่นดิน ผลประโยชน์ตนมาก่อน ดีเลวไม่สนใจ

ศีลธรรมไม่กลับมาโลกาวินาศ..จริงๆ

2 May: สกอ.กับ หลักสูตรลูกชุบ

เช้าไปตักบาตร ไปวัด กลับบ้านทำงานต่อ อาบน้ำให้หนูศรีวัน ฟอกซะสามรอบเลย she ชอบมากกก วันนี้เลยเมื่อยแขน

ฝนไม่ตกร้อนอบอ้าวทันที เมื่อวานเพิ่งสบายๆ

อ่านข่าวเด็กไทยกับคุณภาพการศึกษาที่จะก้าวทัน AEC แล้วร้องเฮ้อ!! วันที่คุยกับซือฝูเรื่องการเรียนของนศ.ที่เราสอน และที่รู้ๆกันว่าคุณภาพน่าสลดใจ ทั้งสภาพแวดล้อมและสภาพทางวิชาการที่ผู้บริหารยุคหลังๆมองเป็นธุรกิจ จ่ายครบจบแน่ สภาพไหนไม่รู้ ความรู้รู้จริงหรือไม่ไม่เป็นไร จึงมีหลักสูตรลูกชุบเกิดขึ้นมากมาย มีคนชอบอะไรง่ายๆก็มาเรียนกันไม่ขาดสายปากต่อปาก รุ่นต่อรุ่น ตอบสนองได้หมด สารพัดหลักสูตรที่จับผีกับโลงมาคู่กัน เกิดรายได้กระจายทั่วถึง รอให้ครบเวลาก็มาเอากระดาษรับรองว่าเรียนครบแล้วไปใส่กรอบ หรือไม่ก็หากรู้อะไรดีก็อาจซ่อนไว้มิดชิด จบมาก็ลูกชุบเต็มเมือง ดูดี เท่ห์ มีฟอร์ม หลายรูปแบบสวยงาม แกะออกมาถั่วเขียวเหมือนกันหมด  หน่วยงานองค์กรที่ต้องการคนมีความรู้ มีปัญญา มีคุณธรรม จึงหาได้ยากเต็มที น่าเศร้าจัง และสงสัยว่าพวกที่ชอบปั้นลูกชุบนี่น่าจะชอบปั้นน้ำเป็นตัวด้วยเพราะหลักสูตรลูกชุบลอยลำออกไปสกอ.แล้วสกอ.จับไม่ติดสักที ยิ่งพวกสมศ.(สนง.มาตรฐานการศึกษา) และก็น่ารักมาก พวกนี้มาทุกครั้งประเมินผ่านทุกครั้ง มีมาตรฐาน D จริงๆ

...ล่าสุดหลักสูตรของโปรแกรมเราเองเข้าสภาวิชาการ หัวหน้าโปรแกรมเข้าไปชี้แจง เจอกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิคนหนึ่ง (ไปเอามาจากสถาบันเก่าแก่ซื่อเสียงสมัยก่อน ดีมากแห่งหนึ่งในกรุงเทพเมืองหลวงของไทย) น่าจะเป็นสาขาด้านการศึกษา เพราะไปเจาะประวัติเห็นเขียนหนังสือและทำงานวิจัยการการศึกษา ได้ให้ความเห็นหลักสูตรวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมสาขาเทคโนโลยีสวล.และการจัดการ และสาขาสิ่งแวดล้อมท้องถิ่นว่า ไม่ต้องมีอุปกรณ์อะไรมากก็ได้ ปฎิบัติการก็ไปขอดูตามโรงงาน หรือไม่ก็โรงพยาบาล และคำแนะนำให้แก้ไขอื่นๆที่ส่วนมากไม่สามารถทำตามได้เพราะผู้ทรงคุณวุฒิที่สถาบันเลือกมาคนนี้ ไม่ได้รอบรู้ด้านวิทยาศาสตร์จึงไม่ค่อยเข้าใจ เมื่อหัวหน้าโปรแกรมพยายามยกมือเพื่อขอชี้แจงก็ได้รับสัญญาณลับจากรองประธานฯที่เป็นผู้จัดการแสดงตลอดกาลว่าไม่ให้พูดอะไร.......เราก็เลยสงสัยเป็นส่วนตัวว่าสภานี้เป็นสภาวิชาการที่ประกอบด้วยผู้ทรงปัญญา ทรงคุณวุฒิหรือเป็นสภาตรา....เลยห้ามพูดห้ามชี้แจงฟังอย่างเดียว เศร้าจริงๆ เราก็เลยรอดูอยู่ว่าหลักสูตรนี้ออกจากสภาแบบห้ามพูด ห้ามแสดงความคิดเห็นแห่งนี้ ไปเข้าสกอ.แล้ว สกอ.จะมีการอ่าน ตรวจสอบ แล้วให้ผ่านหรือไม่ หากผ่านก็หมายความว่าหน่วยงานสกอ.คงไม่ได้ใส่ใจเรื่องคุณภาพ ก็น่าเป็นเรื่องเศร้าสำหรับคุณภาพการศึกษา หลักสูตรที่ต้องมีปฏิบัติการ กลับไม่มีอุปกรณ์เฉพาะสาขา แต่เปิดสอนได้ หุหุ

ที่แน่ๆคือไม่ว่าหลักสูตรจะผ่านสภามหาวิทยาลัย  แล้วส่งต่อไปสกอ.แล้วหรือไม่ มหาวิทยาลัยแห่งนี้ก็เปิดรับนักศึกษาไปเรียบร้อยแล้ว (เลยเร่งยิกๆให้โปรแกรมรีบส่งเข้าสภาให้ทันเปิดเทอม) การศึกษาไทยนี่ดี กินเส้นขนมจีนไปก่อน น้ำยา น้ำพริกแกงรอซดตามหลังได้ ดูอดหยากดีเนอะ ขายไปก่อน เอาเงินไว้ก่อน ส่วนคนอยากกิน คนไม่รู้วิธีกิน ไม่สอบถามให้ดี หรือไม่ก็หาที่กินไม่ได้ก็ต้องกิน จะว่าถูกหลอกกินก็... ว่างั้นเหอะ.......สงสารแต่นักศึกษาตาดำๆ คุณภาพใครจะช่วยกรองให้พวกเขาได้  อยากให้สกอ. และ สมศ.เป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยตรวจจริงจังเสียที

1 May: พายเรือให้โจรนั่ง

 

วันนี้วันแรงงานแห่งชาติ ขอบคุณทุกแรงงานที่มีส่วนร่วมกันสร้างชาติ เป็นเสมือนอิฐก้อนเล็กๆที่ทำให้เศรษฐกิจไทยสามารถก้าวไกลแข่งขันกับนานาประเทศในโลก ฝีมือแรงงานไทยไม่เป็นรองใครจริงๆ แต่ที่ยังต้องดูแลกันคือเรื่องค่าแรง และสวัสดิการที่ต้องมีให้เต็มที่เมื่อเขาแก่ตัวลงหรือเกิดเจ็บป่วย จะได้สามารถดูแลตัวเองได้เหมือนกับประเทศที่พัฒนาแล้ว
เช้าตื่นทอดไข่ข้าวโพด และขนมปังไส้กรอกไปตักบาตร

วันนี้เขียน พายเรือให้โจรนั่ง http://meecorner2.blogspot.com/2013/05/blog-post.html
เที่ยงนัดเพื่อนไปสังสรรค์ทานเที่ยง ชอปปิ้ง ซื้อรองเท้าอย่างดีที่เตรียมเดินป่ากัน ทุกคนมี ยกเว้นเรายังไม่ได้ที่สวมสบาย ต้องรออีก กลับเย็น

วันนี้ไม่ได้ทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ฝนตกหนักในตัวเมือง นอกๆไม่ตก

ข้อคิดวันนี้

We are all humans, after all, and there are no sides because the earth is round and the universe is vast.