22-23 Nov:

เมื่อวานเช้าไปช่วยงานที่วัดชงน้ำชากาแฟถวายพระ เลี้ยงโยมที่มาทำบุญตักบาตรพระจากสวนโมกข์ 138 รูป บิณฑบาตเสร็จก็เดินมาฉันที่วัด สวดมนต์ให้พร หลังจากนั้นพระอาจารย์พระธรรมวิมลโมลี และพระเทพพิพัฒนาภรณ์ เจ้าคณะจังหวัดให้โอวาท

 

 

ค่อยมาเขียนต่อ net ช้ามาก

19-20 Nov: อาจิณกรรม

สองวันนี้เป็นหวัด ไปติดจากคนโดยสารบนเครื่องที่นั่งใกล้กัน แย่จังคนยุดนี้ไม่รับผิดชอบเป็นหวัดไอๆๆไม่ปิดหน้ากากเลย เราคนปกติต่อไปต้องพกพาหน้ากากเวลาเจอคนเป็นหวัดคนปกติต้องใส่หน้ากากแทน เฮ้อ!!

เมื่อวานก็มีเรื่องน่าเศร้าของพระ. เป็นข่าวดังทั่วประเทศ.ซึ่งเราก็เคยชื่นชมในความเตตาของท่าน ก็ไม่เข้าใจว่าทำได้อย่างไร นอกจากคิดว่าในเมื่อท่านได้ทำอกุศลมานาน ถึงเวลามันก็ตอบสนอง หมดบุญที่สะสม สิ่งศักดิ์สิทธ์ไม่ปกป้องแล้ว กรรมจึงบันดาลให้เป็นไป นี่ล่ะที่เขาว่าอย่าสร้างกรรมต่อเนื่องเป็นอาจิณกรรม

สองสามวันมานี้มีเบอร์โทรแปลกเข้ามาที่เราแบบตั้งใจโทรกวน เบอร์ 092-7294469 เครือ AIS ซื้อมา 9  เดือนแล้วใช้ก่อกวนหารู้ไม่ว่า...เป็นอะไรที่มีคนต้องการอยู่ หุหุ ก็ขอให้โทรมาเรื่อยๆนะ โอฬาร - สริตา เพราะคนโทรนี้ต่อกรรมเอง ก็ย่อมได้รับกรรมเร็วขึ้นไปอีก เราไม่เกี่ยว ใครทำกรรมชั่วไว้ กรรมนั้นย่อมสนอง ทำอาจิณกรรมเช่นกัน นึกลึกๆก็สงสารเวลาเขาโทรมารู้สึกว่าเขาคงทุกข์มาก แผ่เมตตาไปให้แต่ก็แบบขำๆ เมื่อวานแวะไปหาผู้ใหญ่ในค่ายบังเอิญโชคดีเบอร์นี้โทรมาหลายครั้งเลยมีพยาน หุหุ

วันนี้สบายๆ ง่วงเพราะยาหวัดบ้าง เริ่มวางแผนเขียนหนังสือเล่มใหม่เพื่อปีใหม่นี้อีก ชอบจริงๆ

16-17 Nov: ของจริง

เมื่อวานมีหลายงานเลยเหนื่อย กลับบ้านค่ำแล้ว ทำงานเอกสารต่อจนเกือบเที่ยงคืน ไมค์ส่งรูปมาอีกต้องช่วยเก็บเข้าอัลบั้มให้

เช้าไปร่วมบวชพระเพราะกีและแปะเป็นเจ้าภาพให้ ก็ช่วยถ่ายรูป ส่งผลบุญให้ทั่ว ตลอดจนโอฬารและสริตาเช่นเคย แต่น่าจะยาก เราได้ข้อคิดมาใหม่เรื่องเมตตา และอภัย ที่ทำให้เราไม่โต้ตอบสองสามีภรรยาที่สามารถระบุได้ว่า "เลวจริงๆ" มากด้วย เพราะตอนนี้มีคนช่วยยืนยันพฤติกรรมให้รู้แล้ว ตอนนี้รอบตัวเราทั้งเพื่อนและผู้ที่เขาไปรบกวน ต่างบอกเราเป็นเสียงเดียวกัน....ตอนนี้เราก็เข้าใจแล้ว ยิ่งเมื่อได้ยินเรื่องกรรมแล้วน่ากลัวแทนลูกเมียเขาจริงๆ กรรมชั่วนี่ติดจรวด แต่จะมาไม่หยุดเมื่อเริ่มตอบสนองพวกเขาหากไม่หยุดต่อกรรม เวลารู้เรื่องจริง มันน่ากลัวกรรมนะ

เมื่อวานได้เรียนรู้เรื่องใหม่ๆอีกหลายเรื่องจากผู้รู้ เป็นเรื่องที่ไม่สามารถหาอ่านจากหนังสือได้ เราเองก็ต้องอาศัยความจำเป็นตัวเก็บ แต่หากจะลืมไป มันก็เป็นเช่นนั้นเอง
วันนี้มหาลัยสอบวันแรก เราเตรียมข้อสอบ

บ่ายไปเยี่ยมผอ.เชิด อจ.ใส่ท่อแล้ว อจ.เลือกเอง แต่อจ.อยากกลับบ้าน มันก็ขัดแย้งอยู่ มัทก็น้ำตาซึม เราเข้าไปบอกอจ.ให้รับรู้ว่าเราสวดมนต์ให้คุณพระคุ้มครองอาจารย์ทุกเย็น ให้อจ.เข้มแข็ง และก็เราจะไปกราบอจ.ที่บ้านในวัน...เหมือนทุกปีนะ อจ.บีบมือตอบรับ พยายามยิ้ม ลืมตาดู เราอยู่สักครู่ประมาณ 15 นาทีกลับ พระอจ.ไปเยี่ยมด้วย มัทดีใจจนน้ำตาซึมเลย

15 Nov: งานใหม่

เช้าไปวัด กลับมาทำงานต่อ  บ่ายไปเข้าป่า กลับค่ำ

สบายๆวันนี้ มีงานที่ต้องทำซ้อนกันหลายงาน ช่วงสายโทรศัพท์คุยกะเพื่อน Bkk นานมาก ได้ข้อเสนองานที่น่าสนใจ งานนี้ต้องใช้สองคน เพราะต้องค้นงานค่อนข้างมากและต้องเสร็จทันตามเวลาที่กำหนด

เป็นห่วงอ.เชิดนะ

14 Nov: ภาวนา

เช้าไปวัด จัดการเรื่องข้อสอบ ไปจัดการสอบถามเรื่องธุระพระอาจารย์ วันนี้ปิดคอร์สกันแล้ว ต่อไปก็รายการสอบปลายภาค สงสัยจะติดหวัดอีกแล้ว แย่จัง

เย็นนี้นัดไปกินกระเพาะปลากับเพื่อนๆ แวะไปหาผู้ที่นัดไว้เล่าเรื่องสองสามีตำรวจแย่ๆและพฤติกรรมให้ฟัง ได้ยินคำตอบแล้วสงสารผัวเมียคู่นั้นว่ากรรมในอดีตของพวกเขาที่ทำไว้นั้น จักตอบแทนพวกเขาเองในไม่ช้า

คืนนี้ได้ข่าวอ.เชิดว่าอาการทรุดลง เราขึ้นไปไหว้พระขอพรให้ท่าน ภาวนาให้สิ่งดีๆๆเกิดขึ้นกับท่าน

11-12 Nov: ความเป็นเพื่อน

ไปกทม. เพื่อพบพนักงาน...ต้องไปอยู่ท่ามกลางที่ๆรู้สึกขยอง เหมือนที่มีคำถามว่า "อยู่ท่ามกลางกองขี้ทำอย่างไรไม่ให้เหม็น..." ก่อนไปกลับมาต้องรดน้ำมนต์ การเข้าไปอยู่ในที่อโครจร ยิ่งผ่านไปในท่ามกลางพวกพร่องศีล ทำให้ตัวเราหมอง เหมือนเดินผ่านเข้าไปในฝุ่นออกมาก็ต้องติดฝุ่น ก็จะต้องเอาฝุ่นออก  คนดีก็คงมีบ้าง แต่วันนั้นไม่มีเวลากรอง กลุ่มเพื่อนพ้องน้องพี่ระดับกลางมากันครบ ระดับใหญ่กว่านี้บอกไม่ต้องมารอฟังข่าวดีกว่า ส่วนระดับลูกน้องจะให้ปิดสำนักงานจะขนมาดูหน้าพวก...เราบอกไม่ต้องนานๆมาที เสียดายที่ไม่ได้เปิดห้องบรรยายแบบที่ตั้งใจ หุหุ

เสร็จสี่โมงเศษด้วยความสนุกสนาน นัดพบกับอีกกลุ่มที่เพิ่งว่างเย็นไปทานข้าวฉลองที่เราได้ไปในที่ไม่อยากไป คนที่อยากไปเดินเล่นที่นั่นกลับไม่ว่างไป  ฉลองต่ออีกวันเพราะหลายกลุ่มอยากรู้เรื่อง เลยบรรยายเล่าละเอียดยิบ

กลับมาที่นี่เมื่อเช้าสอนเด็กก็เล่าเรื่องการก่อกรรมชั่วของสริตาและตำรวจโอฬารให้นักศึกษาฟังภาคสองต่อ สนุกสนานปนความสมเพชในครอบครัวของเขา มีเด็กถามว่าเขาอดหยากมากหรือ..เราก็ไม่รู้จะตอบยังไงได้แต่บอกว่าเรื่องนี้ตั้งสมมุติฐานว่าพ่อแม่เป็นตัวอย่างของลูก หรือไม่ก็ไม่ได้สั่งสอนลูก ไม่งั้นไม่โลภเข้ากระดูกได้ใจขนาดนี้

เมื่อวานมีเพื่อนๆโทรมาถามหลายคนจนค่ำ ขอบคุณ ความเป็นเพื่อนจริงๆ

9-10 Nov: งานเอกสาร

สองวันนี้มีแต่ฝน เด็กๆหลบเสียงฟ้าร้องเลยต้องอยู่เป็นเพื่อนพวกเขา ทำงานไปด้วย ทำเอกสารหลายชุด เลื่อนสอบเด็กไป 1 วิชา  อาทิตย์หน้าสอบปลายภาคแล้ว เร็วมากๆ  วันนี้ลางาน

วันนี้พาพี่ของเพื่อนจากกทม.และเพื่อนไปทานเที่ยงกันที่ร้านบนเขา ถูกใจไปตามๆกัน

กลับมาทำงานต่อ

8 Nov: กรรมจัดสรร

วันนี้สบายๆ เขียนหนังสือตามสั่ง แก้/จัดเอกสาร ฝนตกหนักตั้งแต่เช้า แล้วก็มาปรอยๆ มีแดดอ่อนๆ แล้วก็ปรอยๆอีก ท่ามกลางการส่งข่าวพายุบ้าง รูปพายุงวงช้างที่กระบี่อีกน่ากลัวมาก

ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ งานออกข้อสอบปลายภาครออยู่ เร็วมากแต่ละเทอม สอบอีกครึ่งเดือน ปิดเทอม ปีนี้ไม่แน่ใจว่าปิดถึงเมื่อไหร่เพราะเป็นปีแรกที่ใช้ระบบปิดเปิดแบบใหม่

ฝนกำลังตกลงมาอีกแล้ว มีข่าวเตือนเป็นระยะๆ

ช่วงนี้ก็กำลังขัดแย้งกับตัวเองและหลักการ เราเชื่อมาเสมอว่าการให้อภัย และไม่ไปยุ่งโต้ตอบคนที่ทำชั่ว คิดชั่ว เป็นสิ่งที่ถูกแล้วเพราะเป็นหลักการทางพุทธ และเราเชื่อกฎแห่งกรรมใครทำไว้ไม่ช้าก็เร็ว ก็รับผลเอง จริงๆที่ขณะเขาทำเขาก็ทุกข์แล้ว .....แต่ตอนนี้มีกลุ่มเพื่อนเก่า เพื่อนใหม่ที่สนิทรู้เรื่องการกระทำของตำรวจโอฬารและสริตา แล้วไม่ยอมบอกว่ายังไงเราควรออกมาทางโลกได้แล้ว ก็ไม่สบายใจเพราะเราเชื่อที่...เคยบอกไว้ว่ากรรมที่เขาจะได้รับส่งผลต่อไปลูกของเขาเพราะเขาขัดเส้นทางบุญ คิดจะโกงทรัพย์ที่จะใช้ในการพระศาสนา และเขาอกตัญญูต่อครอบครัวเรา เขาน่าจะรู้แก่ใจว่าทำอะไรกับแม่เราไว้บ้าง เขาอาจคิดว่าไม่มีใครรู้ แต่โชคดีมีคนรู้ รอเวลา.....กรรมจัดสรรทุกอย่างถูกต้องเสมอและเป็นธรรม

6-7 Nov: วันลอยกระทง

เมื่อวานวันลอยกระทง เช้าแวะไปธุระ ปรากฎว่างงๆเมื่อเห็นอาการของคนๆนั้น เหมือนโดนยาหรือไม่ก็โดนเงินฟาดหัวไปแล้ว แต่ไม่เป็นไร อีกไม่นานเขาย่อมได้รับผลย้อนกลับในสิ่งที่เขาทำไม่ถูกต้อง เลาให้เพื่อนฟังเขาบอกเราว่าเขาโดนมาเองหลายครั้งแล้วจนไม่รู้สึกว่าแปลกใจกับคนพวกนี้ เขาว่าทุกอย่างเราต้องพึ่งตัวเองให้มากที่สุด จัดการด้วยตัวเอง ตอนเย็นฝนตกหนักมากๆๆ สงสารคนขายกระทง คนขายของจริงๆ

เมื่อวานทั้งสอบทั้งสอนจนมึนทั้งเด็กและเรา กลับบ้านเย็นแล้ว

วันนี้ไปธุระที่เดิมอีก ไม่เข็ด หุหุ แต่วันนี้ผีออก มีอาการดีขึ้น แต่ไม่เหมือนเดิม เราไม่ไปจับอารมณ์เขา ปล่อยเลยตามเลย งานเสร็จตามที่ต้องการ ก็กลับ แวะซื้ออาหารให้เด็กๆ เจออ.จารุพันธ์ อ ละออ คุยกันพอควร...รีบกลับ เกือบเย็นไปนครฯ กลับมาทุ่มเศษ

ตอนเดินทางอ่านข่าวพายุเตือนจะเข้ามาทางใต้ น่าเป็นห่วง เพราะอุตุยังไม่เตือนภาคใต้

5 Nov: งานยุ่ง

เช้าไปวัด วันนี้ยุ่งหลายเรื่อง เช้าคุยเรื่องไฟไหม้ตึกอีกวันนี้ดีหน่อยที่เขาปิดห้อง ไม่งั้นเช้าไปกลิ่นเถ้าถ่านฟุ้ง ไปหมดเพราะใช้พัดลมใหญ่เป่า ช่างคิดได้จริงๆ

เสร็จช่วงเช้าก็รีบออกข้อสอบตัวเป็นเกลียวเพราะเปลี่ยนเนื้อหา ต้องปรับเปลี่ยนข้อสอบ สอบพรุ่งนี้แล้ว ปั่นจนเย็น ระหว่างช่วงทำงานก็ต้องติดต่อช่างทั้งหลายที่ไม่รักษาคำพูด ติดตามช่างที่งานค้างของวัด ติดต่อบอกข่าวนัดกับหญิง ฯ

เสร็จงานมึนตึบ งานเอกสารอีกมากกองรอบโต๊ะ ค่อยสางต่อ


ได้ข่าวผอ.เชิดเข้ารพ. ไม่สบายใจเลยตั้งใจจะไปเยี่ยมตั้งแต่เดือนก่อนจนบัดนี้ยังไม่ได้ไปเลย ภาวนาให้อจ.แข็งแรงขึ้น

4 Nov: เจอกลุ่มใหม่

เช้าไปมหาวิทยาลัย คุยกับอจ.และจนท.เรื่องที่ไฟไหม้คณะวิทย์ ก็บ่นว่ามหาวิทยาลัยยังไม่มีการดำเนินการอะไรเลย ไม่ส่งใครมาดู ให้คณะสรุปผลให้เท่านั้น ก็เลยยังทำอะไรไม่ได้ ก็มีเสียงบ่นกหลายเรื่อง แถมเปิดพัดลมพ่นเขม่า กลิ่นฟุ้งยังไม่ลดเลย...ข่าวลือ ข่าวแซวเรื่องนี้หลายประเด็น ก็ว่ากันไปแล้วแต่ใครได้ข้อมูลอะไรมา

บ่ายแวะไปไหว้พระ ทานก๋วยเตี่ยวที่เขาว่าอร่อย แต่เรากินแล้วปกติไม่มีอะไรพิเศษ แวะซื้อขนมที่ชอบวันนี้ไม่ทำ เลยได้ขนมอื่นแทน

เจออ.ภาศรี ก็ทักทาย คุย ได้รับรู้ฟังเรื่องแปลกๆอีกมิติ ที่สามคนที่มาด้วยกันไปพบเจอ อต.เลยต้องพามา ก็ไม่รู้ว่าจะได้ผลยังไงต่อไป อจ.ชวนเราเข้ากลุ่มก็เอานะ ก็ดีได้ความรู้จากอีกช่องทาง

ศรีวันดีขึ้นแต่เราก็ห่วงนะ กลัวเขามีแผลไม่สวย วันนี้ซื้อยา ให้เขา

1-3 Nov: ทางเลือก

เวลาเร็วเกินนับ ในที่สุดเดือนหน้าก็จะหมดปีเก่าอีกแล้ว สองสามวันนี้ยุ่งกับตรวจข้อสอบ ทำคะแนนเด็ก mid-term  เหลืออีกวิชา ต้องออกข้อสอบ กลางเดือนนี้ก็ final อีกแล้ว

หายใจไม่ทันงานรีบเร่ง อาทิตย์หน้าก็ปิด course แล้ว

วันนี้เหนื่อยใจเช้าจะเป็นลมไม่คาดคิดซันวากัดศรีวันหูขาดเป็นทางยาวประมาณฯหนึ่งนิ้วหมดแรงเลือดเยอะ ระดมสารพัดยาเท่าที่ช่วยได้ สอนไปใจก็เป็นห่วงเขา รีบกลับบ้านมาดูเขา แต่เขาอดทนไม่ร้องสักแอะ ถ้าเป็นคนคงบ่นแย่แล้ว

วันนี้เย็นโทรแจ้งข่าวกับคุณสิริ...เลยคุยยาว ก็เข้าใจเรื่องราวมากขึ้น ช่วงนี้เรียนรู้อะไรๆใหม่ๆหลายๆเรื่อง เลยอยู่ระหว่างการตัดสินใจที่ค้องเลือก ยังคิดไม่ออกเลย
ฝนตกแรงมากกระทั่งปรอยๆ