6 April: วันจักรี

วันนี้วันจักรี เพิ่งกลับจากการประชุมวิชาการที่ร้อยเอ็ด ร้อนมาก ก็เป็นการประชุมที่ดี เราไม่ได้ไปร่วมงานประชุมแบบนี้นานมากแล้ว และยิ่งไม่ได้อยู่ในสาขาของตัวเองแล้วด้วย แต่ปรากฎว่าการประชุมในศาสตร์ที่ไม่ไช่วิทยาศาสตร์ทำให้เราได้ข้อคิด ประสบการณ์ดีๆ ทำให้แอบคิดเหมือนกันว่ารู้งี้ไม่น่าเรียนสายวิทยาศาสตร์เลย...หุหุ

เมื่อวานรดน้ำต้นไม้ อยู่ดีๆข้อเท้าแพลง เลยได้หยุดพักผ่อนพอดีวันนี้ จะทดลองยาสมุนไพรทาว่าได้ผลไหมด้วย

เมื่อวานได้คุยกะสุเกือบสี่ชม.ได้รู้เรื่องแปลกๆเยอะเลย

หยุดเขียนงานไปหลายวัน จะต้องเริ่มทำข้อสอบอีกเพราะจะสอบ final ปลายเดีอนนี้อีกแล้ว

21 March: ชีวิตดีๆ

หลายสิบวันที่หายไปไม่ได้บันทึก ไม่ได้เป็นอะไร ก็มีแต่เรื่องที่ปกติทุกวันคือ ช่วยงานราษฎร์ ทำงานหลวง เป็นศิราณี ให้เพื่อนของสามีที่สุดท้ายภรรยาเขาก็กลายมาเป็นสนิทกับเรามาก มีปัญหาครอบครัว ยังไม่ทันได้แก้ปัญหาเลย แค่เพิ่งรับรู้ แล้วเอาปัญหาของเขามาตรองพยายามหาทาง ในที่สุดเธอก็โทรมาบอกว่าเลิกกันแล้ว เธอบอกเลิก หัวชนฝายื่นยัน นี่ล่ะที่ว่าผู้หญิงเป็นเพศที่อดทนเก่งมาก แต่ถ้าถึงจุดที่เหยียดหยามกันเกินไปไม่มีใครทน เราพยายามแล้วก็ไม่เป็นผล และเหนืออื่นใดเรื่องที่เราฟังผู้ชายผิดเต็มๆและเท่าที่เรารู้จักมา20 ปีเราเชื่อผู้หญิงแน่นอน เธอกล้าหาญมาก ตัดออกได้ ดีกว่าต่อปัญหาไม่รู้จบ วันนี้ก็ยังคุยกันเธอดีขึ้นเพียงแค่มีคนเข้าใจ โลกเรานี้ยังมีทางออกอีกมากมาย และมีแสงสว่างที่ปลายทางสำหรับคนที่ทำถูกต้องเสมอ

งานเอกสารมีทุกวัน ตอนนี้ midterm แล้ว ตรวจงานอ่านตาลาย เด็กทุจริตสอบ สารพัดเฮ้อ!! ดีหน่อยที่ไม่ถึงขนาดอินเดียที่เอาพ่อแม่มาทุจริตด้วย

เมื่อสองอาทิตย์ก่อนเปิดบัญชีกองบุญสำหรับการศึกษาและสุขภาพแบบไม่เป็นทางการแต่มีเงินทั้งของเราและของเพื่อนๆที่รู้ข่าวเอามาร่วมกัน และของเราเอาเพิ่มเข้าไปอีกจากรายได้ส่วนเกินจากเงินเดือน แบ่งเอาไปถวายสร้างโบสถ์ใหม่ที่ไชยา เป็นวัดเก่า ไม่มีโบสถ์มาก่อน XX,XXX บาท  ผ่านแวะวัดแห่งหนึ่งกำลังมีงาน เลยทำบุญร่วมด้วย...โปรดอนุโมทนาบุญร่วมกัน


เพื่อนผู้อาวุโสและกว้างขวางจากอเมริกาแวะมาไทย มาเยี่ยมเยือนก็ต้อนรับท่าน ตอนนี้ไปรับเลี้ยงจากเพื่อนฝูงทุกรุ่นที่กทม.ต่อ ลูกหลานคนไทยในอดีตเอาไปฝากท่านไว้เยอะมาก และจะกลับมาหาเราต่อ

อาทิตย์นี้จะตั้งหลักสำหรับเขียนหนังสือที่ระลึกต่อ

คิดถึงกัลยาณมิตรทุกท่านแดนใกล้ แดนไกลที่แวะมาแล้วไม่ได้เจอกันทางอักษรขออภัย แต่ใจถึงกัน คนเราสำคัญที่ใจ ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน คิดดี คิดถูก ชีวิตดีจริงๆ

24 Feb : กองบุญสงฆ์อาพาธ

เมื่อวานตักบาตรอุทิศให้ร.อ.นพนนท์ นิวาศานนท์ หรือผู้กองเอฟ นักบินเครื่องบินเอฟ-16 ขอให้สู่สุคติภพ

เมื่อวานเช่นกันได้เงินจากงานพิเศษประมาณเจ็ดหมื่น ด้วยเคยตั้งใจไว้แล้วว่าเงินที่นอกเหนือจากเงินเดือนจะใช้ทำบุญตลอดชีวิต  งานนี้เช่นกันตั้งใจแล้วว่าถ้าได้เงินมาจะนำไปเปิดกองบุญการศึกษาบาลีของสงฆ์ หรือไม่ก็กองทุนสงฆ์อาพาธ ในกรณีที่พระสงฆ์ป่วยและขาดปัจจัย เราก็จะนำส่วนนี้ไปช่วยเหลือท่าน และให้ตรวจสุขภาพเหมือนทุกปีที่เราจะถวายในวันเกิดของเรา ก็เลยไปแจ้งพระอาจารย์ว่าจะตั้งกองทุนอะไรก่อนดี ท่านบอกว่า กองทุนสงฆ์อาพาธก่อน เพราะการช้วยชัวิตสำคัญกว่า และควรมาก่อน เลยถือว่าได้เริ่มเปิด "กองบุญสงฆ์อาพาธ" โดยเงิน  70,000 บาท กัลยาณมิตรใดเข้ามาอ่าน โปรดอนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ

22 Feb: ปาราชิกใหม..

วันหยุดก็เขียนหนังสือ เตรียมสอน ดูแลเจ้าโชแปงที่ตอนนี้ดีขึ้นเพราะโตขึ้นออกไปนอกบ้านได้แล้ว เลยไม่ต้องนั่งโกยอึ เช็ดฉี่ทั้งวัน แต่ก็เสียเวลาให้เขาพอควร

ช่วงนี้มีข่าวในวงการศาสนาที่ชวนให้คนไม่เข้าใจเสื่อมศรัทธาทั้งพระสงฆ์และแตกสามัคคี มีคนถามมาทั้งเราและ link เยอะมากทั้งจากในและตปท.ที่เขาตามเรื่องอยู่ และเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มที่แตกต่าง บางทีละงง ศาสนาพุทธ พระศาสดาองค์เดียวกันแท้ๆ เอาไปบิดเบือนกันให้แตกต่าง ไม่รู้เพื่ออยากตั้งตัวกันเป็นเจ้าสำนักให้คนที่กรอกศาสนาว่า "พุทธ"ที่ไม่เคยศึกษาพระธรรม ไม่เคยอ่าน ไม่เข้าใจหลักปฎิบัติ บางคนแค่คำว่า "ปาราชิก" ก็ไม่รู้ความหมายที่แท้จริง คล้ายที่ไม่เข้าใจคำว่า "ธุดงค์" อย่างแท้จริงนั่นล่ะ

มีคำถามหลายคำถามที่ไม่ต้องตอบเลยถ้าเข้าใจหลักศาสนา พระวินัย ไม่ต้องเกิดความสงสัยว่าพระรูปนั้นทำเช่นนี้แล้วปาราชิกไหม ไม่ต้องไปเดาใจเลยว่าเขาเจตนาหรือไม่เจตนา เพราะเรื่องนี้ยังไงก็ผู้ทำเท่านั้นที่รู้แก่ใจ ปาราชิกหรือไม่เจ้าตัวรู้อยู่ ถ้าไม่เข้าข้างตัวเอง แม้คนไม่เข้าใจครึ่งโลกจะว่าไม่ปาราชิก หรือแม้มีเพียงคนสิบคนที่เข้าใจบอกว่าปาราชิก ความจริงนั้นก็เป็นเช่นนั้น...เทวทัตและสาวกมีทุกยุคสมัย ส่วนธรณีจะสูบหรือไม่ไม่เป็นไร เพราะกรรมสามารถตอบสนองได้ในหลายรูปแบบ...

คนเขลาไม่ศึกษาหลักธรรม เชื่อตามที่เขาว่าทุกอย่าง ยากที่จะไปอธิบายให้เข้าใจ เราบอก link ว่าสำหรับเพื่อนบางคนที่มีมิจฉาทิฐิถึงขนาดที่เคยว่าเราอยู่แต่ในกะลา ไม่กล้าไปเข้าลัทธิ..ของเขา ไม่เคยรู้จักคำว่า..ไม่ไปทำในแบบที่พวกเขาชอบทำกัน อันนี้คงอธิบายยาก ต้องให้พวกเขากรรมเบาบางลง จึงสามารถเข้าใจและปฎิบัติตามหลักธรรมของพระพุทธองค์ที่ถูกต้อง อันนี้สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม..

20 Feb: พระสิวลี

หายไปจากหน้าบันทึกเกือบสิบวัน มีงานเล็กงานน้อยเข้ามา ทั้งงานราษฎร์ งานหลวง พอ 17-20 ลางานไปตรุษจีนบ้านแม่สามี ครอบครัวใหญ่ขึ้นจองภัตตาคารเลี้ยงสองโต๊ะใหญ่ สมาชิกขาดไปหนึ่งครอบครัวปีนี้เพราะยังประจำการที่มาเลเซียมาไม่ได้

กินๆๆๆจนเหนื่อย ไปชอปปิ้งขนมอย่างเดียว เพราะอย่างอื่นไม่เคยอยู่ในความสนใจ  ได้ขนมนมเนยมาพอแก่การเพิ่มน้ำหนักตัว ความสุขเล็กๆ วันไหว้ 18 ก็โชคดี ที่จะออกไปทำธุระก็เจอเณรสามรูปเรียบร้อยเตรียมตัวไปเรียน รอแท็กซี่ เลยยืนเรียกแท็กซี่ให้ท่านแล้วจ่ายปัจจัยให้ท่านไปจ่ายค่ารถด้วย

กลับมาก็มีมงคล วันนี้ได้รับพระสิวลีที่หลายคนช่วยกันร่วมมือร่วมใจร่วมปัจจัยทำบุญให้ท่านได้มาเป็นที่สักการะบูชา ณ ที่แห่งนั้น (พระสีวลีเป็นพระเถระ ที่พระพุทธเจ้าทรงยกย่องว่า เป็นพระอรหันต์ที่เลิศทางลาภสักการะ) เพื่อความเป็นสิริมงคล

ตอนนี้ก็รอวันเวลาที่เหมาะสมจะอัญเชิญขึ้นตั้งบนแท่นบูชาก่อน และหาเวลางามยามดีสวดพุทธมนต์รับท่านมาอีกครั้งหนึ่ง
ปีใหม่นี้เริ่มชีวิตด้วยทำสิ่งที่ดี มงคล และเป็นประโยชน์ ก็สุขใจ ก็ขอแผ่เมตตาให้คนที่เป็นเจ้ากรรมนายเวรโอฬารและสริตา ขอให้สองสามีภรรยามีจิตคิดทำในสิ่งที่ถูกต้อง ลดความโลภ โกรธ หลง ลงเพื่อชีวิตเขาเองและลูกๆจะได้พ้นบ่วงกรรมที่จะเกิดในอนาคต กลับเนื้อกลับใจผลกรรมจะได้ไม่ตามสนองในการเป็นผู้ขวางทางบุญ ขอให้เขาพ้นจากมิจฉาทิฐฐิจะได้มีความสุข มาร่วมอนุโมทนาบุญกับพวกเราที่ได้แผ่อุทิศให้พวกเขาตลอดเวลา

10 Feb: ให้ทุนนร.ขาดแคลน

เมื่อวานสอนจนหมดแรงเพราะพูดๆๆๆๆ เช้าจนเย็น แถมเวลาพักก็มีคนแวะมาคุยอีก ได้พักจริงก็ตอนทานข้าว บ่ายสามเศษให้บุ๋มช่วยคุมสอบซ่อมเด็กให่ก่อนเพราะจีแวะมาหา เรื่องเด็กทีเราให้ทุนเรียน เอาเอกสารที่จะโอนย้ายเขาเข้ามาเรียนในเมือง และจะมีเด็กอีกคนที่ครูที่รร.เขาทำเอกสารพลาดไม่ได้ทุนกยศ.ทำให้เด็กไมมีทุนจะเรียนต่อ เด็กเรียนดี จีแนะไปสอบที่ราชภัฎ เด็กเขารอฟังผล แต่สอบได้ก็จะไม่ได้เรียนเพราะไม่มีเงินค่าลงทะเบียน  จีก็ส่งให้ลองมาสอบดูถ้าได้จีก็จะหาคนช่วยส่งให้เรียน พ่อแม่ทิ้งต่างฝ่ายไปมีครอบครัวใหม่ เด็กเลยไปอยู่กับลุงป้าที่หาเช้ากินค่ำเหมือนกัน เราเลยตกลงรับเป็นคนจ่ายค่าเล่าเรียนให้เขาได้เข้าเรียน ก็ถือว่าถ้าเขาเป็นคนดี เรียนดี ก็จะออกมาทำประโยชน์ให้ประเทศชาติได้ในภาคหน้า ไม่เป็นภาระสังคม

เด็กที่มีครูที่ไว้ใจได้รู้จักเด็ก รู้ว่าคนใหนอยากเรียน แต่ยากจนไม่มีเงินเรียน แบบนี้น่าช่วยเหลือ ดีกว่าที่เอาเงินเป็นก้อนให้รร แล้วฝ่ายแนะแนวประชุมคัดเด็ก ไม่เคยได้ที่ยากจนจริงสักเท่าไหร่ เพราะอ่านแต่สิ่งที่เด็กเขียนจริงบ้างหลอกนิยายบ้างจนลูกร้านทองเคยได้รับคัดเลือกได้ทุนก็มี เราจึงไม่ค่อยศรัทธาแบบนั้นเท่าไหร่นัก แต่ถ้าแบบที่รู้ชัดก็ยินดีมาก เหมือนการรดน้ำลงบนต้นไม้ที่ขาดน้ำเหี่ยวแห้ง วันรุ่งขึ้นเห็นเขาสดใสขึ้นมา วันหนึ่งออกดอกสวยงามก็มีความสุขใจ

กลับบ้านนอนแต่หัวค่ำ

วันนี้ก็เขียนหนังสือต่อ วันนี้นัดเจอลูกหนู

8 Feb: ท่านภาส

วันผ่านไปเร็วจัง นี่อีกสัปดาห์ที่ไม่ได้เข้ามาบันทึก เริ่มเหลวไหล น่าจะมีโปรแกรมเทคโนโลยีที่พูดออกเสียงแล้วคอมฯบันทึกเป็นตัวอักษรได้เลยไม่ต้องนั่งพิมพ์

อาทิตย์นี้ดูเหมือนว่าจะแก้เขียนงานได้เร็ว แต่พอสามวันหลังนี่เอาเวลาไปตระเวณนอกบ้าน แต่ก็ดีได้ไปในที่ๆไม่เคยไป ได้พบสิ่งที่ทำให้เป็นสุขใจมากได้ทำบุญในที่ๆ ไปถึงยากถ้าไม่ตั้งใจ

วันนี้ไปร่วมงานมุทิตาสักการะท่านภาสครบ 72 ปี

กลับมาก็ใกล้เที่ยง พักผ่อน

วันนี้ช่วยเจ้ากะรอกไม่ทัน ถูกแสนดีงับเล่นแต่ไม่มีแผล เจอเขาตอนตัวแข็งแล้วสงสารจัง link วางผลไม่ให้กินทุกวันมาเป็นปี ตัวโตแล้ว ยังสงสัยตอนเย็นเลยว่าทำไมไม่มากินแอปเปิ้ลที่วางไว้ เฮ้อ เศร้า แต่ก็ดีเขาได้เปลี่ยนภพแล้ว

31 Jan : ครูดี ไม่ต้องเด่น

วรรณวิทย์...อ่านแล้วเกิดความรู้สึกตื้นตัน นี่ล่ะครูที่แท้ ด้วยชีวิตและจิตที่เป็นครูอย่างแท้จริง ไม่ได้รับการยกย่อง ให้รางวัลดีเด่นอะไรเลยจากสังคมแบบไทยๆ ในปัจจุบัน แต่เชื่อว่าหากใครก็ตามได้เข้าไปอ่านจะรู้สึกคุณค่าของคนที่มีความความเป็นครู ด้วยจิตวิญญาณ เป็นอย่างไร
http://women.sanook.com/33841/

ดีใจที่ยังเหลือครูแท้เช่นนี้ในสังคมเรา แม้จะไม่ถูกยกย่องจากหน่วยงาน องค์กร ให้ได้ถ้วย ได้แก้ว ได้จานสลัก ว่าเป็นครูดีเด่น ที่ทำผลงานด้วยวิธีการต่างๆ หุหุ

28 Jan: เชื่อมบุญ

ช่วงนี้เร่งเขียนเคมีสวล เป็นการปรับปรุงให้ดีขึ้น ก็พยายามแบ่งเวลาไปทำอีกสองเรื่อง มันก็แบ่งยากอยู่เพราะเวลาเขียนสมองมันต่อเนื่อง พอค้างเราก็อยากค้นต่อ

วันนี้ทำข้าวผัดหมูให้เด็กๆทั้ง 5 ตัว เป็นที่อร่อยถูกใจมาก อาทิตย์ก่อนรายการตับ วันนี้ตลาดที่ไปตับหมดเลยซื้อหมูมาแทน link บอกหอมน่ากินมาก หุหุ

เมื่อคืนออกไปเลี้ยงฉลองโอกาสสอบ public ผ่านไปของคุณขาว บอกว่าต้องฉลองทุกครั้งเมื่อชีวิตผ่านความเครียด เลยกินจนจุก เพราะสั่งจาระเม็ดหม้อไฟเต็มชุด งานหน้าสอบอีกด่านกินอีกรอบ

ช่วงนี้กำลังศึกษาเรื่องการเชื่อมบุญ เคยรู้มานานแต่ไม่รู้ว่ามีวิธีการเข้าถึงได้อีกวิธีที่น่าจะชัดเจน ก็เหมือนกับการส่งของให้ผู้รับก็มีได้หลายวิธีแต่วิธีใหนที่เร็ว ได้ผล มันก็มีเส้นทางหลากหลายก็ต้องดูความเหมาะสม ความถึงพร้อมของเราด้วย

วันนี้รับเอกสารจากคณะ

24 Jan: แต่ละวัน

ไม่ได้เขียนบันทึกหลายวัน ช่วงนี้ยุ่งงานราษฎร์ งานหลวง งานพิเศษ งานส่วนตัวอีก พอค่ำก็หมดแรงสมอง อยากเขียน  แต่เพลียสมอง หุหุ

ตำราสอนเสร็จหมด เรียบร้อย แต่สำหรับ ชีวเคมีไม่ค่อยถูกใจนัก อยากเพิ่มเนื้อหาแต่ใช้ไปก่อนได้  เสร็จงานชุดแรก

ตอนนี้รีบปรับปรุงเคมีสิ่งแวดล้อม พร้อมกับทำหนังสือที่ระลึกอีกเล่มเป็นช่วงๆเมื่อสมองโปร่ง

งานพิเศารับลูกหมาพิตบูลมาเลี้ยงแทนคงสักสามเดือน ทำเอาเวลาแต่ละวันหายไปเยอะเลย เพราะเขาอายุตอนนี้ก็เกือบสองเดือน เอามาช่วยเลี้ยงได้สองอาทิตย์แล้ว แรงเยอะมาก ฉี่อึ ทุกอย่างต้องฝึก พลังเยอะชอบเล่น กินจุ ตอนนี้ยกตัวหิ้วแทบไม่ไหว อันนี้ทำเอาเหนื่อยมากว่าเรื่องอื่น เพราะสองตัวหลังบ้านยังไม่ยอมรับเขา ต้องระวังเป็นพิเศษ

ตอนนี้หลวงปู่แสงอาการท่านน่าเป็นห่วง ด้วยวัย 101 ปี แต่เชื่อในบุญบารมีที่ท่านได้ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบมาตลอดตั้งแต่เราเป็นเด็ก ก๋งยายพาไปกราบสนทนาเป็นประจำ ท่านจำครอบครัวเราได้ดีมาก เรียกชื่อ 3 พูล แล้วหัวเราะทุกครั้ง.....ขอให้ท่านได้ในสิ่งที่ท่านปรารถนา

มีงานที่อยากทำอีกหลายงานแต่เวลาไม่พอ เพราะเราจำกัดเวลา เวลานอนต้องพอ ถึงเวลาที่กำหนดนอนต้องนอน งกนอน  หุหุ หักลบกลบเวลาพักผ่อนกลางวัน เวลาของหมาๆ เตรียมอาหาร ทำความสะอาดอีกเกือบสองชั่วโมง เหลือทำงานนิดเดียว ......ดีที่สมาธิดี นั่งหน้าคอมฯ สมองเดินเครื่อง หัวถึงหมอน หลับ  ตื่นเช้าสมองเปิดสวิตท์ สร้างบุญก่อกุศลมงคลชีวิตก่อน แล้วเริ่มวัน...สบายๆๆทุกวัน หุหุ

ช่วงนี้ใส่รูปไม่ได้ เพราะอะไรก็ไม่รู้ว่นวายให่ต้องdownload resumble??? ตอบ OK ก็ยังคงกวนไม่ให้โหลดภาพ สงสัยต้องย้ายบล็อกในไม่ช้าอีก

17 Jan: ครูดี ..ช้างเมือง

เมื่อวานวันครู ปีนี้เหลือคุณครูที่ไปกราบขอพร  3 คน เพราะสามปีที่ผ่านมาครูของเราเสียชัวิตไป 3 คน ด้วยวัย 86 78 และ 96 ปี สังขารย่อมเสื่อมไปตามเวลา ท่านสุดท้ายเราไปเยี่ยมที่รพ. เมื่อพย.57 ตอนนั้นอจ.เข้าห้องบำบัดพิเศษแล้ว ใส่ท่อหายใจ แต่ยังรู้ตัว เราบอกอจ.ว่าให้เข้มแข็ง ทำจิตให้สบาย ไม่ต้องห่วงอะไร ทุกคนดูแลตัวเองได้แล้ว และเราจะไปกราบขอพรอจ.ในวันครู อาจารย์บีบมือเป็นการตอบรับ แต่ในที่สุดอจ.ก็ผิดสัญญารีบไป .......วันครูปีนี้เราเอาพวงมาลัยไปกราบอัฐิอาจารย์แทน วิญญาณอาจารย์คงรับรู้

แวะไปกราบอจ.อีกสามท่าน อจ.ดีใจและรู้ว่าเราต้องมา ท่านหนึ่งอวยพรเรายาวมาก เสียงสั่นเล็กน้อย คงด้วยวัยที่ชรา  80 up  เราแอบน้ำตาซึม แล้วรีบไปกราบอจ.อีกท่าน ๆป่วยเบาหวานมาหลายสิบปี ไปไหนไม่ค่อยได้แล้ว แต่ลูกๆก็ดูแลพาออกไปนอกบ้านบ้างตามเวลาว่างที่มี..

คุยไม่นานต้องรีบไปเพราะเที่ยงนี้มีนัดกับกลุ่มดร. รุ่นกลาง brain storm  สัพเพเหระ รับรู้หลายเรื่องแย่ๆด้านคุณภาพผู้บริการ วิสัยทัศน์ที่บอกให้แต่ละคนว่าไม่ต้องสนใจอะไร ให้มุ่งทำตำแหน่งทางวิชาการ และอีกไม่นานมหาลัยนี้อาจต้องถูกปิด  และเรื่องการสอนเป็นรองไปแล้ว ผู้บริหารสูงเพราะการประเมิน พูดในที่ประชุม คนรู้จักคิดก็พูดกันว่า แล้วมหาลัยจะปิดแต่ให้ทำตำแหน่งวิชาการไปทำไม?? และอีกจิปาถะที่มหาลัยที่มีคุณภาพเขาไม่ทำกัน ก็ไม่แปลกใจที่ทำไมการศึกษา และคุณภาพของบัณฑิตบางแห่งเป็นเช่นนี้ รู้การกระทำของรองฝ่าย...ป้าผู้น่าสงสารที่ถ่วงความเจริญทางการศึกษาใช้งบแผ่นดินแบบทิ้งขว้าง ฟังแล้วรู้สึกเลยว่าในบั้นปลายชีวิตของคนเป็นครูคนนี้ ไม่คิดจะทำอะไรสร้างสรรค์ ถูกต้องให้กับสังคมเลยสนับสนุนคนที่ทำประโยชน์ให้ตน และปิดความลับของตนได้ เป้นทายาทต่อ นี่วงการครูอีกแบบ เราบอกกับบางคนว่าถ้าให้เลือกใหม่ไม่ขออยู่ที่นี่เลย เพราะเคยคิดว่าสังคมครูมีความสะอาด สุจริต เสียสละ แต่ที่นี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาทุกยุคของผู้บริหาร เราเห็นแต่การแสวงหาผลประโยชน์เข้าตนทุกรูปแบบที่ทำได้ จนสามารถบันทึกได้เต็มคำว่า "ในความเป็นครูแล้ว.. ชั่วจริงๆ" โชคดีมากที่อดีตครูที่สอนเราในยุคเก่าก่อนไม่บูชาวัตถุมากมายเหมือนที่เป็นในยุคนี้ที่แข่งกันมี.. แข่งกันเป็น.. แข่งกันอวด..ต้องเป็นหนี้สินเกินตัว ไม่มีสภาพครูที่น่าเคารพดังในอดีตเลย แต่เราเชื่อว่าครูที่ดี มีความเป็นครูยังมีอยู่ในที่ ๆ เฉพาะ ชายแดน ป่าเขา ที่กันดาร สังคมแวดล้อมบ่มเพาะให้ครูจิตดี สงบ สมถะ เสียสละ  ช้างเผือกมักจะอยู่ในป่า ช้างเผือกในเมืองเป็นช้างทาสีไปเกือบหมดแล้ว น่าเสียดายจริง
อาทิตย์ที่แล้ว ยุ่งกับการจัดเตรียมตำราให้นักศึกษาเอาไปถ่ายกันเอง เรียบร้อยไปหนึ่งเล่ม อีกเล่มอาทิตย์นี้

5-7 Jan: เป็นสุขเถิด

เช้าวันนี้ไปวัด link พาพระอจซไปทำพาสปอร์ตใหม่เพราะท่านเปลี่ยนชื่อ เรานั่งรอในรถ มีคนถอยรถมาชน เตรียมจะหนีซะด้วยเพราะคิดว่าไม่มีใครเห็น เรารอสักครู่ไม่มีคนลงมาจากรถเราเลยต้องลงไปดู ด้อมๆมองๆว่าใครหนอ ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงที่มาชนท้ายรถที่จอดเฉยๆ รอสักครู่ก็มีคนลงมาอายุประมาณสี่สิบ ลงมาปุ๊ป นายแน่มากเลยดูรถตัวเองก่อน ไม่ดูว่ารถเพื่อนขนาดไหน แถมเจอคำพูดที่มึนตึบ จนจนท.ของหน่วยงานตอบให้แทนเลย โชคดีต้อนรับปีใหม่แก้เคราะห์ไปเลย ..บางทีต้องสรุปแล้วกระมังว่าตอนนี้คนพาลมีมาก ยิ่งถ้ามี...สวมใส่ล่ะก็ EGO สูงจนลืมมองย้อนไปกว่ากว่าจะเป็นเช่นทุกวันนี้ก็มีพื้นฐานจากลูกชาวบ้านกันทุกคน ดี เลว สูง ต่ำ มาบ่มเพาะด้วยการศึกษา หน่วยงาน  (หน้าที่)  สังคมแวดล้อม ทำให้ลืมตัว หัวโขนใส่กันจนถอดไม่ได้ ทำผิดเลยขอโทษไม่เป็น  จิตกระด้างจริงๆ......น่าสงสารจริงๆ โตขนาดนี้แล้วใครจะสอนอีก นอกจากมองย้อนไปแล้วคิดว่า พ่อแม่ไม่สั่งสอน หรือไม่ก็สั่งสอนนานมากแล้วลืม หุหุ

เมื่อสองวันไปกราบขอพรปีใหม่จากหลวงพ่อในป่า ทำบุญ ท่านพูดสั้นๆแต่ได้ใจความ "ชนะมาร" แล้วยิ้ม
ก็เป็นอะไรที่เริ่มต้นด้วยดี ที่อีกวันพาพระอจ.ที่มาจากอยุทธยาไปกราบพระบรมสารีริกธาตุที่วัดของหลวงพ่อจ้อย ไปไหว้ "หลวงพ่อบนเขา"  คนเก่าแก่บอกว่าตอนลพ.จ้อยมาอยู่ที่นี่ รูปปั้นลพ.บนเขาก็มีอยู่แล้ว และศักดิ์สิทธิ์มาก เราถามคำถามเซียมซีตอบได้เหมือนที่ลพ.ในป่าพูดทุกประการ ที่แปลกมากขึ้นเมื่อได้เจอคนที่เราเองไม่คิดว่าจะรู้จักตัวคนพูด แต่เรารู้จักพ่อแม่เขาดี และพ่อแม่เขารู้จักเราดี เมื่อเขาเห็นเราก็ยกมือไหว้ก่อนแล้วพูดเรื่อง..ขึ้นมา เราถามว่า ท่านทราบเรื่อง? เขาห้วเราะดังแล้วพูดว่ารู้เรื่องดี เขาบอกคนที่เกี่ยวข้องด้วยว่าโอฬารทำให้คนเดือดร้อนมามาก หลายคนแล้ว หลายเรื่อง กรรมต้องตามในไม่ช้า และบอกเราว่าให้รอดูผลกรรมที่จะตามคนพวกนั้น เราก็บอกว่าเป็นวิบากกรรม ไม่เป็นไร ไปเรื่อยๆ ถึงเวลาก็หมดเอง ไม่ได้ไปสนใจกับมันมากมาย เพราะกรรมนั้นเราไม่ได้ก่อ ครอบครัวโอฬารก่อเอง เอาไฟกรรมสุมตัวเอง สงสารลูกที่ต้องถูกสะเก็ดกรรมที่พ่อแม่ก่อ กรรมใดๆที่พวกเขาทำกับพ่อแม่คนอื่น ย่อมกลับไปสนองลูกตัวเองในไม่ช้า น่าเวทนาจริงๆ ..ขอให้เป็นสุขเป็นสุขเถิด ข่าวปีใหม่ของพวกเขาน่าสงสารจัง

1-4 Jan 2558 สวัสดีปีใหม่- สมาธิปลาตอด

ปีใหม่ปีนี้ดี เริ่มด้วยงานทำบุญทุกวันไม่ได้หยุด เลยไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกเพราะกลับมาก็ค่ำ เตรียมงานวันรุ่งขึ้นต่อ หุหุ ปีนี้ยังไม่ได้สรุปบุญที่ทำมาปีที่แล้วไว้อนุโมทนาบุญกันเหมือนที่เคยทำทุกปี และไม่ได้เข้ามาสว้สดีปีใหม่กับกัลยาณมิตรแดนไกล ไม่ได้กลับไปเยือนบ้านที่เคยเข้าไปรู้จักกัลยาณมิตร แดนใกล้ไกล ทั้งหลาย ขอโอกาสกล่าวคำ "สวัสดี ปีใหม่ก่อน" ขอให้ทุกท่านสุขภาพแข็งแรง  อาทิตย์หน้าคงมีเวลาว่างขึ้น..หวังว่านะ  หุหุ

วันนี้พาพระ  2 รูปไปฉันเพลที่ดอนสัก ไปไกลมากหน่อยหวุดหวิดไม่ทัน รถเพื่อนที่ไปมีปัญหา แต่ในที่สุดโชคช่วย ไปจอดเอาหน้าบ้านคนที่มีญาติซ่อมรถเป็น ป้าเลยอุตสาห์ขี่มอเตอร์ไซด์ไปตามช่างให้เพราะเป็นวันอาทิตย์หลังปีใหม่ โชคดีที่เขามาช่วยเลยแก้ปัญหาได้ ก็ไปต่อกัน แวะวัดที่ไม่เคยไป ชอบมาก เป็นเรื่องแปลกที่มาคิดเอาทีหลังว่าน่าจะไม่ไช่เรื่องบังเอิญที่พวกเราเข้าไปที่นั่น ...link ยืนยันว่าจะแวะไปอีก แต่ตอนนี้เราจำทางไม่ได้แล้ว หุหุ  คนขับหนุ่มๆคงจำทางได้

วันนี้เราเรียนรู้ "สมาธิปลาตอด" (มาตั้งชื่อเองในรถ) หลังจากที่มันเกิด แต่มารู้สึกตัวเอาตอนในรถแล้ว เลยไม่ได้ทดสอบซ้ำ แต่รู้หลักการ  Link บอกว่ามันไช่ เพราะตามอาการเราที่เขาเห็นหรือรู้? เราจะหาโอกาศไปลองอีก แต่วิธีนี้เราคิดว่าน่าจะเหมาะกับคนที่คุมสมาธิได้ช้า ยังหาวิธีอื่นที่คล้ายๆยังไม่ได้

ค่อยเขียนต่อ