วันจันทร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2557

29 Sep: เป็นหวัด


อาการเริ่มดีขึ้นเลยต้องรีบเข้ามาบันทึกก่อนจะง่วงอีกรอบหลังกินยาหวัด ไม่ได้เข้ามาบันทึกหลายวันเพราะเป็นหวัดโดยประมาท เพราะวันส่งตายาย ไปวัดมีคนเป็นหวัดมานั่งข้างๆกว่าจะรู้ว่าเขาเป็นหวัดก็ตอนใกล้เสร็จพิธีแล้ว นึกในใจต้องเป็นหวัดแย่เลย ว่าแล้วไม่ผิดคาดถัดจากนั้นอีกสองวันก็ออกอาการ แต่เป็นหวัดลงกระเพาะอาเจียร กับปวดหัว ไปหาหมอก็ให้ยาแบบที่เบื่อมากคือเม็ดโตๆกลืนยาก หลายขนานอีกต่างหาก วันนี้เริ่มเจ็บคอเพิ่มเลยไปหาหมอใหม่ เพราะครั้งที่ไปไม่เจ็บคอ ..ยาที่กินก็แสนจะฤทธิ์มาก กินไปไม่นานก็ง่วง นอนๆๆๆๆ สบายไม่ได้ทำอะไร แต่คนไม่ทำอะไรคือคนป่วย ฉวยโอกาสนอนยาวทั้งวัน คลื่นไส้เป็นระยะๆ เบื่ออาหาร มีไข้เล็กน้อย ก็ดีจะได้ลดอาหารทางอ้อม กินเจ และก็กินไม่เต็มที่เพราะเบื่ออาหาร ก็ลดได้  1 kg....so gooooood !!

วันนี้ลดยาเม็ดแก้ไอเหลือเม็ดเดียวเลยลดอาการง่วงลดลง แต่อาการเจ็บคอเพิ่มนะ เลยได้ยาพ่นมา

เบื่อมากกับการเป็นหวัด

วันพุธที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2557

24 Sep: เทศกาลกินเจ


ช่วงนี้ยุ่งจริงๆ ทั้งเรื่องงานหลวง งานส่วนรวม งานศาสนา งานตัวเองทำได้แค่รีบพักผ่อนให้สบายๆเมื่อกลับบ้าน ออกข้อสอบตะลุย 2 วิชา ส่ง copy เรียบร้อย รีบเร่งตรวจรายงาน ออกไปเลือกวัสดุให้วัดดูหลายแห่งเพื่อประหยัดให้วัด  เลือกของเพื่อจัดไทยธรรมให้สนง.วัฒนธรรมด้วยงบที่จำกัดมากเพราะงบหลวง เราหาของในงบที่บอกมา รู้สึกไม่ได้อะไรเป็นชิ้นอัน เลยคิดกับ link ว่าคงต้องซื้อเกินงบที่ให้มา ส่วนเกินเราจ่ายกันเองแบบนี้คงหาง่ายหน่อย เดินหา 2 วันตามเวลาที่มีเหลือ ยังหาไม่ได้ ยังพอมีเวลาอีก

วันนี้เริ่มเทศกาลกินเจแล้ว เราและ link ก็กินเจด้วย แต่ link กินแบบจริงจัง ส่วนเราเป็นมังสวิรัติมากกว่าเพราะกินไข่ และคอฟฟี่เมตปกติ เอาแบบไม่ตึง กินกับข้าวเจ ผัดเองก็เพียงไม่มีเนื้อสัตว์ ปกติไม่กินสัตว์บกเลยไม่มีอะไรเปลี่ยนมากนัก

วันนี้ฝากเงินร่วมบุญให้เพื่อนที่พี่ชายจะไปบวชที่อินเดีย 2000 บาท

วันอาทิตย์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2557

20-21 Sep: ยุ่งๆ


เสาร์อาทิตย์นี้ไปยุ่งเรื่องนอกบ้าน เป็นคนของประชาชน เจอลูกศิษย์ขอให้ช่วย บางเรื่องช่วยได้ บางเรื่องไม่ช่วยก็บอกเขาไปบ้าง สอนบ้างตามประสา อายุ 40 กว่ากันแล้ว แต่เจอครูก็เป็นเด็ก เหมือนเรา

วันนี้ตั้งใจจะไปซื้อมะขามป้อมถวายพระ แต่หาทั่วไม่มี แต่ได้ลูกเต่ามา 3 ตัวมันเด็กเกินกว่าจะต้องตาย ได้กบยักษ์มา 4 ตัวช่วยเท่าที่พอทำได้ ก็อยากจะทำมากกว่านี้นะ เอากลับมาเด็กๆที่บ้านสนใจมาก เอามาปล่อยหลังบ้านเรียบร้อย ขอให้ชีวิตมันรอดและปลอดภัยนะ

อ้อ วันเสาร์คนมาตัดกิ่งไม้ ก็ถูกใจที่โล่งสว่างขึ้น แบ่งกล้วยให้สองหวี เขาบอกชอบเพราะเคยกินแล้วหวานและไม่มีเมล็ด

กลับมาเย็น ต้องรีบเรียกเพื่อนมาดูหลังบ้านเพราะข้างบ้านแอบปล่อยน้ำซักผ้าลงมาหลังบ้าน คงทำมานานแล้วเพราะกำแพงดินลดลงไปฟุตกว่าจนเป็นหลุมยุบ และมีร่องน้ำเป็นแนวถาวร ฟองผงซักฟอกฟูฟ่อง เลยถ่ายเป็นหลักฐาน เราเคยสงสัยว่าทำไมบริเวณนั้นเป็นหลุมลงไปเพิ่งรู้วันนี้เอง แย่มากจริงๆ

วันศุกร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2557

19 Sep: สมองตื้อ



เมื่อวานสอนมาก คุยมากจนมึน วันนี้เบาๆ แต่พบคนมากไปหน่อย รับรู้เรื่องหลายเรื่องก็มึนอีก เรื่องนายโอฬารที่ทำเรื่องบาป สร้างเรื่องโกหกต่อ อันนี้เอาไปเล่าในกลุ่มเพื่อน เราตั้งใจเล่าให้โจ๊ก แต่มีเพื่อนบางคนเอาจริงขึ้นมาไม่ยอม เลยต้องรีบเบรกให้ปล่อยไปตามกฏของกรรมแบบที่เราเคยรับรู้เพราะอีกไม่นาน ..เราบอกว่าอย่าไปสนใจสัตว์ที่มันคอยแทะ หรือเห่าหอน ให้ฟังเสียงนกร้อง ราชสีห์คำรามดีกว่า ตอนนี้กระเบื้องอย่างหนาตราโอฬาร และกระโถนสริตากำลังขึ้นโต๊ะอาหารเกือบทุกวัน เพื่อนๆบอกแก้เลี่ยน ...หุหุ

วันนี้เราและ linkไปเลือกกระเบื้อง เลือกยากกว่าเลือกแฟนเสียอีก มันมีมาก สวยๆ ยิ่งสวยมากก็แพงมาก ต้องช่วยพระอาจารย์ประหยัดทุกทาง

วันนี้มีคนรอความช่วยเหลือจากเราสองราย แต่บอกว่าขอเวลาอีกสองสามวันเพราะตอนนี้สมองยังตื้อต้องขอแกะงานออกจากหัวก่อน ข้อสอบสองชุด เอกสารประกอบการสอนอีก 1 เล่ม พรุ่งนี้ลุยต่อ





วันอังคารที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2557

16 Sep: เพื่อนเรียน


เช้าไปมหาวิทยาลัย วันนี้เขียนตำราต่อ ไม่มีอะไร มีแต่เพื่อนๆไลน์มาคุยเรื่องงานแต่งงานลูก เป็นคนแรกของกลุ่ม นัดๆกันไม่ได้เจอหลายสิบปีคิดถึงกันเสมอนี่เป็นเพื่อนเรียน ยังไงๆกี่สิบปีผ่านไป ติดต่อบ้างไม่ติดต่อบ้างเพราะหายไปช่วงทำงานกัน ตอนนี้มีไลน์ติดต่อกันได้ก็จ้อเหมือนเดิม..บางคนทำงานระดับประเทศใหญ่โตกันแล้ว บางคนได้รับรางวัลดีเด่นระดับประเทศ หลายๆคนเป็นแบบเราเป็นคนที่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด บางคนร่ำรวยมหาศาล บางคนหายไปไม่มีใครรู้ บางคนตายไปแล้ว สามสิบกว่าปีผ่านไปเร็วจัง......

เพื่อนหมอมาจากภูเก็ต (นี่เรียนในกลุ่มเดียวกัน) มาถึงวันนี้นัดเจอทานข้าวกัน

วันนี้เขียนให้กำลังใจคุณสกลที่แม่กำลังป่วยด้วยโรคไตวาย ส่วนสูตรลดน้ำตาลในเลือดของเราได้ผล จาก 167 เหลือ 133 หลังจากเริ่มทดลองกินตั้งแต่วันที่ 3 ครึ่งเดือนลดลง วันนี้ได้รับโทรศัพท์แจ้งมาเพราะท่านเพิ่งไปตรวจวันนี้ ก็ดีใจ

วันจันทร์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2557

15 SEP: เกษียณอายุ หรือต่ออายุ


เช้าไปวัด วันนี้ดร.กรณ์มานั่งบ่นให้ฟังแต่เช้า  อยากลาออกจากหน.โปรแกรม...เป็นครั้งที่ห้าสิบแล้วกระมัง จนเราแซวทุกครั้งเหมือนกันว่าไม่มีใครห้ามก็แค่ยื่นใบลาก็จบ ใครก็ตามได้ขึ้นหลังเสือแล้วก็ยากจะลง มันก็แปลก เขาจึงบอกว่ากิเลส ความทะยานอยาก การติดยึด มีตัวตน เป็นอะไรที่ละได้ยากนัก แล้วก็บ่นทุกข์ๆๆ ไม่รู้จบ แค่วางก็เบาแล้ว ....ก็ไม่เข้าใจนะ ก็แค่วางทำไมทำได้ยากจัง หุหุ

วันนี้ให้นศ.เสนอ  biogeochemical cycle  กลุ่มละเรื่อง อยากจะเอาปิ๊บคลุมหัวแบบอ.สุกรีจัง เฮ้อ!! กรรมของครูแท้ๆ

วันนี้ขึ้นรูปคนเกษียณปีนี้ บอร์ดใหญ่มาก มีห้าคน เป็นเรื่องขำกลิ้งของหลายๆคนมากว่า ปีนี้คนเหนียวทั้งสิ้น จัดงานเสร็จก็ไม่ไปไหนเพราะต่ออายุโดยจองตำแหน่งไว้แล้วทั้งสิ้น จัดพิธีกรรมเลี้ยงส่งตามธรรมเนียม แล้วก็นั่งอยู่ต่อ น่าเอ็นดูจริงๆ อายุที่ควรได้พักผ่อน มองหาเส้นทางธรรม ลดกรรมที่ได้ก่อมาชั่วชีวิต หาเส้นทางเดินช่วงสุดท้ายที่สงบ เย็น และเป็นสุข...แต่หลายคนที่ผ่านมาไม่มีที่ไป ต้องวนเวียนในตำแหน่ง และเงินรายได้หลายรูปแบบ ไม่รู้จะเอาไปใช้สบายๆตอนไหน น่าเห็นใจจริงๆ

[กะ-เสียน] (สก. กฺษีณ มค. ขีณ) ก. สิ้นไป, หมดไป ขีดขั้นอายุ เช่น ปลดเกษียณ คือ ปลดจากงาน เมื่ออายุครบ ๖๐ ปี เรียกว่า เกษียณอายุ ( แต่ที่นี่คำนี้แปลว่า ...เริ่มต่ออายุทำงานตอนบั้นปลาย เพราะคนที่มีตำแหน่งขยันยังอยากทำต่อ จริงๆน่าจะให้ต่อได้โดยไม่รับเงินพิเศษอะไร นอกจากเงินบำนาญ จะได้คนที่รักชาติตัวจริงๆ หุหุ)  แต่มีหลายคนในสังคมหลังเกษียณที่ยังคงทำประโยชน์ดีๆให้สังคมมากมาย เพราะคนเหล่านั้นมีจิตสาธารณะและมีความสามารถที่เป็นประโยชน์จริงๆ อันนั้นก็แล้วแต่สถานการณ์ โอกาส ...

มีการ์ดแจ้งกำหนดพิธีกรรม (ตั้งใจเขียน) ทั่วสถาบันใส่ซองสวย มีคนถามว่าต้องใส่ซองเท่าไหร่ เรานึกว่าถามเล่นๆ ปรากฎว่าคิดจริงเป็นที่ขบขัน.....

วันอาทิตย์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2557

14 Sep: เรื่องดีๆ


เช้าไปวัด โทรหาสุเรื่องคนงานพม่า ปรากฎว่าคนงานไม่มาอีก ใจเราก็กังวลเพราะหญ้ายาวห่วงเด็กๆ อยากเจอคนตัดหญ้าโดยบังเอิญสักรายคิดมาหลายวันแล้ว ปรากฎว่าถึงทางแยกชลอรถเพราะมีซาเล้งขับตรงมา พอกำลังผ่านก็เห็นเขียนว่ารับจ้างตัดหญ้า เลยได้คนตัดหญ้ามาทำงาน

บ่ายแก่มีนัดไปตามเวลา โชคดีมากที่ได้เจอ ได้รับคำชม คำให้กำลังใจ และคำสอนอีกกระบุง  ตลอดจนคำบอก ทำให้สบายใจมากว่าในที่สุดผลบุญที่ทำมาก็เกื้อหนุน ส่วนคนที่กำลังก่อกรรมต่อเนื่องคงต้องเป็นไปตามกรรมของเขา คงไม่มีใครช่วยเขาได้

แวะเติมน้ำมันเข้าชื้อยากันยุงให้เด็กๆที่บ้าน เห็นหมาตัวไม่ใหญ่น่ารักตัวเปียก นมเต่งแสดงว่าเพิ่งเกิดลูก ยืนเขย่งดูใครสักคนที่นั่งกินของ เราไม่ได้มองที่คน เห็นแต่หมาที่ยืรตัวเปียกตากฝนที่ตกปรอยๆ มันคงหิวเพราะยืนมองด้วยความตั้งใจมาก เรารีบเข้าไปหยิบยากันยุง เสร็จ ก็รีบหยิบขนมปังหมูหยองจ่ายเงินแล้วรีบออกมา หมาตัวนั้นยังอยู่ที่เดิม เราเดินออกไปเอาขนมให้มัน  แล้าเราก็กลับเข้ามาซื้อไส้กรอกเพิ่มให้เขาแต่พอออกมาเธอไปแล้ว ไม่เป็นไรอย่างน้อยเธอก็มีรองท้องสักมื้อ

กลับบ้านพร้อมข้อคิดดีๆ และความแปลกใจในเรื่องดีๆที่พบเจอ



วันเสาร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2557

13 Sep: ไปฝึกจิต


เช้าไปวัด วันนี้คิดๆๆ แล้วยอมตัดสินใจทิ้งงานเขียน ไปศึกษาการฝึกจิตที่อาจารย์อุตสาห์หวังดี เพื่อไม่ให้อาจารย์ผิดหวัง และอยากให้อจ.ได้ผลบุญที่เราไปฝึกด้วย แม้ว่าจะรู้สึกอึดอัดกับปริมาณคนก็ตาม เลยไปตามเวลาฝึกและเข้ากิจกรรมตามที่วิทยากรจัด ปฎิบัติตามใส่ใจเต็มที่...อะไรก็ตามที่มีคนจัดการไม่ว่าจะเป็นอย่างไรต้องเข้าใจว่าทุกคนก็พยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่ศักยภาพมีอยู่อำนวยให้ เราก็อดทนผ่านไปด้วยดี ..วันนี้ก็ได้เรียนรู้เพิ่มเติม ใครเข้ามาก็ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยกัน

กลับมาเพื่อนๆไลน์ตรึม ให้แอ๋วจัดการเรื่องตั๋วให้

วันศุกร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2557

11-12 Sep: เรื่องดี


ตอนนี้ความจำเริ่มสั้น จำไม่ค่อยได้ว่าเมื่อวานทำอะไรบ้าง หุหุ ก็สอนตามปกติ เมื่อวานให้งานเด็กเป็นศัพท์สารพิษ และสารก่อมะเร็งในอาหารธรรมชาติ ให้ค้นคว้าเพิ่มเติม เด็กเดี๋ยวนี้หลายส่วนภาษาอังกฤษอ่อนแอมากโดยเฉพาะในสถาบันนี้  มีการพยายามจัดการเรื่องภาษาโดยวิธีต่างๆ แต่ไม่ work เพราะไม่จริงจังทำฉาบฉวยสักแต่ว่าทำให้จบโครงการ แล้วก็ตั้งโครงการใหม่ของบใหม่ สุดท้ายลอยตามลม..

วันนั้ได้ใบลดวิบากกรรมอีก ดีใจทุกครั้งที่ได้รับ คุยกะหลายๆคน ว่าเป็นโอกาศดีที่ได้รับเรื่องเช่นนี้ ดีกว่านอนรพ.ตั้งเยอะ คุยกะวิทย์ได้รู้เรื่องแปลกอีก ส่วนการพิสูจน์ต้องไปลองเอง เลยนัดกันว่าจะไปลองพิสูจน์อีก ขอบคุณหลายๆเรื่องที่เข้ามาทำให้ได้มีโอกาสพบสิ่งดีๆ

ค่ำนี้แอ๋วมารับไปคุยกะอจ.เราสมัยเด็กๆ เป็นอจ.ที่สนิทมาก อจ.67 ปีแล้ว แต่แข็งแรงดี คุยหลายๆเรื่องสนุกตามวัยดึก จนสองทุ่มเศษกลับมา ได้ข้อคิดอะไรจากการคุยและการเห็นพอควร รับปากอจ.ว่าจะไปแนะอจ.เรื่องการฝึกสติของท่ามะโอให้ฟัง

วันพุธที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2557

10 Sep: ปวดท้อง


เช้าไปวัด วันนี้เอามะขามป้อมที่กีดองให้พระอาจารย์ไปถวาย ปรากฎว่าฉันไม่ได้เพราะแข็งเหนียว เลยแห้ว

วันนี้ไม่ได้ทำอะไร ทั้งที่ตั้งใจจะเขียนตำราต่อ เพราะทานเที่ยงเสร็จปวดท้องทันที แบบปวดกระเพาะ แต่เราก็ไม่เป็นโรคกระเพาะ สงสัยแต่ยังหาสาเหตุไม่เจอ เลยรักษาตามอาการ จะกินยาเคลือบดูแล้วหมดอายุ เปลี่ยนเป็นขมิ้นชันแทน ไม่ดีนักมีลม เลยทานยาหอม เสร็จมวนท้องเลยทานถ่าน  รู้สึกแน่นมากสังเกตุเป็นแบบจุกๆเลยทานยาเอ็นไซม์ช่วยย่อยอาหาร ถ่ายท้อง 3 ดีเป็นปลิดทิ้ง ทั้งหมดนี้ใช้เวลา 3 ชั่วโมง ในการดูแลตัวเองนอนเอน 45 องศา มีไข้ต่ำๆ  ปากแห้งมาก ตรวจสอบกับสามีว่าทานอาหารเหมือนกันหรือไม่ ในที่สุดไม่รู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุ แต่เดาว่าน่าจะโดนสารปนเปื้อนอะไรสักอย่างในอาหาร หรือเป็นเชื้อ?? โชคดีที่อะไรที่กินเข้าไปช่วยก็คงช่วยได้ ตอนนี้เลยพักผ่อน...เห็นชัดเลยว่าหากเราอยากทำอะไรก็รีบๆทำ เจ็บป่วยเมื่อไหร่อะไรๆก็ไม่สะดวกทำ เฮ้อ!!



วันอังคารที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2557

9 Sep: แบบไทย ไทย



มันเป็นเช่นนี้จริงๆนะ
 

เช้าตักบาตรอุทิศ ไปวัด วันนี้วันไหว้พระจันทร์ เมื่อวานมีคนเวียนมาคุยด้วยหลายเรื่อง ฟังจนเมื่อยหู และสมอง สอนหนังสือไม่เหนื่อยเท่ากับต้องนั่งฟัง และนั่งตอบ คนที่มีปัญหา เพราะต้องใช้สติ ที่ต้องกรองตอนฟัง และกรองก่อนตอบ ตลอดจนต้องเข้าใจเรื่อง การฟังเรื่องราวบางเรื่องมากไปทำให้ค่อนข้างเครียดโดยเฉพาะเรื่องการทำงานที่ไม่คำนึงถึงคุณภาพการเรียนการสอน และไม่เห็นแก่นศ. เอาผลประโบชน์ตนเป็นที่ตั้ง ไปรับรู้เรื่องการสอนเด็กแบบให้เข้าใจผิดๆ ของอจ.สาธาฯ บางคนที่พยายามสอนเอาใจหัวหน้าโปรแกรมเพราะถ่ายทอดต่อๆกันมา ไม่มีใครกล้าเถียงเพราะกลัวไม่จ้างต่อ....... และก็ไม่แปลกใจที่มีพาดหัวข่าววันนี้ว่า  "ในที่สุดการศึกษาไทยดิ่ง "ลาว-เขมร" แซง"  ที่แปลกใจคือการถดถอยทางการศึกษาผลออกมาเร็วกว่าที่คิด ทั้งที่ของไทยเราสารพัดจะหาวิธีการที่จะพัฒนาคุณภาพทั้งครูและเด็ก ปฎิรูปไม่รู้กี่แบบ สารพัดนักวิชาการออกมาแสดงความเห็น รู้จริงบ้าง รู้ไม่จริงบ้าง ไม่เคยลงมาดูปัญหาที่แท้จริงในโรงเรียน รอฟังอ่านแต่รายงานที่นั่งเทียนเขียน เพราะเราทำผิดทางมานาน ตอนนี้ถึงเวลาออกผลแล้ว หากไม่หยุดการทำผลงานครูแลกตำแหน่งซึ่งเป้าหมายที่กระมิดกระเมี้ยนเอาไว้หลังสุดคือเงินที่ได้รับเพิ่มขึ้นไม่ไช่วิทยฐานะที่เป็นเพียงทางผ่าน ครูเอาเวลา เอาใจไปทุ่มกับงาน บางคนเครียดมาก บางคนหาทางลัดเจอก็ไม่เครียด สุดท้ายกรรมตกที่เด็ก ในสถาบันที่สูลขึ้นไปบางแห่งเอาแต่ปริมาณ ไม่สนใจคุณภาพเพราะ "เด็กวันนี้คือรายได้ของผู้ใหญ่ในวันหน้า" งบท่องเที่ยวดูงานตปท.ที่ขนกันไปดูแล้วดูอีกเป็นสิบประเทศ ทัวร์ยุโรป ญี่ปุ่น เกาหลี ไปแล้วก็ไม่เข้าใจสักที ต้องไปดูอีก ก็มาจากเงินรายได้จากปริมาณนศ.นี่ล่ะ ไม่ต้องห่วงว่าต่อไปเรารั้งท้ายทุกรายการ แต่ที่น่าเป็นห่วงคือการพัฒนาประเทศในอนาคตจะเป็นอย่างไร ในเมื่อเยาวชนเป็นแบบนี้ แบบไทย ไทย

วันอาทิตย์ที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557

7 Sep: สัจจะ


 
เช้าไปวัดวันนี้เอาเรื่องน่าสนใจให้พระอาจารย์อ่าน อ่านแล้วปลงกับกิเลสเลย เราเองก็เศร้าเพราะเป็นบุคคลที่เรานับถือ แต่นั่นล่ะกิเลสหากไม่รู้เท่าทัน ไม่ทบทวน และหมั่นเตือนตัวเองบ่อยๆ ก็หลุด เสียดายกุศลที่สร้างมาแสนนาน

วันนี้มีคนผิดนัด 2 รายการแต่ทำใจไว้แล้ว ยุคนี้ต้องไม่คาดหวังอะไรกับการรับปากของใคร เพราะคนยุคนี้ไม่มีสัจจะ ที่สำคัญสำนึกความรับผิดชอบมีน้อย และไม่คิดว่าคนอื่นต้องรอและจัดการเวลาสำหรับการนัด  จริงๆก็น่าโทรบอกว่าไม่ได้มา หรือมาไม่ได้เพราะเหตุใด เราไม่โทรถาม เพราะรับปากกันแล้ว วันนี้นอกจากรอ รอ ก็ทำงานเป็นช่วงๆ

เย็นดร.ดาวโทรมาบอกว่าพ่อของโบว์เสีย


วันเสาร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2557

6 Sep: ศรีวัน


เช้าไปวัด link ช่วยงานพระอาจารย์เล็กน้อย กลับบ้านทานกาแฟเล็กน้อย ออกไปซื้อขนมไว้รับเพื่อน ซื้อเยอะแยะ กลับมา ส่งรูปเจ้าศรีวันให้ที่ฟาร์มดูเพราะคุณขอมา เลยเสียเวลากับนางแบบที่ไม่ค่อยร่วมมือเป็นชั่วโมง

วันนี้มีอาการง่วงเพราะเมื่อคืนดูหนังถึงเที่ยงคืนแถมไม่จบเพราะไม่ไหว  link ดูจนจบเลยมาเล่าต่อตอนเช้า อากาศเย็นสบายดี

วันนี้ก็ยังคงจัดการกับข้อมูล อีกหลายวันคงเสร็จ

วันศุกร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2557

4-5 Sep: ว่างงาน

 
เมื่อวาน(4) เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัย ทำงานๆๆๆ เหนื่อยเพราะพูดมากกกก กว่าจะอธิบยความหมายของสารเคมี ให้เด็กเข้าใจพร้อมแยกแยะได้ หงาบเงิย เหนื่อยสุดๆ แถมต้องมานั่งแนะนำ...ที่ทำเรื่องไม่ถูกต้องให้เขาเข้าใจ เมตตาๆๆ อธิบายรายละ 1 ชั่วโมง ไม่ได้พัก ไม่ได้กินข้าว หุหุ

กลับบ้าน เรื่องทุกอย่าง link จัดการเรียบร้อยแล้ว เลยสบาย ไม่ต้องทำอะไร ขอพักผ่อน ค่อยลุยงานต่อ

วันนี้ (5) เช้าตักบาตรเณรน้อย ไปวัด ไปมหาวิทยาลัยตั้งใจจะไปเยี่ยมแม่ชี แต่ไม่ทันจะถวายอาหารเลยต้องค่อยไป วันนี้ไม่ได้ทำงานเลย เพราะนั่งเคลียร์งานในคอมพิวเตอร์ เอาออกหมด เพราะ HD ฟ้องมาหลายสิบวันแล้วว่าจะเต็มที่ไม่พอ ก็ดันทุรังทำไป จนตอนนี้ไม่ไหวแล้วต้องยอมหยุดงานจัดการโกยทุกอย่างไปไว้นอกเครี่องแล้วเลือกเก็บกลับมาเฉพาะที่จำเป็นก่อน ...มันก็เหมือนบ้านจะเอาอะไรทิ้งก็เสียดาย จนไม่มีที่ตั้งของจริงๆ ก็ต้องโละจัดระบบใหม่ ว่างงาน เสียเวลาทั้งวัน

วันนี้ฝนตกหนักมากๆ แต่ชอบอากาศหายร้อนไปเลย แต่ยุงมากขึ้น

วันนี้รู้ข่าวเพื่อนวิศวะรุ่นเดียวกัน (วุฒิชัย)  เสียชีวิตด้วยมะเร็งก้านสมอง เฮ้อ คนเราสมัยนี้เป็นกันด้วยโรคน่ากลัวจัง ชีวิตเปลี่ยนภพแล้ว สบายจังหมดภาระทั้งปวง

วันพุธที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2557

3 Sep: ตราช้าง


เช้าไปวัด วันนี้สบายๆ สวดมนต์เช้าแล้วไปปกป้องหยาดเหงื่อก๋งยายจากโอฬารและสริตาคู่ละโมบ ไม่ได้แปลกใจเมื่อเห็นกิริยาของเธอ แต่แอบชื่นชมกันในหมู่ผองเพื่อนเราที่มารวมกลุ่มสังสรรค์ฟังเรื่องสรุปตอนเที่ยงว่าในโลกนี้เป็นผู้หญิงแบบตราช้างหนาจริงๆ ที่กล่าวคำเท็จแบบหน้าใสๆได้ไม่ละอาย เราไม่คิดอะไรมากไปกว่าเธอคงถูกเลี้ยงมาอย่างอดๆหยากๆในวัยเด็ก ต้องแย่งชิง พ่อแม่อาจไม่มีเวลาสั่งสอน นี่เป็นผลพวงที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ เราไม่รู้ว่าเธอทุกข์ไหมเวลาต้องกล่าวคำต่างๆที่แสดงความละโมบออกมา ขนาดประธานกล่าวว่าจริงๆทุกอย่างก็ทำตามขั้นตอน ไม่มีอะไร ไม่ต้องใช้อารมณ์ ใครทำอะไรไว้ก็ได้ผลเช่นนั้นนะฯ ขณะกล่าวก็มองหน้าสริตาตลอด เราหวังว่าเธอน่าจะเข้าใจ แต่เพื่อนๆหัวเราะกันแล้วบอกว่าตราช้างไม่เข้าใจ

ค่ำนี้ลูกศิษย์โทรมาขอทุนให้เด็กนักเรียน ม 2 เรียนดี แต่ยากจนมาก แม่ทำงานก่อสร้าง ตอนนี้ไม่มีงาน  เด็กไม่ซื้อขนมกินเลย บางครั้งครูให้เงินค่าขนมเพราะสงสาร เขาก็ไม่กินเก็บไว้ ฯลฯ เราก็ถามหลายเรื่อง ก็ตัดสินใจกับ link ว่าจะส่งให้ทุกเดือนด้วยเงินผศ.ของเรา อย่างอื่นค่อยว่ากัน

วันอังคารที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2557

2 Sep: ยึดบ่วง


 
เช้านี้ตั้งใจตักบาตร แต่ไม่มีพระเณรที่เตรียมขนมไปถวาย เลยแห้ว วันนี้ไม่ได้ทำอะไรเป็นเรื่องราวนัก เก็บของที่รกๆเข้าที่เป็นหมวดหมู่ แล้วพัก ตรวจงานเด็ก จนปวดหัว เพราะพิมพ์มาตัวเล็กมากๆ

ปวดตาเลยพักยาว คราวหน้าต้องบอกนศ.แล้วว่าต้องพิมพ์งานด้วยขนาดคนแก่อ่านแล้ว หุหุ

เย็นพากลุ่มเพื่อนไปกินกระเพาะปลาเบาๆ พวกเขาชอบมากเบิ้ล 2  ชามกัน วันนี้พักผ่อนเบาๆ

ค่ำนี้สวดมนต์ อุทิศแผ่เมตตาให้ทั่วรวมทั้งโอฬารและสริตาด้วยขอให้พวกเขาทั้งครอบครัวพ้นไกลจากโลภะและโมหะจริตที่ยึดไว้ หาไม่ก็น่าเวทนาในบ่วงนั้น รวมทั้งอนาคตด้วยน่าสงสารจริงๆ


วันจันทร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2557

1 Sep: พูดทั้งวัน



ผ่านไปอีกเดือนแล้วอย่างรวดเร็วเกือบ 3/4 ของปีแล้ว ไปวัด ไปสอน วันนี้บอลพาอจ.คนใหม่มารู้จัก มาจากวิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้ อยู่ทุ่งสง ก็งงๆไม่เคยได้ยินมาก่อน สังกัดคณะเพราะโปรแกรมไม่ได้รับ เอามาร่างหลักสูตรว่างั้น ก็งงๆอีก แต่ไม่แปลกใจสำหรับคุณภาพของผู้บริหารที่นี่

สอนจนหมดแรง ได้เบรก สอนต่อ จนเย็น มีเก่งเจ้าเก่ามาคุยสองรอบ เพิ่งเจอดร.กรณ์บนตึก โทรคุยกะสุเชฐ  วันนี้พูดทั้งวัน เหนื่อย

กลับบ้าน เดินออกกำลัง

ค่ำนี้สวดมนต์ ตั้งใจอุทิศ
ตอนนี้เริ่มง่วง หุหุ