วันจันทร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2556

30 Sep: เลิก AIG



เช้าไปตักบาตร วันนี้ดีใจที่เห็นเณรน้อยใส่จีวรใหม่ที่ถวายไป (แต่ไม่ได้ใช้ย่ามใบสวย ที่ถวายสงสัยเสียดายเพราะย่ามที่พระอาจารย์ให้ไปสวยมาก)  ไปวัด วันนี้ยุ่งเรื่องรับรถที่ส่งซ่อมทั้งวัน ออกจากอู่ซ่อมของประกันที่จัดการไม่เรียบร้อย ต้องพาไปจัดการเองต่อที่ศูนย์และสั่งอะไหล่ที่ขาดเอง เลิกกันทีกับการประกันรถกับบริษัทประกัน AIG ...นี่ขนาดประกันชั้น 1 และไม่เคยมีปัญหาใดๆ และอุบัติเหตุครั้งนี้เราไม่ได้เป็นฝ่ายผิดอีกด้วย จำไว้เลยว่าแม้จะสนิทกับคนขายประกันแต่ไม่ได้เป็นการรับประกันว่าเวลามีปัญหาเขาจะช่วยอะไรได้มากกว่าการแก้ตัว และแก้ต่าง ส่วนผู้รับบริการก็ต้องตามบริการตัวเอง จัดการทุกเรื่อง จนจบ ตอนนี้ก็ย้ายไปประกันบริษัทอื่นซึ่งหวังว่าเราคงไม่วิ่งหนีเสือปะจระเข้นา หุหุ

เย็นนี้เพิ่งรู้ข่าวว่าพ่อของลูกศิษย์ผูกคอตายเพราะทนไม่ได้ที่เป็นมะเร็งกระดูก ทั้งๆที่ลูกก็เป็นพยาบาล เลยไม่รู้อะไรเป็นอะไร แต่ฟังแล้วเศร้าใจกับการตัดสินใจเช่นนี้เพราะว่าการคิดฆ่าตัวตายก็เศร้าแล้ว ขณะจะตายไปก็ทุกข์ แล้วการฆ่าตัวตายไม่รู้อีกกี่ภพจบกี่ชาติที่เสวยทุกข์ไม่รู้จบ..เรามีเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทมาก(เป็ันหลานของผู้ที่มีชื่อเสียงระดับโลก)เป็นมะเร็ง ในที่สุดเธอเลือกการแอบถอดสายน้ำเกลือทิ้งในช่วงสุดท้ายแล้วก็...ไป หลายครั้งที่ทำบุญใหญ่เราจะอุทิศให้พี่เขาเสมอ ก็หวังว่ากุศลใหญ่เหล่านั้นจะมัแรงส่งให้เธอได้หลุดจากอกุศลกรรมที่เธอทำไว้..

จริงๆชีวิตมีทางออกเสมอ และหากมีกัลยาณมิตร ชีวิตไม่มีทางตัน

 อีกเช่นกันที่ไปรู้ข่าวสามีของคุณ...ผู้รับเหมาก่อสร้างโครงการต่างๆหลายสิบโปรเจค เป็นคนโกง(มาก) ผิดสัญญา ผิดคำพูด หลอกลวงเดือดร้อนทุกโครงการที่เธอและสามีรับเหมา รายการฟ้องเป็นบัญชีหางว่าวที่เข้าชื่อกัน กระทั่งโครงการที่ลูกศิษย์ และเพื่อนเราอยู่ตอนนี้เตรียมฟ้องสคบ....ตอนนี้เป็นอัมพฤต อัมพาตในวัย 40 เศษ เพราะหกล้มในห้องน้ำในบ้านหลังโตที่เพิ่งสร้างแอบต่อเติมล่วงล้ำลำน้ำสาธารณะกลางเมืองแบบ....(ซึ่งคนปกติทำไม่ได้ เอ! หรือทำไม่ได้แบบปกติ) รุ่นพ่อทำไว้ดีมีชื่อเสียง ลงมารุ่นลูกเปลี่ยนหมดโกงได้ก็ทำ นี่ล่ะ ความดีถ่ายทอดผ่านกรรมพันธุ์ไม่ได้ พ่อแม่ต้องสั่งสอนลูก ทำให้ลูกเห็นและชี้ให้ลูกเห็นสิ่งดีที่ทำ





วันอาทิตย์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2556

29 Sep: เมื่อทุกข์เกิดขึ้น


เช้าตื่นตั้งแต่ตี 4  เศษ โดยไม่ได้ตั้งใจ นอนต่อไม่ได้เพราะสมองเริ่มทำงาน จะเขียนหนังสือเล่มใหม่แจกเป็นธรรมทาน เพราะปีนี้ยังไม่ได้เขียนอะไรเป็นชิ้นอันเลย ไปติดสุขกับเรื่องอื่นแทน หุหุ เลยคิดๆๆๆๆๆ ว่าจะตั้งชื่อเรื่องอะไรดี มันโผล่มาหลายชื่อจนตอนนี้ยังตัดสินใจไม่ได้คงต้องเอาเข้ากรรมการประกวดชื่อให้คัดเลือก หุหุ

วันนี้เขียน เมื่อทุกข์เกิดขึ้น http://meecorner2.blogspot.com/2013/09/blog-post_29.html

อากาศเย็นสบาย นั่งแก้ตำราต่อทั้งวัน

หยุด! เขื่อนแม่วงก์

วันเสาร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2556

28 Sep: ภาพสะท้อน


เช้านี้ตื่นสายได้ วันเสาร์ หุหุ ไปวัด วันนี้เจอผอ.สนพ คนเก่าแวะมากราบพระอาจารย์เอาน้ำดื่มมาถวาย น้ำดื่มมีคุณสมบัติพิเศษ ...เราก็ยังไม่ได้อ่านเอกสารที่แนะนำ เท่าที่ฟังก็น่าสนใจอยู่ และแน่นอนของมีคุณสมบัติพิเศษ ราคาก็ต้องพิเศษ แต่หากดีจริงๆก็ดีกว่ากินวิตามิน อาหารเสริมจนล้น อันนี้อยู่ในระยะทดลอง..ต้องดูไประยะหนึ่งก่อนแล้วจะนำมาบันทึกไว้

บ่ายพักผ่อน ฝนตก อากาศที่อบอ้าวพลันเย็นสบายๆ

วันนี้ดูรายการฟ้ามีตา อะไรๆก็ดีดูหลายตอนแล้วเมื่อมีโอกาส แต่วันนี้ก็สังเกตุเห็นอีกว่าผู้กำกับหรือคนเขียนบทก็แก้ปัญหาความขัดแย้งกันด้วย การตบ ที่ดูเหมือนว่าตอนนี้น่าจะเป็นวัฒนธรรมของวิถีชีวิตแบบไทยๆไปแล้ว ว่าหากหญิงไทยขัดใจกัน โต้เถียง เป็นต้องตบ หญิงตบหญิง หญิงตบชาย ชายตบหญิง  จนรู้สึกว่าประเทศไทยเรา หญิงไทยเราขาดความยับยั้งชั่งใจ ขาดการอบรมสั่งสอน ขาดการเรียนรู้ถึงความดีงาม การใช้สติ ปัญญาในการแก้ปัญหา ไปแล้วหรืออย่างไร ภาพจึงสะท้อนผ่านสื่อ ละคร ภาพยนต์ เช่นนี้มาโดยตลอด จนตอนนี้เยาวชนคนรุ่นใหม่พูดจาหยาบคายในที่สาธารณะ ได้แบบเป็นธรรมชาติเป็นปกติ ในขณะที่ภาพยนต์เกาหลีที่เอามาฉายในไทยเรายังไม่เคยเห็นฉากวัยรุ่นตบตีเพื่อแย่งผู้ชาย ทำให้ความรู้สึกที่ว่าเกาหลีแข็งกระด้าง กลายเป็นความรู้สึกว่าเขามีความอดทน อดกลั้น และใช้ปัญญามากกว่าเด็กไทย ภาพสะท้อนวิถีชีวิตเช่นนี้คงต้องกล่าวโทษผู้สร้าง ผู้เขียนบท ที่ไม่ช่วยกันสร้างสรรค์ จรรโลง สิ่งดีๆให้กับคนรุ่นใหม่ ต่อไปก็ มึง กู  อ้_ย  .. ทั้งแผ่นดิน (อจ.ภาษาไทยบางคนบอกว่าก็เป็นภาษายุคพ่อขุน ทำไมจะพูดไม่ได้ เฮ้อ! หุหุ)


วันศุกร์ที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2556

27 Sep: ทำบุญแม่


เช้าวันนี้ได้ถวายผ้าไตรจีวรที่พระอาจารย์มอบมาให้เณรน้อย (จะได้มีเปลี่ยนสะอาดๆ) ตักบาตรอุมิศผลบุญให้แม่ของพระอาจารย์ เพราะวันนี้ครบรอบการตายเป็นปีที่ 6 พระอาจารย์ไปทำบุญให้แม่ที่นครฯ ของถวายพระเต็มรถ วันนี้มีวงอังกะลุงจากโรงเรียนบ้านสะพานหันมาเล่นเพลงไทยเดิมให้ด้วย ฉันเพลเสร็จกลับ เรากินจากปิ่นโตป้าหีตอีกตามเคย ป้าชอบทำมาถวายพระอาจารย์และเมตตาเผื่อเราและ link ด้วยทุกครั้ง

ไปสแกนนิ้วเดินลงมาจากตึกเห็นไส้เดือนนอนที่พิ้นแห้งๆ 3 ตัว เลยเอากระดาษมาเขี่ยปรากฎว่า 2 ตัวแข็งท่อแล้ว อีกตัวยังขยับได้อยู่เลยเอามาวางที่ขอบสระน้ำหน้าตึก เอาน้ำมาหยอดก็ขยับตัวดีขึ้น กลับมาขึ้นรถเห็นอีกตัวหลังรถกำลังเลื้อยยืดตัวยาวเกือบเป็นงู คลุกทราย สงสารเลยเอากระดาษมาช้อน ตัวนี้แรงดีเลยเอาไปไว้ที่สนามหญ้า..ขึ้นรถแล้วก็คิดว่า สรรพสัตว์ทุกชีวิตเขาก็รักที่จะมีชีวิตอยู่ ชีวิตย่อมมีค่าสำหรับผู้ที่เป็นเจ้าของชีวิตเสมอ ไม่ว่าสัตว์ใหญ่หรือเล็ก หากเราสละเวลาแค่นิดเดียวก็สามารถต่อชีวิตเขาได้  ก็ควรทำ..และหากเราไม่จำเป็นที่จะต้องตัดไม้ทำลายป่าจำนวนมหาศาล รบกวนสรรพชีวิต รังแกบ้านธรรมชาติของเขา ก็ควรละเว้น หากมีทางเลือกอื่นได้ก็ควรทำ อันที่จริงภัยธรรมชาติมันก็เกิดมาตลอดเวลา แต่ที่น้ำท่วม แห้งแล้ง ร้อนจัด ฯ ล้วนมาจากกิจกรรม การกระทำที่เห็นแก่ได้ เห็นแก่ตัว เห็นแก่ความสะดวกสะบายจนเกินกำลังที่ธรรมชาติจะรองรับมลพิษเหล่านั้นได้ ก็ย้อนกลับมาสนองตอบเช่นนี้ แล้วยังจะคิดทำลายธรรมชาติ เกราะธรรมชาติของเราอีก เศร้าใจจริงๆพวกที่คิดไม่เป็น

บ่ายมาพักหมดแรงข้าวต้ม เย็นออกไปจ่ายค่าบิลต่างๆ



วันพฤหัสบดีที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2556

26 Sep: แม่วงก์..บ้านของสรรพชีวิต


เช้าตักบาตร วันนี้เตรียมชุดไตรจีวรของพระอาจารย์ไปถวายให้เณรแต่เณรไม่มา link เลยถามพระ ท่านบอกเณรเป็นไข้ ไม่สบาย เลยฝากขนมไปให้

วันนี้เช้าเสียเวลาไปกับการรอ link นัดหมอฟัน

บ่ายอากาศร้อน อ่านเอกสาร นสพ. เจอหลายข่าวที่อ่านแล้วอยากจะเขียนบันทึกมาก แต่มันก็มากจนอยากพูดๆๆ มากกว่าเขียน ทั้งเรื่องปัญหาเด็กไทยอ่านหนังสือไม่ออก และปัญหาการสร้างเขื่อนแม่วงก์ ....จนต้องบอกตัวเองว่าหยุดคิด หยุดห่วงบ้าง หยุดหงุดหงิดความไม่รู้ไม่เข้าใจ ของพวกที่เห็นแก่ต้วหรือเห็นแก่ผลประโยชน์ระยะสั้น..

เราขอร่วมคัดค้านการสร้างเขื่อนแม่วงก์ เรามีจุดยืนที่ชัดเจน และขอเป็นกำลังใจให้อ.ศศิน ด้วย สู้เพื่ออนาคตของประเทศ ป่าของลูกหลานไทย อยากให้เทียนทุกๆเล่มถูกจุดขึ้นเพื่อช่วยกันคัดค้านต่อสู้เพื่อป่าของเราและสรรพสัตว์

วันพุธที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2556

25 Sep: จัดของ


เช้าตักบาตร ไปวัด วันนี้ไม่มีคุมสอบ เราและ link ไปซื้อของให้พระอาจารย์จัดถวายพระ มาจัดของเป็นชุดๆ บ่ายให้พลขับพาไปมหาวิทยาลัยเอาข้อสอบให้สุเชฐ เอาเกรดแก้ I ไปส่ง กลับไปวัด link จัดของให้พระอาจารย์เสร็0 10 ชุดใหญ่ วันนี้รู้สึกเหนื่อย เพราะไปอยู่ในห้างนานเกินไป

เช้าตอนตักบาตรสังเกตุเห็นเณรน้อยใส่จีวรสกปรกมาก ดำๆเลอะๆ ย่ามเก่า เลยไปเล่าให้พระอาจารย์ฟัง พระอาจารย์เลยหาจีวรใหม่ให้เณร และย่ามใหม่ด้วย ให้เราและ link เอาไปถวายตอนใส่บาตร...สาธุ พระอาจารย์เมตตาเสมอ พระอาจารย์จะให้บาตรด้วยแต่เราบอกว่าบาตรที่เณรใช้ยังดีอยู่


มีหลายเรื่องจะเขียนแต่ง่วงๆ พรุ่งนี้ค่อยเขียนต่อ



วันอังคารที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2556

21 Sep: กรรมจริงๆ


เช้าไปวัด บ่ายแก่ๆไปหาซื้อกล่องพลาสติกเตรียมชุดถวายพระของพระอาจารย์ ซื้อของเตรียมจัดของถวายพระ  ซื้อขนมปังไส้กรอกถวายเณรน้อย

ดูละครสาปพระเพ็งด้วยความไม่ค่อยชอบนักแม้ว่าคนแสดงหลายคนมีฝีมือ แต่เนื้อหาเหมือนหนังไทยหลายๆเรื่องที่จิตของผู้ไฝ่อำนาจ โลภ หลง มีจิตอาฆาตมาดร้าย ดูแล้วหดหู่ใจว่าช่างโง่เขลาจริงๆ ตายไปจะขนอะไรติดตัวไปได้กัน ที่เหลือจากการโกงเขามา ทุจริตมามันก็จะไม่เหลือในที่สุด กรรมตามข้ามภพชาติ ตอนมีชีวิตก็ดิ้นรน ร้อนรนที่จะทำชั่ว ทำผิดเพื่อให้ได้มา น่าสงสารจริงๆ แล้วจะหาความสงบเย็นในชีวิตได้อย่างไร..บางครั้งดูแล้วทำให้เราคิดถึงการกระทำของรัชนีกรและครอบครัวว่าความโลภ หลงไม่รู้ผิด ชั่ว ดี ทำให้ชีวิตพวกเขาร้อนวุ่นวาย ขวางทางบุญ ก่อกรรมส่งต่อให้ลูกเขาไม่จบสิ้น เราได้แต่แผ่เมตตาให้พวกเขาเท่าที่โอกาสอำนวย เสียดายแทนที่เขามีโอกาสเกิดเป็นคนแต่ไม่ได้ใช้ชีวิตที่เป็นมนุษย์เลย

วันนี้มีการเดินเพื่อคัดค้านการสร้างเขื่อนแม่วงก์ ตอนเช้าฟังรายการวิทยุที่มีคนโทรมาแสดงความเห็นในรายการแล้วก็รู้สึกเลยว่าหลักสูตรการเรียนของไทยควรจะต้องเพื่มความรู้ความเข้าใจเรื่องของสมดุลธรรมชาติ ความสำคัญของป่า  ต้นไม้ จิตสำนึกสาธารณะต้องปลูกฝังตั้งแต่เด็ก เพราะวันนี้ฟังคนที่มาแสดงความเห็นแล้วโทษการศึกษาไทยจริงๆ หรือไม่ก็มีความเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวเฉพาะเรื่องสูงมากจริงๆ จึงไม่เข้าใจ และเราเชื่อว่าบางครั้งยากที่จะทำให้คนดื้อหัวชนฝา คนเห็นแก่ตัว ยอมที่จะเข้าใจชั่งระหว่างผลประโยชน์ชาติระยะยาว กับผลประโยชน์ส่วนตนเพียงครั้งคราว..นี่ก็กรรมจริงๆ นี่ถ้าเราอยู่กทม.จะไปร่วมเดินด้วย




วันจันทร์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2556

23 Sep: ลิงสวมชฎา

ยังไงก็ลิงนะ

เช้าไปวัด วันนี้ดูแผนผังช่องกำแพงที่มีคนจองทำบุญไว้ เพราะคิดกันว่าจะทำไวนิลประกาศบอกบุญให้สาธุชนทราบ เราเพิ่งรู้ว่ามีถึง 25 ช่อง แต่ละช่องแพงกว่าที่พระอาจารย์แจ้งโยมๆไป เราถามพระอาจารย์ว่าแล้วทำไมไม่แจ้งราคาจริงท่านบอกว่า กลัวเกินกำลังโยม เอาเท่าที่ดูแล้วพอมีกำลังไม่มากนัก ขาดเหลือค่อยหาเพิ่มเติม ..

วันนี้โทรสอบถามเรื่องรถที่ทำสี...หลายรอบก็สรุปกับเขาว่า "คนไม่มีสัจจะนี่ไม่ไช่ไม่ชอบ แต่ว่ารังเกียจเลยทีเดียว เลยไม่อยากติดต่อเอง"

วันนี้แจ้งคะแนนผลสอบนักวิทย์ให้หน.โปรแกรม

บ่ายแก้งานต่อได้เล็กน้อยเพราะท่องในเน็ตแล้วเจออะไรก็น่าอ่านไปหมดโดยเฉพาะเรื่องการละเมิด และการถอดถอนปริญญาเอกของนายศุภชัย ผอ.สนช โดยสภาฯจุฬา เป็นเรื่องน่าสนใจติดตามมาก ในส่วนคดีที่นายวิลเลียมยื่นฟ้อง ชั้นอุทธรณ์ก็สรุปเช่นกันว่านายศุภชัยลอกเลียนงานวิจัยจริง...อันนี้เป็นกรณีศึกษาที่น่าสนใจติดตามจริงๆเพราะในความเป็นจริงเราเชื่อว่ามีกรณีเช่นนี้เกิดมากในระดับป.โท เอก ในไทยเพียงแต่เจ้าของผลงานเขารู้หรือสนใจตามหรือไม่เท่านั้น กรณีนี้คนต่างชาติเขาไม่ยอมเพราะเรื่องเช่นนี้เป็นเรื่องผิดจริยธรรมมาก นี่ถ้าลอกเลียนงานคนไทยด้วยกันคงรอด..อยากให้มหาลัยในกลุ่ม...อ่านจริงๆจะได้กลัวบ้างเพราะลอกเลียนผลงานวิชาการกันมากเหลือเกินคิดว่าคนจับไม่ได้..ผศ. รศ. กระทั่ง ศ. ที่เห็นบางคนได้ตำแหน่ง เหมือนลิงสวมชฎา เพราะของแท้หรือไม่แท้มันก็แสดงออกให้เห็นเองเวลาต้องแสดงปัญญา แต่บางทีไม่เห็นเพราะให้ตัวแทนร่างทรงออกแสดงแทนอยู่บ่อย...หุหุ



วันอาทิตย์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556

22 Sep: วันหยุด


วันนี้เช้าทอดสารพัดติ๋มซำ พักผ่อนไม่ไปไหน เด็กๆเลยสบายอกสบายใจกันเพราะได้กินตลอดวัน

รวมคะแนนผลสอบนักวิทย์ ..จริงๆเวลาเลือกหรือตัดสินอะไรตอนนี้ใช้ทางลัดง่ายๆสแกน ให้คนไม่ดีเลือกก่อนว่าชอบอะไร ชอบคนไหน เพราะผีย่อมเห็นโลง เราก็เลือกอีกคนที่ผีไม่มองหรือมองไม่เห็น และแม่นจริงๆเน้อ หุหุ

วันนี้เริ่มแก้ตำราเฉลิมพระเกียรติอีกครั้งรู้สึกต้องรื้อความจำกลับมาใหม่ ตอนนี้ยังงงๆ เขียนเอง ลืมเอง เฮ้อ!! ตามวัย

วันนี้ JK โทรมาเราบอกเรื่องยาแก้หัว..ผม (เกือบ) ล้านที่ได้ผล ให้รายนี้ทดลองเห็นผลชัดเจนกว่านี้ก่อนแล้วเราจะปรับสูตรใหม่ นี่แค่ 300 ml. /2 เดือนเศษให้ผลพอควร

วันนี้ฟังนักวอลเลย์บอล กิ๊ฟ วิไลวรรณพูดแล้วเข้าใจและเห็นใจเธอมากแต่ดีใจที่เธอไม่ท้อและพิสูจน์ตัวเอง ไม่เอาคำพูดไร้สาระมาบั่นทอน แต่ก็ต้องเสียใจและเจ็บปวดเป็นธรรมดา เป็นตัวอย่างที่ดีมากในการชนะใจตนเอง และพัฒนาตัวเอง แบบนี้เป็นผู้ไม่แพ้ตลอดกาล..

วันเสาร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556

21 Sep: แชมป์ของไทย



เช้าไปวัด วันนี้ link พาพระอาจารย์ไปปล่อยเต่า ปล่อยปลา ขากลับเจอลูกศิษย์ที่ตอนนี้อายุ 47 ปีแล้ว(ลองคิดดู ครูจะแก่แค่ใหน หุหุ) บอกว่ากำลังจะลาออกจากราชการจากหน่วยงานหนึ่งเพราะทำมา 25 ปี ได้บำนาญแล้ว เพื่อไปเป็นพนักงานราชการที่มหาวิทยาลัยที่เราอยู่ ได้เงินเดือนที่สูงกว่าเดิม และยังได้เบี้ยบำนาญ ตอนนี้หลายคนที่เห็นเป็นเช่นนี้รับเงินเดือนจากหลวง 2 ทาง มันก็ไม่ผิดเป็นช่องทางที่เขาทำตามช่องว่างที่มีให้ เป็นสิทธิตามโอกาสที่เปิดให้ แต่หากคิด ให้ดีจริงๆ มันก็ไม่เหมาะควร (ความคิดเห็นส่วนตัว) ก็ไม่รู้นะนี่เป็นกระแสทางโลกจริงๆทำกันเยอะขึ้นเพราะมีช่องให้ทำ ก็แล้วแต่จะคิดเนอะ ก็ทำหน้าที่ให้ดี ให้ถูกต้องคุ้มกับเงินภาษีแผ่นดินก็ดีแล้ว


ไทยได้แชมป์วอลเลย์บอล 3 เซ็ตรวดชนะญี่ปุ่น เก่งจริงๆ ลุ้นลืมหายใจไปเลย ความสุขของคนไทยทั่วโลก


วันศุกร์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2556

20 Sep: ข้าวร้าย ข่าวดี

ช่วงนี้ฝนตกดอกเห็ดบาน

เช้าตักบาตร ซื้อขนมเค็ก chocolate กล่องใหญ่ตักบาตรเณรน้อย ขนมไหว้พระจันทร์ถวายพระ อุทิศกุศลให้ป่าป๊า ม่าม้า ... ไปวัด ถ่ายรูปกำแพงวัด

วันนี้มีสอบนักวิทย์ฯครั้งที่สอง หลังจากรอบแรกไม่ผ่าน ครั้งนี้ดีกว่าคราวที่แล้ว ก็คงมีคนสอบผ่าน รอตำแหน่งนี้มา 8 ปี ขอหลายครั้งตั้งแต่สมัยคณบดีคนก่อนอธิบายแล้วถึงความจำเป็นแต่ก็ไม่กล้าให้...ครั้งนี้สมัยคณบดีคนใหม่ขอต่อรองเลยได้ ก็ยังดีที่รักษาคำพูด เพื่อประโยชน์ของนักศึกษาสักครั้ง ก็ขอบคุณสำหรับตำแหน่งนี้

วันนี้ได้รับข่าวร้ายว่าผู้เคยก่อความวุ่นวายแตกแยก กำลังจะกลับมาแล้ว มีคนเห็นว่าแอบกลับมาแล้วและเรียกลูกน้องเก่าจัดเลี้ยงทันที ไอ้หยา สึนามิ!! ความสงบสุขของคนในโปรแกรมนั้นกำลังจะหมดไป ไม่รู้งานนี้มีทวงเก้าอี้คืนหรือไม่ ต้องรอดู...ไปรู้เรื่องพฤติกรรมของอจ.น่ารักๆบางคนแล้วงงๆๆ เฮ้อ อะไรๆยุคนี้ก็ต้องบอกว่าโลกนี้อนิจจัง อะไรที่เห็นไม่ไช่ที่เป็น จึงไม่ควรคาดหวังว่าอะไรๆต้องดี งาม บริสุทธ์สดใส เพราะโลกนี้คือมายาจริงๆ  สงสารแต่ผู้หลักผู้ใหญ่ของเขา ที่เลี้ยงได้แต่ตัว ออกจากบ้านแล้วก็แล้วแต่ภูมิต้านทานที่ได้รับจากการอบรมสั่งสอนจากพ่อแม่ ครูอาจารย์ ว่าจะติดตามมาได้แค่ไหน..

เย็นเชียร์วอลเลย์บอลไทย-จีน สุ้นจนหายใจไม่ทัน ดีใจไทยชนะ แต่จีนก็เก่ง อันนี้ข่าวดี







วันพฤหัสบดีที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556

19 Sep: โคล่าตาย


เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัยจัดส่งข้อสอบไล่เรียบร้อย ผ่านไปอีกเทอมแล้ว นักศึกษาแวะมาถามเรื่องรายงาน...

บ่ายเชียร์วอลเลย์บอลไทย-ไต้หวัน  แวะไปธุระเจอเพื่อนของเพื่อนมาจากกทม.กำลังจะไปหลังสวนต่อโดยรถไฟ?? เราอุทานรถไฟขบวนหวานเย็นเสียด้วย เขาตอบว่า ตอนนี้กำลังพยายามใช้ชีวิตให้ช้าลง แฮะ!! เจอคนที่คิดเหมือนกัน แต่รู้ว่าเขาเพิ่งมีความคิดนี้ไม่นาน หลังจากใช้ชีวิตอย่างเร่งรีบ และวุ่นวายหลาย job ในหลายสิบปีที่ผ่านมา ก็ดีใจกับเขาที่วัยกลางคนได้รู้จักคิด ชีวิตก็จะอยู่เย็นลงต่อไป

เย็นไปซื้อของชอบมากักตุน ตอนนี้ของกินออกมาหลากหลายเต็มไปหมดโชคคีของคนรุ่นใหม่ สมัยก่อนหากินยากต้องไปกรุงเทพจึงมี ตอนนี้โลจิสติกส์สะดวกไปหมดของจากมุมไหนของโลกก็หากินได้..ตอนนี้ได้เจอของที่ชอบๆกลับมาอีกครั้งไม่ต้องไปไกล และแน่นอนไม่ลืมซื้อขนมหมา snack stick ทั้งหลาย เราชอบกินขนม พวกเขาก็ชอบเช่นกัน ใจเขา ใจเรา ..วันนี้โคล่า หมาที่วัดของพระอาจารย์ตายไปอีกตัว เมื่อวานเพิ่งเอาไปหาหมออีกครั้ง แต่ไม่รอด พระอาจารย์ก็ห่อผ้าอย่างดีให้ จัดการฝังเรียบร้อย หมาพวกนี้โชคดีทุกตัวที่มาพึ่งใบบุญวัดนี้ ค่าอาหารแต่ละวันมากพอควรเพราะหุงข้าว และไก่ทอดทุกเย็น..อาหารเม็ดมื้อเช้า  ฉีดยาทุกตัว แต่ละเดือนมีวันพิเศษให้เด็กซื้อตับ ขาหมูมาต้มเลี้ยง บาปกรรมก็พวกที่ชอบเอาหมามาปล่อยวัด ไม่เข้าใจจริงๆว่าคิดทำได้ยังไงให้เป็นภาระของพระท่าน มีแต่ประเทศไม่พัฒนาเท่านั้นที่ระบบการจัดการสัตว์เลี้ยงทำไม่ได้ คนเลี้ยงก็ไม่รับผิดชอบ

เพิ่งสวดมนต์เสร็จ อุทิศให้ทั่วพิภพจบสากล ตลอดจนเจ้ากรรมนายเวร และผู้ก่อกรรมต่อเราที่ยังมีชีวิตอยู่ ขอให้พวกเขามีจิตที่คิดถูกต้อง จะได้สิ้นเวรต่อกัน (อย่างน้อยพวกเขาจะได้ไม่อยู่ในกองไฟแห่งความโลภะ โทสะ โมหะ ไม่จบสิ้น จะได้ไม่ต้องมีเปรตภูมิเป็นที่ตั้ง)

วันพุธที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556

18 Sep: จ่ายครบก็..


เช้าไปวัด ตอนนี้กำแพงวัดเริ่มเป็นรูปร่างชัดเจนแล้ว พระอาจารย์เหนื่อยทุกวันกับการคุมงาน และดูแล

วันนี้ส่งข้อสอบ copy print คิวยาววววว เทอมนี้สอบเร็วมาก และก็สอบนานขึ้น สมัยก่อนสอบ 5 วัน ตอนนี้นักศึกษามากขึ้นหลายเท่า เอาปริมาณคนเข้าไว้ก่อน รายได้เป็นกอบกำดี ส่วนคุณภาพตามมีตามเกิด สงสารคนที่มาเรียน (เฉพาะสายวิทยาศาสตร์ ที่ต้องมีอุปกรณ์ปฎิบัติการ) คนมากเวลาสอบเลยต้องมากขึ้นเพราะจัดสรรห้องสอบไม่พอ ต้องผลัดกัน เลยสอบ 2 สัปดาห์ สมัยก่อนได้ปิดเทอมตุลาคมเต็มเดือน ตอนนี้นักศึกษาได้ปิดเทอมแค่ครึ่งเดือนเศษ ส่วนอาจารย์ไม่ต้องปิดเพราะมีงานตลอด รายการอบรมที่แต่ละโรงเรียนตั้งงบจัดกิจกรรมให้นักเรียนก็มาลงปิดเทอมนี่ ตามนโยบายของคณบดี

เมื่อวานดูรายการของท้องถิ่นที่อดีตอธิการบดีและอดีตคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย(ที่เกษียณแล้ว) ได้ออกมาโฆษณาปชส.หลักสูตรครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต พูดง่ายๆปริญญาเอก เอาตัวอย่างคนเรียนระดับรองปลัด...มาเป็นตัวอย่างด้วย ได้ฟังแค่อดีตอธิการฯพูดก็รีบเปลี่ยนช่อง เพราะหลักสูตรป.เอกที่นี่รู้ๆอยู่..ต่อไปจะมีป.เอกออกมาเดินเล่นเพ่นพ่านเต็มทุกหน่วยงาน เห็นแล้วน่าเข้ามาลงทะเบียนจ่ายเงินให้ครบ...หุหุ





วันอังคารที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2556

17 Sep: ลิงผลัดกันเกาหลัง



เช้าได้ต้กบาตร หลังจากแห้วเมื่อวาน อุทิศให้ป่าป๊า ม่าม้า ขอให้ได้สู่ภพสุคติ..ไปมหาวิทยาลัย มีน้องอจ.ผู้ชายวัยรุ่นยกมือไหว้เลยทักทายเขาถามว่าอยู่โปรแกรมไหน..ตอนนี้ทักผู้ชายแล้วบางครั้งเสียใจลึกๆเพราะเสียงและกิริยาที่ตอบมาให้รู้สึกเสียดายจัง หุหุ

วันนี้ได้ดูรายการพื้นที่ชีวิตชอบเลยได้ข้อคิดนำมาบันทึกไว้เรื่อง การมีชีวิตช้าลง
http://meecorner2.blogspot.com/2013/09/blog-post.html เขียนยังไงไม่เท่ากับตวามรู้สึกที่มีขณะดู โดยเฉพาะความรู้สึกของคนรุ่นเก่าที่รักท้องถิ่นเหลือเกิน

เชียร์วอลเลย์บอลหญิงต่อไทย- เวียตนาม ชนะตามคาด

แสนดีถูกผึ้ง 3 ตัวไล่ต่อย วิ่งร้องลั่นตกใจแบบเด็กจากหน้าบ้านเข้ามา เราเอะใจนึกว่าพี่ๆแกล้ง ปรากฎว่าวิ่งมาเห็นผึ้งไล่ตาม เรารีบจับตัวอุ้ม ปิดประตู เห็นสองตัวบินกลับ อีกตัวไม่เห็น แต่สงสัยที่แสนดีมุดลงใต้โต๊ะตะแคงหังถูกับพิ้น เลยจับเขามาดู เห็นผึ้งตัวที่สามเกาะแน่นบนหูซ่่อนอยู้ในขนเลยดีดออกมา เกาะแน่นดีดซ้ำเบาๆกระเด็นออกมาบินหนีได้ ไม่รู้แสนดีไปบุกรุกตรงไหน


วันนี้บังเอิญมากที่ค้นหาเรื่องอื่นแต่ไปเจอข่าวอดีตเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งได้รับรางวัลผู้ทำคุณประโยชน์ทางด้านการศึกษาของสำนัก............เห็นแล้วก็ปลงอีกครั้งว่าสังคมไทยเรามักเป็นเช่นนี้แจกรางวัลแทบทุกรายการสารพัดจัดตั้งขึ้นมา แจกๆๆ และรายนี้เช่นกันที่ทำผลงานกับเด็กได้จนรางวัลมากมาย ครั้งแรกเกือบสิบปีผ่านมาแล้ว ...เบื้องหลังการถ่ายทำผลงานชิ้นที่ทำให้สถานศึกษาได้รางวัลไม่ไช่งานที่เด็กคิดเอง แต่ไปเห็นชาวบ้านใช้อยู่จึงไปจ้างให้ร้านทำ แล้วบอกว่าเด็กคิดเอง ทำเอง ตนเป็นที่ปรึกษา หลังจากนั้นมีชื่อเสียงเพราะความไม่รู้ของกรรมการส่วนกลางให้รางวัลชนะเลิศ พวกเขาจึงทำเช่นนั้นอีกต่อมาก็ได้รางวัลอีก..ในที่สุดเมื่อสินค้าติดตลาดของไม่มีคุณภาพตามมา ออกล่ารางวัลทุกสนามจนกระทั่่งมาถึงสนามที่เราเป็นกรรมการตัดสินและเคยรู้เห็นการกระทำเช่นนี้ เลยสอบถามนักเรียนด้วยการสอบแล้วพวกเขาตอบไม่ได้ จึงถามว่าแล้วคุณทำงานนี้มาได้อย่างไร พวกเขาจึงยอมสารภาพว่างานนี้ตัวจริงไปแข่งที่มหาวิทยาลัย...ส่วนพวกเขาไม่ได้ทำแต่ให้เป็นคนมาพูดแทน (หลอกว่าทำ) จัดชุดล่ารางวัลไปสามแห่ง เราจึงบอกเด็กว่าอย่าเอาตัวอย่างการกระทำของอาจารย์นี้เพราะเรียกว่าไม่ซื่อสัตย์ และสอนให้พวกคุณทำในสิ่งไม่ถูกต้องและเราได้ฝากให้เด็กไปบอกอาจารย์สองสามีภรรยาที่ชอบทำเรื่องเช่นนี้ว่าอย่าได้ทำเช่นนี้อีก..แต่งานชิ้นนั้นได้รางวัลที่มหาวิทยาลัยแห่งนั้น เป็นเพราะกรรมการเขาไม่รู้เขาดูแต่ผลงาน...ก็เป็นเช่นนี้ ภรรยาเขาเคยเอาข้อสอบของอจ.อื่นไปสอนพิเศษเด็กในอดีต (ตอนนั้นยังไม่แต่งงานกัน) และถูกหน.โปรแกรมและเจ้าของวิชาจับได้เพราะเด็กที่เรียนพิเศษมาเล่า (ตอนนั้นเพราะเขาเพื่งเข้ามาทำงาน ยังต้องตั้งตัว)..สอบสวนภายในคาดโทษไว้ แต่ตอนนี้ไม่มีใครรู้เรื่องนี้แล้วเพราะเกษียณกันไปหมด..แบบนี้ได้ครูดีเด่น สังคมเรายกย่องกันฉาบฉวย สนับสนุนให้คนทำในสิ่งสิ่งไม่ถูกต้องให้มีกำลังใจทำต่อไปเพราะไม่มีใครจับได้ หรือไม่ก็เพราะเป็นประเภทลิงผลัดกันเกาหลัง...ไทยๆจริงๆ

อันนี้เอาไว้สอนตัวเราเอง หุหุ จำเสียบ้าง

วันจันทร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2556

16 Sep: ประเทศ..พัฒนา


เช้าเตรียมตักบาตรแต่แห้ว เพราะไม่เจอพระตามเส้นทาง ไม่เป็นไร ตั้งใจดีก็เกิดบุญแล้วเนอะ..วันนี้ส่งข้อสอบนักวิทย์ฯให้หน.โปรแกรม ออกข้อสอบ final และอ่านงานนศ.ที่ส่งมาให้พิจารณาหัวข้อ เฮ้อ!

บ่ายฟังเน้น ฟัง การถ่ายทอดวอลเลย์บอลหญิงไทยกับญี่ปุ่น ลุ้นสุดๆ ดีใจไทยชนะ พรุ่งนี้ต่ออีก ปีนี้กีฬาหญิงไทยชนะบ้าง เข้ารอบบ้างนำชื่อเสียงมาเกือบทุกรายการ แต่กีฬาชายแปลกอะไรๆก็ไม่ผ่าน ยุคนี้คงหญิงแกร่งกว่าชายหรือเพราะพวกเราเป็นหญิงแท้ๆๆๆๆ

เอกมาช่วยอาบน้ำซันวา งง ที่อาบเสร็จศรีวันมีอาการหงุดหงิดซันวาอย่างชัดเจนเลยต้องรีบเอาเขาเข้าบ้านเขา แหง่ๆๆไม่ยอมกันศรีวันไม่เคยแหง่มาก่อนเลยยังไม่รู้ว่าอาบน้ำแล้วอะไรเปลี่ยนไป

รถไฟก็ตกอีกแล้ว ตามที่คาดคิดไว้ล่วงหน้า ก็คงตกไปเรื่อยๆจนกว่าได้เค็กก้อนโตและแบ่งเค็กลงตัวแน่นอนแล้ว เมื่อนั้นก็จะกลับมาแบบนานๆจึงตกทีปกติแบบเดิมอีก บ้านเรานี่ดี จะทำอะไรรู้ใจกันไปหมด สอดรับได้ทุกเรื่อง ใครเดือดร้อนช่างมัน สงสารชาวบ้านตาดำๆจริงๆ...งานนี้ต้องทำบุญรางรถไฟทั่วประเทศเหมือนเครื่องบินอีกหรือเปล่า...งานนี้ผีงัดราง งานโน้นผีผลักเครื่องบิน..อะไรๆก็โทษผี  คนไม่เคยทำผิดไม่ต้องแก้ไข ไชโยไทยๆ ประเทศ..พัฒนา (เติมกันเอง หุหุ)

วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2556

15 Sep: รั้วของชาติ


เช้าพลขับมารับ link วันนี้อาบน้ำเจ้าตัวใหญ่และตัวเล็ก แค่นี้ก็เมื่อยแขนไปทั้งวัน พรุ่งนี้ให้เอกมาช่วยอาบตัวที่เหลือ..

เมื่อคืน Raji เพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันที่อังกฤษ (เขามาทำ postdoc) mail มา ดีใจมากคิดถึงอยู่ว่าเงียบไปนาน ตอนนี้ลาออกจากเป็นอาจารย์ที่ไนจีเรีย มาเป็นนักวิจัยที่อังกฤษ เขาเคยพูดเล่นว่าวันหนึ่งเราจะมีเพื่อนเป็นประธานาธิบดีไนจีเรีย หุหุ

ช่วงนี้ทหาร ตำรวจตระเวณชายแดนของเราเสียชีวิตไปในหน้าที่กันทุกวัน วันนี้ได้เห็นและฟังเพลงในโทรทัศน์แต่ไม่รู้เพลงอะไรโดนใจมาก เห็นแล้วรู้สึกขอบคุณทุกคนที่ทำให้พวกเราอยู่ได้อย่างเป็นสุข...แต่มีเพลงข้างล่างนี้ที่เนื้อเพลงโดนใจเช่นกัน (ลองหาฟังได้) อยากให้เปิด MV ให้พวกที่อยู่ในสภาฟังก่อนประชุมทุกครั้ง สำหรับเพลงความเสียสละของทหารที่สละความสุขและชีวิตได้เพื่อรักษาความสงบสุขของคนในชาติ เผื่อพวกที่บอกรักชาติในสภาฯจะได้สะท้อนมองดูตนเองให้ชัดๆ ว่ารักชาติ รักแผ่นดินเกิด ต้องไม่โกง ไม่คอรัปชั่น ต้องปกป้องผลประโยชน์ชาติอย่างแท้จริง ไม่ไช่แอบจิต..

เพลงรั้วของชาติ


ในนาทีที่เราหลับฝัน อุ่นใจใกล้คนรักเรา อาจจะเป็นนาทีเดียวกับเขา

หนาวลมกลางดินกลางทราย ในนาทีที่เราตื่นมา รับอรุณนกกาทักทาย

อาจจะเป็นนาทีโหดร้าย เขารบกันกับผู้เป็นภัยพาล ***รั้วของชาติ***

ในนาทีที่เราเพลิดเพลิน เที่ยวเดินซื้อหากับข้าว

อาจจะเป็นนาทีเดียวกับเขาโอดโอย­บนเปลผ้าใบ

ในนาทีที่เราครุ่นคิดจะตอบแทนเมืองนอนยังไง

อาจจะเป็นนาทีสุดท้าย เขาได้พลีแล้วลมหายใจ ***รั้วของชาติ*** 

ธงไตรรงค์ที่ลมโบกพัด พลิ้วสะบัดเมื่อเพลงชาติดัง

กับพวกเราที่อยู่เป็นแนวหลัง เขาสาบานจะป้องกันจนตาย
 
 

 


วันเสาร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2556

14 Sep: โอกาส

 
เช้าไปวัด วันนี้พระอาจารย์นำของที่โยมที่กทม.ถวายให้วัดต่างๆของวัดพระอาจารย์ได้มา 2 รถกะบะ เมื่อวานท่านวุฒิฯนำไปให้โรงเรียนที่ซอยสอง มีเด็กนักเรียนมาก วันนี้พระอาจารย์นำไปให้โรงเรียนสอนคนตาบอดฯ มีข่าวสาร 100 กก. ปลากระป๋อง 1 ลัง (100 กระป๋อง) มาม่า 4 กล่อง (180 x4 ซอง) น้ำมันพืช 5 ขวด ร่วมอนุโมทนาด้วย....

วันนี้ยังคงอ่านเรื่องโบราณต่อยังคงติดอยู่ในวังวน สงสารตัวละครทุกตัว นั่งคิดว่าถ้าเป็นเรา เราจะแก้ปัญหาหรือจะตั้งรับปัญหานั้นอย่างไร แต่มันเป็นเรื่องที่คงไม่เป็นจริงได้ในปัจจุบัน เลยต้องบอกตัวเองว่า วางๆลงบ้าง เพราะเรื่องนี้ไม่มีวันมีคำตอบอีก..รู้สึกอย่างเดียวว่าชีวิตคนเรานี้ไม่แน่นอน บางชีวิตอายุช่างสั้นนักยังแทบไม่ได้ทำอะไรเลยก็จากโลกไปแล้ว ทิ้งคนข้างหลังยังอยู่ใช้บุญ-ใชักรรมต่อไปอีกนาน ดังนั้นเวลาที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็หม้่นเพียร รีบสะสมกรรมดีไว้ โอกาสแบบนี้ไม่รู้ว่าจะเหลืออีกนานเท่าใด

ฝนไม่ตก ไปซื้อขนมมากักตุนไว้

วันศุกร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2556

13 Sep: พลาดทุกรอบ


เช้าตักบาตรอุทิศให้ป่าป้า ไปวัด  ไปมหาวิทยาลัย วันนี้หน.โปรแกรมไปตรวจสอบคุณสมบัติของผู้สมัครนักวิทย์ฯสวล ปรากฎว่ามีสมัครมา 6 คน แต่ตรงคนเดียว ก็ไม่เข้าใจว่าคุณสมบัติไม่ตรงแล้วสมัครมาทำไม และเป็นเช้นนี้มากด้วย เราเลยบอกว่าน่าจะลองขยายเวลารับสมัครไหม เผื่อจะได้มีตัวเลือกดีๆ ให้ไปลองถามคณบดีดู แต่เราบอกว่าไปปรึกษาฝ่ายวิชาการคณะก็ได้ เราลองคุยกับหน.กจ.เธอบอกว่าก็ทำหนังสือให้มหาวิทยาลัยอนุมัติมา ปรากฎว่าสุเชฐไปถามคณบดี ๆ ก็โทรไปถามประสงค์ ได้ยินชื่อนี้เราไม่ต้องฟังคำตอบก็เดาได้ถูกต้อง เพราะชื่อนี้การันตีความไม่เอาไหน ไม่เป็นไปตามวัตถุประสงค์ที่ถูกต้องอยู่แล้ว เอาอะไรแบบง่ายๆไม่ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง..ชีวิตเขาเลยเป็นเช่นนั้น..สรุปว่าไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร

อีกไม่นานสุเชฐมาบอกว่ามีเพิ่มอีกคนแล้วเราก็งงๆว่ามาจากไหน ก็ปรากฎว่าเป็นการทำงานแบบไม่รับผิดชอบครั้งที่สองของกองการจนท.อีกครั้ง (ครั้งที่แล้วเขียนคุณสมบัติผิดเอาของโปรแกรมไปแปลงสาร) ครั้งนี้ก็ไม่ได้ไปตรวจสอบแผนกธุรการที่รับจดหมายว่ามีใครส่งสมัครงานมาอีกหรือไม่ ในวันปิดรับสมัคร แต่ปรากฎว่ามีคนสมัครโทรมาถามอจ.ในโปรแกรมว่าเขาส่งใบสมัครมาได้รับหรือไม่เพราะไม่เห็นประกาศ  สุเชฐเลยโทรไปตรวจสอบจากกจ.อีกครั้งเขาจึงไปตรวจจดหมายอีก ก็เจอตกค้างอยู่ แย่มาก นี่ถ้าประกาศไปแล้วก็คงถูกฟ้องได้...ด้อยคุณภาพ ขาดความรับผิดชอบมาหลายเรื่องแล้ว พลาดทุกรอบpoor univ..

เย็นฝนตกหนัก วันนี้อ่านเอกสารย้อนยุคมากไปเลยหลงไปในอดีต แต่เรื่องเศร้าอ่านแล้วคิดตาม ทำให้ห่อเหี่ยวไปกับตัวละคร ถ้าถอดจิตได้จะกระโดดไปมองเรื่องราวในขณะนั้น..ถ้าช่วยได้จะช่วยจริงๆ

เมื่อวานและวันนี้มีทหารพราน ตำรวจชายแดนเสียชีวิตอีกแล้ว รับรู้ด้วยความเศร้าใจ เสียใจกับญาติๆเขาเสมอ อยากสะท้อนเข้าไปในสภาฯที่เถียงด้วยการอ้างผลประโยชน์ชาติ รักชาติจนตัวสั่นกันไปหมด น่าจะไปแสดงออกด้วยการไปปกป้องรักษาชายแดนบ้าง



วันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2556

11-12 Sep: ทางสุดท้าย


เมื่อวานสอน กลับมาเตรียมสอนต่ออีก หมดแรงสมองไม่ได้เข้ามาเขียน เมื่อวานสอนสำนึกสวล.และจิตสาธารณะ ให้เด็กฟัง ก็หวังว่าคงเข้าหูไม่ทะลุออกหมด วันนี้สอนต่อ นัดสอบเด็กสาธารณสุขที่ติด I เรียบร้อย ออกข้อสอบ final จนเย็น มีเสียงเด็กกรีดร้องไห้ด้วยเลยออกไปดู ปรากฎว่าน่าจะเป็นลมชัก...แต่สงสัยทำไมต้องร้องลั่นแบบนั้น

วันนี้เอารายชื่อวิชาที่จะสอนในปีต่อไปให้สุเชฐ เราจะยกวิชาชีวเคมีสวล.วิชาที่ชอบมากไปให้ดร.บอล เราเอาภาษาอังกฤษสำหรับวิทยาศาสตร์สวล.กลับมาสอนอีกเพราะเคยสอนสามปีที่แล้ว ต่อมายกให้อจ.ภาษาตปท.สอน เราก็ติดตามดู ถามเป็นระยะๆ ก็สรุปได้ว่ายังคงสอนแบบอังกฤษทั่วไป และเนื้อหาที่เอามาก็เป็นทางชีววิทยาประเภท physiology เกือบหมด อีกรุ่นถก็สอนเนื้อหาทั่วไปกวาดไปทั่วตั้งแต่บุหรี่ รถ การจราจร ธุรกิจ วันวาเลนไทน์ ฯ เป็นเรื่องๆมาให้อ่าน สรุปไม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สวล.ตามวัตถุประสงค์ของวิชา

ฝนตกหนักมาก เมื่อวานนักร้องลูกทุ่งคนหนึ่งตาย แล้วอะไรๆก็จะค่อยๆเผยออกมาเอง

ความดี-ชั่วไม่สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรม ต้องทำเองทั้งนั้น ก็เลือกทำให้ถูกให้ควร เวลาตายไปหรือวาระสุดท้ายของชีวิตมันจะวกกลับเข้ามาในมโนจิตเอง หากสะสมกรรมชั่วไว้ต่อเนื่องต่อให้ใครบอกข้างหูว่าสัมมาอรหัง สักร้อยครั้งก็ไม่ได้ยินเพราะอกุศลกรรมตามมาบดบัง หากทำดีต่อเนื่องมาวาระสุดท้ายจิตจะสงบด้วยแรงแห่งกุศลกรรมเองแม้ไม่มีใครมาบอก

วันอังคารที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2556

10 Sep: แบบไทยๆ



 
เช้าไปวัด ให้เอกไปช่วยทำความสะอาดเก็บกวาดฝุ่นบ้านเก่า ตรวจงานนักศึกษาที่ส่งมาได้แต่ร้อง เฮ้อๆๆๆๆ..ต้องไปทำความเข้าใจกันใหม่ในชั้นเรียนอีกครั้ง

วันนี้ได้ดูละครไทยๆ รู้สึกเบื่อ เพราะหลายครั้งแล้วที่นึกเปรียบเทียบกับของชาติอื่นๆที่เคยดู รู้สึกว่าการแย่งชิงผู้ชายของผู้หญิงไทยในละครเป็นไปด้วยความโหดร้ายในจิตใจมาก เช่น ล่อลวงเพื่อนไปให้คนอื่นทำร้าย วางแผนทุกรูปแบบให้เกิดการเข้าใจผิด ชิงดีชิงเด่น ตบตีแบบนกจิกกัน  ฯลฯ ลึกๆว่าจริงๆแล้วนี่เป็นพื้นฐานจิตใจแบบไทยๆหรือไง เพราะเวลาดูเกาหลีแล้วรู้สึกเขาไม่เป็นแบบนี้ดูเขาสุขุม ดูแล้วว่าเขาชั้นสูงดีจัง ไม่รู้เขารักษาภาพลักษณ์ของประเทศ หรือพื้นฐานเรื่องนี้เขาดีไม่ต้องตบตีแย่งชิงแบบที่ผู้กำกับ หรือผู้เขียนบทไทยๆทำกัน  เมื่อไหร่บ้านเมืองเรา ผู้มีส่วนเกียวข้องทุกฝ่าย จะมีสำนึกการถ่ายทอดสิ่งดีๆให้คนรุ่นหลังเพราะเท่าที่เป็นตอนนี้ก็แย่พอแล้ว

ฝนตกหนักมาก แต่น้อยกว่าเมื่อวาน

วันจันทร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2556

9 Sep: แก้ที่ตัวเรา



เช้าไปมหาวิทยาลัย วันนี้ตรวจข้อสอบ midterm เสร็จไปอีกวิชา นั่งตรวจ-ตอบงานเด็กนศ.ที่ส่งหัวข้อมาตาม email ทั้งวัน

ฝนตกหนักมาก วันนี้ลองอ่านหนังสือธรรมะเล่มหนึ่งที่สนพ.ส่งมาให้อ่านฟรี ปกติไม่ค่อยได้อ่านงานของท่าน..นี้นักแต่วันนี้ตั้งใจหยิบเพราะหัวข้อน่าสนใจดี พออ่านไปได้หน้าแรกก็แปลกๆ อ่านหน้าสองเริ่มแน่ใจ อ่านไปเกือบสิบหน้าหลังจากนั้นอ่านแบบสแกนได้เลย เพราะเนื่อหาเบามากแบบไม่น่าเชื่ออย่างยิ่งว่าท่านนี้เป็นจะผู้เขียน ..ด้วยตำแหน่งและอายุ และประสบการณ์ที่สูงมากขนาดนั้น ไม่น่าจะเขียนได้คุณภาพเช่นนั้น..เลยสรุปว่าสงสัยมีผู้ช่วยเขียนให้ และผู้เขียนให้น่าจะอ่อนอาวุโส และอ่อนประสบการณืพอควร..เรื่องนี้เป็นอุทธาหรณืเลยว่าบางครั้งคนที่มีชื่อเสียงย่อมเป็นที่คาดหวัง และหากไม่ได้ทำผลงานด้วยตัวเองอาจเพราะไม่มีเวลา หรืออาจด้วยมีลูกศิษย์ที่หวังดีจะทำผลงานให้ ท่านก็ต้องตรวจทานหรือและนำไม่ไช่ปล่อยผลงานออกมาให้คนอ่านผิดหวัง..

เรื่องนี้ทำให้คิดย้อนถึงผลงานตำรา ที่เขียนขอตำแหน่งทางวิชาการจากที่ต่างๆที่เราเคยตรวจ ส่วนมากพบการคัดลอกแบบชนิดไม่เกรงใจเจ้าของผลงานก็มาก ชนิดให้คนอื่นทำจนผิดมากมายเพราะไม่ตรวจงานสุดท้ายก่อนส่ง..แต่บางคนเหล่านี้ในที่สุดก็ได้ตำแหน่งทางวิชาการ..ตำแหน่งบริหาร ก็เลยไม่ต้องสงสัยคุณภาพการศึกษาไทยที่ประเมินจากองค์กรที่มีคุณภาพเมื่อไหร่เราก็ไม่ติดอันดับจริงๆ (นอกจากไกล้บ๊วย)...ว่าแล้วตัวเราเองก็ยังไม่ได้แก้ตำราเล่มล่าสุดเลย ว่าแต่เขาเราจะไม่เป็นเช่นนั้น หุหุ

วันอาทิตย์ที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2556

8 Sep: ร่วมบุญ

พระพุทธคยานุสรณ์

เช้าวันนี้เป็นคุณแจ๋ว จัดการดูแลเอาใจเด็กๆ 4 ตัว ตั้งใจจะอาบน้ำให้แต่เปลี่ยนใจ เพราะต้องไปวัดก่อน วันนี้ดร.ติ่งทำบุญเลี้ยงพระอุทิศให้คุณพ่อ คุณแม่และบรรพบุรุษ..คุณตาเชื้อ พ่อพี่ติ่งสนิทสนมกับก๋งมาก ตอนเด็กๆจำได้ว่าตุณตาจะแวะมาคุยกับก๋งที่บ้านครั้งละนานๆคุยถูกคอกัน เราจำคุณตาได้แม่นมากเพราะมีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร..

วันนี้หน้าองค์พระใหญ่งามมากมีดอกไม้ที่พี่ติ่งจัดถวายเป็นพุทธบูชา และปัจจัยที่ญาติสนิท มิตรสหาย ที่มาร่วมบุญได้รวมถวายให้ท่านเจ้าอาวาส พระอาจารย์ประกาศให้อนุโมทนาร่วมกันเพราะปัจจัยที่ถวายนี้จะนำไป ร่วมในการสร้างกำแพงวัดที่ตอนนี้ดำเนินการอยู่ ตอนหลังพระอาจารย์มาบอกกล่าวว่าได้ (3x,xxx ) ได้ 1 ช่องกำแพงพอดี ขอร่วมอนุโมทนาสาธุด้วย...อิ่มบุญ อิ่มท้องกันทั่วหน้า แถมได้เป็ด ได้หมูที่เหลือมาทำทานให้เด็กๆมีความสุขต่ออีกหลายตัว

วันนี้วอลเลย์บอลหญิงไทยแพ้ทีมญี่ปุ่น เป็นธรรมดา แต่ชนะใจคนทั้งประเทศ และก็ได้ไปชิงแชมป์ปีหน้าที่อิตาลีต่อ งานนี้ link เชียร์สุดใจ

ทั้งพระผู้ใหญ่และเณรน้อยมาร่วมอนุโมทนาบุญ (พระอาจารย์ใส่แว่นตาดำเพราะเพิ่งไปลอกตาต้อมา)

 
เลี้ยงโต๊ะจีน อาหารเพียบ (ทำบุญแล้วทำทาน)
 
 
บน ล่าง ดร.ติ่ง พี่น้อย ร่วมกันถวายปัจจัย
 
 
ถวายปัจจัยเณรน้อย

ร่วมกันกรวดน้ำอุทิศบุญ กุศล
 
 
 
บน-ล่าง ถวายภัตตาหารแด่พระสงฆ์
 

 
ร่วมบุญกำแพงวัดที่กำลังก่อสร้าง

7 Sep: ไม่พ่ายต่อมาร


เมื่อคืนไม่ได้เขียนบันทึก เพราะเล่นเกมส์ หุหุ ไม่ได้เล่นมานานทดลองเล่น..เลยยาวจนชนะเป็น Emperor ของอาณาจักรนั้นไปเลย สร้างเมืองจนหมดทุกอย่างที่เขาให้มา ไชโย

เมื่อวานเลยเป็นวันที่ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นอัน ดูวอลเลย์บอลหญิงแข่งกับเวียตนาม จริงๆฟังมากกว่า.. link เชียร์สุดใจ ผู้ชนะย่อมยินดี ผู้แพ้ in game ก็ทำใจ นำข้อบกพร่องไปปรับปรุงและพัฒนาทีมให้แกร่งขึ้น แต่หากผู้แพ้ไม่ว่าในเรื่องอะไรก็ตามเป็นคนพาล มีโมหะ โลภะ โทสะจริด ไม่แยกแยะความจริงถูกผิด ชั่วดี ก็จะไร้ซึ่งการยอมรับการแพ้อย่างมีเหตุผล พาลหาเรื่องเหวี่ยงไปทั่ว แบบนี้เราเคยได้รับมาแล้วและก็ยังได้รับอยู่ เวลาแผ่เมตตาอุทิศจึงต้องอธิษฐานเสมอมาว่า "ขออย่าได้พบคนพาล ขอให้พบแต่คนดี มีบริวารดีและกัลยาณมิตรมาสู่ เพื่อช่วยกันทะนุบำรุงพระพุทธศาสนาจนกว่าชีวิตจะหาไม่" ซึ่งข้อนี้เป็นไปตามมงคลสูตร 38 ประการ ขอยกมาส่วนหนึ่งดังนี้

...........ความจริง มงคลสูตร 38 ประการนั้น มีประโยชน์มากถ้านำไปปฏิบัติ (มิใช่การรับแต่น้ำมนต์ที่ประพรม การรับน้ำมนต์โดยไม่ปฏิบัติจะไม่เกิดประโยชน์) จะเป็นมงคลแก่ผู้ปฏิบัติตามอย่างแท้จริง พระพุทธองค์ทรงเทศนาเรียงลำดับข้อไว้อย่างมีระเบียบดียิ่ง เพื่อให้เป็นหลักปฏิบัติตามลำดับอายุของมนุษย์ เริ่มแต่ ปฐมวัย, มัชฌิมวัย และ ปัจฉิมวัย ดังต่อไปนี้

ปฐมวัย

ในที่นี้ขอกำหนดว่ามนุษย์ที่มีอายุไม่เกิน 25 ปี เรียกว่าปฐมวัย ปกติเป็นวัยที่ยังไม่สมควรจะออกครองเรือนตามลำพังตน ควรเป็นวัยแห่งการศึกษาเล่าเรียน เป็นระยะเวลาของการเตรียมตัวที่จะออกไปครองเรือนในอนาคต มักจะอยู่ในความปกครองของบิดามารดา พวกปฐมวัยควรปฏิบัติตามมงคลสูตรตั้งแต่ข้อ 1 ถึงข้อ 10 อย่างเคร่งครัด คือ

1. ไม่ให้คบคนพาล (เพื่อจะได้ไม่ตกต่ำในทางที่ชั่ว)
2. ให้คบบัณฑิต (เพื่อให้พบแต่ความเจริญรุ่งเรืองของชีวิต)

3. ให้บูชาบุคคลที่ควรบูชา (เพื่อให้เกิดแบบอย่างที่ดี)
4. ให้อยู่ในถิ่นที่เหมาะสม (เพื่อสะดวกในการศึกษาเล่าเรียน)
5. ให้สะสมบุญเรื่อยไป (เพื่อเป็นทุนไปสู่ความสุขสำเร็จ)
6. ให้ตั้งตนไว้ชอบ (เพื่อให้มีเส้นทางชีวิตที่ถูกต้อง)
7. ให้เป็นผู้ฟังมาก (เพื่อจะได้มีความรอบรู้)
8. ให้ศึกษา ศิลปวิทยา (เพื่อให้มีพื้นฐานการประกอบอาชีพการงานที่ดี)
9. ให้มีระเบียบวินัยดี (เพื่อให้มีหลักการที่ดีในการดำรงชีวิต)
10. ให้มี วาจาสุภาษิต (เพื่อให้เกิดความมีเสน่ห์ในตัวเอง)


ถ้าผู้ที่มีอายุภายใน 25 ปีแรกของชีวิต ได้ลงมือปฏิบัติตามมงคลสูตรเพียง 10 ข้อ ดังกล่าวนี้ บุคคลเหล่านี้จะเป็นคนดี เข้าไหนเข้าได้ เพราะสังคมต้อนรับ ปราศจากผู้รังเกียจ พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนเพื่อประโยชน์แก่ปวงชน ถ้าเราเคารพพระพุทธองค์อย่างแท้จริงแล้ว เราก็สมควรนำมงคลสูตรของพระพุทธองค์มาเป็นข้อปฏิบัติอย่างจริงจัง เพื่อประโยชน์ในการดำรงชีวิตของตน ซึ่งนับว่าเป็นมงคลแก่ตนเองเป็นอย่างยิ่ง...............

เราจึงได้ยึดถือมงคลสูตร 2 ข้อแรกอย่างเคร่งครัด นับว่าดีและเป็นประโยชน์ ทำให้ไม่วุ่นวายไปกับสังคมรอบตัว ไม่ร้อนไปกับคนที่กิเลสมากมายต้องการไม่จบสิ้น ดิ้นรนจนลมหายใจสุดท้าย ชีวิตจึงสงบสบายตามที่ควรเป็น แม้ว่าจะมีมารมารบกวนเป็นระยะก็เป็นปกติของการทดสอบ ซึ่งหลายครั้งมารเหล่านั้นแผลงฤิทธิ์ฟาดเหวี่ยงแหไปทั่ว บางครั้งลงมาที่เราเต็มๆ แต่ทุกครั้งการทดสอบนี้ทำให้เรารู้ว่าสิ่งที่เราศึกษาและปฎิบัติฝึกฝนมานั้นเราเข้าถีงและเข้าใจได้เพียงใด ถ้ากระทบแล้วไม่กระเทือนก็ทำให้รู้ว่าการฝึกสติ จิตว่าง การไม่ปรุงแต่ง นั้นได้ผลดีจริงๆ รู้แล้ววางให้ทัน เป็นสิ่งที่ต้องหมั่นฝึกหากทำเป็นประจำ บางครั้งเรื่องนั้นๆมาแล้วไม่ต้องคิดวางเลยเพราะหากมีสติตัวรู้ มันก็ไม่ต้องรับแสียด้วยซ้ำ เพราะเห็นสักแต่เห็น ได้ยินเสียงก็คือเสียง จบ เหมือนกระจกหากหมั่นเช็ดทำความสะอาด แล้วเคลือบด้วยสารกันฝุ่น(ธรรมะ) เมื่อฝุ่น(กิเลส มาร) มาปะทะ มันก็ตกไปเอง.......อะไรที่หนักหนาเกาะติดแค่รู้ว่ามีฝุ่นมาเกาะติด เป่าเบาๆก็ตกไป จิตเราก็จะเป็นปกติเสมอ...แค่นี้มาร (คนพาล กิเลส) ก็มาทำอะไรเราไม่ได้..ชีวิตก็แค่นี้เอง ต้องไม่พ่ายต่อมาร เพราะมารย่อมพ่ายแพ้แก่ชั่วของตัวเองโดยสิ้นเชิง อยู่ในกองทุกข์ที่ตัวเองก่ออยู่แล้ว เราจึงไม่จำเป็นต้องคิดเอาชนะมาร จึงคุ้มที่เราทุกคนได้เกิดเป็นมนุษย์ภายใต้บวรพระพุทธศาสนา

หมายเหตุ  มาร ในพระพุทธศาสนา หมายถึงผู้กีดกันบุญกุศล มี 5 อย่าง เรียกว่าเบญจพิธมาร ได้แก่ ขันธมาร กิเลสมาร อภิสังขารมาร มัจจุมาร และเทวบุตรมาร โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เป็นอุปสรรคขัดขวาง

วันศุกร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2556

6 Sep: ความเหงา


ตื่นเช้าแผ่เมตตา  ไปวัด เมื่อวานเพื่อนโทรมาพูดเลยว่า "..ถ้าเหงาแวะไปคุยกับพี่เขาที่บ้านได้นะเพราะตอนนี้..เขาอยู่บ้าน" (พี่เขามาพักฟื้นร่างกาย) เราก็บอกไปตามตรงทันทีว่า "งานเยอะตอนนี้ต้องตรวจข้อสอบที่ค้างอยู่"  เธอยังอุตส่าห์หยอดมาต่อว่า "อ๋อเหรอถ้าเหงาก็ไปได้นะ" เราก็บอกไปว่า "เอาไว้ช่วงเย็นๆถ้ามีเวลาจะแวะไป"...แน่นอนแม้เรามีเวลาพราะเขากลับบ้านแล้วแต่เขาก็ไม่มีเวลาช่วงนั้น เพราะพวกเขาก็จะออกไปนอกบ้านทานข้าว จ่ายของที่ชอบแทบทันทีเช่นกัน แต่เราไม่ทานมื้อเย็นถ้าไม่มีกรณีพิเศษ เลยมีช่วงเวลายาวสำหรับทบทวนชีวิต  ทำตัวสงบสบายสำหรับวันต่อไป ไม่ไช่ยุ่งเหยิง เหนื่อยขาดสติจนง่วงหลับ...ที่เราขำคือการรู้จักพูดให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นเป็นสิ่งดี แต่บางกรณีก็ไม่ไช่ ถ้าอยากให้ช่วยอะไรก็บอกกันตรงๆได้ กรณีนี้หากเธอบอกเราตรงๆว่า...ให้ช่วยแวะไปคุยกับพี่ของเธอหน่อยเพราะตอนนี้เขาอยู่บ้านคนเดียวกล้วเขาเหงา แบบนี้ยังไงเราก็ไปได้ทันที แต่กรณีนี้กลับพูดในทางตรงกันข้ามดูเหมือนดี แต่ไม่จริงใจ..อันนี้ไม่นับเป็นความเกรงใจเพราะหากเกรงใจก็ไม่ควรโทรมาเลย เพราะจริงๆเธอใช้คำพูดเช่นนี้หลายครั้งเมื่อเธอมีญาติมา จะชวนไปคุยก็บอกตรงๆได้ หากใช้คำว่า "หากเราเหงา..แวะไปคุย" อันนี้เธอจะไม่เคยได้ตัวเราไปเลย..เพราะเธอใช้คำนี้หลายครั้งแล้ว เราก็แอบขำทุกครั้งว่า เราจะเอาความเหงามาจากไหนหนอ:)

ชีวิตคนที่มีสาระและมีสติอยู่กับตัว ครองตนในความพียงพอ พอดี พอใจที่เป็นที่มี ไม่วุ่นวาย ก็จะไม่รู้จักกับคำว่า"เหงา"...เพราะในแต่ละวันที่ผ่านไปนั้นผ่านไปอย่างเป็นประโยชน์ทั้งต่อตัวเองและสังคม..จำได้ว่าดร.ติ่งเคยตอบใครบางคนที่มาถามว่า เหงาไหมหลังเกษียณ ว่า "ไม่มีเวลาสำหรับเหงา เพราะแต่ละวันผ่านไปเร็ว.. จนไม่ทันให้เหงา"...........เวลา สำหรับบางคนรู้อาจสึกว่าไม่พอ อยากให้มี 50 ชั่วโมงเพราะงานเยอะมาก แต่บางคนอยากให้ผ่านไปเร็วๆเพราะว่างมาก ฯ จริงๆแล้วเราทุกคนมีเวลาในแต่ละวันเท่ากัน แต่การจัดการเวลา การใช้เวลาต่างกัน  ทำให้การเรียนรู้ชีวิตต่างกัน..ค้นตัวเองให้เจอว่าเราเกิดมาทำไม เพื่ออะไร แล้วได้ทำอะไรดีๆให้แก่ตัวเองและโลกแล้วหรือยัง เพราะหากไกล้ตายเกิดอยากทำก็อาจไม่ได้ทำ เกิดเสียใจก่อนจะตาย ก็น่าเห็นใจ หุหุ


วันนี้ได้รับทราบข่าวน่ายินดี ด้วยความเป็นปกติ ..ตอนนี้สามารถรักษาความเป็นปกติได้มากแล้ว เพราะทุกอย่างมันเป็นเช่นนั้นเอง...ก็รู้สึกเห็นใจคนที่ต้องผิดหวัง แต่ผู้ใดทำอะไรไว้ก็ต้องได้รับสิ่งนั้นกลับไป เหมือนคลื่นที่กระทบฝั่ง กระแทกแรงก็สะท้อนกลับไปแรง ผลกรรมก็เป็นเช่นนั้น ก่อกรรมไม่รู้จบ ก็ทุกข์ไม่รู้สิ้น เราก็ไม่ต้องไปตั้งรับอะไร ให้มีความตั้งมั่นในความถูกต้อง ศรัทธาในความดี ใครทำอะไรในทางไม่ดีกับเราเขาก็จะแพ้ภัยตัวเอง

เจอคุณสุพัฒน์ ยังห่วงปริมาณเส้นผมบนหัวเหมือนเดิม เฮ้อ!! คนไก้ลแก่ไม่รับความจริงก็ยังงี้แหละกลัวสาวๆไม่มอง

วันพฤหัสบดีที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2556

5 Sep: สสส


เช้าไปวัด ไปมหาวิทยาลัย วันนี้จนท.ศูนย์วิทย์บอกว่าเดือนตุลาคมที่ปิดเทอมมีการจองการอบรมเข้าค่ายจากโรงเรียนต่างๆมากมายรอคิวยาว..เพราะคณบดีมีนโยบายไม่ให้อบรมช่วงเปิดเทอม จนท.อจ.เลยต้องมีงานอบรมกันตลอด อันนี้ก็เป็นนโยบายระดับมัธยมฯที่ต้องจัดกิจกรรมให้เด็ก..

วันนี้เพิ่งเห็นว่าหน่วยงาน สสส  (สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ) เอาเรื่องที่เราเขียนในหนังสือที่สนพ.มติชนเอาไปพิมพ์เป็นเล่ม มาสรุปเป็นเรื่อง ........
ลงในหน้าเวปของเขาเมื่อวานนี้ ก็ดีใจมากที่ถูกนำไปเผยแพร่ต่อ ก่อเกิดประโยชน์ ขออานิสงค์ให้สุขภาพแข็งแรง พบแต่คนดี  สาธุ หุหุ
ตั้งใจจะเขียนต่อเล่ม 2 ตั้งแต่ปีที่แล้วหลังจากเคยถูกทวงมาสองสามครั้ง แต่เวลาว่างไม่ต่อเนื่องให้เขียน คงต้องหาเวลา ตอนนี้ก็ยังไม่ได้แก้ตำราเฉลิมพระเกียรติเลย เฮ้อ!!
 





วันพุธที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2556

4 Sep:มาตรฐานระดับบ๊วย ...ใบ้ บอด บี้

ภาพจาก..คม ชัด  ลึก

ตื่นแผ่เมตตาตอนเช้า ไปวัด วันนี้วันพระ link พาพระอาจารย์ไปตรวจตาตามนัด เรียบร้อยดี รับยาหยอดและวิตามืนมาอีกชุด

  เช้าฟังข่าวเด็กหญิงอายุ 15 ปี หิ้วถุงยาเสพติด9000 กว่าเม็ดเพื่อรอส่งลูกค้า แทนพ่อที่ติดคุก พ่อเป็นคนโทรสั่งลูกให้ทำแทน หดหู่ใจจริงๆ อดีตเรามักยกตัวอย่างว่าไม่มีพ่อแม่ที่ไหนอยากให้ลูกเป็นโจร .......ตอนนี้ยุคความเป็นคนเสือม.. เลยพูดไม่ได้แล้ว

วันนี้สอนเคมีของดิน สอบนศ. เจอผศ.โนรีมาสอนที่นี่ด้วย เกษียณไปหลายปีแต่ยังคงชอบสอน และเป็นกรรมการประเมินมหาวิทยาลัยด้วย ส่วนใหญ่คนที่อะไรก็ได้ ไม่มองอะไรมาก ตามน้ำไปตามกระแส เกณฑ์มาตรฐานระดับ minimum มักได้รับการต้อนรับจากมหาวิทยาลัยที่ด้อยคุณภาพเสมอ เพราะไม่เรื่องมาก น่าเศร้ากับการศึกษาไทยทุกระดับ ตอนนี้ก็ได้รับการรับรองเสียทีจากการจัดอันดับในอาเชียนที่เคยอยู่ระดับกลางๆตอนนี้เราได้ระดับบ๊วยมาครองสมใจเขมรแล้ว เคยหัวเราะเขาตอนนี้หัวเราะทีหลังดังก้องอาเซียนเลย.....อ่านข่าวได้ที่นี่
http://www.komchadluek.net/detail/20130903/167328/%E0%B8%AD%E0%B8%B6%E0%B9%89%E0%B8%87!%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A8%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99.html

ผู้มีหน้าที่เราก็คงต้องเอาใจและเห็นใจเด็กกันต่อไป ลดการบ้านลงอีก เพิ่มกิจกรรมมากขึ้น เห็นใจเด็กที่ต้องเรียนมาก สอนไม่เน้นท่องจำแต่หัดให้รู้จักคิด เหอเหอ!! ออกข้อสอบต้องตามแผนการสอนทุกประการ ซ้อมทำข้อสอนก่อนเรียน ทำข้อสอบเดิมอีกครั้งหลังเรียน จัดและส่งเสริมกิจกรรมการประกวดทุกประเภทอย่างจริงจังสุดชีวิต เต้นๆๆๆ ร้องๆๆๆๆทุกเวทีสารพัดประกวด ชิงช้าสวรรค์ AFter shock (แซว) และอีกหลายเวที ซ้อมแข่งทั้งปี..แบบนี้ต่อไปเราจะได้ครองตำแหน่งที่โหล่ไปตลอดกาล...so sad!! อันดับนี้เราคาดมานานแล้วว่าวันหนึ่งต้องได้มาครองเพราะการศึกษาเราเดินมาผิดทางทุกยุค (ยุคหลัง) ยิ่งเปลี่ยนยิ่งลงคลอง ....
  ควรทบทวนจริงจังได้แล้วเพราะผู้ทำลายคุณภาพการศึกษาชาติส่วนหนึ่งคือพวกครู ทั้งหลายที่เป็นกรรมการประเมิน นั่งโต๊ะประเมิน หูหนวก ตาบอด เป็นใบ้ ให้ผ่าน รับซอง  กลับ คุณภาพมาตรฐานแบบใบ้ บอด บี้ เลยไม่มีการพัฒนาคุณภาพจริงๆเสียที..โรงเรียนสอนพิเศษที่เปิดทั่วไทย สอนทำการบ้าน สอนทำข้อสอบ เลยเกรดสูงดูดีทุกครั้ง เพราะเรียนในโรงเรียนปกติ ครูสอนบ้างไม่สอนบ้างเพราะต้องทำผลงานดีเด่น เลยดีทั่วประเทศ..ใครลงมาแก้ปัญหาได้คงต้องระดับพรหม ที่ไม่ไช่รมต. รมช.

วันอังคารที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2556

3 Sep: กรรม


วันนี้ไม่ได้ไปวัดพระอาจารย์ไปบรรยาย..ไปมหาวิทยาลัยเจอดอกเตอร์รุ่นพี่ (ที่ไม่ค่อยอยากเจอนัก เพราะไม่อยากใส่หน้ากากยาง) เธอรีบเดินเข้ามาทักทายสามี (เป็นประจำ ถ้าเจอ) เปิดประตูรถเองเรียบร้อย เราเข้าไปสแกนนิ้ว ออกมาเธอยังคุยไม่เสร็จ แถมหันมาบอกเราว่า "พี่งานยุ่งมากๆๆๆๆเลยจนไม่มีเวลาทำอะไร งานเต็มมือไปหมด งานตัวเองไม่ได้ทำอะไรเลย" เราหัวเราะแล้วบอกเธอสั้นที่สุดว่าว่า "ทุกอย่างเรากำหนดเอง วางได้ก็เบา แบบเราที่สบาย" แต่เรารู้ว่าคำพูดเราหล่นตรงประตูรถที่ปิดเข้ามา แล้วเราก็บอก link ว่าเธอเป็นคนน่าเห็นใจแขวนสายสิจญ์เต็มตัวทั้งคอ แขน รับมงคลมาก็มากแต่ไม่เข้าใจในธรรม ไม่น้อมนำมาเตือนตัว ดิ้นรนไม่หยุด แสวงหาทุกอย่าง ทั้งทางโลก ทางธรรม แต่สุดท้ายศีล 5 ข้อ ข้อที่สำคัญที่ทำให้เป็นมนุษย์ได้ กลับรักษาไม่ได้..แต่ด้วยกรรมที่ทำนี้เธอคงยากที่จะสงบได้ในชีวิต so sad เสียดายจริงๆ..

ไปซื้อขนม ของใช้ บ่ายไปวัดเอาเอกสารที่ถ่ายไปให้พระอาจารย์  วันนี้อากาศร้อน พยากรณ์ไว้น่ากังวลว่าไทยอาจเจอกับภาวะแล้ง น้ำขาดแคลนต้องรอลุ้นให่มีมรสุมมาสักครั้งจึงรอดพ้นวิกฤต น่ากลัวจริงๆแล้วยังตัดไม้ทำลายป่า สร้างมลพิษกันไม่หยุดหย่อ่น กฎหมายด้านสิ่งแวดล้อมโบราณและล้าสมัย ไม่มีการแก้ไข เพิ่มโทษอะไรเลย ที่มีอยู่ก็ไม่ได้นำมาบังคับใช้อย่างจริงจัง ทุกอย่างเป็นที่ "คน" บ้านเมืองใดผู้มีหน้าที่ ไม่รักษาหน้าที่ไร้สำนึก เอาแต่ประโยชน์ตน มีร้อยล้าน พันล้านยังไม่ทำหน้าที่ จะเอาอย่างเดียว น่าสงสารตอนตายไป เอาติดไปใช้ต่อไม่ได้ ติดแต่กรรมที่ทำไว้..

วันจันทร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2556

2 Sep: กด


เช้าสวดมนต์ แผ่เมตตาอุทิศให้ผู้มีพระคุณและเจ้ากรรมนายเวร ไปวัด วันนี้เสียเวลากับการรอธุระนานมาก แต่ก็ทำให้อ่านหนังสือ แกะรอยกรรม ของท่านไพศาล วิสาโล จบเล่ม และอ่านทบทวนได้อีกครึ่งเล่ม เพราะอ่านมานานมากกว่าจะจบ เป็นหนังสือที่น่าอ่านอย่างยิ่ง...

บ่ายแก่ๆไปวัดอีกเพราะนาย link ลืมคอมพิวเตอร์ไว้ ได้คุยกะแป๋ว มีสิ่งที่ต้องช่วยเขาคิด..

เย็นให้พลขับพาไปส่งที่ร้านอาหารเพราะเลี้ยงรับดอกเตอร์ในโปรแกรมคนใหม่ ตรวจสอบก่อนว่าเป็นร้านประเภทไหน เราไป late เพราะตั้งใจเช่นนั้น ไปช้าดีกว่าไม่ไป เพราะไม่อยากอยู่ร่วมนาน ..บางครั้งสังคมก็สวนทางกับความรู้สึกส่วนตัว..อาจเป็นเพราะวันนี้ตั้งจิตและใช้สมาธิมาตลอดเช้า มันจึงอยู่ค้างทั้งวันจนค่ำนี้ ทำให้ไม่ได้รู้สึกอยากพูดหรือฟังเรื่องไร้สาระในระหว่างการทานอาหาร อารมณ์เป็นระดับคงที่ระดับเดียวทั้งวัน จึงฉุกคิดว่าเป็นสมาธิกด??? นอนตื่นคงหาย เชฐมาส่ง

วันอาทิตย์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2556

1 Sep: ทัวร์วัด


เช้าไปรับเค้กวันเกิดคุณรังสันต์ เอาไปให้ที่บ้านแล้วชวนกันเดินทางไปทัวร์วัด หลังจากอิ่มท้องก็เดินทางไกล ถามทางเป็นช่วงๆ ไปวัดแรกวัดเขาพระอานนท์ วัดเขาศรีวิชัย วัดพุมเรียง (วัดที่ท่านพุทธทาสจำพรรษาครั้งแรก) วัดอุบล (วัดที่ท่านพุทธทาสบวช) ปัจจุบันยกยุบรวมกับวัดพุมเรียงแล้ว และชาวบ้านเข้าเบียนที่วัดมาอาศัยที่วัดโดยรอบ จนเหลือส่วนวัดน้อยแล้ว เห็นแล้วเศร้ากับคนยุคนี้มาก เบียดเบียนที่วัด ไม่กลัวบาปกรรม...ครั้งด้วยงบ 5ก่อนที่มาวัดอุบลทรุดโทรมมาก โบสถ์ทรุดพัง ปรากฎว่าไปครั้งนี้กรมศิลป์ฯบูรณะ 5 ล้านเศษ ก็เป็นดังที่เห็น (วันนี้แปลกกล้องถ่ายได้เป็นแบบนี้  แต่รูปอื่นปกติ..no reason) เข้าไปกราบพระประธานข้างใน ที่ได้รับการบูรณะเช่นกัน ค่อยหารูปเก่ามาเทียบ..

โบสถ์วัดอุบล
 
พระประธาน

ไปวัดประสพ ที่เคยถวายผ้าเหนือเศียร ไปกราบพระประธาน ผ้านั้นก็ยังใช้อยู่เห็นแล้วชื่นใจจัง แต่ตั้งใจจะทำถวายใหม่ให้ใหญ่กว่านี้ เพราะผืนนี้น่าจะ 2-3 ปีมาแล้ว เดินรอบๆแวะกราบพระที่ หอพุทธบูชา ครั้งนี้มีหินห้อนใหญ่มาตั้งเพิ่มและเขียนบอกว่าป็นรอยพระพุทธบาท แวะไปวัดพระบรมธาตุไชยา..แวะต่อไปวัดธารน้ำไหล (สวนโมกข์) ค่อนข้างเงียบ บรรยากาศเป็นวัดป่าจริงๆ

หอพุทธบูชา
 
รอยพระพุทธบาท
 


แวะกลับเข้าตัวเมือง แวะบ้านริมน้ำคุณแดง โชคดีวันนี้ฝนไม่ตก