ในที่สุด 3 เดือน 1/4 ปี ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้านี้เพื่อนโทรมานัดให้ไปธุระด้วยกัน เลยบอกขอไปช่วงเช้า เพราะบ่ายขอหลบร้อนในบ้านก็แล้วกัน สามีชมว่าทำไมวันนี้ใจดีจัง ยอมออกไปข้างนอก ก็บอกว่านานๆเขาขอทีก็ไปเพื่อมิตรภาพของเพื่อน รายนี้กรณีพิเศษ หุหุ
10.00 น.ตามเวลานัดเพื่อนมารับ จากเป้าหมายเดิมที่จะไป เวียนหาอยู่ 2 รอบ กว่าจะพบก็ของกินเต็มรถ แวะซื้อรายทาง กล้วยอบทับ ข้าวโพดต้ม และแบบอบเนย ขากลับไม่กลับทางเดิมขอตะลุยลองเส้นทางเลยไปยาว ในที่ๆไม่รู้จัก โผล่โน่นทีนี่ทีเป็นบริเวณสวนปาล์ม นากุ้งร้าง ริมคลองทั้งสิ้น กะว่าจะวกกลับไปกินเที่ยงที่ร้านแห่งหนึ่ง ปรากฎว่าสายตาไปเห็นป้ายชี้ทางไปวัดแห่งหนึ่งที่ไม่รู้จักว่าอยู่ตรงไหน เลยบอกลุยให้ถึงวัด ปรากฎว่าเป็นบริเวณที่สวยถูกใจ มีคลองโอบล้อมทั้งสามด้าน ไปกราบพระเก่าแก่ในโบสถ์ กลับออกมาอีกทาง วกไปเวียนมาแบบเดาทิศ เจอป้ายร้านบอกทางไปร้านส้มตำไทย เอาไปก็ไป หาจนเจองงๆๆ แต่ก็ลง ปรากฎว่าจะทำเป็นคล้ายๆ home stay แต่ยังไม่เป็นรูปแบบที่ชัดเจน เพราะยังเป็นบริเวณที่ไม่เป็นชุมชน และไม่มีอะไรนอกจากบ้านริมคลองที่น้ำใสสวย มีต้นจากเป็นแนว สำหรับเราไม่มีอะไรต่างจากหลังบ้านเรานัก แต่บรรยากาศของเขาเป็นป่ามากกว่า น่านอน หุหุ ค่อนข้างร้อนวันนี้ กินไปคุยไปกับเจ้าของที่เกษียณแล้ว และแวะไปดูบ้านเรือที่แม่ของเจ้าของร้านอยู่ เจอคุณแม่อายุ 86 ปี แข็งแรง เคยทำงานที่กรมพลาธิการเช่นกัน เป็นข้าราชการบำนาญ คุยสนุก แต่แม่บอกว่าอยู่ที่นี่ไม่ได้คุยกับใครนัก นานๆมีคนแวะมาทักๆแล้วก็ไป แต่พวกเราอยู่คุยเกือบชั่วโมง ลากลับแวะกลับไปที่บ้านหลังใหญ่ที่ใต้ถุนสูงมาก ที่เรานั่งกินส้มตำกัน คิดเงิน สามีพี่เขาพาเจ้าปอม (หมา) 2 ตัวออกมาเดินเล่น เลยคุยทักทายกันอีกยก กว่าจะได้กลับ ขับเล่นเลยต่อไปจนรู้สึกว่าไกลไปแล้ว เลยขับย้อนกลับทางเดิมอีก ผ่านร้านขายส่งกุ้ง ปู เพื่อนแวะเหมากุ้งทั้งหมดใส่ลังโฟมมา เดินทางต่อเลี้ยวไปมา เดาทิศผิด วกกลับไปอีกทาง เลยออกมาที่ถนนที่รู้จัก งงๆกัน คุยกันว่าเราจะกลับไปที่นั่นกันอีก ติดใจป่าจาก คลองธรรมชาติ และอัชฌาสัย ของคุณอภิรมย์และครอบครัว ถือเป็นเพื่อนใหม่ได้เพราะพูดตรงไปตรงมาดี
กลับบ้านไม่ทันถึงบ้านแวะลงไปดูโครงการของครอสโรดอีก ถึงบ้านเกือบเย็น
วันนี้ก็ไม่ได้ทำอะไร แต่ถือว่ากำไร เพราะได้ออกไปในที่ๆไม่เคยไป ไปกราบพระ ได้รู้จักเพื่อนใหม่
เช้านี้รดน้ำต้นไม้ซะชุ่มไปหมดทั้งบริเวณบ้าน
