วันนี้ไม่ออกไปไหน หยีมาหาเอากล้วยตากที่พี่ทำมาให้ ปกติเราไม่ชอบกินกล้วยตากด้วยหลายเหตุผล แต่คราวนี้หยีนับรองความสะอาด กรรมวิธีและเราดูแล้วสีไม่เข้ม ไม่อาบน้ำผึ้งมา แต่สวยดีเลยลองกิน ปรากฎว่าดีจริงนุ่ม หอม อากีก็แวะมาคุยด้วย
ทั้งวันหาข้อมูล ค้นเอกสารต่างๆเตรียมบรรยายเดือนหน้า ต้องคิด lab/ สื่อสอนเอง สอนครูนี่ยากกว่าสอนเด็กเยอะ เพราะกำลังตักน้ำใส่ตุ่มที่มีน้ำ ดังนั้นจึงต้องหาอะไรใหม่ๆให้เกิดประโยชน์แก่พวกเขาที่มาจริงๆ
เมื่อวานเข้าไปใน social network แห่งหนึ่งที่เราเคยเข้าไปอาศัยร่วมแลกเปลี่ยน รู้จักเพื่อนใหม่ๆ และในที่สุดก็ต้องปลีกวิเวกออกมา เพราะไปเจอสิ่งที่ไม่ไช่ไม่ชอบแต่ว่ารังเกียจ บุคคลที่มีลักษณะเป็น
อันธพาลทางวิชาการที่ชอบวัดผู้อื่นด้วย ego ส่วนบุคคล หากใครไม่เจอด้วยตัวเองก็ยังคงยกย่องกันต่อไป แต่หากได้สัมผ้สพบด้วยตัวเองก็คงทำเช่นเรา ที่ถือมั่นในมงคลสูตรข้อที่ 1 จึงออกมาจากที่ๆไม่สะดวกใจ เพราะจุดประสงค์ของเราคือ เขียนเพื่อฝึกฝนตัวเอง ไม่ไช่เพื่ออวดเก่ง สร้างภาพ หรือจับผิดคนอื่น แต่เพื่อเป็นประโยชน์บ้างต่อผู้ที่เห็นประโยชน์และนำไปใช้ เพื่อตอบแทนสังคม เพราะเราได้อะไรๆจากข้อเขียนของคนอื่นมาเช่นกัน .....จึงอยู่ที่ไหนก็ได้ ก็เลยออกมาทั้งๆที่คิดถึงหลายๆคนที่นั่น แต่ก็แวะเวียนไปอ่านบางเวลา...เมื่อวานได้แนะเพื่อนที่อยู่ต่างแดนให้ลองเข้าไปที่นั่น ก็เลยได้เข้าไปอีกครั้ง บังเอิญไปอ่านพบ
"คนถางทาง" ที่เป็นนักเขียนคนหนึ่งที่นั่น ที่เราก็เคยติดตามอ่าน แม้ไม่ได้ไปแสดงความคิดเห็น เขาเขียนหัวข้อเพื่ออำลาจากที่นั่นด้วยเหตุผลว่า เขารู้สึกว่าคนเข้ามาอ่านของเขาน้อยลง ไม่คุ้มกับเวลาที่เขาเสียไปกับการเขียน....เราก็เสียดายนะ ก็มีคนมาแสดงความคิดเห็นด้วยเหตุผลต่างๆกัน มีความเห็นของอจ.ธวัชชัยที่เราชอบเพราะเป็นเหตุผลที่ตรงกับความคิดของเราเช่นกันคือ
"...แต่โดยส่วนตัวแล้วผมก็ไม่อยากให้สมาชิกเขียนบันทึกเพราะอยากให้มีคนอ่านนะครับ
ผมเองเขียนบันทึกเพราะมีความสุขในการเขียนและได้รู้ว่าสิ่งที่ผมเขียนจะอยู่เป็นประวัติศาสตร์ของประเทศไทยต่อไป
พื้นที่นี้เป็นพื้นที่ของความสุขครับ คนเขียนมีความสุขที่ได้เขียน
คนอ่านมีความสุขที่ได้อ่าน และคนทำงานมีความสุขที่ได้ทำครับ...."
ไช่แล้ว..
ความสุขของคนเขียน ไม่ได้ขึ้นกับปริมาณคนอ่าน แต่เรามีความสุขที่ได้เขียน และสุขมากขึ้นเมื่อรู้ว่ามีคนแม้เพียงคนเดียวเข้ามาอ่าน และสุขที่สุดหากรู้ว่าข้อเขียนนั้นได้ถูกนำไปใช้ประโยชน์ และนี่เป็นเหตุผลที่เราพยายามเขียน แม้ว่าบางวันจะสมองล้าบ้าง
pa โทรมาตอนบ่ายว่ากำลังจะข้ามเขตเข้ามาที่ด่านไทยแล้ว คงถึงนี่เย็นพอดี
