เช้าตักบาตร อุทิศให้บุพการี ผู้มีพระคุณ ทหาร ตำรวจชายแดนที่ปกป้องแผ่นดิน เจ้ากรรมนายเวร บริวารที่ล่วงลับไป กลับมาเจอหมาชิสสุเดินเหงาๆโทรมสกปรกเชียว เลยจอดรถส่งปาท่องโก๋ให้ 1 คู่ เขารับกินแฮะ เลยเวียนรถกลับมาให้อีก 1 คู่ วันนี้ถามหยีว่าเป็นหมาของใคร รู้ว่ามีเจ้าของก็โอเคนะ ไม่งั้นสงสารแย่เลย เพียงต่เจ้าของปล่อยไม่สนใจ แย่นะเขาก็มีจิตใจ ความรู้สึกไม่แตกต่างจากคน แต่ความอดแทนของหมามีมากกว่าคนเยอะมาก เราเลี้ยงหมามานานตั้งแต่เด็ก ถ้าอายุน้อยกว่านี้จะไปเรียนสัตวแพทย์อีก
ดู "โหมโรง" series ของ Thai PBS เพื่อเชิดชูท่านหลวงประดิษฐไพเราะ บรมครูแห่งดนตรีไทย แล้วสะท้อนถึงความเป็นสังคมไทยๆในอดีต เมื่อวานก็ได้ดูรายการเกี่ยวกับ ศ.ดร.อุทิศ นาคสวัสดิ์ ลูกศิษย์ของท่านหลวงประดิษฐฯ ตอนเด็กยุคทีวีขาวดำ เราได้ดูรายการสอนดนตรีไทยของท่านเป็นประจำ เป็นอะไรที่ชื่นชมมาก ความรู้สึกไทยๆ เย็นๆ อ่อนโยน เลยเข้ามาอยู่ในใจอีกครั้ง เหมือนเอาผงซักฟอกมาเลาะไขมันออก เกี่ยวกัน?? :)
ได้ฟังเพลงราตรีประดับดาว ลาวคำหอม นึกย้อนกลับไปตอนเรายังเด็กชั้นประถม มัธยมต้น ม่าม้าจะเปิดเทปเพลงไทยเดิมทั้งร้องและบรรเลงให้ฟังทุกวัน สอนให้เราเล่นออร์แกน จนเราแกะโน๊ตเองได้ ฟังเพลงหากร้องได้ก็เอามาแกะโน๊ตเล่นกับออร์แกน ทุกเย็น ในที่สุดก็หัดเล่นขิม จะเข้ ระนาด คุณครูสงบ ปิ่นนัย เป็นครูสอนดนตรีไทยให้เราคนแรก แบบเป็นทางการ
วันนี้ได้ฟังเพลงไทยเดิมจากการรัวระนาด และเราตามเข้ามาค้นประวัติท่านอีก เลยได้ฟังเพลงไทยเดิมแล้วสบายใจ สมัยก่อนม่าม้าจะมีตลับเทปเพลงไทยเดิมหลายร้อยตลับสะสมจริงๆ ตอนนี้ก็เสื่อมเปิดไม่ได้ ยุคนี้ก็ออกมาเป็น CD เพลงฯ เรามีหลายชุด อยากให้เด็กยุคใหม่หันมาสนดนตรีไทยบ้างจัง ใครจะช่วยจุดประกายอีกครั้ง ไม่รู้ว่าจะมีใครอุทิศเวลา และมีความตั้งใจจริงเหมือนบรมครูรุ่นเก่าๆ สื่อช่องใหนที่จะช่วยสร้างสรร จรรโลงความเป็นไทย แทนที่จะครอบงำให้หลงระเริงแบบที่เป็นตอนนี้ ที่วันๆมีแต่เต้นๆๆๆๆๆๆ เหมือนกุ้งดีด ....สังคมโดยรอบจึงเร่งรีบ เร่าร้อน เอาใจออกนอกตัว จนลืมมองเข้าไปในตัว เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตให้มีสาระ พัฒนาจิต นำชีวิตไปสู่ความสงบเย็น
เที่ยงเพื่อนโทรมานัดไปทานข้าว ไปกัน 3 สาวววว ไปทานส้มตำ ข้าวเหนียวกล้องอร่อยดีจัง เจอคุณแอ๊วและสามีไปทานด้วย เราเลยเลี้ยงหมด 2 โต๊ะ คุณแอ๊วมาพูดเกี่ยวกับที่ดิน ริมน้ำกับเพื่อนเราที่เขารู้จักเช่นกันฟัง เลยชวนกันไปดู ไกลพอควรแต่เขาบอกว่าไกล้ ไปถึงเห็นแล้วเราไม่อยากจะลง แต่เพื่อนบอกน่าเกลียดควรลงไป เลยลงไปปิ้งแดดกัน มีร่มแต่เอาไม่อยู่ ร้อนมาก เสร็จก็แยกกันกลุ่มเราไปทานไอติมต่อ เดินซื้อขนม และกลับบ้าน เกือบถึงบ้านคุยกันเรื่องต้นไม้ เลี้ยวรถกลับไปดูต้นไม้ต่ออีก ถึงบ้านเวลาอาหารเย็นของเด็กๆที่บ้านพอดี.....
วันนี้เลยไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นอัน
