(ต่อจากตอน 1 ..เรื่องเนื้อหาวิชาการจะแยกไปเขียนใน meepole's silent corner )
การศึกษาครั้งนี้เป็นโครงการของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย โดยมุ่งที่ผู้บริหารส่วนท้องถิ่น และบุคลากรทางการศึกษา รวม 50 คน โดยกลุ่มเป้าหมายครั้งนี้มี 42 คน และผู้ปฎิบัติงานกฟผ.อีก 8 คน (มี 2 ผู้อาวุโสคือ คุณพลกฤชฐ์ : Chief, Nuclear energy department ) เป็นหัวหน้าคณะครั้งนี้ และคุณเจริญ : Administration level 9) อีก 6 เป็นหนุ่มๆวัยละอ่อน(ดูจากใบหน้า) เป็นกลุ่ม engineering ก็คงไปหาประสบการณ์ด้านพลังงานร่วมกัน ส่วนกลุ่มเป้าหมายมาจาก จังหวัดที่อยู่ในเป้าหมายการตั้งโรงงานไฟฟ้าทั้งนิวเคลียร์และถ่านหิน คือ สุราษฎร์ธานี นครสวรรค์ มหาสารคาม กาฬสินธุ์ ร้อยเอ็ด ตราด อุบลราชธานี ขอนแก่น ชุมพร (ในรายชื่อจังหวัดที่เห็นไม่มี แต่มีบุคลากรไป 2 คน) เป้าหมาย แต่ละจังหวัดไปไม่เท่ากัน ตั้งแต่ 2-8 คน คละกันจำนวนผู้บริหารส่วนท้องถิ่น และบุคลากรทางการศึกษาไม่เป็นสัดส่วนที่แน่นอน และมีทุกระดับ ตั้งแต่ผู้ว่าราชการจังหวัดจนถึงอบต./ ครูประถม ถึงครูมหาวิทยาลัย อันนี้ไม่ทราบว่าใช้เกณฑ์อะไรเลือกหน่วยงานนั้นๆ ????
ดูจากหลักการและเหตุผลที่มีโครงการนี้ก็เข้าใจภาระกิจที่เขาต้องรับผิดชอบในส่วนของการเตรียมแหล่งพลังงานสำหรับอนาคต และเท่าที่ทราบจากการอ่านข่าวและจากการคุยกับหลายคนที่ไปก็ทราบว่ามีแรงต่อต้านและการคัดค้านจากหลายๆจังหวัดที่มีการนำร่อง เช่น โครงการตั้งโรงงานไฟฟ้าถ่านหินบ่อนอก โรงงานไฟฟ้าถ่านหินกระบี่ ชุมพร นครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี เป็นต้น
ดังนั้นกฟผ.คงได้เรียนรู้จากบทเรียนที่ผ่านมาว่า หากชุมชนไม่ยอมรับแล้ว
การสร้างโรงไฟฟ้าก็ยากยิ่งกว่าการหาเชื้อเพลิงมาผลิตไฟฟ้าเสียอีก
ดังนั้นรอบนี้ที่พาไปและได้ไปแต่ละคนก็ล้วนมาจากหลากอาชีพ ต่างบทบาท ต่างความคิด ต่างความเข้าใจ กระทั่งต่างวัตถุประสงค์แห่งการไป การไปดูและศึกษาโรงงานไฟฟ้านี้จึงเก็บเกี่ยวได้แตกต่างกันไป แต่ที่เราสังเกตุรู้สึกว่าส่วนมากสนใจใน site ที่ไปดี และดูเหมือนสงวนท่าทีบ้างในการแสดงความคิดเห็น แต่บางคนก็เริ่มแสดงออกในวันหลังๆเมื่อถามเป็นการส่วนตัว ก็หลายมุมมอง แต่ส่วนมากไม่น่าจะเปลี่ยนความคิดเดิมๆ เพียงเพราะแค่มาเห็นเท่านี้ มีบางคนแค่ตอกย้ำความคิดในทางบวกมากขึ้นจากที่เห็น (อันนี้ไม่แน่ใจว่าเขาเรียกว่า เชียร์ หรือ เอาใจ) คนที่ไม่เห็นด้วยก็ยังคงเหมือนเดิมเพราะหลายอย่างที่เขายังไม่แน่ใจก็ยังไม่สามารถตอบโจทย์เขาได้เช่นกัน
กลุ่มจังหวัดเราที่ไปมี 8 คน เป็นผู้บริหารโรงเรียน 3 คณบดี 1 อาจารย์ 2 อบต.1 อดีตปลัด 1 คน ไปพร้อมกัน 7 คน ส่วนมากไม่รู้จักกันมาก่อน เหมือนนัดบอด มารู้ก็ตอนลงเครื่องการบินไทยแล้ว ไปเจอที่จุดนัดพบ รอรถโรงแรม (ทองทา) มารับ นานมากๆ จนนึกว่าลืมเสียอีก
นี่คือชาวเราที่ไปพร้อมกัน เราคนถ่ายเลยไม่มีรูปตัวเอง หุ หุ
2 คนซ้ายคือผู้นำท้องถิ่น
2หนุ่มจาก 8 ของกฟผ. คุณฐิติ คุณธันวา
เลี้ยงอาหารเย็นที่รร.ทองทา ที่พัก
มื้อแรกเป็นการพบผู้บริหารจากกฟผ. ก็แนะนำงโรงงานที่จะไปตัวแต่ละคนกัน และก็มีผู้บริหารมานั่งคุยตามแต่ละโต๊ะ แจกคู่มือเล่มเล็กๆบอกกำหนดการและรายชื่อผู้ร่วมเดินทาง รายละเอียดน้อยๆของโรงงานไฟฟ้าที่จะไปดู เสร็จแยกย้ายกันไปนอน เราได้ห้องริมล่างสุดโชคร้ายหน่อยเพราะได้ยินเสียงดนตรีห้องอาหารแบบพวกเที่ยวกลางคืนชอบฟังดังจนถึงตี 3 เรานอนเกือบเที่ยงคืนเพราะอ่านข้อมูลต่างๆ เลยต้องใช้สมาธินอน ไม่คุ้นเพราะอยู่บ้านเองได้ยินเสียงเรไร จักจั่น กบ คางคก มานาน ....รุ่งเช้าจึงไปบอกจนท.รร.ว่าคราวหน้าเที่ยวกลับมาไม่ขอห้องด้านนี้อีกแล้วนะ
