วันนี้ 4 กุมภาพันธ์
เป็นวันมะเร็งโลก
บ่ายช่างแอร์มาซ่อมแอร์ทั้งห้องพักอาจารย์และห้องเรียนที่เสียมาเป็นเดือน บางห้องเกือบปีแล้ว ....คุยกับดร.กรณ์ สุเชฐ และจนท.บางคน หลายเรื่องราวล้วนน่าเหนื่อยใจ สังคมคนรุ่นใหม่เป็นเช่นนี้ ก็ต้องปล่อยกันไปเพราะเราก็ไม่ไช่พ่อแม่ญาติที่จะไปตักเตือน แนะกันได้ หากพ่อแม่พวกเขาสอนก็คงไม่เป็นอย่างที่เห็น หรือที่เป็น ผลประโยชน์ตนมาก่อน ไม่ว่าทางตรงหรืออ้อมก็ไม่ปฎิเสธ คว้าไว้ก่อน ผลประโยชน์เด็กหรือการศึกษาไว้ทีหลัง เป็นแบบนี้ไปหมด เสียดายบางคนมีการศึกษาที่ดีมาก เหนือหลายๆคน แต่สุดท้ายความเห็นแก่ตัว ความเป็นผู้ยืนเท้าติดดินหนักแน่นในความถูกต้องก็สั่นคลอน ....อันนี้เราก็บอกว่าไม่นานทุกคนจะได้รับผลจากสิ่งที่เขาทำ ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม รอเวลา..ระบอบทักษิณจะทำงานของมันเอง
เมื่อวันนี้เป็นวันมะเร็งโลก เราก็ไม่แน่ใจว่าจะมีคนรู้มากน้อยแค่ไหน แต่มะเร็งเป็นสถิติการตายอันดับ 1 ของไทยไปแล้ว การตายนี้มีทุกวัยไม่เลือกว่าต้องแก่ หรือไกล้แก่ เพราะตั้งแต่เด็กก็เป็นได้ ตายได้ หากมะเร็งจากพันธุกรรมก็ว่าไป แต่ส่วนใหญ่หามาใส่ตัวเอง จากความประมาทของชีวิตตั้งแต่เด็กจนโต ..ไม่อยากบันทึกเรื่องสุขภาพเพราะยาว แต่ภาพสะท้อนอันหนึ่งคือ เรามีคนที่รู้จัก คนที่สนิท และไม่สนิท เจ็บป่วย และตายไปเพราะโรคนี้มากมาย ทุกๆปี มันเป็นโรคที่หลายครั้งหลายคน ไม่รู้ล่วงหน้า มาถึงก็ระยะสุดท้ายแล้ว หากโชคดีก็ยังมีเวลาจัดการชีวิตที่เหลือได้ หากโชคร้ายรู้แล้วก็หมดแรงนอนกับที่ทำอะไรไม่ได้แล้ว ดังนั้นสิ่งที่เป็นจริงที่พระพุทธองค์เคยสอนไว้คือ "จงดำรงชีวิตด้วยความไม่ประมาทเถิด" ดังนั้นอย่าประมาทกับชีวิต ใช้เวลาให้เหมือนกับว่าหากพรุ่งนี้จะต้องตาย วันนี้เราได้สร้างสะสมความดี คุ้มกับที่ได้เกิดมาเป็นคน สำหรับโลกนี้และภพหน้าหรือยัง
