เช้าไปมหาวิทยาลัย วันนี้ตรวจข้อสอบ midterm เสร็จไปอีกวิชา นั่งตรวจ-ตอบงานเด็กนศ.ที่ส่งหัวข้อมาตาม email ทั้งวัน
ฝนตกหนักมาก วันนี้ลองอ่านหนังสือธรรมะเล่มหนึ่งที่สนพ.ส่งมาให้อ่านฟรี ปกติไม่ค่อยได้อ่านงานของท่าน..นี้นักแต่วันนี้ตั้งใจหยิบเพราะหัวข้อน่าสนใจดี พออ่านไปได้หน้าแรกก็แปลกๆ อ่านหน้าสองเริ่มแน่ใจ อ่านไปเกือบสิบหน้าหลังจากนั้นอ่านแบบสแกนได้เลย เพราะเนื่อหาเบามากแบบไม่น่าเชื่ออย่างยิ่งว่าท่านนี้เป็นจะผู้เขียน ..ด้วยตำแหน่งและอายุ และประสบการณ์ที่สูงมากขนาดนั้น ไม่น่าจะเขียนได้คุณภาพเช่นนั้น..เลยสรุปว่าสงสัยมีผู้ช่วยเขียนให้ และผู้เขียนให้น่าจะอ่อนอาวุโส และอ่อนประสบการณืพอควร..เรื่องนี้เป็นอุทธาหรณืเลยว่าบางครั้งคนที่มีชื่อเสียงย่อมเป็นที่คาดหวัง และหากไม่ได้ทำผลงานด้วยตัวเองอาจเพราะไม่มีเวลา หรืออาจด้วยมีลูกศิษย์ที่หวังดีจะทำผลงานให้ ท่านก็ต้องตรวจทานหรือและนำไม่ไช่ปล่อยผลงานออกมาให้คนอ่านผิดหวัง..
เรื่องนี้ทำให้คิดย้อนถึงผลงานตำรา ที่เขียนขอตำแหน่งทางวิชาการจากที่ต่างๆที่เราเคยตรวจ ส่วนมากพบการคัดลอกแบบชนิดไม่เกรงใจเจ้าของผลงานก็มาก ชนิดให้คนอื่นทำจนผิดมากมายเพราะไม่ตรวจงานสุดท้ายก่อนส่ง..แต่บางคนเหล่านี้ในที่สุดก็ได้ตำแหน่งทางวิชาการ..ตำแหน่งบริหาร ก็เลยไม่ต้องสงสัยคุณภาพการศึกษาไทยที่ประเมินจากองค์กรที่มีคุณภาพเมื่อไหร่เราก็ไม่ติดอันดับจริงๆ (นอกจากไกล้บ๊วย)...ว่าแล้วตัวเราเองก็ยังไม่ได้แก้ตำราเล่มล่าสุดเลย ว่าแต่เขาเราจะไม่เป็นเช่นนั้น หุหุ
