วันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2556

11-12 Sep: ทางสุดท้าย


เมื่อวานสอน กลับมาเตรียมสอนต่ออีก หมดแรงสมองไม่ได้เข้ามาเขียน เมื่อวานสอนสำนึกสวล.และจิตสาธารณะ ให้เด็กฟัง ก็หวังว่าคงเข้าหูไม่ทะลุออกหมด วันนี้สอนต่อ นัดสอบเด็กสาธารณสุขที่ติด I เรียบร้อย ออกข้อสอบ final จนเย็น มีเสียงเด็กกรีดร้องไห้ด้วยเลยออกไปดู ปรากฎว่าน่าจะเป็นลมชัก...แต่สงสัยทำไมต้องร้องลั่นแบบนั้น

วันนี้เอารายชื่อวิชาที่จะสอนในปีต่อไปให้สุเชฐ เราจะยกวิชาชีวเคมีสวล.วิชาที่ชอบมากไปให้ดร.บอล เราเอาภาษาอังกฤษสำหรับวิทยาศาสตร์สวล.กลับมาสอนอีกเพราะเคยสอนสามปีที่แล้ว ต่อมายกให้อจ.ภาษาตปท.สอน เราก็ติดตามดู ถามเป็นระยะๆ ก็สรุปได้ว่ายังคงสอนแบบอังกฤษทั่วไป และเนื้อหาที่เอามาก็เป็นทางชีววิทยาประเภท physiology เกือบหมด อีกรุ่นถก็สอนเนื้อหาทั่วไปกวาดไปทั่วตั้งแต่บุหรี่ รถ การจราจร ธุรกิจ วันวาเลนไทน์ ฯ เป็นเรื่องๆมาให้อ่าน สรุปไม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สวล.ตามวัตถุประสงค์ของวิชา

ฝนตกหนักมาก เมื่อวานนักร้องลูกทุ่งคนหนึ่งตาย แล้วอะไรๆก็จะค่อยๆเผยออกมาเอง

ความดี-ชั่วไม่สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรม ต้องทำเองทั้งนั้น ก็เลือกทำให้ถูกให้ควร เวลาตายไปหรือวาระสุดท้ายของชีวิตมันจะวกกลับเข้ามาในมโนจิตเอง หากสะสมกรรมชั่วไว้ต่อเนื่องต่อให้ใครบอกข้างหูว่าสัมมาอรหัง สักร้อยครั้งก็ไม่ได้ยินเพราะอกุศลกรรมตามมาบดบัง หากทำดีต่อเนื่องมาวาระสุดท้ายจิตจะสงบด้วยแรงแห่งกุศลกรรมเองแม้ไม่มีใครมาบอก