วันนี้ตื่นสายรับปีใหม่ไทย เพราะเมื่อหัวรุ่งประมาณตี 4 ฝนตก อากาศเลยสบาย วันนี้เหมือนทุกปีที่อยู่บ้านไม่ออกไปรับน้ำ กลัวเปียก หุหุ จริงๆกลัวความวุ่นวายมากกว่า เพราะสมัยนี้เล่นสงกรานต์ไม่ได้สืบทอดวัฒนธรรมรูปแบบดีๆจากสมัยก่อนมา เริ่มมีความรุนแรง คะนอง ไม่สุภาพมากขึ้น ไม่ต้องไปเห็นจะได้ไม่ต้องรับอะไรเข้ามา เช้านี้เอาอาหารเม็ด แถมซาลาเปาไปให้หมาบ้านเพื่อนสองตัว เจ้าของไปเที่ยว เราต้องโทรไปถามเขาว่าหมาสองตัวใครให้อาหาร เขาบอกว่าไม่เป็นไร มันทนได้ เราบอกไม่ได้หรอกยังไงหมามันก็หิว เราอาสาว่าเราจะเอาไปให้เอง เขาบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งอาหารไว้ให้ เราบอกว่าไม่เป็นไร บ้านเรามี เมื่อวานเย็นก่อนไปวัดเอาไปให้ วันนี้เช้าเอาไปให้ มันดีใจมากวิ่งกระวนกระวายรอบตัว เช้านี้ก็เช่นกัน กินแบบหิวจัด ไม่กล้าบอกเจ้าของว่าขนาดให้กินครบมื้อมันยังแสดงอาการหิวจัด แล้วหากไม่ให้เลย 2 มื้อจะเป็นยังไง เย็นนี้เลยโทรไปถามอีกว่าจะกลับมาหรือไม่ ต้องไปให้อีกหรือเปล่า ปรากฎว่าเขาบอกว่ากลับ..บางครั้งเราก็คิดนะว่าทำไมคนรักหมา เลี่ยงหมา แต่ยอมให้หมาอดได้วัน สองวัน ไปเที่ยวจะมีความสุขได้ยังไงในเมื่อหมาของตัวเองหิวอยู่ที่บ้าน ใจเขา ใจเรา(หมา)นะ ส่วนเราสามีแซวว่าน่ารักเอาใจใส่หมาไปโม้ด!! หุหุ
วันนี้เป็นวันพักผ่อนเดย์ จริงๆ เพราะเช้ากินยาแก้แพ้อากาศและแก้ไออีกตัวปรากฎว่าง่วงอย่างเดียว เลยยาว จนบ่าย ง่วงอีกรอบตอนบ่ายแก่ๆ ปรากฎว่าเจ้าหมาๆไม่ยอมให้นอนมากวนตลอดโดยเฉพาะวันวา ทั้งมุดทั้งดึงแขนมือวุ้นวายไปหมดเลยต้องลุกมานั่งเล่นกับเขาแทน พรุ่งนี้จะเปลี่ยนมากินยาเป็นตอนเย็นแทนจะได้ทำงานกลางวันบ้าง
วันนี้ทายาที่แผลศรีวัน ได้ผลหนอนออกมา 2 ตัว คุณสกลโทรมาถามข่าว แนะให้ใช้ ทิงเจอร์: น้ำเกลือ 1:10 ล้างฉีดลงไปในรูแผล
วันนี้เลยได้อ่านงานเล็กน้อย
