เช้าไปตักบาตรอุทิศให้คุณครูดรุณี แต่ไม่มีพระในเส้นทางที่ไป เลยไปวัดแห่งหนึ่งแต่มีพระรูปเดียวก็ถวายอาหารไป 1 ชุด ไปวัด ตั้งแต่วันนี้จะมีนร.รร.เทศบาลมาถวายอาหารเพลทั้งอาทิตย์ เลยเอาอาหารกลับมา นึกได้ว่าควรเอาไปถวายพระและแม่ชีที่สถานปฎิบัติธรรม เลยไปกัน แม่ชีทั้งสองเห็นเราดีใจมาก วันนี้ชีใหญ่ก็สอนเรื่องเมตตาของเราว่าจะทำให้ติดภพ ให้เอาออกเสีย นี่แหละที่ว่าเมตตาต้องมัปัญญาหาไม่เราเองจะติดบ่วงนั้นเสียเอง...ขอบคุณแม่ชี ที่เมตตาสอนอีก
เย็นนัดเพื่อนหมอมาจากภูเก็ต เป็นเวลา 30 ปีเศษที่ไม่ได้เจอตั้งแต่จบ ตอนนี้เป็นระดับผอ.แล้ว ไม่เปลี่ยนเลย ดีใจมาก นัดไปทานเย็นอาหารทะเล คุยความหลังแบบคนแก่เจอกัน ลำดับเรียงเรื่องของแต่ละคนว่าเมื่อจบป.ตรีแล้วไปเรียนอะไรต่อกัน ตอนรุ่นพวกเราที่เรียนสาขาเดียวกันนั้นมีเพียง 14 คน เมื่อเธอจบเธอไปต่อแพทย์เฉพาะทางด้านผิวหนัง (skin desease ที่ไม่ไช่ด้าน cosmetic) มาเรียนที่รพ.พระมงกุฎ ฯ ขยันเรียนมากไปหาความรู้เพิ่มเติมเรียนรปศ. ของนิด้าเวลาว่างจนจบ... วันเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน แต่ดูเพื่อนไม่แก่ขึ้นเลยจริงๆ เธอเปิดคลีนิกด้วย ไม่แต่งงาน แต่มีความสุขกับครอบครัวใหญ่ เราดีใจที่เพื่อนมีความสุข คุยถามข่าวของเพื่อน ๆกลุ่มภูเก็ต ระนอง วันดีคนเก่งก็เป็นอจ.คณะแพทย์ ส่วนผี (ชื่อเล่นจริงๆ สวยด้วยเก่งด้วย) แต่งงานกับหมอด้วยกันไปอยู่พิษณุโลก เปิดโรงพยาบาลที่นั่นด้วย เหวยอยู่วจก. สามีตายแล้ว หม่วยอยู่ระนอง แต่ร้านขายยาเลิกแล้ว สามีตายแล้วเช่นกัน บุ๋มยังอยู่ภูเก็ต
วันนี้สบายๆอีกวัน
