4 March: ช่วยไก่

ตกใจอีกแล้วนึกว่าไม่ได้เข้ามาบันทึกแค่วันเดียวปรากฎว่า 2 วันแล้ว วันผ่านไปเร็วจังช่วงนี้ค้นหาข้อมูลบางเรื่องอยู่สนุกดีเลยอ่านตามเรื่อยๆ  เมื่อวานคุมสอบเสร็จ ลงมาเจอดร.ปู่ขบมาร้อนๆจากออสเตรเลีย ด้านการตลาด อะไรประมาณนั้น ดีใจเพราะยังคิดถึงเขาเมื่อไม่นานมานี้ แต่ลืมไม่รู้ว่าไปเรียนที่ไหน ตอนก่อนเขาไปเรียนยังเคยไปนั่งเชียร์การประท้วงเรื่องการสร้างหอพักมหาลัย (ที่ไม่ถูกต้อง) ร่วมกับชาวบ้าน......เวลาผ่านเร็วมากเขาเรียน 2 ปี  9  เดือน จบมาแล้ว เก่งจัง

เข้าวันนี้ไปวัด รับอาหารให้พระ เณร คนวัดยังบาดเจ็บที่ขาอยู่ พอเข้าวัดผ่านพระอุโบสถ ไก่วิ่งผ่านข้างรถ เราสังเกตุทันทีว่าไก่ตัวนี้วิ่งแปลก เลยมองอีกครั้งพร้อมบอก link ให้จอดรถทันที ลงไปจับไก่ ใช้เวลาเกือบ 20 นาที ต้อนกันไป วิ่งตามไก่ ลอดใต้รถที่มาจอด เราก็ต้องเอาไม้กวาดมาแหย่ เหนื่อยทั้งไก่และคน  พอเราหยุดมันหยุด ตอนนึงอยู่ไกล้กันประมาณ ไม่ถึงฟุต มันก็มองหน้าเรา เราก็พูดกับมันว่า " อย่าหนีเลย จะมาช่วยเอาเชือกออกจากขา จะได้เดินได้ปกติ ไม่ทำร้ายหรอก " (ขาของมันมีเชือกแบบด้ายพันผูกหลายขั้น ระหว่างสองขา ระยะห่างประมาณ 3 นิ้ว ทำให้มันต้องเดินแบบก้าวกระโดด น่าสงสารเรานึกว่าเดินยากแบบนั้นจะจะจับง่าย แต่เอาจริงจะจับมันมันกระโดดแบบวิ่งได้เร็วดี พอขยับไกล้ก็วิ่งยกใหม่อีกรอบ อยู่ดีๆ เขาวิ่งมาถึงหน้าพระพุทธคยานุสรณ์ มันหยุด เราเข้าไกล้ ตะครุบได้เลย แบบว่า มันคงคิดว่ายอมตายแล้วขี้เกียจหนี หรือเปล่าไม่รู้ พอจับได้มันก็ไม่ดิ้นอะไรมาก เรารีบอุ้มไปที่กุฎิท่านกอบ หากรรไกร มาตัดเชือก พอเห็นชัดไกล้ๆ น่าสงสารมาก เพราะเชือกเส้นด้ายที่พันขา มัดแน่นมาก ง่ามนิ้วเปื่อยเป็นแผล  อีกนิ้วที่ปลายนิ้วถูกพันลีบกิ่ว เลยเดาว่าน่าจะถูกผูกขามานานพอควร ผูกแน่นมาก พันรัดได้หลายทบจริงๆ ใช้เวลาตัดประมาณ 5 นาทีกว่า เพราะต้องค่อยๆตัดมันพันแน่น ไม่รู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ทำยังไงพันได้ขนาดนี้ .เอาไปปล่อยท่านพิเชษฐเห็นกำลังโปรยข้าวอยู่เลยเอาไปปล่อยให้กินข้าว ปรากฎว่าภาพตลกเกิดขึ้น พอมันลงเดิน มันยังเดินแบบกระโดดเพราะมันคิดว่ามีเชือก มันกระโดด 2-3 ครั้ง มันหยุดแล้วลองเดินก้าวขายาวออกมา 2 ก้าว แบบว่า เฮ้ย!! เดินปกติได้แล้วนี่นา ขำมากตอนมันทดลองเดินขายาว เราอยู่ดูนานไม่ได้ เพราะต้องรีบเอาอาหารไปถวายพระอาจารย์ ปรากฎว่าฉันกันเสร็จหมดแล้ว ..หุหุ