วันนี้เขียน พระเทพสุธี นำคณสงฆ์ภาค ๑๖ ไปร่วมงานสวดพระพุทธมนต์ถวายสมเด็จเกี่ยว ที่วัดสระเกศ
http://meecorner2.blogspot.com/2013/10/16.html
เย็นชินส่งงาน diary มาให้ เห็นแล้วเหนื่อยใจ เลยตั้งไว้ก่อนยังไม่ทำอะไร ไว้พรุ่งนี้สมองโปร่งค่อยว่ากันใหม่
วันนี้ดูข่าวเป็นระยะๆ ได้ยินการสัมภาษณ์สองข่าว ฟังแล้วคิด คิดย้อน นึกย้อน ใช้สิ่งรู้เก่ามาจับแล้วก็รู้สึกอึดอัดใจสงสารคนตอบ คนถามไม่รู้หรอกเพราะพวกเขาเป็นคนรุ่นใหม่ รู้สึกอะไรก็เท่าที่เฉพาะเห็นจากข้างนอก แต่คนที่เคยรู้และรับรู้ก็แปลกใจ สงสารคนตอบว่าปั้นน้ำเป็นตัว ไม่เหนื่อยหรืออย่างไร ไม่รู้ใจคนตอบทำได้ยังไง ไม่อึดอัด ยังตอบเป็นฉากๆแบบหน้าตายิ้มแย้ม ...ประเภทนี้น่ากลัวมาก
เห็นภาพข่าวการร้องให้ อยากจะให้พวกเขาคิดได้จังว่า บางครั้งการตาย เป็นเรื่องน่ายินดี ไม่ไช่เรื่องหน้าเศร้าเสมอไป หากการตายนั้นเป็นการพ้นทุกข์ได้อย่างแท้จริง บางครั้งการตายเป็นเรื่องไม่น่ากลัว ไม่น่าเศร้าเลย ความดีที่สะสมไว้มาก จะนำพาไปสู่สุคติภพ ที่สงบ สบาย อิสระกว่าในภพมนุษย์เสียอีก .....ดังนั้นเราที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็ควรเร่งสะสมความดีให้เพิ่มขี้นทุกๆวัน วันละเล็กน้อย ละลด กิเลส หันมาอยู่กับจิตของตัวเองให่มากขึ้น เพราะเวลาไปเราไปคนเดียว ที่ติดตัวไปก็แต่บาป บุญที่สั่งสมไว้เท่านั้น และเหมือนที่รู้กันว่า ชีวิตนี้น้อยนัก มันน้อยจริงๆ
