วันพุธที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2557

22 Jan: นักปราชญ์กลัวอะไร


วันนี้มหาวิทยาลัยปิดชั่วคราว ตื่นเช้ามากกว่าวันทำงานเสียอีก  เช้าไปวัด อากาศเย็นลงอย่างชัดเจน

ขณะบันทึกก็ฟังการบรรเลงเพลงจากวงออเคสตราของไทย จากเวทีแยกอโศก สุดยอดจริงๆม็อบไทย..

ตอนบ่ายมีการสัมภาษณ์คนที่เดินในขบวนอายุค่อนข้างมาก เขาบอกว่าเงินเดือนเขาเป็นแสนต่อเดือน แต่ตอนนี้ลางานมาเดินช่วยชาติก่อน..ประโยคที่ได้ยินเป็นครั้งที่สองแล้วคือ "นักปราชญ์กลัวคนหน้าด้าน และคนพาล" เขาจึงต้องอยู่นาน ครั้งแรกที่ได้ยินเพราะท่านเหมี่ยวถามเราตอนที่มีการเดินของม็อบช่วงต้นว่ารู้ไหมว่านักปราชญ์กลัวอะไร เราก็งงๆ ..แต่ตอบไปว่ากลัวคนชั่วมั้ง หรือกลัวโง่ ..ท่านก็บอกว่า กลัวคนหน้าด้าน ตอนนั้นได้ยินแล้ว ขำ ขำ วันนี้ได้ยินอีก แต่ตอนนี้ผ่านเหตุการณ์มาหลายเหตุการณ์ท่ามกลางการต่อสู้เพื่อปฎิรูปประเทศแบบอารยชน ก็ทำให้เข้าใจประโยคนี้ได้ทันทีและลึกซึ้งเข้าไปในความรู้สึกว่าจริงแท้..

.........พลันก็นึกไปถึงตัววิบากกรรมของแม่ที่ส่งต่อมาที่เราว่าเป็นจริงเช่นนั้น ความหน้าด้านและความเป็นคนพาลทำให้เขาสองสามีภรรยาสามารถสร้างเรื่องและทำเรื่องโกหกคนมากมาย วางแผนก่อการ ก่ออกุศลกรรมมานับสิบปี ด้วยความละโมภในของของผู้อื่น อันนี้ถ้าไม่ไช่เพราะความหน้าด้าน (ขาดความละอาย) และเป็นคนพาลในสันดาน ก็ไม่อาจจะทำเช่นนั้นต่อผู้มีพระคุณและลูกหลานของผู้มีพระคุณได้ อกตัญญูจริงๆ แต่คนประเภทนี้น่าสงสารเพราะเขาขาดแคลน มีความต้องการสูง คงไม่มีทางหาเงินให้พอกับความละโมภให้ตัวเองและลูกได้ก็ต้องหาเงินด้วยการเบียดเบียนผู้อื่น (เป็นลักษณะของอาชีพสามีเขาด้วย ที่ทำจนเคยชินในวิชาชีพ ที่ต้องมีการรีดไถ)..จริงๆแล้วพวกนี้ขอทานยังมีศักดิ์ศรีดีกว่าเพราะหาเงินด้วยแรงกาย หยาดเหงื่อของตัวเองไม่ต้องโกง รีดไถ หรือคอรัปชั่นใคร..