วันจันทร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

18 Feb: ลพ.สะอิ้งมรณะภาพ


 
ทุกคนมีเส้นทางชีวิตรูปแบบเดียวกันที่ เกิด..ตาย ต่างกันตรงเส้นทางการใช้ชีวิตที่ดำเนินไป ดี ชั่ว/ บุญ บาป /ที่เลือกทำ เป็นตัวจำแนก

เช้าไปมหาวิทยาลัยแล้วรีบไปรพ.เยี่ยมลพ.สะอิ้ง ไปถึงแม่ชีร้องให้อยู่ มีหลานสาว หลานชายอยู่ รอท่านเจ้าอาวาสที่จะบินกลับเช้านี้ พยาบาลที่นี่ดี เข้ามาถามว่าจะให้รพ.ทำพิธีส่งขอขมาท่านหรือไม่ ..ก็บอกให้รอเจ้าอาวาสก่อน กำลังเดินทางมา ลพ.รู้สึกตัวขึ้นมาจากหลับ 3 ครั้ง ประมาณ 9.00น ท่านวุฒิก็มากับท่านเมี่ยว ท่านก็จัดการอะไรบางน่าจะเป็นการบอกอะไรลพ. ท่านก็คงหายใจด้วยครอบออกซิเจน ไม่ทำอะไรอื่นมากกว่านี้ เพราะไม่ต้องการให้ท่านเจ็บปวด ช่วงหนึ่งที่ท่านขยับมือขึ้น ท่านวุฒิ และ link ก็เลยช่วพวกเรายพนมมือให้ท่าน เพราะปกติท่านจะทำวัตรเช้า เย็นสม่ำเสมอ ก็เข้าใจกันดีว่าลพ.ท่านกำลังทำอะไร .....หลังจากนั้นพวกเราก็สวดอุทิศ แผ่เมตตา กรวดน้ำให้ท่านได้ยิน ประมาณ 10.20 เราก็กลับก่อนเพราะคนทยอยมาเพิ่มขึ้น และร้องให้กัน

 
เราปวารณาขอเป็นเจ้าภาพโลงกับท่านวุฒิ ท่านให้โทรถามท่านเสรีเรื่องของประเภทโลง (อันนี้ท่านเจ้าอาวาสบอกเองว่าทุกอย่างต้องเตรียมไว้) แม้ว่าพวกเราทุกคนอยากให้ท่านอยู่จนครบ 100 ปี แต่..พ่อครู... ไม่สามารถบันทึกไว้ เป็นเรื่องที่ต้องมาสัมผัสรับรู้กันเอง) เลยไปร้านสุคติ บอกจองกับเจ้าของร้านไว้ เขาดีมากพอรู้ว่าเป็นของพระ เขาบอกว่าเขาไม่คิดเงิน ก็ขออนุโมทนาสาธุ เราค่อยร่วมช่วยอย่างอื่นต่อไป ตอนนี้ได้แต่รอเวลา พวกเรารู้ว่าถึงเวลาลพ.ก็ต้องจากไปและท่านเองได้ช่วยเหลือชีวิตคนมานับไม่ถ้วน ยังเป็นที่กล่าวถึงของคนเก่าแก่ และคนที่ท่านช่วยรักษา ตอนนี้ท่านได้ถ่ายทอดให้หลานชายไว้แล้ว..... บ่าบนี้โทรถามท่านเมี่ยว ท่านบอกว่ายังทรง และตอนนี้ท่านออกมาซื้อผ้าไว้เตรียมเช่นกัน

พี่ติ่งโทรมาถามข่าว เราโทรบอกกุ้งญาติท่านด้วย


อี้นวลโทรมาคุยถามเรื่องทำรศ. เราก็บอกเท่าที่รู้

ประมาณ 18.15 น. ท่านวุฒิโทรมาบอกว่า ลพ.มรณะภาพแล้ว ใจหาย แต่สงบใจ เพราะเช้านี้เตรียมใจไว้แล้ว ก็เลยทำใจได้ ท่านไปสบายพ้นภาระทั้งปวงแล้ว กุศลกรรมมากมายที่ท่านได้ช่วยชีวิตคน และสร้างเสนาสนะต่างๆ เป็นพละบุญหนุนส่งหลวงพ่อไปยังภพภูมิที่สงบ ดังที่หลวงพ่อได้บำเพ็ญเพียรสมถะบารมีมาโดยตลอด