วันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

2 Feb: เรื่องของลุงฤทธ์

วันนี้ปลอดสามี 1 วัน หุหุ ไปตจว. เลยตื่นสายมาก 7 โมงเช้า รีบลงมาดูเด็กๆ รดน้ำต้นไม้ แปลงร่างเป็นหนูแจ๋ว เช็ดถูบ้าน รอเวลาไปบ้านเพื่อน วันนี้เขาทำบุญบ้านกัน เรารอกีและแปะมารับ ไปด้วยกัน มีคนไปก่อนหน้าพอควร พระมาถึงพอดี ท่านเสรี ดร.ปาลิต และอีก 6 รูป ทำพิธีทุกอย่างเสร็จ แล้วเราชาวโยมก็กินๆๆๆ คุยๆๆๆ กลุ่มใครก็คนนั้นเพื่อนใหม่ก็คุยกันต่อ ได้เวลาอันควรก็กลับกัน วันนี้ดูคนค้นฅน เป็นเรื่องของลุงฤทธิ์ เห็นแล้วซาบซึ้งใจ ในความรักที่มั่นคงและเสียสละ ลุงยึดหลัก เมตตา กรุณา และขันติ ที่ดูแลยายที่ตาบอด หูไม่ค่อยได้ยินมา 30 กว่าปี ไม่ขอใครกิน แต่ขี่สองล้อเดินขายขนมไปยังที่ต่างๆด้วยความนอบน้อม เห็นแล้วอดคิดไม่ได้ถึงบางคนมี่มีกินมีใช้ปกติ ไม่ขาดแคลน มีบ้านหลายหลั ง ส่งลูกเรียนอเมริกาด้วยวิธีพิเศษจากกลยุทธ์อันแยบยล มีอาชีพที่ต้องมีศักดิ์ศรี มีเกียรติ แต่กลับใช้ชีวิตหาเงินด้วยการเบียดเบียน คดโกง ใช้กลยุทธ์ทุกอย่างที่คนชั่วทำได้ เพื่อให้ได้ทรัพย์ของผู้อื่นมาเป็นของตน น่าละอายแทนคนจน คนพิการที่ยังชีพด้วยความสุจริต มีความคิดที่สูงกว่าฐานะมากจริงๆ สมัยนี้มีความแตกต่างที่มักจะเห็น ว่าคนคดโกง มักเป็นคนที่มีพอ แต่รู้สึกไม่พอ ส่วนคนหาเช้ากินค่ำมักจะขยันทำมาหากินด้วยน้ำพักน้ำแรงของตน ค่ำนี้ให้พลขับไปรับสามีเพราะค่ำแล้ว ข้อคิดจากเหนือเมฆ 2 “…อำนาจ บารมี และความยิ่งใหญ่ ที่แท้คือความสงบ ว่างเปล่า การรู้จักตัวเอง ดำรงตนระลึกรู้สัจธรรม ทุกสรรพสิ่งไม่มีอะไรจริงแท้ มีเกิด มีดับ สลับกันไป ผู้เรียนรู้และตระหนักความจริงในข้อนี้ นั่นแหละคือ...... ผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง”