ต้องการรับเป็นดี หาไม่แล้ว ego โมโหโกรธาจะตามมา ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้เลือกที่จะให้แล้วไม่แผ่เมตตาไปทั่ว เพราะบางทีเขาอยู่ภพที่รับไม่ได้ ไช่ไหมเอ่ยสริตา หุหุ
วันนี้ได้เงินคืนจากน้องที่ยืมฉุกเฉิน แวะไปคุยกับเพื่อนเอาเรื่องเอกสารเรียกตัวที่เพิ่งได้รับไปให้พวกเขาดูกัน เล่าเรื่องเป็นที่สนุกสนาน บางคนเสนอหัวข้อที่น่าหวาดเสียว ไรท์เกริ่นให้คนอื่นฟังว่าดูอจ.ไม่มีอาการเดือดร้อนอะไรเลย เราตอบว่าก็ไม่ได้ทำชั่วจะไปกลัวอะไร สิ่งนั้นไม่เคยมีก็ไม่มี หากมันจะมี ก็ไม่ไช่เพราะเราทำ คนชั่วๆมันทำ เราจึงไม่ต้องเดือดร้อน คนทำชั่วมันเดือดร้อนเอง อย่างน้อยที่เห็นมันต้องเสียเวลาแต่งเรื่องก่ออกุศลกรรมส่งสะสมให้ลูกแดนไกล้ไกลตั้งเท่าใดแล้ว วันหนึ่งเมื่อกรรมจัดสรรลงตัวลูกเขาก็ได้รับสิ่งที่พ่อแม่เขาทำโดยแท้ ไม่นานหรอก คนขวางทางบุญ เราหมั่นอุทิศบุญแผ่เมตตาให้เขาเป็นสุขไปเรื่อยๆ เขาสร้างอกุศลกรรม เราก็อย่าไปทำ เขาก็ร้อนเอง แค่นี้ก็น่าสงสารเขามากแล้วที่วันๆต้องนั่งสะสมเคราะห์กรรมให้ลูกเขาเอง
คืนนี้เพื่อนรุ่นพี่โทรมาคุยยาวเราก็เลยเรื่องรสชาติชีวิตที่ได้เจอให้ฟัง พี่เขาขื่นชมที่เราอยู่อย่างปกติมากเราบอกว่า เพราะไม่คิดชั่วและทำเรื่องชั่ว เราก็เบาสบาย น่าสงสารก็แต่เขาคนสร้างเรื่องเอาไฟเผาตัวทุกวัน มันเป็นวิบากกรรม เมื่อเขาเข้าใจเขาจะพ้นทุกข์เอง
