เช้าไปวัด รับเป็นธุระจัดการเรื่องการทำไวนิลกฐิน วีนนี้สอนเคมีดิน นศ.ผู้ชายขาดเรียนหลายคน ผู้หญิงส่วนมากจะมาเรียนครบ เลยจัดการให้ทำ laboratory case study เป็นแบบเรียนการทดลองแบบใหม่ที่เราประยุตก์มาใช้กรณีไม่มีอุปกรณ์ (ส่วนใหญ่ที่นี่ไม่มีอุปกรณ์การสอนเฉพาะสาขาให้ จนเป็นปกติสำหรับผู้สอน ขอจนเหนื่อยใจ ถอดใจไปแล้ว สงสารแต่นศ.ไม่รู้จะบอกยังไงว่าไปเรียนที่อื่นเถอะถ้าจะเรียนวิทย์ฯสิ่งแวดล้อม ที่นี่เหมาะกับสวล.ศึกษาเพราะไม่มีมีอุปกรณ์)
ฟังเรื่องที่กำลังเป็นประเด็นในสภาฯแล้ว ได้แต่เศร้าใจนะ ถ้าไม่รักชาติรักแผ่นดินเกิดขังสำนึกของตัวเอง ก็ไม่รู้ว่าใครจะช่วยปลูกฝังสำนึกให้ได้ เพราะจริงๆมันต้องมาจากพื้นฐานในครอบครัวตั้งแต่วัยเด็ก ที่ต้องแข็งแรง
อจ.ที่สอนวิจัยมาบอกให้เข้าฟังโครงร่างที่เสนอ แต่เป็นวันที่เราไม่ว่างเลยบอกว่าไม่ได้เข้าแต่ให้ดำเนินการไปไม่ต้องเลื่อนเพราะเดี๋ยวจะล่าช้า
ดร.ทางเคมีมาเล่าเรื่องการประชุมโปรแรมที่คณบดีแสดงบทบาทแบบคุณลุงผู้ใจดีแบบพลิกบทบาทตัวจริงไป แต่ยังไงก็ยังคงไม่เอาคุณภาพอยู่ดี ขอปริมาณก่อน เพราะลุงบอกว่าก็รู้ๆอยู่คุณภาพมาตรฐานทำไม่ได้ ...ยอมรับแบบนี้ก็ระวังตอนประเมิน ต้องเมค และมั่วอีกมากเลย...ส่วนรองวางแผน...ก็ยังคงรักษาสภาพ under standard ได้อย่างเหนียวแน่น มันคงเป็นยุคสมองกลวงจริงๆ
