เช้าไปวัด โทรหาสุเรื่องคนงานพม่า ปรากฎว่าคนงานไม่มาอีก ใจเราก็กังวลเพราะหญ้ายาวห่วงเด็กๆ อยากเจอคนตัดหญ้าโดยบังเอิญสักรายคิดมาหลายวันแล้ว ปรากฎว่าถึงทางแยกชลอรถเพราะมีซาเล้งขับตรงมา พอกำลังผ่านก็เห็นเขียนว่ารับจ้างตัดหญ้า เลยได้คนตัดหญ้ามาทำงาน
บ่ายแก่มีนัดไปตามเวลา โชคดีมากที่ได้เจอ ได้รับคำชม คำให้กำลังใจ และคำสอนอีกกระบุง ตลอดจนคำบอก ทำให้สบายใจมากว่าในที่สุดผลบุญที่ทำมาก็เกื้อหนุน ส่วนคนที่กำลังก่อกรรมต่อเนื่องคงต้องเป็นไปตามกรรมของเขา คงไม่มีใครช่วยเขาได้
แวะเติมน้ำมันเข้าชื้อยากันยุงให้เด็กๆที่บ้าน เห็นหมาตัวไม่ใหญ่น่ารักตัวเปียก นมเต่งแสดงว่าเพิ่งเกิดลูก ยืนเขย่งดูใครสักคนที่นั่งกินของ เราไม่ได้มองที่คน เห็นแต่หมาที่ยืรตัวเปียกตากฝนที่ตกปรอยๆ มันคงหิวเพราะยืนมองด้วยความตั้งใจมาก เรารีบเข้าไปหยิบยากันยุง เสร็จ ก็รีบหยิบขนมปังหมูหยองจ่ายเงินแล้วรีบออกมา หมาตัวนั้นยังอยู่ที่เดิม เราเดินออกไปเอาขนมให้มัน แล้าเราก็กลับเข้ามาซื้อไส้กรอกเพิ่มให้เขาแต่พอออกมาเธอไปแล้ว ไม่เป็นไรอย่างน้อยเธอก็มีรองท้องสักมื้อ
กลับบ้านพร้อมข้อคิดดีๆ และความแปลกใจในเรื่องดีๆที่พบเจอ
