วันจันทร์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

25 Nov: พุทธะ



เช้าไปวัด วันนี้สอนหมดแรง บทเรียนจากมินามาตะ สอนเด็กด้วยความเหนื่อยใจที่รู้ว่าสำนึกของพวกเขาที่จะมีต่อสังคมสิ่งแวดล้อมยังไม่เข้มแข็ง ลอยๆ เป็นห่วงอนาคตประเทศมาก แต่ก็จะพยายามปัก ปลูกไม้บนเลนต่อไป ด้วยหวังว่าวันหนึ่งจะมีสักต้นที่เติบโตขยายผลต่อได้
 สอนตั้งแต่บ่ายโมงจน 4 โมงเย็นไม่ได้พัก มันเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ต่อเนื่อง เลยล้ามาก ไม่เป็นไร คราวหน้าบทเรียนจากโภปาลต่อ

วันนี้ช่วงเช้าก็ติดต่อกับสนพ.แก้ เพื่อชีวิต" final draft ปิดไปอีกงาน เหลือเรื่องงานช้างที่ไม่แน่ใจว่าจะทำทันไหม...

ไดอารี่ส่งมาแล้วพอใจ 80 %
เมืองไทยเป็นเมืองพุทธ ร่มเย็นมาแต่ก่อนกาล แต่เพราะเราหลายส่วนที่ละเลยต่อการน้อมนำหลักธรรมมาใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิต เอาออกจากบทเรียน ไม่ส่งเสริมในส่วนใดๆที่น้อมนำคำสอนมาสู่เยาวชน มีแต่มอมเมาด้วยการประกวดไร้สาระสารพัด จนจิตกระด้าง ผ่านยุคจนโตตอนนี้เขาเหล่านั้นเป็นผู้ใหญ่ในวัย 30-45  ที่ออกมาเป็นตัวนำในองค์กร คณะต่างๆ ก็จัดการทุกอย่างแบบขาดศีล ไร้คุณธรรมกำกับเพราะชีวิตถูกเลี้ยงมาด้วยความเจริญทางวัตถุ ไม่มีเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เป็นประเภทมือใครยาว สาวได้สาวเอากันหมด บ้านเมืองเลยวุ่นวาย  พุทธะ คือ ตื่น เบิกบาน  ตอนนี้อยากจะให้คนไทยทั้งประเทศเป็นพุทธะ อย่างแท้จริง เราจะได้สงบร่มเย็น สบายๆ กันเหมือนก่อนเก่า